پاورپوینت کامل گذری و نظری بر بخش توحید کتاب معارف اسلامی (۱)، ویراست دوم ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذری و نظری بر بخش توحید کتاب معارف اسلامی (۱)، ویراست دوم ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذری و نظری بر بخش توحید کتاب معارف اسلامی (۱)، ویراست دوم ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذری و نظری بر بخش توحید کتاب معارف اسلامی (۱)، ویراست دوم ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

آنچه از نظر خوانندگان محترم می گذرد نقدی است محتوایی بر بخش توحید کتاب معارف اسلامی(۱) که نگارنده در خلال تدریس این کتاب با آن مواجه گردیده است. به این امید که نقد و تأمل دیگر عزیزان در تمامی کتابهای دروس معارف راه گشای همیشگی برنامه ریزان قرار گرفته و بالندگی سریع آن ها را موجب گردد.

در خصوص آنچه تحت عنوان عقل گرائی در پاورقی صفحه ۱۵ و تقسیم عقل به عقل جزوی و عقل شهودی آمده، نکاتی به نظر می رسد:

الف: آنچه از عنوان عقل گرائی به نظر می رسد اصالت دادن به عقل- صرف نظر از دستاوردهای تجربی- و ارزش قائل شدن برای آن ها می باشد.

در متدولوژی علوم و تاریخ علم، گروه عقلی مذهبان (Rationalists) را عقیده بر این بوده که عقل مستقل از تجربه، دارای ارزش و اعتبار و کارآئی است.۱- فلسفه عمومی یا مابعدالطبیعه، تالیف پل فولکیه ترجمه دکتر یحیی مهدوی، صفحه ۱۹۳.۱

در این خصوص یعنی در رابطه با عقل وحس (تجربه) از یک طرف و فلسفه و علم از طرف دیگر باید گفت: حس در بارور نمودن ارائه معانی جزئی به عقل کمک می دهد. عقل بعد از دستیابی به این مفاهیم جزئی، با عمل انتزاع به مفاهیم کلی دست می یابد.

پاره ای از کاوش های فلسفی است که فیلسوف در مقدمات آن از تجربه استفاده می کند. گرچه روش فیلسوف و فلسفه، روش عقلانی است اما در مقدمات فکر خود وامدار تحقیقات تجربی است نظیر برهان نظم که صغرای آن تجربی و کبرای آن عقلی است البته پاره ای از استدلال های فلسفی است که فیلسوف در همه مراحل کار، از دستاوردهای عقلی محض استفاده می کند.۲- آشنایی با فلسفه اسلامی سال چهارم آموزش متوسطه عمومی، تالیف محمد مسعود ابوطالبی و عطاء الله کریمی، انتشارات وزارت آموزش و پرورش، سال نشر ۱۳۷۱.۲

ب: نکته دیگر اینکه احساس می شود همردیف کردن تعابیر عقل جزوی با عقل استدلالگر و عقل ابزاری بجا نباشد، چرا که از یک نگاه عقل را می توان به عنوان یک ابزار دانست و از زاویه دیگر به عنوان یک منبع. کار عقل به عنوان یک ابزار، استدلال است، یعنی تنظیم مقدمات مناسب و مطلوب برای دستیابی به یک نتیجه کلی و فراگیر. عقل همواره با مفاهیم کلی سر و کار دارد یعنی کار عقل نگاه کلی به امور است. در حجت قیاس هم که عقل نقش و کارآئی دارد عقل استدلالگر است لذا تعبیر عقل جزوی، تعبیر مناسبی نیست و اگر منظور از عقل جزوی این باشد که عقل خود هیچگونه کارآئی جز در راستای دستاوردها و مقدمات تجربی ندارد، این خود حساب دیگری دارد که باز با عقل استدلالگر مرادف نیست.

ج: نکته دیگر اینکه چون سر و کار عقل با مفاهیم است پس کار آن دریافت مفاهیم و استنتاج های کلی و پژوهش در حوزه مفاهیم کلی می باشد لذا کار عقل شهود نیست، مگر اینکه تعبیر دیگری از عقل داشته باشیم. از این رو توصیف عقل با صفت شهودی مناسب به نظر نمی رسد، چرا که آنگاه در توجیه دل و قلب که کار آن شهود است دچار مشکل می شویم مگر اینکه این دو- یعنی عقل و دل- را یکی بگیریم که این هم خلاف نظر مشهور و معروف است.

در صفحه ۴۸ – در بحث راه تجربه، از برهان نظم به عنوان یک راه تجربی در جستجوی معبود یاد شده است.

در این رابطه باید گفت: راه تجربی مبتنی بر مشاهده و آزمون و خطا می باشد و با حواس سر و کار دارد لذا حوزه کاری راه تجربه امور محسوس می باشد و از آنجا که خداوند یک حقیقت نامحسوس و غیرتجربی است منطقاً و عملاً اثبات و نفی خدا از توان تجربه خارج است. برهان نظم هم از آنجا که صغرای آن از طریق تجربه و کبرای آن از طریق عقل، حاصل می شود یک برهان تجربی محض نیست بلکه عقلی است.۳- معارف اسلامی (۲-۱) دانشگاه تالیف جمعی از نویسندگان، ص ۳۹ و راه های اثبات وجود خدا تالیف استاد شهید مطهری، ص ۳۳.۳

در صفحه ۵۴ – ذیل بحث امتناع دور و اقسام آن آمده است که: دور صریح آنست که شیئی با یک واسطه و دور مضمر با چند واسطه علت خود باشد.

این مبنا برای تقسیم دور به صریح و مضمر صحیح نیست، چرا که یک واسطه یا چند واسطه تمایز ذاتی بین دو چیز برقرار نمی کند. هم در دور صریح واسطه هست و هم در دور مضمر. لذا تقسیم دور به صریح و مضمر به وجه زیر صحیح تر است.

دور صریح آنست که در توقف و وابستگی چیزی به چیز دیگر واسطه ای در میان نباشد ولی دور مضمر آنست که واسطه در میان باشد خواه یکی یا بیشتر.

علامه طباطبائی در کتاب نهایه فصل پنجم، مرحله هشتم می فرماید:

“اما الدور فهو توقف وجود الشی علی ما یتوقف وجوده علیه اما بلا واسطه… و یسمی دوراً مصرحاً و اما مع الواسطه… و یسمی دوراً مضمراً”.۴- نهایه الحکمه، تالیف علامه طباطبایی، ص ۱۴۸.۴

در صفحه ۷۴- ذیل عنوان “حیات الهی” آمده است: “با تأمل در موارد کاربرد صفت حیات در می یابیم که موجود حی موجودی است که دارای نوعی فعالیت ارادی و آگاهانه باشد. بنابراین می توان در تعریف حیات گفت: حیات نوعی کمال وجودی است که نشانه اتصاف وجودی به آن، این است که آن موجود از فعالیت ارادی و نیز از علم و آگاهی برخوردار است.

با این تعبیر از حیات، این سئوال پیش می آید که آیا حیوانات و مجردات از صفت حیات برخوردارند یا خیر، با فرض برخورداری آنها از حیات، لازمه حیات و هستی آنها، فعالیت ارادی نیست، بنابراین لازمه هر موجودی که دارای حیات است فعالیت ارادی نیست از این رو، حیات،