پاورپوینت کامل صدا و سیما؛ از سرگرمی تا دانشگاه ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صدا و سیما؛ از سرگرمی تا دانشگاه ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صدا و سیما؛ از سرگرمی تا دانشگاه ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صدا و سیما؛ از سرگرمی تا دانشگاه ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

عده ای تلویزیون را رسانه ای صرفاً خبری می دانند؛ عده ای آن را وسیله سرگرمی عموم مردم و بعضی آن را ابزار اتلاف وقت می شمارند؛ گروهی نیز آن را در مجموع منفی ارزیابی می کنند.

تلویزیون به هر حال ابزاری «ارتباطی» است. «مک لوهان» تاریخ اجتماعی بشر را از حیث دوره های متوالی استفاده از روش های مختلف ارتباطی به سه دوره عمده تقسیم می کند:

۱. ارتباط لفظی یا شنیداری

۲. ارتباط نوشتاری که با اختراع گوتنبرگ و چاپ کتاب به اوج خود رسید.

۳. دوره ظهور وسایل ارتباط جمعی (Mass media)

در دوره ارتباط شنیداری، ارتباط رودررو، مستقیم، بی واسطه و شخصی است و گیرنده از نزدیک با فرستنده آشنا می شود و هر دو انسان هستند. این نوع ارتباط تأثیرات عمیقی بر نحوه تفکر و احساس آدمی می گذارد و «درک محضر بزرگان» که به عنوان یک نقطه مثبت در زندگی علما یاد می شود به معنی ارتباط حضوری استاد – شاگردی با بزرگان است. در دوره دوم ارتباط، بین گیرنده و فرستنده پیام فاصله می افتد. در واقع «پیام ها» بسته بندی می شوند و در اختیار مخاطب قرار می گیرند. علی رغم این فاصله افتادن، گیرنده هر زمان که فرصت داشته باشد می تواند پیام را دریافت کند، مرور کند، تحلیل کند و از طرفی به فرستنده فرصت می دهد که پیام خود را در طول زمان زیادی در اختیار افراد بسیار زیادی بگذارد و حتی پیام، پس از مرگ فرستنده آن باقی می ماند. عمده اطلاع و آشنایی ما با فرهنگ گذشتگان و تاریخ جهان ناشی از پیام های حک شده بر سنگ ها و کتب قدیمی خطی است. پیام ها در ارتباط با شنیداری، با گوش سر و کار دارند و در ارتباط نوشتاری با چشم. وسایل ارتباط جمعی که نمادهای بارز آن رادیو، تلویزیون و سینما هستند در نتیجه تحولات تکنولوژیکی و پیشرفت اختراعات بشری به وجود آمدند. یکی از بزرگترین مشخصه های این دوره از ارتباطات، آن است که این ابزار توانایی شدیدی در «همسان سازی» اجتماعی دارد؛ در واقع به دلیل قدرت پخش صوتی – تصویری، قدرت ضبط و انتقال مجددّ، توانایی بالایی در تأثیر بر مخاطب دارند. که به قول معروف این رسانه ها در ایجاد «جامعه توده ای» (Mass Society) سهم زیادی دارند. این رسانه ها از آنجا که به قول مک لوهان با «حس لامسه» هم سر و کار دارند در حالت های مختلف می توانند در معرض استفاده مخاطب قرار گیرند نیازی به دقت و تمرکز بالا در دریافت نیست. در باب چگونگی تعامل مخاطب، پیام و فرستنده آن در وسایل ارتباط جمعی سخن فراوان است. در ابتدا تصور می شد وسایل ارتباط جمعی مخاطب را هرگونه که خواستند تحت تأثیر قرارمی دهند یا به عبارتی مخاطب این رسانه ها منفعل مطلق است. تحقیقات بعدی نشان داد که مخاطبان با رسانه «تعامل دوسویه» دارند و نمی توان ذهن مخاطب را کاملاً به دلخواه شکل داد رسانه های جدید استعداد عجیبی در الگو، شخصیت، تیپ و ستاره سازی دارند و ستاره های ورزش و سینما را بسان الگو و «انسان های کامل» به جوانان معرفی می کنند. سؤال اساسی برای جامعه ما با ویژگی های انقلابی، اسلامی و آرمانی این است که این رسانه با این گستره نفوذ تا چه میزان می تواند به «دانشگاه» تبدیل شود؟ این رسانه چگونه می تواند ایمان و اعتقاد دینی را در جامعه تقویت کند، در عین حال در شرایط جهانی شده ارتباطات با وجود رسانه های رقیب خارجی مخاطب خود را حفظ و مصون کند؟ در واقع از یک طرف واقعیت ها و چارچوب های این رسانه و تاریخچه استفاده از آن در غرب پیش روی ماست که دو عنصر «سکس و خشونت» که منافی فرهنگ دینی ماست، در آن پر رنگ است و از یک طرف عرصه ای برای تبلیغ دینی فراهم کرده است. نگاه و توقع بزرگان و رهبران دینی – سیاسی ما به این رسانه نیز آرمان گرایانه است و ما باید در این سیر حرکت کنیم. حضرت امام(ره) بارها رادیو و تلویزیون را «حساس ترین دستگاه کشور» خوانده و فرموده اند: «اصلاح آن اصلاح جامعه؛ و فساد اگر در این دستگاه ها واقع بشود فساد جامعه است.» در جای دیگری رسالت این رسانه را دانشگاه گونه توصیف می کنند و می فرمایند: «صدا و سیما یک دانشگاه عمومی است، یعنی دانشگاهی است که در تمام سطح کشور گسترده است.» به صورت فشرده می توان شرایط جامعه و انتظار ما از این رسانه و وضعیت دنیای امروز را در چند بخش به شرح زیر بیان کرد:

۱. گفتمان امام یک گفتمان آرمان گرایانه و مبتنی بر آموزه های دینی است و نشان می دهد که وضع موجود نامطلوب است و با مشخص کردن هدف و نقطه مطلوب، کارکنان این دستگاه را به حرکت در مسیر تحقق آن فرا می خواند.

۲. تکوین و تکامل وسایل ارتباط جمعی عمدتاً در غرب صورت گرفته است.

۳. این وسایل ابتدا به همان صورت و با همان نگاه به کشور ما وارد شده و طی حکومت پهلوی دوم توسعه و گسترش یافت و به علت ایدئولوژی حاکم بر اذهان دولت مردان رژیم پهلوی در جهت تخریب فرهنگ اسلامی – سنتی جامعه حرکت کرد. در نتیجه، تجربه حرکت در مسیر دانشگاه شدن آن بسیار کم و آن هم در طول سال های بعد از انقلاب است.

۴. تلویزیون در غرب تولید کننده خستگی ناپذیر گفتمان های شنیداری، دیداری است که در قالب یک صنعت بر محور حداکثر ساختن سود اقتصادی و افزایش کمی مخاطب حرکت می کند. در نتیجه این رسانه ابزار اصلی توسعه «فرهنگ مصرفی» است و بر محور «خواست ها » (Wishes) حرکت می کند.

۵. وسایل ارتباط جمعی و از جمله تلویزیون به مدد ماهواره فاصله های زمانی و مکانی برای انتقال تصاویر، اخبار و اطلاعات را کاهش داده اند و در نتیجه آن، تأثیرپذیری جامعه داخلی از مؤلفه های خارجی افزایش یافته است و دسترسی مخاطب به «تولیدات رقیب» نیز از کنترل دولت ها خارج شده است.

۶. جامعه ایرانی در شرایط کنونی چند ویژگی عمده دارد: اولاً از میانگین سنی پایینی برخوردار است و به اصطلاح «جوانی جمعیت» عوارض و نتایجی را در بر دارد، از جمله تنوع طلبی، تحرک و انرژی بالا، آرمان گرایی آتشین و عجولانه، جذابیت زیاد هنر و ورزش در این دوره سنی، بالا بودن میزان خطرپذیری و تجربه پذیری جوان و در نتیجه خطر احتمالی انحرافات اخلاقی، دینی و. .. ثانیاً چنین جمعیت جوانی نیازهای معقول «شغل، مسکن، ازدواج و تحصیل علم» را دارد که با توجه به توان واقعی مدیریتی و اقتصادی و شرایط بین المللی دولت همیشه در فراهم کردن این امکانات از نیازها عقب تر حرکت می کند. این موضوع خود باعث افزایش نارضایتی، سرخوردگی و بالا رفتن سن ازدواج می شود که خود تبعات فرهنگی – اخلاقی بسیاری دارد مانند اقتصادی شدن روابط اجتماعی و فردگرایی منفی و کاهش اعتماد عمومی جامعه نسبت به دستگا ه های دولتی از جمله رسانه ها.

۷. رسانه های داخلی با توجه به قدرت ماهواره ها و پیشرفت های سریع تکنولوژی ارتباطی همواره در معرض رقابت با رسانه های خارجی هستند که عمدتاً با ما از نظر فرهنگی ناهمگون و از نظر سیاسی مخالفند.

توجه به این هفت نکته ما را به این نتیجه حیاتی می رساند که نقد صدا و سیما ضروری است و طبیعتاً بهترین معیار برای نقد هم دیدگاه های امام و رهبر انقلاب است.

این انتقادات را می توان در چند عنوان کلی دسته بندی کرد:

الف- نقد ساختاری:

به این معنا که در صدا و سیما پس از توسعه کمی که در نتیجه مباحث تهاجم فرهنگی و گسترش شبکه های ملی و استانی به وجود آمد، سمت های مدیریتی و مشاغل زیادی ایجاد شد که بعضاً با مسؤولیت های متداخل و موازی فعالیت می کنند و این مسأله، هم باعث تعدّد مراکز تصمیم گیری و تضعیف برنامه ریزی می شود و هم در اجرا مشکل ساز می شود، در این مسیر باید کارشناسانه بحث کرد و مجموعه را با هدف «کارآمدی» تعدیل نیرو و ساختار کرد. یکی از عوارض مهم این مشکل آن است که در پرتو گستردگی سمت های سازمانی رسم شده مسؤولان و مدیران کل سیاسی پس از تغییر و تحولات سیاسی جامعه به صدا و سیما منتقل می شوند؛ بدون آنکه حداقل تخصص لازم و توانایی این افراد در نظر