پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به رنج نامه امام علی(ع) ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به رنج نامه امام علی(ع) ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به رنج نامه امام علی(ع) ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی دیگر به رنج نامه امام علی(ع) ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

نهج البلاغه، چشمه جوشانی است که تشنگان راستین علم و معرفت از آب زلال و گوارای آن سیراب می گردند، کتابی است که جویبار خطبه ها و نامه هایش به جان ها طراوت می بخشد و کلمات همچون گوهر آن زینت هر محفل و مجلسی می باشد.

این کتاب شریف با وجود آنکه در میان جوامع انسانی و حتی اکثر شیعیان، غریب واقع شده و مهجور گردیده است اما به برکت نَفَس رحمانی سخنور آن، درخشش چشمگیری داشته است به گونه ای که حتی مخالفین را هم تحت تأثیر قرار داده و آنان را به تحسین و تعریف وا داشته است. حتی کسانی که عمری را صرف تحقیق و مطالعه کتاب های بسیار نموده اند هنگامی که با نهج البلاغه مواجه می شوند و با نگاه تیزبین و نکته سنج خود مطالب آن را بررسی می کنند، عقل و انصافشان اجازه نمی دهد که عکس العملی نشان دهند جز آنکه آنرا بوسیده و بر روی دیدگان خود گذارند، چنانکه دانشمند معتزلی ابن ابی الحدید می گوید: «یک سطر از نهج البلاغه برابر است با هزار سطر از کلام ابن نباته که به اتفاق دانشمندان، یگانه سخنور عصر خویش بوده است.»۱ و نیز شیخ محمد عبده، مفتی مصر و شارح نهج البلاغه گفته است: «مردم هر چند در مناقب و فضائل امیرالمؤمنین(ع) اختلاف داشته باشند اما همگی بر این مطلب متفقند که همانا او امام الفصحاء و سیدالبلغاء بوده و کلامش بعد از کلام خدا و رسول، شریف ترین و بلیغ ترین کلام هاست.»۲ اما در میان تمام آنچه که سید رضی در نهج البلاغه جمع آوری نموده است خطبه شقشقیه جایگاه خاصی داشته و از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد چنانچه علامه مجلسی این خطبه را در کتاب شریف بحارالانوار ذکر می کند و شرح مفصلی را بر آن می نویسد و در انتها می گوید: «همانا علت آنکه من کلام را در شرح این خطبه جلیل طولانی نمودم منفعت زیاد و قوت احتجاج در آن به خاطر شهرتش میان مسلمین می باشد.»۳

اهمیت و جایگاه خطبه شقشقیه

خطبه شقشقیه منشأ اشکالات وارده بر نهج البلاغه۴

اولین و مهمترین دلیل بر اهمیت خطبه شقشقیه آن است که به گواهی شواهد موجود، این خطبه علت و سبب اصلی شبهاتی است که بر نهج البلاغه وارد شده است، بدین معنا که برخی از متعصبان هنگامی که خطبه شقشقیه را به جهت پاره ای از عبارات آن که صریح در طعن خلفای سه گانه می باشد جعلی شمردند گام را فراتر نهاده و اصل انتساب نهج البلاغه را نیز منکر شدند که بر این قول شواهدی وجود دارد که به ذکر آنها می پردازیم:

در کتاب مصادر نهج البلاغه آمده است: «همانا این خطبه – خطبه شقشقیه – سبب اصلی و علت اولیه ای است که موجب برانگیخته شدن شبهات بر نهج البلاغه و اتهامات باطل نسبت به جمع آورنده آن – سید رضی – شده است.۵

مؤلف کتاب در جای دیگری نیز می گوید: « به یقین می توان گفت که این خطبه از بزرگترین عواملی است که موجب برانگیخته شدن این شکوک در نهج البلاغه شده است و به سبب اشتمال نهج البلاغه بر این خطبه می باشد که شعله های اتهامات بالا گرفته است.»۶ بسیاری از علما و محققین شیعی به مطلب پرداخته اند و حتی بزرگان اهل سنت هم جهت اصلی طعن بر نهج البلاغه را محتوای خطبه شقشقیه می دانند. بنابراین دانسته شد که شبهه تشکیک در انتساب خطبه شقشقیه مقدم بر انکار انتساب نهج البلاغه بوده است. در این خصوص نظر دیگری نیز بیان شده است مبنی بر اینکه منکران، ابتدا انتساب نهج البلاغه را زیر سؤال بردند اما پس از آنکه نتوانستند در این امر کاری از پیش برند دست بر روی خطبه شقشقیه گذاشته و آن را جعلی شمردند.۷

توجه خاص بزرگان علم و ادب به خطبه شقشقیه

دلیل دیگری که بر اهمیت خطبه شقشقیه صحه گذاشته و جایگاه بلند آن را تأیید می کند توجه خاص بزرگان علم و ادب به این خطبه می باشد. پس از آنکه نهج البلاغه مورد توجه و استقبال کم نظیر علماء و بزرگان عالم اسلام قرار گرفت بسیاری از آنان شرح های متعددی بر آن نوشتند تا آنجا که علامه نستوه شیخ آقا بزرگ تهرانی در فهرست شروح نهج البلاغه ۱۴۰ شرح از علمای شیعه و ۱۶ شرح از علمای اهل سنت که قدیمی ترین آنها شرح فخر رازی می باشد را نام می برد.۸ لکن به جهت اهمیتی که خطبه شقشقیه دارا بوده است برخی از علما اهتمام خاصی به این خطبه داشته و علاوه بر آنچه که در ضمن شروح نهج البلاغه نوشته شده است شرح های مستقلی را بر خطبه شقشقیه نوشتند که طبق آخرین بررسی صورت گرفته تا ۱۹ شرح نام برده شده است.

امتیازات خطبه شقشقیه

با توجه به آنچه که در مورد اهمیت خطبه شقشقیه و جایگاه آن در نهج البلاغه بیان گردید، شایسته است که شناخت خود را نسبت به این کلام حضرت بیفزاییم و با امتیازاتی که موجب برتری این خطبه گردیده است آشنا شویم، بدین منظور برخی از امتیازات و ویژگی های این خطبه را برمی شماریم.

خطبه شقشقیه سندی گویا از تاریخ چهار دهه اول هجری

از آنجا که یکی از حساس ترین دوره های تاریخ، دوران پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) می باشد – دورانی که تشکیل و تفکیک دو مذهب شیعه و سنی در آن رقم خورده است – لذا دست یافتن به تاریخی که صادق بوده و به بیان حقایق و واقعیت های آن دوره پرداخته است حائز اهمیت بسیار می باشد که در این میان خطبه شقشقیه توانسته است نقش بسزایی را ایفا کند به خصوص آنکه تاریخ صدور این خطبه در نزدیکترین زمان ممکن نسبت به اصل وقایع بوده است که این خود تأییدی است بر اینکه خطبه شقشقیه یکی از اصلی ترین اسناد تاریخی آن دوران می باشد.

صراحت لهجه و عدم کتمان حقایق

با آنکه بیان فصیح و شیوا و گفتار صریح و بی شائبه از خصیصه های کلام امیرالمؤمنین(ع) بوده و در تمامی سخنانشان وجود دارد اما از آنجا که این خطبه شامل مباحث مهمی است که در رأس آن مسئله خلافت و جانشینی پیامبر(ص) می باشد لذا بیان روشن و واضح وقایع، آن هم از سوی شخصیتی که همگان از دوست و دشمن به صداقت و عدالت او اعتراف دارند امتیاز مهمی به شمار می رود به خصوص در مورد خلفای سه گانه که هر کجا تاریخ سخنی از آنان به میان آورده به نحوی از بیان واقعیت ها خودداری کرده و آن را در پرده ابهام باقی گذراده است. لکن هنگامی که آن حقایق از زبان مولای متقیان علی(ع) آشکار می شود و حق همچون آفتاب نیم روز نمایان می گردد دیگر حجت بر همگان تمام شده و درب اعتذار بسته می شود.

هنگامی که امام علی(ع) سخن از خلیفه اول به میان می آورد به صراحت می گوید که او به ناحق لباس خلافت را به تن کرد و حال آنکه می دانست من به این مقام شایسته ترم چرا که جایگاه من نسبت به خلافت همچون میله آهنین است به سنگ آسیاب «اما والله لقد تقمصها ابن ابی قحافه و انّه لیعلم انّ محلی منها محل القطب من الرحی».

و یا زمانی که ابوبکر خلافت پس از خود را به خلیفه دوم واگذار می کند امام(ع) فریاد تعجب برمی آورد که « فیاعجباً بینا هو یستقیلها فی حیاته إذ عقدها لآخر بعد وفاته» شگفتا که او – ابوبکر – در حالی که در دوران زندگی اش از مردم می خواست تا وی را از خلافت معاف دارند. ناگهان آن را پس از خود برای دیگری منعقد ساخت.

و یا هنگامی که سخن از خلیفه دوم به میان می آید امام(ع) تمام واقعیت های دوران را فاش کرده و می گوید:

«فصیرها فی حوزه خشناء یغلظ کلمها و غشن مسّها و یکثر العثار فیها و الاعتذار منها» و سپس او – ابوبکر – خلافت را در اختیار کسی قرار داد که جوّی از خشونت و سخت گیری بود، سخن و کلامش تند بود و تماس و ملاقات با او رنج آور، اشتباه و لغزش های زیادی از او سر می زد و بسیار عذرخواهی می نمود.

آنگاه که نوبت به خلیفه سوم می رسد امام(ع) بی بندوباری های او را نسبت به بیت المال بیان می کند و می گوید که اقوام و خویشان او همچون شترانی که علف های بهاری را می چرند بیت المال را میان خود تقسیم کرده و خوردند. «و قام معه بنو أبیه یخضمون مال الله خضمه الإبل نبته الربیع.»

خطبه شقشقیه تجلی مظلومیت علی(ع)

ویژگی دیگرخطبه شقشقیه آن است که مظلومیت و مصیبت های حضرت در این خطبه تجلی پیدا کرده است؛ مظلومیتی که پس از رحلت پیامبر(ص) به اوج خود رسید، چنانکه در یکی از خطبه ها فرمودند: «فوالله مازلت مدفوعاً عن حقی مستأثراً علی منذ قبض الله نبیه حتی یوم النّاس هذا»۹ به خدا سوگند از زمان وفات پیامبر تا امروز همواره از حقم بازداشته شده ام و دیگران را بر من مقدم داشته اند.

مظلومیتی که علامه امینی(ره) درباره آن گفته است: «اگر خداوند متعال هزار و چهارصد سال هم به من عمر دهد همه آن را در مظلومیت علی(ع) گریه خواهم کرد.» و خطبه شقشقیه حکایت گر این مظلومیت ها و مصیبت های جانسوز است تا آنجا که به جهت همین ویژگی از دیگر خطب و نامه های نهج البلاغه امتیاز یافته است. اما آغاز مصیبت و اوج مظلومیت زمانی بود که آن حقی را که پیامبر(ص) بارها و بارها از آغاز رسالت خود تا آخرین لحظات عمر شریفشان برای علی(ع) اثبات نموده بودند به زور، غصب کرده و از آن خود نمودند. چه جانسوز است این نوای علی(ع) «أری تراثی نهباً» آنجا که می بیند در پیش رویش میراث او را به تاراج می برند لکن راهی جز صبر ندارد، صبری بیست و پنج ساله، بر ظلمتکده تاریک روزگار۱۰ و در حالی که خار در چشم و استخوان در گلو بود « فصبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجی» و چه سخت است آن زمانی که علی(ع) در جمع دنیاپرستان، هم ردیف کسانی قرار می گیرد که حب ریاست چشمانشان را کور کرده، تا امر خلافت را که حق مسلم او بود به شور گذارند و خلیفه مسلمین را تعیین کنند. آنجاست که فریاد استغاثه امام بلند می شود: «فیالله و للشّوری متی اعترض الرّیب فی مع الأوّل منهم حتی صرت أقرن الی هذه النظائر» بارخدایا به تو پناه می برم، از این شورا، کدام زمان در مقایسه من با نخستین آنها شک و تردید عارض شده بود، تا آنکه با این افراد مثل هم قرین گردم.

اما آیا مظلومیت علی(ع) در همان بیست و پنج سال خانه نشینی خلاصه می شود و یا در غصب خلافت تمام می گردد؟ به راستی چه چیز سبب گردید که شخصیتی این چنین تا بدین اندازه مظلوم واقع شود و تا به امروز نیز مظلوم بماند. آری راز مظلومیت علی(ع) ناشناخته ماندن اوست.

دفاع از خطبه شقشقیه

با آنکه خطبه شقشقیه یکی از معروفترین خطبه های نهج البلاغه بوده و حتی در میان علمای اهل سنت نیز شهرت داشته است اما برخی از متعصبین بی آنکه هیچ دلیل و برهانی اقامه کنند استناد این خطبه را زیر سؤال برده و آن را جعلی شمردند، آنان مدعی شده اند که خطبه شقشقیه کلام امام علی(ع) نمی باشد بلکه ساخته سید رضی است که به امام علی(ع) نسبت داده است.

هنگامی که به کلمات قائلین این اشکال مراجعه می کنیم متوجه می شویم که آنان در اثبات مدعای خود بیش از هر چیز بر این توجیه تکیه نموده اند که در نهج البلاغه، خاصه خطبه شقشقیه عباراتی وجود دارد که صریح در طعن و سرزنش خلفای سه گانه و بعضی دیگر از صحابه پیامبر(ص) می باشد که صدور آن از جانب امام علی(ع) به دور می باشد. چنانکه محمد محیی الدین عبدالحمید، استاد دانشگاه الازهر مصر در مقدمه تحقیق خود بر شرح نهج البلاغه عبده می گوید: «مهمترین دلیلی که علمای ادب عربی آن را سند و پشتوانه این قول – جعلی بودن نهج البلاغه – قرار داده اند این است که در نهج البلاغه – به ویژه در خطبه شقشقیه – نسبت به صحابه پیامبر(ص) تعریض هایی وجود دارد که صدور آن از شخصیتی مانند امام علی(ع) صحیح نمی باشد.»۱۱ همچنین احمد بن عثمان ذهبی در میزان الاعتدال و ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان با صراحت و جسارت، نهج البلاغه را جعلی شمرده اند و علت آن را وجود سبّ صریح بر ابوبکر و عمر دانسته اند.۱۲

اما در پاسخ باید گفت که بیان طعن و تعریض هایی که از سوی امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه، خاصه خطبه شقشقیه صورت گرفته است اشکال و ایرادی محسوب نمی شود که به خاطر آن خطبه شقشقیه را جعلی شمارند چراکه امام علی(ع) اولین کسی نبوده است که نسبت به صحابه پیامبر(ص) اشکال نموده بلکه قبل از ایشان و در مرتبه اول خداوند متعال در قرآن کریم عملکرد برخی از صحابه را مورد نقد قرار داده و آنان را سرزنش نموده است.

انتقاد از صحابه در قرآن

خداوند متعال فرموده است: « یا ایها الّذین آمنوا إذا جاءکم فاسق بنبأ فتبینوا أن تصیبوا قوماً بجهاله »۱۳ ای کسانی که ایمان آورده اید اگر