پاورپوینت کامل عوامل مؤثّر در جذابیت کلاس ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عوامل مؤثّر در جذابیت کلاس ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عوامل مؤثّر در جذابیت کلاس ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عوامل مؤثّر در جذابیت کلاس ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

اداره ارزشیابی

کلاس های درس در یک دسته بندی کلی یا شاداب، جذاب و مخاطب گستر، یا کسل کننده، خمود و مخاطب گریز و یا معمولی و عادی است. کلاس درسی که در آن به مؤلفه های جذابیت عطف توجهی نشان داده نمی شود با گذشت زمان ممکن است کم کم سستی و کسل کنندگی در آن به چشم آید که گسست ارتباط بین استاد و فراگیر از روشن ترین پیامدهای ناگوار آن خواهد بود و نتایج آموزش را عقیم و بی اثر می سازد.

سؤال اصلی و اساسی آن است که چگونه می توان کلاس درس را جذاب، دلپذیر و خوشایند نمود تا نه فقط مقررات آموزشی بلکه اشتیاق فراگیران برای یادگیری و حس کنجکاوی و حقیقت جویی آنان عمده ترین عامل حضور در کلاس شود و رعایت انضباط و مقررات و آداب آموزشی را برای بهره برداری بیشتر از کلاس باعث گردد؟

آیا می توان با قاطعیت و انعطاف ناپذیری و با اعمال حاکمیت و مدیریت بی چون و چرا کلاس را جذاب ساخت؟

آیا با واگذار کردن فراگیران به حال خود و حذف نظارت و مدیریت (مثل بی توجهی به آمد و شدهای نابهنگام دانشجویان در حین تدریس، مزه پرانی های بیجا، لطیفه گویی های مستمر، اتلاف وقت کلاس به مسائل و مطالب بیرونی و خارج از درس و اموری از این قبیل) می توان کلاس را جذاب ساخت و شوق فراگیر برای حضور در کلاس را برانگیخت؟

آیا اجازه هر نوع اظهارنظر، هر نوع سخن و پرسش و به اصطلاح رایج تر اجازه «گفتمان آزاد» می تواند به جذابیت کلاس کمک نماید یا آن که باید به عوامل دیگری توجه نمود و به جای جذابیت زودگذر – که نتایج زودگذری از آن حاصل می شود – به جذابیت پایدار کلاس اندیشید و کلاس درس را با حفظ کلاس بودن و جریان داشتن درس و تعلیم در آن برای فراگیران مبارک و مطلوب گردانید؟

به نظر می رسد جذابیت کلاس بر چند رکن و پایه استوار است:

الف- استاد

ب- متن و محتوای درس

ج- فضای کلاس

بنابراین طرح کلی ارکان جذابیت کلاس را می توان این گونه ترسیم نمود:

حال به شرح هر یک از مؤلفه های جذابیت کلاس می پردازیم.

الف- استاد

استاد یکی از ارکان اساسی آموزش و پرورش است و بدون در نظر گرفتن نقش او، نقش سازنده ای را نمی توان برای تعلیم و تربیت منظور نمود. استاد نه تنها متخصص مسایل آموزشی، بلکه راهنما و سرمشق فراگیران، مشاور و مشفق آنان و دوست و مشکل گشای دانش پژوهان است و این همه کارکرد با عنایت به نقش و جایگاه ممتازی است که او در تعلیم و تربیت داراست.

حال اگر استاد بتواند غیر از آن که مسایل آموزشی را می آموزد، مشفقانه و مشتاقانه در صلاح و اصلاح رفتار و تربیت فراگیران بکوشد، با آنان نه از روی مقررات خشک آموزشی بلکه از روی احساس وعاطفه متعادل رفتار نماید، موقعیت آنان را درک کند، خشک و عبوس و با اخم و ترشرویی برخورد ننماید، حرمت و جایگاه آنان را پاس دارد و با آنان در تعامل و تفاهم باشد، کلاس درس، کلاسی خوشایند و پرجاذبه خواهد شد و فراگیران برای حضور در چنین کلاسی اشتیاق نشان خواهند داد.

نقش استاد در جذابیت کلاس از چند جنبه:

۱. از جنبه علمی

۱-۱. تسلط علمی

استادی می تواند جذابیت کلاس را فراهم آورد که از نظر علمی توانا و مسلط باشد. در واقع اصلی ترین وظیفه آموزشی استاد یاد دادن و آموختن است و استادی که از نظر علمی توانا تر باشد، بهتر می تواند این وظیفه را به انجام برساند. حال اگر وظیفه آموزشی استاد با کم آگاهی او به خوبی انجام نگیرد و کلاس درس او سطح مناسبی از اندیشه و دانایی را شاهد نباشد، ممکن است فراگیران نسبت به حضور در چنین کلاسی احساس تردید کنند و به این نتیجه برسند که خود با مطالعه کتاب می توانند به همین سطح از آموزش که استاد آن را عهده دار شده است، دست یابند. در این صورت کلاس برای فراگیران فاقد جذابیت می گردد و تنها ممکن است قوانین و مقررات آموزشی یا به تعبیری درست تر«جبر مقررات آموزشی» فراگیران را به حضور در کلاس راضی سازد. در تجارب برخی از استادان مشاهده و شنیده شده است که آنان بدون آن که قواعد سخت گیرانه ای را برای حضور دانشجو در کلاس وضع و اعمال نمایند، تنها به دلیل اطلاعات گسترده علمی توانسته اند دانشجو را مشتاقانه به کلاس بیاورند و دانشجویان از چنین کلاسی بهره های فراوان برده اند.

۱-۲. پاسخ گویی

تسلط علمی استاد امری جدا از پاسخ گویی اوست. ممکن است استادی به لحاظ علمی توانمند باشد، اما در پاسخ به پرسش های دانشجویان توانائی نشان ندهد. زیرا پاسخ گویی علاوه بر حضور ذهنی قوی به پیش زمینه های دیگری همانند آشنایی با اندیشه های روز و شبهات جدید، استفاده از منابع نوتر و جدیدتر، احترام به جایگاه فراگیر و در نظر گرفتن حق پرسش برای او و استقبال از جلب مشارکت و حاکمیت جوّ پرسش در کلاس است. استادی که با این پیش زمینه ها بیگانه باشد، استاد پاسخگو نخواهد بود. استادی که به مطالبات، ابهامات و سؤالات دانشجویان پاسخ ندهد، نمی تواند برای آنان ایجاد جذابیت نماید و چنین کلاسی برای ذهن پرسشگر دانشجویان، کلاس بی جاذبه تلقی خواهد شد. در کلاسی که پاسخگویی جریان دارد:

دانشجو مطالب و سؤالات خود را پنهان نمی کند و پرسش ها امکان طرح خواهند یافت.

حاکمیت جوّ پاسخگویی کلاس را به مکانی برای داد و ستد اندیشه ها مبدل خواهد ساخت.

جلب مشارکت در چنین کلاسی جریان منظم خواهد داشت.

به عکس، استادانی که قادر به پاسخ نباشند می کوشند به گونه ای رفتار نمایند که دانشجو از طرح پرسش گریزان و پشیمان شود و یا پرسش دانشجو را به گونه ای صورت بندی می کنند که بر پاسخ آن قادر و توانا باشند. در پاره ای از موارد واگذار کردن پرسش به آخر کلاس یا به صورت خصوصی در پایان کلاس یکی از ترفندهای فرار از پرسش است.

۱-۳. استفاده از منابع

روشن است که استادان تک منبع تنها به داده های همان منبع اکتفا می کنند و اکتفا به داده های یک منبع و عدم اطلاع از مسایل جانبی و مطالب بیرونی از کتاب که ممکن است متناسب با نیازها، خواست ها و علائق فراگیران باشد، از جذابیت درس می کاهد و کلاس را پویا، بالنده و پرجاذبه نشان نمی دهد. برخی از استادان پیرامون منبع درسی اطلاعات خوب و مناسبی دارند اما همین که خارج از منبع چیزی از آنان پرسیده شود اظهار بی اطلاعی می کنند و ممکن است به آسانی اعتبار علمی خویش را متزلزل نشان دهند. بدین جهت استفاده از منابع متعدد برای جذابیت کلاس توصیه ای حتمی است. البته منابع نیاز نیست به صورت کتاب باشد. استادانی که با داده های جدید اینترنتی از مباحث دانشجو را از نوترین مباحث آگاه می سازند، کلاس خویش را جذاب می نمایند.

۲. جنبه رفتاری؛

۲-۱. شادابی:

استادی که عبوس، گرفته، اخم آلود و یا افسرده رو باشد، نمی تواند پیام آور شادابی و طراوت باشد و کلاس او فاقد اشتیاق و جذابیت خواهد بود. البته گاه ممکن است فیزیک چهره یک استاد کمی او را جدی و گرفته نشان دهد، در این صورت بهره مندی از طنز و آمیختن درس با تکنیک بیان می تواند آن را جبران نماید. اگر استاد شاداب و با نشاط باشد:

دانشجویان مشتاق تر در کلاس حاضر خواهند شد.

روابط بین استاد و دانشجو صمیمانه تر خواهد گشت.

دانشجو به طرح مشکلات خویش با استاد خواهد پرداخت و از استاد به عنوان مشاور بهره خواهد برد.

دانشجویان شاداب تر خواهند شد و بهره وری از کلاس افزایش خواهد یافت.

روحیه استاد تأثیر منفی در اخلاق دانشجویان نخواهد نهاد.

اما اگر استاد بی نشاط باشد:

کلاس خشک و کسل کننده می شود.

دانشجویان حتی حاضر به طرح پرسش های درس نخواهند بود و در واقع بسیاری از سؤالات امکان بروز نمی یابد.

یادگیری با اختلال مواجه خواهد شد، چرا که دانشجو با عنایت به ویژگی استاد علاقه به آموختن را از دست خواهد داد.

ازنقش تربیتی استاد کاسته می شود و دانشجویان نمی توانند از رفتار استادی سرمشق بگیرند.

فضای دوستی و علاقه به فضای سرد و خاموش بدل خواهد شد و رابطه استاد و شاگرد در حد چارچوب آموزشی محدود خواهد گشت.

۲-۲. احترام به دانشجو:

ممکن است استاد شخصاً فرد شادابی باشد اما فراگیر در هندسه ذهنی او، جایگاه ویژه ای نداشته باشد. در این صورت از چنین استادی نمی توان توقع داشت که به خواست دانشجو احترام بگذارد. در چنین کلاسی ممکن است استاد یکسویه اعمال مدیریت نماید و تنها خواست خود را بر کلاس تحمیل سازد. نتیجه ضروری چنین کلاسی دلزدگی دانشجویان از آن است که جذابیت کلاس را تحت الشعاع قرار می دهد. بدگمانی به دانشجو، تردید در صداقت او، پاسخ هایی گزنده، برخورد دبستانی و مدرسه ای با دانشجو، بی اطلاع و بی دانش فرض کردن دانشجو و… استاد و دانشجو را مقابل و معارض یکدیگر قرار می دهد و درس را برای دانشجو تحمیلی می سازد.

۲-۳. رعایت پوشش ظاهری

پوشش ظاهری به ظاهر امر ساده ای به نظر می آید؛ اما در واقع چنین نیست. برخی از استادان می پندارند که باید به لحاظ علمی واخلاقی آراسته و توانمند باشند و توجه به ظواهر از جمله رعایت شأن استادی در پوشش و آرایش یا پیرایش از اهمیت چندانی برخوردار نیست. اما این پندار، ناصواب و خطاآلود است. فراگیران حتی درباره پوشش استاد موشکافی می کنند و اگر استاد ظاهری ژولیده و نامرتب داشته باشد، از او تأثیر چندانی نمی پذیرند. راستی چگونه استاد می تواند به تأکید دین بر پاکی و طهارت تکیه کند و بر آموزه های دینی در باب پاکیزگی توجه دهد، اما خود به لحاظ ظاهری ناآراسته و ژولیده پوش باشد چنانکه آراستگی باطنی استاد می تواند در جذب دانشجو کمک نماید، آراستگی ظاهری نیز بر جذابیت کلاس خواهد افزود و استادان باید رنگ و مدل مناسب، تمیزی و در صورت امکان تازگی را در پوشش مراعات نمایند.

۲-۴. اعتماد و خوش گمانی

استادی که به دانشجویان ظنین و بدگمان است، سوء ظن و بدگمانی دانشجویان را نیز درباره خویش برخواهد انگیخت.

استاد خوش گمان:

مشکل دانشجو را در مسایل درسی و غیردرسی «بهانه» نمی خواند و از این رو با درک موقعیت او درحل مشکل به او کمک خواهد کرد.

رابطه اش با دانشجویان بر اساس وسواس و احتیاط افراطی شکل نخواهد گرفت، بلکه رابطه شان بر اساس صمیمیت و تفاهم قوت می پذیرد.

بین خود و دانشجو گسست ایجاد نمی کند و دیواری از بی اعتمادی نمی کشد، از این رو دانشجو مشکلات شخصی خود را با او در میان خواهد نهاد. و از او به عنوان راهنما کمک خواهد گرفت. اما اگر استاد بدگمان باشد ممکن است سخن راست دانشجو را نیز دروغ تلقی کند. مشکل او را «توجیه» بداند. پرسش او را به اصطلاح دست انداختن قلمداد کند و سؤال او را بی پاسخ بگذارد. همه اینها باعث می شود که درس و مدرّس آن برای دانشجو فاقد جذابیت باشد.

۲-۵. پرهیز از غرور:

استادی که مغرور نشان دهد، دانشجویان از او خواهند گریخت. تکبر و غرور استاد نه تنها رسالت تربیتی استاد را ناکام می گذارد، بلکه وظیفه تعلیمی استاد را نیز با مشکل مواجه خواهد ساخت. برعکس استادان متواضع و فروتن بهتر می توانند دانشجویان را جذب کنند، کلاس را جذاب سازند و به رسالت تعلیمی و تربیتی خویش عمل نمایند.

۳. جنبه روشی:

اگر چه روش تدریس واحدی را نمی توان به عنوان بهترین روش برای استادان معرفی نمود؛ اما می توان گفت که بهترین روش تدریس برای هر استادی آن است که برای دانشجویانش جذاب تر و نتیجه بخش تر و حصول یادگیری در آن سهل الوصول تر باشد.

ممکن است گاه سخنرانی محض یا سخنرانی فعال، شیوه سقراطی و یا روش قیاسی نتیجه بخش تر و جذاب تر باشد و گاه روش دیگری ایجاد