پاورپوینت کامل درآمدی بر طریقت تفکر در حکمت اُنسی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درآمدی بر طریقت تفکر در حکمت اُنسی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درآمدی بر طریقت تفکر در حکمت اُنسی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درآمدی بر طریقت تفکر در حکمت اُنسی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

به کوشش: سیدمجتبی مجاهدیان

اشاره

«نگاهی دوباره به مبادی حکمت انسی» تنها کتاب چاپی حکیم سید عباس معارف در سال های عمر کوتاه اما پربارش است که در صفحه قطع وزیری، در سال ۱۳۸۰ به اهتمام نشر رایزن، منتشر شد. استاد، در زمانی که به نگارش ترجمه آلمانی همین اثر می پرداخت روی در نقاب خاک کشید. این کتاب که مجدداً در هیأتی به سامان تر در سال با مقدمه و ویرایش دکتر محمد رجبی، توسط انتشارات پرسش، در ۵۸۰ صفحه قطع رقعی، به طبع رسید، دربردارنده بررسی، شرح و تحلیل مبادی و مبانی «حکمت انسی» است و در سه بخش کلّی تدوین گردیده: «حکمت انسی و دیگر انحای حکمت»، «انحای حکمت و مناهج منطق» و «وجود و مابه الوجود موجود؛ به انضمام بحث مختصری در باب غرب زدگی». این اثر ناتمام، در واقع جلد نخست از مجموعه چهار جلدی استاد مؤلف است که قرار بود با سه مجلد دیگر در موضوعات «مباحث علم و معرفت شناسی» و «حکمت تاریخ» و «حکمت هنر» مجموعه ای کامل را تشکیل دهد اما به دلیل بیماری و مرگ ایشان، روی اتمام به خود ندید و نافرجام ماند. معارف در این اثر، حکمت انسی را در افکار و اندیشه های «فردید»، به عنوان یکی از حکمای انسی معاصر، مورد تحلیل قرار داده و آن را از منظر و دیدگاه او به بوته نقد و نظر کشانده است.

به عقیده برخی صاحب نظران این اثر نخستین کتابی است که توأمان نگاه تازه ای به فلسفه غرب و فلسفه اسلامی دارد؛ و این نظرگاه جدید چیزی جز دیدگاه اساسی حکمت اُنسی اسلامی نیست. گویا مرحوم معارف با این تطبیق، قصد داشت ارجحیت حکمت انسی به فلسفه را به معنی تاریخی کلمه نشان دهد و تفاوت اساسی میان «حکمت» و «فلسفه» را تبیین نماید.

و اما، آن چه در ادامه می آید، برشی است از این کتاب، ص ۲۹۵ تا ۳۰۱.

معارف

چنانکه اشاره رفت، مدار تفکر در حکمت اُنسی بر تفکر حضوری است و پیداست که در ساحت تفکر حضوری، جایی برای منطق، به معنی متداول لفظ وجود ندارد؛ چرا که منطق به معنی متداول چیزی جز حافظ تفکر حصولی از خطا نیست و جز در حوزه تفکر حصولی نمی توان از آن سخن به میان آورد.

اما تفکر حضوری یک سیر است و در هر سیر، اهل طریق را طریقتی است؛ به خصوص اگر این سیر، رفتن از باطل به سوی حق باشد؛

تفکر رفتن از باطل سوی حق

به جزء اندر بدیدن کل مطلق

شبستری

با توجه به آنچه گفته شد، پیدا می آید که در حکمت اُنسی نیز نحوی از اصول نظری و عملی طرح است که معیاری برای شناختن صحیح از سقیم تواند بود؛ که اگر نیک بنگریم بسی عمیق تر از منطق متعارف است. صدرالدین قونوی در کتاب مفتاح الغیب در این خصوص چنین می گوید: «ولکن علم ایضا معیار یعرف به صحیح ما یختص به من سقیمه و خطائه من صوابه، کالنحو فی علم العباره، و العروض لمعرفه اوزان الشعر و بحوره، و المنطق فی العلوم النظریه و الموسیقی لمعرفه النغم؛ هذا الی غیر ذلک مما لا حاجه الی التمثیل به. و لما کان شرف کل علم انما هو بحسب معلومه و متعلقه کان العلم الالهی اشرفها لشرف متعلقه ـ و هو الحق ـ فکانت الحاجه الی معرفه موازینه و تحصیل ضوابط اصوله و قوانینه امس».[۱]

بدین قرار، طریقت تفکر ما در حکمت انسی دارای ضوابط و موازینی است که به قول قونوی، بس عمیق تر از قوانین منطق است.

هر چند رفتن از باطل سوی حق در این دوره از تاریخ جز با گذشت از مکر لیل و نهار تحقق نمی تواند یافت و گذشت از مکر لیل و نهار جز از طریق رندی و عیاری یعنی جهاد اکبر و اصغر صورت نمی پذیرد و آن همان است که اهل طریق بدان طریقت رندی گفته اند؛

فرصت شمر طریقت رندی که این نشان

چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست

و در این راه قلندران عیار و رندان سربدار از قید و زنجیر نمی هراسیدند؛ کز بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند؛ و نیز زیر سلسله رفتن را طریق عیاری می دانستند؛ اما برای رسوخ از ظواهر امور به باطن آنها و نیز رفع تخاصم از امور متعارض، راه و رسمی داشتند که در سخنان قونوی بدان اشاره شد.

طریقت تفکر در حکمت اُنسی، مقام جمع دو امر است:

نخست، رسوخ از ظواهر امور به باطن آنها که می توان از این امر به تأویل یا زندآگاهی تعبیر نمود.

دوم، سیر اختصامی که طریق گذر از کثرت امور متعارض به وحدت مقام جمع و در نهایت مقام جمع الجمع است.

در حکمت، گذر از اضداد جدا از تأویل و رسوخ ازظواهر امور به باطن آنها نیست و از همین روی می توان از طریقت تفکر در حکمت اُنسی به سیر تأویل اختصامی تعبیر نمود.

چنانچه گفته شد تأویل و سیر اختصامی تقرر در مقام جمع دارند و از یکدیگر انفکاک ناپذیرند؛ لیکن در این موقف به اقتضای بحث، نخست هر یک از آن دو به تنهایی مورد امعان نظر قرار می گیرد؛ و سپس از نسبت میان آن دو سخن به میان می آید.

الف. تأویل و زندآگاهی

تأویل و زندآگاهی به عنوان رکنی از طریقت فکری دینی، گذشته از حکمت اسلامی در دیگر ادیان نیز موجود اس