پاورپوینت کامل نگاهی به خلافت امام حسن(ع) بر مبنای اهل سنت ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به خلافت امام حسن(ع) بر مبنای اهل سنت ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به خلافت امام حسن(ع) بر مبنای اهل سنت ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به خلافت امام حسن(ع) بر مبنای اهل سنت ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

از عناوینی که نزد اهل سنت بسیار ارزشمند تلقی می گردد عنوان «خلیفه راشد» است. آنان حاکمان را به «خلیفه» و غیر خلیفه تقسیم می کنند و می گویند این تقسیم به جهت حدیث نبوی است که خلافت را تا سی سال پس از پیامبر می داند؛[۱] هرچند در محاورات اهل سنت تنها به چهار خلیفه نخستین «خلفای راشدین» اطلاق می گردد. با این وصف اما بزرگان تاریخ و حدیث و کلام اهل سنت، امام حسن(ع) را هم خلیفه راشد دانسته اند؛ که به تصریح مورخین حکومت ایشان در محدوده همان سی سال پس از پیامبرخدا(ص) می گنجد. البته ایشان از دیدگاه اهل سنت همه شرایط یک خلیفه راشد مانند عدالت و شجاعت و دانایی را دارا بوده اند و در تشکیل خلافت آن حضرت، موازین خلافت خلفای راشدین مانند بیعت مردم و اهل حل و عقد و تنصیص پیامبر(ع) و خلیفه قبلی، تحقق داشته است.

در این مقاله با بررسی منابع حدیثی، تاریخی و اعتقادی اهل سنت در سه فصل به این تبیین این مسئله پرداخته می شود.

فصل اول: خلافت امام حسن(ع) نزد دانشمندان اهل سنت

ابن خلدون در «مقدمه» بر تاریخ در بحث از دوازده امام می گوید پیامبر(ص) فرموده اند: «خلافت پس از من سی سال یا سی و یک سال یا سی و شش سال خواهد بود که انقضای آن در خلافت امام حسن(ع) می باشد».[۲] او در بخش دیگری از همین کتاب، زندگی نامه خلفا را از ملوک جدا کرده و تاریخ خلفا را با زندگی نامه امام حسن(ع) به اتمام می رساند.[۳]

ابن کثیر در «البدایه و النهایه» می گوید: دلیلی که باعث می شود او خلیفه راشد به حساب آید حدیثی است که پیامبر خدا(ص) فرمودند: «الخلافه بعدی ثلاثون سنه ثم تکون ملکاً» و سی سال، با خلافت ایشان کامل می شود چون ایشان در ربیع الاول سال چهل و یک هجری از خلافت کنار کشید.[۴] ابن کثیر در جایی دیگر از همین کتاب روزهای خلافت خلفا را شمرده و مطابق سی سال می داند.[۵] ابن حزم اندلسی هم در «اسماءالخلفا و الولاه»، حاکمان نخستین تا امام حسن(ع) را به عنوان خلیفه تعبیر کرده اما درباره حاکمان بعدی از تعبیر خلفیه خودداری نموده و می گوید: «ولایت معاویه، ولایت یزید…. »[۶] ابن خلکان هم می گوید: پایان خلافت امام حسن(ع) پایان بخش آن سی سال موعود می باشد.[۷] از نمونه هایی دیگر می توان به نویسنده «طبقات الحنفیه» اشاره کرد.[۸]

نووی در «شرح صحیح مسلم»، حدیث «الخلافه بعدی ثلاثون» را نقل کرده و می گوید: آن سی سال جزو دوران خلفای چهارگانه و ماه هایی که با امام حسن(ع) بیعت شد، نمی باشد.[۹] بدرالدین عینی، در «شرح صحیح بخاری» می گوید: تکمله سی سال با خلافت حسن بن علی(ع) است که نزدیک شش ماه طول کشید.[۱۰] وی یک بار هم برای رد خلیفه نامیدن معاویه به این حدیث متمسک می شود.[۱۱] قاضی عیاض هم در «شرح صحیح مسلم» می گوید: آن مدت سی سال جزو خلفای اربعه و ماه هایی که با حسن بن علی(ع) بیعت شد، نمی باشد.[۱۲]

از نمونه های متکلمین، ابن حجر هیثمی در «الصواعق المحرقه» می گوید: پیامبر خدا(ص)فرموده اند: «الخلافه بعدی ثلاثون سنه» که موافق با مدت خلافت ابی بکر، عمر، عثمان، علی(ع)و حسن بن علی(ع)می باشد؛ پس همان ها خلفای راشدین می باشند.[۱۳] ابن تیمیه می گوید: سی سال با خلافت علی(ع) و ماه هایی که حسن(ع) متولی خلافت بود، پایان پذیرفت.[۱۴] ابوبکر بن العربی هم خلافت امام حسن(ع)را تحقق بخش کلام پیامبرخدا(ص)دانسته است.[۱۵] «شرح الطحاویه» نیز به این معنا تصریح دارد.[۱۶] شمس الدین ذهبی هم می گوید: اهل سنت در امامت امام حسن(ع) پس از امیرالمومنین(ع) هیچ نزاعی ندارند، چون می دانند که مردم پس از پدرشان با ایشان بیعت نمودند.[۱۷]

فصل دوم: شرایط خلیفه راشد در امام حسن(ع)

علمای اهل سنت در کتاب های اعتقادی، شرایطی را برای خلیفه ذکر کرده اند که برخی از آنها اجماعی و برخی اختلافی می باشد. قلقشندی می گوید: اصحاب شافعی ما، چهارده شرط برای بیعت شونده ذکر کرده اند که عبارت است از: ذکورت، بلوغ، عقل، بینایی، شنوایی، نطق، سلامت اعضا، آزادگی، اسلام، عدالت، شجاعت، دانایی، قوت نظر، تدین و قرشی بودن.[۱۸] «شرح المقاصد» هم بلوغ، اسلام، عدالت، آزادی، مرد بودن، مجتهد، شجاعت، صاحب نظر، توانا، شنوا، بینا، لال نبودن، و قرشی بودن را ذکر کرده است.[۱۹] صاحب «المواقف»، از این شروط، عدالت، شجاعت، بلوغ و عقل را اجماعی و بقیه را اختلافی دانسته است.[۲۰]

در دارا بودن شرایطی مانند اسلام، قرشیت و شرایطی که مربوط به سلامت جسمانی می باشند، جای هیچ بحثی نیست و تنها درباره عدالت و شجاعت و دانایی ایشان به سبب اهمیتشان مطالبی بیان می شود.

عدالت حضرت(ع)

برای اثبات عدالت آن حضرت از دیدگاه اهل سنت، هم به آیات و روایاتی که با عناوینی عام درباره امام حسن(ع) وارد شده اند، می توان تمسک نمود؛[۲۱] مانند: آیه های تطهیر،[۲۲] مودت،[۲۳] صلوات[۲۴] و مباهله.[۲۵] آیه های یاد شده و احادیثی که ذیل آنها آورده اند، عصمت یا لااقل عدالت را برای اهل بیت پیامبر(ع) ثابت می کنند[۲۶] و روایاتی که با عناوین مختلف، شأن و منزلت امام حسن(ع) را بیان نموده اند[۲۷]؛ همچنین احادیث فراوانی از پیامبر که در باره ایشان به تنهایی یا به همراه امام حسین(ع) وارد شده، هر کدام از آنها مانند حدیث: «الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه»[۲۸] برای اثبات عدالت آن حضرت کافی است. نیز طبق تعاریفی که درباره صحابه مطرح است، امام حسن(ع) هم از آنها محسوب می شود و در کتاب هایی که درباره صحابه نوشته شده نام ایشان هم آمده است؛[۲۹] حتی بسیاری از آنها برای اثبات مدعای خود و ردّ مبنای دیگران در تعریف صحابه به وجود امام حسن(ع) میان صحابه استدلال کرده اند[۳۰] و عدالت همه صحابه، معروف میان اهل سنت است.

شجاعت حضرت(ع)

در منابع اهل سنت هیچ موردی یافت نمی شود که دلالت بر سست عنصر بودن امام حسن(ع) داشته باشد بلکه به حضور آن حضرت در تمامی جنگ های امیرالمومنین(ع) و ماموریت های مهم ایشان، تصریح شده است. در جنگ جمل بعد از آنکه افراد معروفی مانند مالک اشتر و ابن عباس نتوانستند کاری از پیش ببرند حضرت امیر(ع)، ایشان را برای جمع آوری لشکر ب