پاورپوینت کامل شبِ شهیدی ۹۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبِ شهیدی ۹۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبِ شهیدی ۹۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبِ شهیدی ۹۷ اسلاید در PowerPoint :

گزارش نکوداشت زنده‎یاد علامه دکتر سید جعفر شهیدی

با همکاری دایره‎المعارف بزرگ اسلامی، مؤسسه لغت‎نام دهخدا، بنیاد موقوفات و گنجین پژوهشی افشار، بنیاد فرهنگی اجتماعی ملت، و میزبانی مجله بخارا، مراسم نکوداشت زنده‎یاد علامه دکتر سید جعفر شهیدی، در سال روز درگذشت آن عالم فقید ( دی ماه ) برگزار شد.

دکتر شهیدی دارای شخصیتی علمی چند وجهی است که آثار یگانه‎ای در زمینه های مختلف علوم و معارف اسلامی، تاریخی و ادبی خلق کرد. سیدجعفر فرزند سیدمحمد سجادی، از مفاخر بزرگ ادبی ایران، در سال شمسی در یکی از محلات قدیمی شهر بروجرد به دنیا آمد. دوران تحصیل ابتدایی و اندکی از متوسطه را در این شهر و ادامه آن را در تهران پی گرفت. سپس در سال برای تحصیل علوم دینی راهی نجف شد و تحصیلات حوزوی را تا درجه اجتهاد ادامه داد. شهیدی در فقه و اصول نزد استادان مسلم زمان خود به ویژه حضرت آیت ‎الله العظمی خویی تحصیل کرد و از ایشان اجازه اجتهاد داشت.

شهیدی پس از فراغت از تعلیم و تعلم علوم دینی، در حوز ادب فارسی به همکاری مؤثر با علامه علی اکبر دهخدا پرداخت که تا چند دهه بعد از وفات دهخدا نیز همچنان ادامه یافت و کار سترگ لغت‎نامه را با همکاری دکتر محمد معین و دکتر سید محمد دبیر سیاقی به ثمر رساند. پس از مرگ دکتر معین، شهیدی مسؤولیت اداره سازمان لغت نامه دهخدا را بر عهده گرفت.

دکتر شهیدی در تصحیح متون کهن تاریخی و ادبی نیز آثار برجسته‎ای ارائه نمود که باید به کتاب‎های «تصحیح دُرّه نادره» و «شرح مثنوی شریف» اشاره کرد. در زمین تاریخ اسلام باید به کتاب‎های ارزشمند وی به «زندگی حضرت فاطمه(س)»، «تاریخ تحلیلی اسلام» و «زندگی امام حسین(ع)» اشاره نمود. علامه شهیدی در نهایت کار مهم ترجم فارسی «نهج‎البلاغه» را ارائه داد که با نظر به تسلط او بر زبان عربی و احاطه وی بر معارف علوی و استفاده کاملش از توانایی‎های زبان فارسی، بدون تردید غنی ترین ترجمه از این کتاب مقدس است.

علامه شهیدی که با افتخار فرزند روحانیِ جاویدالاثر خود را در سال های حماسه دفاع مقدس تقدیم اسلام و انقلاب و مردم کرده بود، در سال نیز منزل مسکونی‎اش را کریمانه به شهرداری نارمک واگذار کرد تا در همان سال به «کتابخانه عمومی دکتر شهیدی» تبدیل گردد.

و اما در مراسم نکوداشت زنده‎یاد علامه دکتر سید جعفر شهیدی، سخنرانان فرهیخته، هر یک جلوه ای از حیات علمی و معنوی آن استاد فرزانه را تشریح کردند؛ که گزیده گزارش آن تقدیم می شود:

علوم جدید را، علمی درک کرده بود

آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد، به عنوان اولین سخنران این مراسم، درباره استاد شهیدی ابراز داشت:

از امتیازات دکتر شهیدی این است که ایشان نحل علوم جدید را از نظر علمی درک کرده بود؛ چون ایشان در مهم‎ترین حوز علمی شیعه، نجف اشرف درس خوانده بود. در آنجا از اساتید بزرگی بهره‎مند شده بود. آقای شهیدی فقیهی به تمام معنا بود. در آن زمان، کسی که فارغ‎التحصیل حوز نجف می‎شد یک فقیه به تمام معنا بود؛ هر علم دیگری را می‎آموخت در جنبِ این قضیه بود. آن طور که من سندش را نقل می‎کنم، حدس می‎زنم که چه چیزی باعث شد که ایشان به رشت تاریخ و مسائل دیگر اسلامی سر سپُرَد. من از استادم، مرحوم آیت‎ الله میرزا هاشم آملی لاریجانی، شنیدم که آقای شهیدی به مرحوم علامه امینی، صاحب «الغدیر» حس زیادی داشت و از دوستان نزدیک ایشان بود. از مرحوم آیت‎الله لاریجانی شنیدم که یک وقتی در حوز نجف اعتراضاتی شد؛ عده ای معترض بودند که چرا حوزه این طور اداره می‎شود؟! آیت‎الله خویی همراه آقای امینی و سید جعفر بروجردی یعنی همین سید جعفر شهیدی و تعدادی دیگر به عنوان قهر از نجف به کربلا رفتند و شب‎نامه‎هایی را تحت عنوانِ «صیح آسمان نجف» به قلم سید جعفر بروجردی، منتشر کردند. در این شب‎نامه ها گفته می‎شد که چرا حوزه فقط باید مخصوص فقه و اصول باشد؟! در دنیای امروز، مسائل جدیدی برای اسلام و نیز شبهات و اشکالات و مسائل فراوانی راجع به تشیع مطرح است و ما باید تخصص‎هایی هم اضافه کنیم؛ برای این کارها استادها و نویسنده‎هایی تربیت کنیم. من از اینجا می‎فهمم که چرا علامه امینی سراغِ الغدیر نوشتن رفت؛ از فقاهت دست برداشت و فقط «الغدیر» را تخصصاً نوشت. آقای شهیدی هم سراغِ یک مسئله دیگر رفت و علیه کسروی می‎نویسد و. … یک روحیه‎ای از همان جوانی در ایشان وجود داشته و در ایران شکوفا شده است. وقتی ایشان به ایران آمد، عمامه داشت و به سید جعفر بروجردی معروف بود و می‎گفتند که مردی فاضل است. بعد ایشان رفت به دانشگاه و از لباس روحانیت بیرون آمد! برای من بسیار عجیب بود. من سال‎ها بعد که با ایشان مأنوس شدم، دیدم ایشان عجیب است؛ اولاً شیعه‎ای بسیار تند و بسیار عمیق بود، و متدینی شدید. در جلساتِ خیلی رسمی وقتی که صدای اذان بلند می‎شد به من می‎گفت سید بلند شو، وقت نماز است! مقیدِ به نماز اول وقت و مقیدِ به نماز شب بود. مرد جالبی بود برای من و وقت خودش را گذاشت برای این مسائل. بعضی کارهایش بسیار با خلوص است. وقتی «جنایات تاریخ» نوشته ایشان منتشر شد ما جوان بودیم؛ اصلاً مشخص نبود نوشته کیست، بدون امضاء بود! چه کسی حاضر است کتابی تحقیقی بنویسد و پایش را هم امضاء نکند؟! اما آقای شهیدی این کار را کرد؛ فقط از مکتب تشیع و جده اش مظلومه اش حضرت فاطمه(س) دفاع کرد.

«سیّد الطائفه» بود

در این مراسم متن پیام کتبی دکتر احمد مهدوی دامغانی، قرائت شد؛ گزیده ای از آن چنین است:

… منِ بیچاره که بیش از شصت سال از عمرم را به نعمت دوستی و در حقیقت «اُخوّت شرعیِ» رضوان جایگاه دکتر سیّد جعفر شهیدی حَشَرَه الله مع اجداه الطّاهرین، متنعم بوده‎ام و اینک جُز بیان اشتیاق و شرح درد فراق او چه می‎توانم عرض کنم؟ دربار آن عالمِ جلیل‎القدر که پیش از آن که استاد اساتید حاضر و شاید استاد اساتیدِ استادان جوان حاضر گردد و اهل تحصیل منظّم و مرتّبی را طی کرده و به مراتب عالیه با درک محضر منّور خلد مقام حضرت مستطاب آیت الله العظمی الخویی قدس الله رُوحه نائل گردیده است و پس از مراجعت از نجف اشرف ـ این مهد علمی عظیم الشأن هزار سال تشیّع که «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَی التَّقْوَی مِنْ أَوَّلِ یوْم» وصفی از آن است ـ از تعالیم بزرگ ترین رجال علم و ادب و عرفان در سال های تا بهره‎مند شده و سرآمد اختران خود گشته و سپس در کسوت استادی، شاگردان بسیاری را در عرصه ادب و فرهنگ ایران اسلامی تربیت فرموده است. .. به تفصیل هم نمی‎توان حق مطلب را ادا کرد تا چه رسد به چند سطری مختصر. امیدوارم اگر به دو بیت حضرت مولانای رومی درباره ضیاءالحق حسام‎الدین، تَمثُّل و استشهاد کنم حمل بر مبالغه نشود که:

مدح تعریف است و تَخریقِ حجاب

فارغ است از مدح و تعریف آفتاب

مادحِ خورشید مدّاح خود است

که دو چشمم روشن و نا مُرمَد است

مرحوم دکتر شهیدی علاوه بر علوم و فضایلی که به آن اشاره کردم، به مقتضای حدیث شریف: «العلمُ نور یقدِفه الله فی قلب من یشاء» از آن علم که درس نیست قلب و روحش منوّر شده بود، به بسیاری از صفات و خُلقیّات حسنه متّصف و مزیّن شده بود. مردی متواضع و خَدوم و بسیار خیرخواه و سعادتمند بود. آزاده‎ای بود که مال در کف او قرار نداشت. از رقّت احساس و سع صدَر و لطافتِ طبع و ظرافتِ ذوق و سَماحتِ خلق، با دنیاداری و مال اندوزی و یا معارضه و مُنافثه در مسائل مادی و جاه‎طلبی، به کلی برکنار بود. خان وسیع و کتابخانه نفیس خود را وقف عامّ فرمود. هم آثار سودمند علمی و ادبی او در حال حاضر از مراجع موثّق تحقیقات ادبی است. او به معنای واقعی در زمان ما «سیّد» شناخته می‎شد و بنده همواره از آن استاد علاّمه به «سیّد الطائفه» تعبیر می‎کردم. حق تعالی انشاءالله روح مطهّر او را به درجات عالیه قُرب ارتقا دهاد. …

باغ دانشی است تمام نشدنی

دکتر غلامرضا ستوده نیز در این مراسم درباره نقش علمی و ادبی دکتر شهیدی حکایت کرد:

باغ دانش شهیدی تمام شدنی نیست؛ مخصوصاً برای من که سی سال به عنوان معاون ایشان در مؤسسه لغت نامه و پنج سال در کلاس درس، شاگرد این استاد بزرگوار بوده ام. آنچه را که دیگران در صفات استاد فقید علامه دکتر سیدجعفر شهیدی به شعر یا به نثر آورده اند می توانم چنین خلاصه کنم:

۱. تقید به نماز اول وقت ۲. عیادت از بیماران ۳. پاسخ دادن سریع به نامه هایی که به دستشان می رسید۴. حضور سر وقت در جلساتی که دعوت می شدند ۵. حضور در مجالس ختم تا پایین ترین درجات ۶. مطالعه قبل از رفتن به کلاس درس ۷. مناعت طبع ۸. تأکید به رعایت صرفه و صلاح دولت در مصرف بودجه در مؤسسه ۹. مراقبت در صحت و حسن جریان امور و جلوگیری از هرگونه تصرف غیرمجاز در وجوه دولتی ۱۰. حلم و صبر و بردباری.

وجود صفاتی که در دکتر شهیدی برشمردیم موجب احترام ایشان در جامعه گردیده و از لحاظ علمی زحمات ایشان در تکمیل و اتمام دو فرهنگ بزرگ فارسی معتبر یعنی «فرهنگ معین» و «لغت نام دهخدا» از خدمات بزرگ علمی و ماندگار استاد شهیدی است. ترجم روان و زیبای نهج البلاغه، تکمیل تألیف شرح «مثنوی شریف» اثر ناتمام استاد بدیع الزمان فروزانفر، تصحیح متن کتاب پیچیده و دشوار «در نادره»، تصحیح انتقادی چند متن معتبر نظم و نثر فارسی، و. .. موجب شهرت استاد دکتر شهیدی در جامعه بوده اند.

ایشان خیلی نسبت به دنیا بی اعتنا شده بودند و گاهی که در این زمینه اشارتی به ایشان می شد می گفتند من تا شرح مثنوی ننوشته و نهج البلاغه را ترجمه نکرده بودم، چه بودم که حالا باشم؟! دیگر اینکه از امکانات دولتی که استفاده از آن حق ایشان بود، جز یک ماشین ژیان و این اواخر یک پیکان استفاده نکردند و البته به تبع ایشان کارکنان هم باید به وضع آن عادت می کردند. همچنین مقرر داشته بودند که نماز جماعت برگزار شود و بنده را به عنوان امام جماعت معین فرمودند. گفتم چرا خودتان این فیض را به ما نمی رسانید؟ گفتند چه می گویی و سپس لطیفه ای گفتند که: بر سر امام جماعت بودن محل، بین دو نفر کشمکش بود. آن که کوچک تر بود به بزرگ تر گفت: چرا مشاجره می کنی، تو چه برتری بر من داری؟ مگر نه این است که تو عربی خوانده ای، من هم خوانده ام، تو قرائت درست داری، من هم دارم، و در سایر صفات هم که یکسانیم؛ فقط می ماند عدالت که نه تو داری و نه من!!

چهره انقلابی شهیدی

دکتر علی افخمی، ریاست مؤسسه لغت‎نامه دهخدا نیز در این مراسم درباره مرحوم دکتر شهیدی گفت:

استاد علامه سید جعفر شهیدی که به مدت حدود بیست سال افتخار همکاری و هم نشینی با ایشان را در شورای دانشگاه تهران داشته ام، شخصیتی اگر نگویم بی نظیر قطعاً کم نظیر تاریخ معاصر ایران است. علامه شهیدی را بیشتر دانشگاهیان و دانشجویان به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران می شناسند، عده ای نیز از روی آثار ایشان نظیر «تاریخ تحلیلی اسلام» و یا «ترجمه نهج البلاغه» و سایر نوشته ها، متخصص در تاریخ اسلام معرفی می نمایند، قدما نیز نامبرده را فقیه و مجتهد معرفی می کنند، به اعتبار اینکه استاد شهیدی سالیانی در حوزه نجف اشرف در درس بزرگان حوزه بزرگ شیعه، مشغول بوده است. این مطالب هر کدام به جای خود درست و به جاست و واقعیت دارد ولی کمتر کسی به روحیه اصلاح طلبی و انقلابی (به معنی واقعی) استاد شهیدی توجه می کند. شاید اولین اثر قلمی استاد شهیدی کتاب ذی قیمت «جنایات تاریخ» باشد که در شهریور یعنی شصت و پنج سال قبل و یا بهتر بگوییم سی سال قبل از وقوع انقلاب اسلامی ایران به رشته تحریر درآمده و در آن زمان پس از چهار ماه به چاپ دوم می رسد! استاد دارای روحیه اصلاح طلبی و انقلابی بوده است. اصلاح طلب است چون در صدد زدودن علل و عواملی است که اساس وحدت شیعه و سنی را هدف قرار داده است. استاد چنان منطقی و ریاضی گونه و بی طرف وقایع صدر اسلام را تحلیل می کند که هرگونه شک و تردیدی را بر طرف نموده و در عین حال گریزی هم به جریان های اقتصادی، فکری، فرهنگی و سیاسی زمان خود می زند و بدون هیچ ترس و وحشت و ملاحظه ای انتقاد به جا و به حق خود را متوجه رجال طبقه اول آن روز کشور می کند. استاد در این کتاب در حالی که داستان مهمانی پیامبر(ص) در مراجعت از خیبر را نقل می کند، به غذایی که در این مهمانی صرف شده اشاره می کند که از ماست و روغن و مقداری خرما بود، و در اینجا ولخرجی های دولتی را به باد انتقاد می گیرد و اضافه می نماید که ساکنین تهران و رعایای کشور شاهنشاهی شب ها در کوره پزخانه و در لانه سگ زندگی می کنند و این است عاقبت ملتی که مقدراتش به دست یک عده دزد و جنایتکار بیفتد. و یا به دنبال بحث خیبر و فدک و تحلیل یک واقعه تاریخی خطاب به کارگزاران آن زمان می نویسد: «کمتر برای نشان دادن ترقی کشور، ساختمان با شکوه دادگستری و کاخ وزارت دارایی را به رخ ما بکشید. یک سرکشی هم در جنوب شهر بکنید و ببینید این بدبخت هایی که شما دارائیشان را به زور گرفته اید و وزارت دارایی ساخته اید چطور زندگی می کنند! ملت گرسنه، خشت و گل به چه کارش می خورد؟! اینها را باید به سر آن تبهکاری کوبید که این ملت بدبخت را این طور روی خاک سیاه نشانده است.» نقد های فرهنگی اجتماعی سیاسی موجود در این کتاب، یکی دو تا نیست.

درباره عمق مطالعه و وسعت نظر استاد شهیدی همین بس که خودشان مرقوم داشته اند برای یک مسئله بیش از دویست جلد کتاب خوانده اند و از این طریق با ظرافتی خاص، عیب کار خواص و عوام و روشنفکران زمان خود را یک به یک تحلیل می نماید.

تاریخیات شهیدی

حجت الاسلام دکتر رسول جعفریان دیگر سخنران این مراسم بود که درباره آثار تاریخی استاد فقید، به تفصیل سخن گفت:

دکتر شهیدی در دو حوزه «ادبیات» و «تاریخ» فعالیت نگارشی جدی داشت. بخش اول، بیشتر در دانشگاه و بخش دوم عمدتاً میان مردم، انتشار یافت.

آن مرحوم محصول جریان های فکری چندی است که طی چند دهه نخست حیات وی در ایران وجود داشت و ایشان در آن بستر رشد کرد. جریان های یاد شده، برخی سنتی و برخی مدرن بودند و هر کدام به سهم خود در شکل گیری شخصیت فکری ایشان مؤثر واقع شدند. بدین ترتیب سه زاویه: تفکر سنتی، تفکر انقلابی ـ مذهبی نو شده، و جایگاه علمی ـ دانشگاهی، اساس فکر و تولید علمی دکتر شهیدی را ساخته است.

علاقه شهیدی به تاریخ را باید به دو دوره تقسیم کرد؛ الف: دوره نخست آن که از سال های آغازین دهه بیست تا اواسط دهه سی است. ب: دوره دوم، به پس از انقلاب مربوط می شود. طبعاً سال های میانی حیات او به کارهای: دانشگاهی، ادبی، موسسه دهخدا و سخنرانی در هم اندیشی های بین المللی عربی، گذشت. ریشه علاقه ایشان به تاریخ اسلام، به تمایلات انقلابی ـ مذهبی وی در جریان یک شورش فکری ـ مذهبی مربوط بود که کسروی آغازگر آن بود و بسیاری را به واکنش واداشت. آن زمان، حمله کسروی، آخرین و تندترین مرحله از حملاتی بود که در دوره رضا شاه به مذهب شده بود، اما تفاوت این بار با دفعات قبل، این بود که به خاطر شرایط سیاسی نسبتاً باز، دهان مخالفان برای دفاع بسته نبود و به همین جهت به دفاع برخاستند. مذهبی های تحصیل