پاورپوینت کامل مصائب شیعه بودن (گذری بر پیشینه و وضعیت کنونی شیعیان پاراچنار) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مصائب شیعه بودن (گذری بر پیشینه و وضعیت کنونی شیعیان پاراچنار) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مصائب شیعه بودن (گذری بر پیشینه و وضعیت کنونی شیعیان پاراچنار) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مصائب شیعه بودن (گذری بر پیشینه و وضعیت کنونی شیعیان پاراچنار) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

شیعیان پاراچنار، سی و چند سال است که مبتلا به مصائب جانسوز و دردناکی هستند؛ درست از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران. اما مصائب ایشان در هشت سال گذشته، به اوج خود رسیده است.

پیشینه پاراچنار

در یک تقسیم بندی سیاسی، ایالت سرحد پاکستان به چند «ایجنسی» تقسیم می شود. شهر پاراچنار در واقع مرکز یکی از ایجنسی های ایالت سرحد شمال غربی به نام «کوروم ایجنسی» است و نیز قسمتی از منطقه «پشتونستان» پاکستان می باشد که در میان رشته کوه هایی با دره های سرسبز، آبشارها، چشمه سار ها و جنگل هایی با درختان صنوبر و چنار، و باغاتی پرثمر و زمین های زراعی و کشاورزی حاصل خیز، محصور است. سیبِ مشهور آن به لحاظ رنگ طلایی اش از زمان انگلیسی ها به «گلدن دیشز» معروف است. وجه تسمیه پاراچنار را وجود درختان کهنسال «چنار» یا سکونت قبیله «پارا» یا «پاره» در پیرامون چنار بزرگی در آن منطقه می دانند.

کوروم ایجنسی از دو بخش شمالی و جنوبی تشکیل شده است؛ در شمال، اکثریت از آن شیعیان و در جنوب اکثریت از آن اهل سنت می باشد. ایجنسی در مرز با افغانستان قرار دارد و در حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد که ۶۰ درصد آن را شیعیان اثناعشری تشکیل می دهند؛ که بیشتر در پاراچنار و اطراف آن متمرکزند. عشایر ادی زیی، دویل زیی، غندی خیل، مستوخیل، حمزه خیل، منگل، مثبل، درزدران منتوان، وزیی، حاجی غلزیی، لیسانی و پاره، در آن ناحیه سکونت دارند.

علمای بسیاری به منطقه پاراچنار منسوب اند از جمله: مولانا سیدپادشاه حسین، مولانا علی سرور سرحدی (قرن ۱۴)، مولانا غلام قاسم خان کورایی (قرن ۱۴)، مولانا عبدالحسین (متوفی ۱۳۶۵ش) و مولانا محمد عباس (متوفی ۱۳۶۴ش که تکمیل تحصیلات دینی خود را در ایران و عراق گذراند.(

آغاز نسل کشی شیعیان

هرچند جامعه اهل سنت پاکستان بستر مستعد پرورش تروریست ها است و هرگز در راستای پایان دادن به اقدامات تروریستی، به ویژه شیعه کشی، در آنجا اقدامات چندان در خوری انجام نشده است، اما باید اذعان نمود که گروه های تروریستی در تلاش خود جهت ایجاد «جنگ فرقه ای» در پاکستان موفقیت دلخواه را به دست نیاورده اند؛ چرا که هرگاه شیعیان در آنجا مورد حمله قرار می گیرند بسیاری از سنی ها این حملات را محکوم می کنند و همچنین اگر سنی ها با حادثه ای روبرو شوند این شیعیان هستند که به وظایف انسانی خود در قبال آنان عمل می کنند.

سابقه حملات تروریستی بر ضد شیعیان پاکستان به ما می گوید: گروه «سواد اعظم اهل سنت» در کراچی و گروه «یزیدیانِ» محلی در شهرک صده واقع در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی پاراچنار، اولین گروه هایی بودند که شیعیان را در ۳ خرداد ۱۳۶۱ش به بهانه برگزاری جشن پیروزی رزمندگان ایرانی در جنگ با صدام و آزادسازی خرمشهر، هدف قرار دادند. پس از این حملات شیعیان منطقه «لالو کیت» در کراچی و «صده» در منطقه عمومی «کوروم ایجنسی» اخراج شدند و از آن به بعد شیعه کشی در پاکستان به امری روزمره تبدیل شد!

پاراچنار از سال ۲۰۰۷م در محاصره طالبان و هم پیمانان بومی آن قرار گرفت. این منطقه استراتژیک ترین منطقه قبایلی محسوب می شود؛ چنانکه اگر بخواهند از این منطقه به منظور دخالت در افغانستان استفاده کنند، بهترین نقطه خواهد بود. نیروهای طالبان ابتدا در منطقه اهل سنت مستقر شدند. با گذشت زمان و عملکرد طالبان، مردم سنّی این منطقه از دست آنها به ستوه آمدند. پس از آن طالبان از جنوب به شمال ـ یعنی پاراچنار ـ منتقل شدند و شیعیان را تحت فشار قرار دادند و طی چندین درگیری، صدها تن از شخصیت های شیعه را به شهادت رساندند. اهانت «طالبان»، «سپاه صحابه» و «سپاه جنگجوی» به ارزش های شیعیان دسیسه هایی بود که باعث شد در سال ۲۰۰۷م درگیری هایی رخ دهد که از آن جمله می توان به درگیری های ماه نوامبر اشاره کرد که طی آن شیعیان در محاصره قرار گرفتند و ۴۰ کامیون آنها به تاراج طالبان رفت و افراد دستگیر شده نیز به طرز فجیعی به شهادت رسیدند.

البته در مقابل نیز حملاتی از سوی شیعیان بر ضد طالبان در پاراچنار انجام شد که طی آن همه مراکز طالبان منهدم گردید، ایستگاه های رادیویی طالبان از بین رفت و حتی روستاهایی که به طالبان پناه داده بودند با خاک یکسان شدند. در یکی از این درگیری ها که در ماه رمضان بود و یک ماه طول کشید حدود ۶۵۰ نفر از شیعیان و هزاران تن از نیروهای طالبان کشته شدند؛ که در بین نیروهای طالبان افرادی با ملیت های چچنی، ازبکی، عرب و اعضای القاعده و. .. دیده می شد!

توطئه «تغییر نقشه پاراچنار»

در ژانویه سال ۲۰۰۷م، سلیم خان فرماندار ـ یا «پلیتیکال اجنت»ـ منطقه کرم ایجنسی، قبل از ترک پاراچنار، در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار داشت: «در ۲۰۰۷م نقشه پاراچنار تغییر خواهد کرد!» که این سخن نشان از توطئه ای نهفته و همه جانبه بر ضد شیعیان منطقه داشت.