پاورپوینت کامل تبیین جایگاه و ارزش دروس معارف در جلسه اول ترم ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبیین جایگاه و ارزش دروس معارف در جلسه اول ترم ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبیین جایگاه و ارزش دروس معارف در جلسه اول ترم ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبیین جایگاه و ارزش دروس معارف در جلسه اول ترم ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

(استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان.)

از آن جایی که دیدگاه اکثر دانشجویان نسبت به دروس عمومی به ویژه دروس معارف اسلامی مطابق با واقع نیست؛ بنابراین ضرورت دارد استادان دروس معارف در اولین جلسه ترم با بیان مطالبی نسبت به اصلاح دیدگاه دانشجویان اقدام نمایند تا زمینه تأثیرگذاری هر چه بیشتر این دروس فراهم گردد؛ زیرا مهم ترین هدف ارایه دروس معارف در دانشگاه ها تأثیرگذاری آنها بر دانشجویان است و دیدگاه منفی دانشجویان یکی از مهم ترین موانع تأثیرگذاری است که باید در همان جلسه اول توسط استادان معارف مرتفع شود.

یکی از عللی که موجب شده تا دیدگاه نادرستی نسبت به دروس معارف بر اذهان اکثر دانشجویان و حتی برخی از استادان دروس اختصاصی غالب شود، واژه «عمومی» است که به عنوان صفت این دروس به کار برده می شود؛ چه آن که اکثر افراد وقتی با لفظ «عمومی» مواجه می شوند، کم اهمیتی و کم ارزشی به ذهنشان تبادر می کند؛ هم چنانکه نزد دانشجویان، رفت و آمد به دانشگاه با سرویس عمومی نسبت به خودروی اختصاصی، از ارزش و اهمیت کمتری برخوردار است.

برای اصلاح این دیدگاه منفی باید به دانشجویان یادآور شد که واژه «عمومی» – مانند واژه «شیر» مشترک لفظی است. یعنی چنین نیست که هر جا این واژه استعمال شد، کم اهمیتی آن مسأله در نظر گرفته شود؛ بلکه گاهی قضیه برعکس است؛ یعنی واژه «عمومی» به عنوان صفت شیئ به کار برده می شود، اما معنای آن اهمیت فوق العاده آن مسأله است. مثلاً اگر گفته شود: باید به همه نوزادانی که متولد می شوند واکسن هایی تزریق شود تا عموم افراد جامعه در برابر بیماری ها محافظت شوند؛ اما آیا واکسیناسیون عمومی همه نوزادان کشور، نشان از کم اهمیتی این مسأله است یا این که اهمیت فوق العاده آن را می رساند؟! گذراندن دروس عمومی معارف بر مثال واکسن تطبیق می کند؛ زیرا همه دانشجویان باید با گذراندن این دروس در مقابل انحرافات فکری ـ عقیدتی بیمه شوند.

آنچه که مزید بر علت شده و این دیدگاه منفی نسبت به دروس معارف را تشدید کرده است، آن است که در عناوین درسی دانشگاه ها «دروس عمومی» را در مقابل «دروس تخصصی» به کار می برند و همین دو اصطلاح در بین دانشجویان شهرت دارد. وقتی به دانشجو تلقین شود که در دانشگاه دو نوع درس «عمومی» و «تخصصی» وجود دارد، طبیعی است که واژه «عمومی» در این کاربرد به قرینه مقابله به معنای «غیر تخصصی» قلمداد خواهد شد. هنگامی که درس عمومی به معنای درس غیر تخصصی القا شود، نتیجه اش آن خواهد شد که دانشجو تصور می کند که این دروس، مطالبی غیر تخصصی و پیش پا افتاده و تکراری را مطرح می کنند و بر مهارت و تخصص او نمی افزایند و به علاوه، استادانی هم که این دروس را تدریس می کنند نیاز به تخصص ندارند و هر شخص بی سوادی می تواند این دروس غیر تخصصی و پیش پا افتاده را تدریس نماید؛ بنابراین دروس عمومی فقط برای جلوگیری از مشروط شدن و یا بالا آوردن معدل مفیدند.

برای اصلاح این نگرش منفی بایستی به دانشجویان متذکر شد که واقعیت آن است که در دانشگاه دو نوع درس «عمومی» و «اختصاصی» داریم که در این صورت معنای واژه «عمومی» به درستی و باز به قرینه مقابله به معنای «غیر اختصاصی» قلمداد خواهد شد. نتیج این دیدگاه صحیح آن خواهد شد که همه دروس دانشگاهی اعم از عمومی و اختصاصی، تخصصی اند و در دانشگاه جای ارایه درس غیر تخصصی نیست.

از آن جایی که اشتراک لفظی واژه «عمومی» موجب چنین دیدگاه منفی نسبت به دروس معارف شده است؛ پیشنهاد می شود که در عناوین درسی دانشگاه ها اصطلاح «دروس غیر اختصاصی» جایگزین «دروس عمومی» شود.

همان طور که می دانیم در هر سال تحصیلی میلیون ها واحد درسی معارف اسلامی در دانشگاه های کشور تدریس می شود که هزینه مالی فراوانی دارد و هزینه جانی آن غیر قابل جبران است؛ چه آن که بهترین لحظات عمر دانشجویان یعنی جوانی آنها صرف فراگیری این علوم می شود. به راستی اگر این دروس، کم ارزش باشند بر اساس چه منطقی تحمیل این هزینه ها بر کشور جایز است؟

تاکنون با بیان مطالب فوق تا اندازه ای توانسته ایم ارزش دروس معارف را معادل ارزش دروس اختصاصی در نظر دانشجو جلوه دهیم؛ اما از این جا به بعد می خواهیم برای دانشجو اثبات کنیم که ارزش دروس معارف از دروس اختصاصی آنها بیشتر است و این دقیقاً برعکس چیزی است که در ذهن آنهاست. دلیل این که استاد معارف در جلسه اول بایستی ارزشمندتر بودن دروس معارف را برای دانشجو اثبات کند این سؤال است که چرا در بین ۲۲ واحد درس عمومی که در دانشگاه های کشور ارایه می شود، ۱۴ واحد آن یعنی بیش از یک دهم واحدهای دوره کارشناسی اختصاص به دروس معارف دارد؟ چرا نباید در بین دروس عمومی، واحدهای درسی مهمی مانند: پزشکی عمومی، اقتصاد عمومی، روانشناسی عمومی و. .. که کاربرد و فایده آنها در زندگی آینده دانشجویان روشن است، لحاظ گردد؟ در صورتی ارایه ۱۴ واحد معارف اسلامی منطقی است که بتوان اثبات کرد ارزش و اهمیت این دروس بیش از سایر علوم است؛ چه آن که اگر ارزش علوم یکسان باشد، عدالت در زمینه ارایه انواع دروس عمومی رعایت نشده است.

قبل از اثبات برتری دروس معارف بر سایر دروس، تذکر دو نکته برای دفع این شبهه از ذهن دانشجو که از آن جایی که این استاد خودش درس معارف تدریس می کند در صدد برتری خویش بر سایر استادان است، مفید می باشد.

نکته یکم این که سخن بر سر ارزش علم است، نه ارزش عالم و معلم؛ زیرا ارزش عالم و معلم به تقواست: انّ اکرمکم عندالله اتقاکم(حجرات/۱۳)

نکته دوم آن که از نظر اسلام همه علوم- جز چند مورد استثنایی که شاید به عنوان علم قلمداد نشوند ارزشمندند؛ زیرا همه علوم درباره مخلوقی از مخلوقات خداوند مطالعه می کنند و حقایق نظام خلقت را کشف می کنند؛ بنابرای