پاورپوینت کامل اخلاق حرفه ای تدریس (قسمت پنجم) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق حرفه ای تدریس (قسمت پنجم) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق حرفه ای تدریس (قسمت پنجم) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق حرفه ای تدریس (قسمت پنجم) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

از سری کارگاه های اخلاق کاربردی

نگفتن هر آنچه می دانی

حضرت علی(ع) می فرماید: «لیس کل مکتوم یسوغ اظهاره لک، ولا کل معلوم یجوز ان تعلمه غیرک» [۱]جایز نیست هر چیزی را که پنهان است آشکار کنی، و هر چیزی را که می دانی به دیگری یاد دهی. رعایت این دو اصل از آن روست که ظرفیت مخاطبان متفاوت است و چه بسا گاه با شنیدن برخی مطالب – مثلا کرامات خاص و عجیب برخی علما- به دلیل برنتافتن و پس زدن عقل شان، موجب بروز آثار منفی و مخرب در اعتقادات و افکار و نگاه ایشان شده و آنها را نسبت به آموزه های دین بدبین و منزجر نماید.

رعایت اصل الاهم فالاهم

مثلاً می خواهیم در مورد نماز بحث کنیم؛ آیا بحث در مورد فضیلت نماز شب مهمتر است یا در مورد اصل ضرورت نمازهای واجب؟ آیا مخاطب اصلا نماز واجبش را می خواند تا ما با او از نماز شب بگوییم؟! معلوم است که باید اهم و مهم نمود و اولویت بندی کرد. اول باید نمازخوان شود بعداً برایش بگویی در روایات داریم «نماز شب چراغ قبر مؤمن است»[۲] این اثرگذاری اش بیشتر است.

مثال دیگر اینکه؛ برخی از مخاطبان غسل واجب نمی کنند، اما مدام به او می گوییم غسل جمعه یادت نرود! درست است که حضرت علی(ع) وقتی می خواست کسی را توبیخ کند و به او بگوید خیلی بی عرضه ای می فرمود: «تو ناتوان تر از کسی هستی که غسل جمعه اش را ترک می کند»[۳]، اما این گونه گفتن به مخاطب، بعد از این است که بدانیم غسل های واجبش را می داند و انجام می دهد. یا مثلا اگر قرار است از اهداف زندگی صحبت کنید اول سراغ هدف اصلی، غایی و نهایی بروید و بعد سراغ اهداف فرعی دیگر. «هدف از زندگی» چیست؟ آن چیزی که خدا ما را به خاطر آن خلق کرده و همان چیزی که من و شما هر روز باید به دنبالش باشیم. مگر ما به دنبال بهترین ها نمی رویم و بهترین ها را نمی خواهیم؟ مگر همه ما زیباترین ها را نمی خواهیم؟ بهترین ها و زیباترین ها هم فقط «یک مصداق» دارد و آن حضرت حق تعالی است؛ «قرب الهی، سیر الی الله و رسیدن به او»ست؛ رسیدن به «اوج»، آن اوجی که دیگر هیچ احساس کمبود و اضطرابی در ما نباشد؛ رسیدن به آرامش آن هم از نوع جاویدانش، بله «آرامش جاویدان». بی تردید در میان بحث های مهم پرداختن به این بحث از اهمیت و اولویت برخوردار است.

بارورسازی اندیشه مخاطب

یکی دیگر از وظایف معلم، بارورسازی اندیشه مخاطب است. من باید سعی کنم ذهن مخاطبم را پویا و فعال کرده و از آن کار بکشم. مخاطب باید در بحث، مشارکت کند. لازم است مخاطب را درگیر سؤالات و موضوعات مختلف کنیم. برای بارورساختن ذهن مخاطب نیاز داریم که ذهنش را درگیر کنیم. امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید: «مروا الاحداث بالمراء و الجدال…»[۴] بچه ها را امر کنید به اینکه مراء کنند.

«مراء» یعنی جدال و گفتگوهای بی حاصل و غالباً به بحث های نفسانی با همدیگر گفته می شود. یکی می گوید من بهتر می دانم دیگری می گوید من بیشتر می دانم و. … خلاصه بحث هایی که هدفشان خدایی نیست و برای بزرگترها یکی از گناهان کبیره است و از آن به شدت نهی شده اند؛ ولی امیرالمؤمنین می فرماید بچه های کم سن و سال، نوجوانان و جوانان را به مراء امر کنید یعنی عادت دهید به اینکه بحث کنند، ساکت ننشینند، حرف بزنند. قبلا اشاره شد که باید از بعضی ویژگی های منفی انسان، استفاده مثبت کرد؛ مانند همین. حضرت می فرماید بگذارید بچه ها حرف بزنند و ذهنشان درگیر باشد؛ حرف بزنند و گوش بدهند تا به این ترتیب اندیشه آنها بارور گشته و شکوفا گردد.

در روایات نیز آمده «کونوا نقاد الکلام»[۵] به قول طلبه ها «ان قلت» کنید یعنی یاد بگیرید بحث کنید؛ البته نه به قصد غیر الهی. بحث های نفسانی عمل را حرام می کند. پیامبر(ص) می فرماید: «ذَرُوا الْمِراءَ فَاِنَّ اوّل ما نَهانِی عنه رَبِّی بَعْدَ عِبادَهِ الْأوْثانِ الْمِراءُ»[۶] یعنی «مراء را رها کنید؛ اولین چیزی که خداوند متعال بعد از عبادت بت ها مرا از آن نهی فرمود، مراء است» اما نقادی کلام، خیلی خوب است؛ پس بحث و جدل کنید به قصد یادگیری و احقاق حق.

حضرت علی(ع) در ادامه حدیث «مروا الاحداث بالمراء و الجدال…» می فرماید: «و الکهول بالفکر و الشیوخ بالصمت»[۷]؛ یعنی به آنها که سنشان بالاتر رفته امر کن که فکر کنند، نه مراء و بحث بی حاصل، و آنها که سنی از آنها گذشته و فرتوت شده اند را به سکوت دعوت کن؛ زیرا سکوت برایشان فایده بخش تر است.

به هر حال برای بارورسازی اندیشه مخاطب و ایجاد کنجکاوی، یکی همان روش طرح سؤال است. پرسش حساب شده ذهن را درگیر می کند.

معماگونه طرح کردن مباحث و مثلاً نیمی از قضیه را گفتن و نصف دیگرش را نگفتن نیز روشی دیگر برای درگیر کردن ذهن مخاطب است. بگذارید مخاطب چنان ذهنش درگیر موضوع و مبحث شود که به بقیه اش فکر کند و پاسخ را خود تا حدودی به دست آورد.

عدم ارائه فوری پاسخ ها نیز راهگشاست؛ بگذارید مخاطب خودش اندکی تأمل کند. گاه دانشجو سؤالی پرسیده شما هم می توانی جواب بدهی ولی می گویی چه کسی می تواند جواب دهد؟ همه فکر می کنند و درگیر می شوند. اگر سؤالی را طرح کردید و کسی جواب نداد، خود زود جواب ندهید بلکه فرصت دهید و راهنمایی کنید و برای ارائه نظرات زمینه سازی نمایید، بگذار دیگران فکر کنند.

گاه کسی سؤالی می پرسد که شما جواب آن را می دانید ولی بهتر است بگذارید سؤالش را کامل بگوید؛ هم برای خودش خوب است -که روش پرسیدن و حرف زدن را یاد بگیرد- و هم برای دیگران که همه حضار سؤال را بشنوند تا بدانند سوال و منظور او چه بوده است.

ایجاد عطش مطالعه نیز برای ایجاد کنجکاوی و بارورسازی مخاطب بسیار مهم است. گاه عطش مطالعه با خواندن بخشی از یک کتاب برای شنونده ایجاد می شود؛ و گاه با تعریف از کتابی که خوانده ام صورت می گیرد. گاه تعریف کتاب را به شاگردان بسپاریم؛ مثلا بگوییم چه کسی این کتاب را خوانده؟ چطور بود؟ بگذار او بگوید گاه اثر حرفی که او می زند از حرفی که من می زنم بیشتر است. این خودش تبلیغات و ایجاد عطش است و نوع اثرگذاری اش با اثرگذاری استاد فرق دارد و گاه برای هم شاگردان مقبول تر است.

هنر خوب شنیدن

از دیگر وظایف معلم، خوب شنیدن سخن مخاطب و شاگرد است. حضرت امام علی(ع) می فرماید: «عود اذنک حسن الاستماع»[۸] یعنی گوش خود را به خوب شنیدن عادت ده. خوب شنیدن یعنی درست و کامل شنیدن سخن است؛ که فرمود: «من احسن الاستماع تعجل الانتفاع»[۹] کسی که گوش دادن را نیکو گرداند در سود بردن تعجیل کرده است.

خوب شنیدن در مقابل بد شنیدن است. مثلاً دانشجو از استاد سؤالی می پرسد و متأسفانه او سر