پاورپوینت کامل «احساس حقارت» بلای جان پیشرفت! ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «احساس حقارت» بلای جان پیشرفت! ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «احساس حقارت» بلای جان پیشرفت! ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «احساس حقارت» بلای جان پیشرفت! ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

این یک مسئله سهل ممتنع است. مهم ترین کاری که در جهان اسلام باید صورت پذیرد و حتی مبنای الگوی پیشرفت ایرانی – اسلامی قرار بگیرد، این است که محیط، خودباوری پیدا کند. به نظر من مهم ترین چیزی که ما در جهان اسلام کم داریم و در محیط خودمان هم کمبود آن به راحتی دیده می شود، احساس عزت نفس است. در کشور ما از یک فرد خارجی با عظمت زیاد استقبال می شود، اما اگر دانشمند ایرانی بیاید، چنین کاری برایش انجام نمی دهند! انتشار مقاله در مجله خارجی اعتبار است، اما برای مقاله های داخلی حتی در مجلات علمی ـ پژوهشی خودمان در آن حد ارزش قائل نمی شوند یا اصلاً آن ها را به حساب نمی آورند! افراد ما به غرب می روند و رفتار و زبانشان تغییر می کند! ای کاش کارهای خوب آن ها را تقلید می کردند. واقعیت این است که ما محسنات غرب را اخذ نکرده ایم؛ ببینید نقدها در محیط ما چقدر دور از ادب اسلامی است. این ها را باید بیاموزیم.

فلسفه توسعه

امروزه برداشت خاصی از توسعه در محیط ما حاکم است؛ ولی آیا مجبوریم که آن را قبول کنیم؟ تعریف فعلی، «حاکمیت قدرت و ثروت» است؛ چیزی بسان غرب. آیا ما این تعریف را می پسندیم و یا می خواهیم بشر در جهان، طوری پیشرفت کند که فاصله فقر و غنا کم شده و از علم استفاده مشروع شود و علم همچون ابزاری برای نابودی انسان ها نباشد؟ اگر این گونه باشد، من آن را توسعه می دانم؛ اما توسعه غربی این چنین نیست و من آن را توسعه نمی دانم. بخش بزرگی از فعالیت و نتایج علمی، صرف کار نظامی می شود و نه رفاه بشر. توسعه واقعی این است که اکثریت بشر به نیازهای مشروع خود رسیده باشند؛ که وضعیت فعلی این گونه نیست.

رابطه علم و توسعه

علم دینی، یعنی حاکمیت تفکر دینی. توسعه اسلامی، یعنی افراد به نیازهای حداکثری و مشروع خود رسیده باشند و جامعه نیز مرفه باشد، به طوری که جوامع اسلامی زیردست نباشند، بلکه برتر باشند؛ «وَلَنْ یجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلا» (نساء: ۱۴۱). این مستلزم آن است که ما به دنبال توسعه ای باشیم که حداکثر نیازها را خودمان برطرف کنیم و بتوانیم به جامعه بشری نیز کمک کنیم و حداکثر سعی را داشته باشیم تا فاصله فقر و غنا را کم کنیم.

در دست یابی به توسعه، روش های کلی معدود است و عمدتاً جهان در حال استفاده کردن از آن روش هاست. یک روش «تجربه» داریم و یک روش «استدلال» عقل نظری که هر دو کاملاً مورد تایید هستند و اسلامی و غیراسلامی ندارند. یک بعد هم «الهام» است که به زبان امروزی می شود «شهود و حدس» که ابن سینا نیز راجع به آن بحث کرده است. حتی برخی منکران خدا نیز به الهام معتقدند. دین سطح بالاتری از الهام را نیز مطرح می کند و آن «وحی» است.

مدل ترسیم توسعه

مدل ترسیم توسعه، کار مشکلی نیست. آن هایی که می گویند ما توسعه و یا حتی علم را نمی فهمیم، اشتباه می کنند. مشکل اصلی ما این است که به دنبال آنچه می فهمیم، نمی رویم و علت آن هم، همان عقده حقارت است. رئیس آکادمی علوم کره جنوبی در سال ۲۰۰۳ میلادی در مالزی سخنرانی داشت. او در آن سخنرانی، رمز پیشرفت کره جنوبی را مطرح کرد و گفت: رئیس جمهور ما، اندیشمندان کره را جمع کرد و از