پاورپوینت کامل به مسئله «غیب» نیازمندیم ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به مسئله «غیب» نیازمندیم ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به مسئله «غیب» نیازمندیم ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به مسئله «غیب» نیازمندیم ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

مصاحبه کننده: سیدمجتبی مجاهدیان

نشستی در محضر علامه سید جعفر مرتضی عاملی

اشاره

آیت الله علامه سید جعفر مرتضی عاملی (متولد ۱۳۶۴ق لبنان) از نسل امام سجاد(ع) است. وی تحصیلات دینی خود را از ابتدا تا سال ۱۳۸۲ق در لبنان پی گرفت و سپس برای ادامه تحصیل در نجف اشرف رحل اقامت افکند. معظم له در سال ۱۳۸۸ق به قم مهاجرت نمود. در حوزه علمیه قم، نزد حضرات آیات میرمحمدی، میرزا هاشم آملی، شبیری زنجانی، فانی، حائری و… حاضر شد و همزمان به پژوهش های جدی در حوزه تاریخی و عقاید شیعی، همت گماشت. از فعالیت های مهم وی در سال های اقامت در ایران، راه اندازی «منتدا» یا «مدرسه علمیه جبل عاملی ها» در قم و تدریس در دانشگاه تربیت مدرس بوده است. استاد پس از ۲۵ سال اقامت در شهر مقدس قم، به سوی موطن خود رهسپار شد و تلاش های علمی، پژوهشی و تربیتی خود را در جنوب لبنان که آن زمان در اشغال اسرائیل بود ادامه داد. وی در این سال ها علاوه بر پژوهش در زمینه تاریخی و کلام شیعی و تأسیس مرکزی تحقیقاتی در بیروت، به برگزاری جلسات مختلف برای جوانان شیعه لبنانی همت گماشت و از این راه، نسلی از فعالان مذهبی در میان شیعیان لبنان به وجود آورد.

یکی از مهم ترین اقدامات نهادی ایشان در مسیر آموزش مبانی اعتقادی، تأسیس حوزه علمیه ای در سال ۱۳۷۷ش در شهر بیروت است.

کتابخانه مجازی(نرم افزار) مجموعه آثار علامه سید جعفر مرتضی عاملی شامل متن کامل عنوان کتاب در جلد، با این موضوعات است: سیره پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع)، حضرت زهرا؟سها؟، امام رضا(ع)، علوم قرآنی، تفسیر،. … عناوین برخی از آثار مکتوب معظم له عبارت است از:

۱ـ ابوذر لا اشتراکیه ولا مزدکیه ۲ـ احیوا أمرنا ۳ـ افلا تذکرون! (حوارات فی الدین والعقیده) ۴ـ الإمام علی(ع) والنبی یوشع (تاریخ یعید نفسه) ۵ـ الجزیره الخضراء و مثلث برمودا ۶ـ الحیاه السیاسیه للإمام الجواد(ع) ۷ـ الحیاه السیاسیه للإمام الحسن(ع) ۸ ـ الحیاه السیاسه للإمام الرضا(ع) ۹ـ الزواج الموقت فی الإسلام «المتعه»(دراسهوتحلیل) ۱۰ـ الشهاده الثالثه فی الأذان والإقامه(شبهات و ردود) ۱۱ـ الصحیح من سیره الإمام علی(ع) ۱۲ـ الصحیح من سیره النبی الأعظم(ص) (در سال ۱۳۷۱ برنده جایزه کتاب سال شد.) ۱۳ـ المواسم والمراسم ۱۴ـ الولایه التشریعیه ۱۵ـ اهل البیت(ع) فی آیه التطهیر (دراسه وتحلیل) ۱۶ـ حدیث الإفک ۱۷ـ ردّ الشمس لعلیّ(ع) ۱۸ـ ظلامه أبی طالب(ع) (تاریخ و نقد) ۱۹ـ ظلامه أم کلثوم (تحقیق و دراسه) ۲۰ـ علی(ع) والخوارج (تاریخ و دراسه) ۲۱ـ الغدیر والمعارضون أو عواصف علی ضفاف الغدیر ۲۲ـ کربلا فوق الشبهات (حدیث عن التشکیک والمشککین) ۲۳ـ لست بفوق ان اخطئ من کلام علی(ع) ۲۴ـ مأساه الزهرا؟سها؟(شبهات و ردود) ۲۵ـ مختصر و مفید (أسئله و أجوبه فی الدین والعقیده) ۲۶ـ مراسم عاشوراء (شبهات و ردود) ۲۷ـ موقف علی(ع) فی الحدیبیه

۲۸ـ میزان الحق ۲۹. الصحیح من سیره الامام الحسین(ع) ۳۰.تفسیر قرآن.

آنچه در ادامه می آید، نتیجه دیدار و گفتگویی است که به همت آقازاده مکرم علامه، و با شرکت دکتر محمد نصیری، حجت الاسلام حسین ظفری، آقایان سید مهدی میرمسیب، حجت شعبانی و سید مجتبی مجاهدیان، منعقد شد.

ضمن آرزوی شفای عاجل و رفع کسالت از وجود بابرکت علامه سید جعفر مرتضی عاملی، مشروح گفتگو با معظم له تقدیم شما گرامیان می شود.

معارف: با تشکر از حضرت استاد که ما را پذیرفتند و امید به شفای عاجل معظم له. اگر اجازه بدهید بحثی را مطرح کنیم.

چنانچه مستحضرید، حضرت علی ابن ابیطالب(ع) در خطبه قاصعه که علاوه بر نهج البلاغه، در منابع اهل سنت نیز آمده، در توصیف و تاریخ نگاری دوران پیش از بعثت پیامبر اکرم(ص) و زمانی که در منزل و دامان رسول الله(ص) تربیت می شد، می فرماید: «لَقَدْ کانَ یجَاوِرُ فِی کلِ سَنَهٍ بِحِرَاء فَأَرَاهُ وَ لَا یرَاهُ غَیرِی وَ لَمْ یجْمَعْ بَیتٌ وَاحِدٌ یوْمَئِذٍ فِی الْإِسْلَامِ غَیرَ رَسُولِ اللَّهِ(ص) وَ خَدِیجَهَ وَ أَنَا ثَالِثُهُمَا أَرَی نُورَ الْوَحْی وَ الرِّسَالَهِ وَ أَشُمُّ رِیحَ النُّبُوَّه»؛ یعنی رسول الله(ص) هر سال در غار حراء خلوت می گزید، من او را می دیدم و جز من کسی وی را نمی دید. آن هنگام جز خانه ای که رسول خدا(ص) و خدیجه، در آن بودند در هیچ خانه ای مسلمانی را نیافته بود. من سومین آنان بودم، روشنایی وحی و پیامبری را می دیدم و بوی نبوت را استشمام می کردم.

طبری نیز در باره دوران قبل از بعثت می گوید: از عنایات الهی به علی بن ابیطالب(ع) این است که در خانه رسول الله(ص) بوده است.

سپس حضرت علی(ع) در صحنه ای از آخرِ گزارش خود، می فرماید: «وَ لَقَدْ وُلِّیتُ غُسْلَهُ(ص) وَ الْمَلَائِکهُ أَعْوَانِی ضَجَّتِ الدَّارُ وَ الْأَفْنِیهُ مَلَأٌ یهْبِطُ وَ مَلَأٌ یعْرُجُ وَ مَا فَارَقَتْ سَمْعِی هَینَمَه منهم»[۱] ؛ یعنی من متولی غسل رسول الله(ص) شدم و ملائکه مرا کمک می کردند و در و دیوار خانه اش گریه می کردند و ضجه می زدند. گروهی از فرشتگان پایین می آمدند و گروهی به آسمان می رفتند؛ و گوش من از صدای آهسته آنان خالی نمی شد.

در اینجا علاوه بر موقعیت، نحوه تاریخ نگاری حضرت امیر(ع) از دوران پیش از بعثت و نیز آخرین لحظات حیات دنیوی رسول الله(ص) مشخص می شود. این گونه تاریخی که حضرت(ع) مطرح می کند غیر از تاریخی است که امروز بیشتر مورخان به آن می پردازند. تاریخ نگاری امروز، امری مادی و صوری است در صورتی که آنچه حضرت علی(ع) در بیان تاریخ مطمح نظر دارد، بیشتر امر ماوراء الطبیعی است.

حال می خواهیم این مطلب را به بحث های کلامی و تاریخی گره بزنیم که سرآغاز مباحث اساسی است؛ و اتفاقاً حضرت عالی آغاز گر بسیاری از آنها بوده اید. لطفاً اکنون در این باره برای ما بگویید.

من هم از تشریف فرمایی شما تشکر می کنم.

حرف شما صحیح است و من هم در چند جا از نوشته­هایم به این مطلب اشاره کرده­ام که «غیب» جزیی از زندگی انبیاء و ائمه اطهار(ع) و از جمله حضرت علی(ع) است. وقتی تاریخ زندگی پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) را می خوانیم، ملاحظه می­کنیم که زندگی آنها پر از امور غیبی (معجزه، کرامت، امور ماورایی) است و «غیب» مسئله­ای است که ما به آن نیازمندیم. اما مشکل اینجاست که ما «غیب» را در زندگی معصومان بعید می­دانیم؛ دلیلش هم آن است که ما در جوّی مادی و عصری تکنولوژی زده زندگی می­کنیم؛ به ویژه آنکه کمونیست­ها و برخی دیگر در دوران معاصر، حدود هفتاد سال جنبه­های مادی امور را در تمامی اقوام و ملل تبلیغ می­کردند. این امر موجب شد که ما در مقابل آنها ضعیف شویم و تحت تأثیر آنها قرار گیریم و در نتیجه متأثر از تمدن غربی و مادی­گرایی شرقی شدیم و این دو بر ما غلبه پیدا کردند. وقتی بچه بودم احساس می­کردم که شیعه به دلیل وجود هیمنه غربی و شرقی و نیز جوّ مادی حاکم، نمی­تواند به نحو شایسته از مسئله «غیبت» امام مهدی(ع) دفاع کند؛ و این مسئله به خانه­ها و تفکر فرزندانمان وارد شده و ذهنیت­های ما را این گونه کرده است. مثلاً زمانی که ده، پانزده ساله بودم، در جبل عامل گفتم که می­خواهم مسابقه فوتبالی در سطح منطقه به نام «امام مهدی(ع)» برگزار کنم و تو گویی این مسئله بسیار عجیب بود. برای جوانان شیعه دفاع از حضرت ولی عصر(ع) و اینکه چگونه امکان دارد که حضرت ظهور کند، مشکل بود؛ علی رغم اینکه ادلّه ظهور بسیار روشن است. بسیاری از نویسندگان ما به جنبه­های مختلف زندگی ائمه(ع) می پردازند ولی متأسفانه معجزات را جزیی از زندگی پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) نمی آورند! مثلاً معجزه عروج حضرت علی(ع) به آسمان، بخشی از تاریخ زندگی آن حضرت است که نمی توان منکر آن شد؛ یا اینکه آن حضرت(ع)با جنیان جنگید؛ همان گونه که شیخ مفید می­فرماید: «این روایت (جنگیدن با جنیان) در میان شیعه و سنی از روایات مستفیضه است». مـتأسفانه ما این مسائل را مطرح نمی­کنیم؛ که یا از طرح آنها خجالت می­کشیم و یا اینکه نمی­توانیم از خود در برابر هجمه­های برخی از خودی­ها دفاع کنیم؛ زیرا قبل از اینکه با دشمنان مواجه شویم، با دوستان مواجه خواهیم شد! مشکل این است که دشمنان ما می­توانند لشکری متشکل از خودی­ها در میان ما تشکیل دهند! من در کتاب های «الصحیح من سیره الإمام علی(ع)» و «الصحیح من سیره الامام الحسین(ع)» (که تاکنون ده جلد آن به چاپ رسیده) و در دیگر آثارم، امور غیبی و ماورایی را که به آن معتقدم آورده­ام؛ چون آنها را بخشی از تاریخ زندگانی آن حضرت می دانم. نزد من فرقی نمی­کند که گفته می­شود حضرت علی(ع) فرمانده­ای بزرگ در جنگ­ها بود و عمرو بن عبدود را به قتل رساند یا در معرکه بدر نیمی از سپاه دشمن را به هلاکت رساند، و بین این جنبه شخصیت حضرت که گفته می شود به آسمان عروج کرد. همواره سعی کرده­ام که به صورت و لو جزیی به این جنبه از زندگانی پیامبر و ائمه(ع) بپردازم. پیش از این گفته­ام که یکی از آرزوهای من این است که در آینده کتاب «مدینه المعاجز» شیخ بحرانی را بازخوانی کنم و مسائل حساس ذکر شده در آن را در قالب کتابی تدوین نمایم؛ زیرا اینها بخشی از زندگانی پیامبر و ائمه(ع) هستند. چرا ما آنها را به مردم عرضه نمی­کنیم؟! البته نباید باور این مسائل را به دیگران تحمیل کرد، بلکه باید آنها را قانع نمود. سخن نخست در سوره «بقره» این است که «یؤْمِنُونَ بِالْغَیب» به غیب ایمان دارند، سپس می فرماید: «وَیقِیمُونَ الصَّلاه»؛ البته ایمان به غیب باید با ادلّه غیب و توجیهات عقلانی آن که پیامبر و ائمه(ع) آنها را برای ما مطرح کرده­اند، صورت گیرد.

معارف: به نظر می آید عدم ذکر یا تلاش در اثبات و یا استشهاد به امور غیبی در زندگی و زمانه معصومان(ع) در برخی از مجامع علمی، به ضعف شخصی گویندگان بر می گردد؛ چون خود بنیان محکم اعتقادی ندارند، نمی توانند مسائل غیبی را چنانکه باید هضم و سپس بیان کنند. به نظر حضرت عالی اگر ما قدری بیشتر درباره شأن انسان ـ نه صرفاً مراتب انسانِ معصوم ـ صحبت کنیم و بگوییم که همه انسان ها می توانند به شأن و مراتبی فراتر از کمال طبیعی خود برسند، آیا تا حدودی این مشکل مرتفع نمی شود؟

این نکته مهمی است. من هم چندین بار این مسأله را در تألیفاتم یادآور شده­ام که «عصمت» مختص به ائمه و اولیاء نیست. هر انسانی لازم است که معصوم باشد؛ زیرا اگر خداوند از ما نمی­خواست که از همه گناهان پرهیز کنیم و اینکه برخی واجبات را انجام ندهیم، به این معنا بود که خداوند راضی به ترک آن امر شده است و در نتیجه انجام آن کار نزد خداوند، مطلوب، محبوب و یا واجب نبوده است؛ و این مسئله ـ عدم الزام به انجام واجب ـ آن را از درجه وجوب خارج می­کند. همچنین اگر انجام یک فعل، حرام باشد و خداوند راضی باشد و لو یک بار در تمام عمرمان، آن را انجام دهیم، معلوم می­شود که انجام آن حرام نبوده و در صورت عدم امتثال فرمان الهی، مستحق عقوبتی نخواهیم بود؛ در حالی که اینگونه نیست. پس وقتی خداوند احکامی را وضع کرده است و دوست دارد که تمام واجبات را امتثال و از همه محرمات اجتناب کنیم. این دلیل بر آن است که تمام بشر مکلف به عصمت هستند و گرنه نسبت به آنچه که مترتب بر انجام اوامر و ترک نواهی است، تناقض به وجود می­آید. پس این کلام ذاتاً صحیح است.

چنانکه اشاره شد ما خجالت می کشیم غیبیات عمل پیامبر اکرم(ص) یا حضرت امیرمؤمنان(ع) را که از تمام پیامبران – به استثنای پیامبر اکرم(ص)- بالاتر بوده است، مطرح کنیم یا نمی­توانیم از آن دفاع کنیم؛ ولی در عین حال به دنبال خرافات غیبی هم می رویم! بسیاری از مردم از طریق خواب ها و ادعاهای بی­اساس خوار و ذلیل می­شوند؛ مثلا کسی می­گوید من تو را در خواب دیدم که فلان کار را انجام می­دادی یا خواب دیدم که فلانی آدم بد یا خوبی است، و من نیز بر اساس گفته او نسبت به آن فرد همین گمان بی اساس را پیدا می­کنم! برخی به سبب همین خرافات و دروغ ها و ادعاهای بی اساسی که به هیچ وجه قابل اثبات نیستند، خود را باب الله و راه رسیدن به خدا می دانند و شأن