پاورپوینت کامل سیره پویا؛ چالش های فراروی عمل به سیره و راه برون رفت از آن ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیره پویا؛ چالش های فراروی عمل به سیره و راه برون رفت از آن ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیره پویا؛ چالش های فراروی عمل به سیره و راه برون رفت از آن ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیره پویا؛ چالش های فراروی عمل به سیره و راه برون رفت از آن ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

درآمد [۱]

«سیر» یعنی حرکت و «سیره» مصدر نوعی به معنای «نوع حرکت» است و از این رو به شیوه رفتار، سیره می گویند. با مطالعه سیره، از نوع رفتار معصومان(ع) آگاه می شویم.

در مطالعه سیره پیچید گی هایی در کار است که اگر از آن گره گشایی شود، بیشتر و بهتر می توان از این ذخایر معنوی بهره برد. مثلاً سیره رسول خدا(ص) این بوده که بر الاغ بی پالان سوار می شدند و چه بسا کسی را هم بر ترک خود می نشاندند.[۲] آیا می توان گفت این کار به همین ظاهرش، الگوی مناسبی برای رهبران امروزین جامعه اسلامی است؟ بسیار شنیده ایم که حضرت زهرا(س) لباس شب عروسی خود را بخشید. آیا می توان این کار را سیره ای عمومی دانست؟ در سیره پیامبر(ص) آمده است که هرگاه لباس جدیدی می خریدند لباس کهنه خود را به فقیر می دادند.[۳] با این وجود در مورد رفتار حضرت زهرا(س) در شب عروسی شان با تردیدهایی مواجه می شویم. چه بسا شرایط خاصی در کار بوده که آن شرایط در رفتار ایشان اثرگذار بوده است:

تنگناهای جاری کردن سیره

۱. تنگناهای اسنادی

همان گونه که در احکام فقهی باید بسیار هوشیار بود تا مبادا حکم نادرستی را به خداوند و رسولش منسوب کرد و به آنان افترا بست، باید در حکم اخلاقی و استنباط سیره نیز این پروا را داشت.

نکته دیگر اینکه یکی از تفاوت های مسائل فقهی با مسائل سیره رفتاری و اخلاقی، مورد سؤال بودن مسائل فقهی است. مسائل فقهی چون بیشتر مورد سؤال بوده، سؤالات پرتکراری از آنها ثبت شده است.[۴] این روایات پرتکرار ضعف های یکدیگر را می پوشانند و اطمینان بیشتری به فقیه می دهند، اما در نقل سیره رفتاری روایات متعدد در یک مورد نادر است.

۲. صامت بودن فعل

افعال هرچند جهات و ابعاد مختلفی دارند، اما همواره صامت هستند. در فعل اخلاقی، اعتبارات بسیار مهم است. چه بسا یک فعل با اعتباری خوب و با اعتبار دیگری از نظر اخلاقی بد باشد. در بررسی سیره باید وضعیت بستر وقوع فعل به دقت مورد مطالعه قرار گیرد. شرایط وقوع نقش مهمی در حکم رفتاری دارند و نقل صرف سیره از این جهت ناقص است.

علامه وحید بهبهانی در بررسی فعل معصوم در نحوه وضو گرفتن می نویسد: معلوم نیست اینکه امام دست را از بالا به پایین می شستند این به مجرد اتفاق و عادت بوده است و یا در کیفیت دخیل بوده است. فعل به تنهایی دلالت بر هیچ طرفی ندارد.[۵] جالب اینکه در روایات سیره نیز گاه بیان شده است که فعل معصوم وجوه دیگری داشته که با اطلاع از آن، دیگر نمی توان برخی از افعال را از سیره رفتاری معصومین خواند. ذکر مثالی برای روشن شدن مقصود، بسیار مناسب است:

در مورد آداب غذا خوردن نقل است که سیره پیامبر(ص) این بود که انگشتان خود را بعد از غذا می لیسیدند. حتی در برخی روایات آمده علاوه بر انگشتان، ظرف خود را نیز می لیسیده اند. آیا امروز هم می توان چنین کاری را پسندیده دانست؟ جالب اینکه در برخی روایات چرایی این کار آمده است. از روایات دیگری استفاده می شود پیامبر(ص) این کار را انجام می داده اند تا فخر وجودشان را دربرنگیرد.[۶] از این بیان ها معلوم می شود که جهت فعل پیامبر تواضع بوده است. این عمل در آن زمان نشانی از تواضع بوده و پیامبر(ص) فروتنی خود را اینگونه نشان می داده اند. اما امروزه که این عمل چنین دلالتی ندارد، جایی برای تمسک به چنین سیره ای باقی نمی ماند.

می توان گفت عمل معصوم با قول او تفاوت دارد. عمل، صامت است و در مقام بیان نیست، اما قول معصوم حجتی است که به راحتی می توان اطلاق آن را از مقام بیان بودنش فهمید. امام وقتی به چیزی امر می کند و یا عبادتی را تبیین می نماید، اصل این است که همه شرایط لازم را نیز بیان می کند. از این رو قول پیامبر خاتم و امامان معصوم(ع) ابدی است. قول آنها در هرچه بیان کرده باشند به عینه حجت است. اما فعل معصوم چه بسا بسته به شرایط همان عصر باشد و یا خصوصیات شخصی ای در کار باشد.

۳. مقتضیات زمان و عوض شدن موضوع

عوض شدن شرایط در بسیاری از موارد، موضوع حکم شرعی را عوض می کند. به فرض که بپذیریم اهل بیت(ع) در زمان خود همواره به بهترین شیوه عمل می کردند اما دلیلی وجود ندارد که گفته شود: امامان از ابزارهایی استفاده می کرده اند که برای همه زمان ها بهترین ابزار اجرایی باشد.

همان طور که گفته شد عمل صامت است و چه بسا نوع عمل ائمه مناسب با امکانات و شرایط خاص مکانی و زمانی عصر خودشان بوده باشد. امکاناتی که در آن عصر در شبه جزیره میسر بود، با شرایط و امکانات امروزه قابل مقایسه نیست. سیره امیرالمؤمنین(ع) در تقسیم مساوی بیت المال از همین دست است. ایشان برای رعایت عدالت و مساوات بیت المال را بین فقیر و غنی، عرب و غیر عرب یکسان تقسیم می کردند. اما این مربوط به زمانی است که امکاناتی که حکومت برای مردم فراهم می کرد یکسان بوده است. امروز که ثروتمندان بیش از فقیران از امکانات رایگان و یا ارزان قیمت حکومت استفاده می کنند، عدالت اقتضای دیگری دارد.

علاوه بر تأثیر مقتضیات زمانی که شرح آن گذشت، شاید بتوان گفت مقتضیات مکانی نیز در نوع رفتار مؤثرند. حداقل تأثیر این عامل در باب نوع غذا خوردن، مقدار و زمان خواب، مقدار کار و فعالیت های بدنی و مسائلی از این دست احتمال تأثیر دارند. مثلاً اینکه در روایات به سیره اهل بیت(ع) در استفاده از نمک اشاره شده چه بسا به خاطر وضعیت گرمای زیاد در شبه جزیره باشد؛ دانشمندان معتقدند هرچه هوا گرم تر باشد برای اینکه آب بدن بیشتر حفظ شود و تبخیر نشود، استفاده از املاح معدنی ضروری تر است.

۴. مقتضیات فرهنگی

در هر سرزمینی آداب و سنت های خاصی جاری است. اسلام با این خرده فرهنگ ها و سنت های محلی که بر اساس ارزش های اصیل باشند و شیوه عملی آنها مخالفتی با شرع و دیگر ارزش های اصیل نداشته باشد، مخالفتی ندارد. وقتی امیر المؤمنین(ع) مالک اشتر را به سوی سرزمین مصر روان کرد، به ایشان سفارش کردند که سنت های صالحه آنان را حفظ کن.[۷] به عبارت دیگر، آنچه برای اسلام مهم است خصلت های ثابت اخلاقی است، اما آداب نمایش این خصلت ها می تواند متفاوت باشد. تفاوت فرهنگ ها با فاصله گرفتن در نواحی جغرافیایی و پهنه زمان بیشتر رنگ خود را نشان می دهد. چه بسا امروز امری در فرهنگ ما دور از حیا باشد و در ۱۴ قرن پیش، در سرزمین وحی، پیامبر(ص) به آن امر کرده باشند. نقل شده که ابوذر و همسرش از انجام تیمم بدل از غسل ناراحت بودند. نزد پیامبر آمدند. چون آب مهیا بود، حضرت دستور دادند پرده ای کشیدند و ابوذر و همسرش همان جا غسل کردند سپس حضرت به ابوذر فرمود: اگر ده سال هم تیمم کنی عیبی ندارد و ناراحت مباش.[۸] امروز این شیوه رفتاری برای ما بسیار دور از ادب است چه بسا رفتار به مثل آن مفاسدی نیز در بر داشته باشد.

۵. از دست رفتن قابلیت اجرایی در تزاحم عصر جدید

قطعاً یکی از شرایط تکلیف، ممکن بودن آن است. تکلیف نباید خارج از حدّ طاقت افراد باشد و زندگی آنان را با عسر و حرج و یا مزاحمت برای دیگران همراه کند. گاه تغییرات جمعیتی و تغییر در سبک زندگی، اجرایی کردن برخی دستورها را با مشکل مواجه می کنند. مثلاً نقل شده که پیامبر(ص) به همه سلام می کردند. در یک پیاده رو چه بسا ما با صدها نفر ملاقات کنیم، که اجرای آن سیره امروز به معنای نرسیدن به مقصد است.

اجرای سیره گاه علاوه بر سختی هایی که برای فرد دارد، ناراحتی هایی برای دیگران نیز به دنبال دارد. مثلاً نقل شده پیامبر (ص) خروس سفیدی در خانه نگه داری می کردند و دیگران را نیز به آن توصیه می کردند.[۹] چنین امری امروزه در زندگی های شهر نشینی و آپارتمان نشینی امکان پذیر نیست.

۶. اختلاف ما و اهل بیت(ع) در ظرفیت و استعدادها

اهل بیت در علم و ظرفیت وجودی خود با ما تفاوت دارند و چنین تفاوت هایی، امتثال کامل رفتارهای آنان را از دوش ما بر می دارد. جالب اینکه ائمه(ع) خود به این اختلاف اشاره کرده اند و متناسب با آن از پیروان خویش، تکالیف سهل تری مطالبه کرده اند. امام صادق(ع) می فرمودند: ما فرزندانمان را از پنج سالگی به نماز و از هفت سالگی به روزه خفیف فرمان می دهیم، اما شما فرزندانتان را از هفت سالگی به نماز و از نه سالگی به روزه مأمور کنید.[۱۰]

۷. اختلاف ما و اهل بیت(ع) در جایگاه

بسیاری از سیره های رفتاری امامان مربوط به رفتار