پاورپوینت کامل دوست و دوستی قسمت دوم; متن پایه سوم مخصوص مشترکین دوره راهنمایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دوست و دوستی قسمت دوم; متن پایه سوم مخصوص مشترکین دوره راهنمایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دوست و دوستی قسمت دوم; متن پایه سوم مخصوص مشترکین دوره راهنمایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دوست و دوستی قسمت دوم; متن پایه سوم مخصوص مشترکین دوره راهنمایی ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

۹۶

در شماره قبل به تناسب موضوع، مطالبی را ارائه دادیم و گفتیم:

* دوست یعنی یار، رفیق، هم دل، خیرخواه و آشنا.

* دوستی، رابطه ای کامل تر و برتر از معاشرت ساده و هم زیستی معمولی است.

* احساس نیاز به معاشرت صمیمانه و هم دلی با دیگران، علاوه بر این که یکی از جلوه
های زندگی اجتماعی به شمار می رود، ندایی است برخاسته از اعماق وجود انسان.

* هیچ چیز برای انسان، غم انگیزتر و آزاردهنده تر از این نیست که احساس کند در این
دنیای پهناور، یکه و تنها است و هیچ قلبی برای او نمی تپد.

* نوجوانی مرحله ای حساس از زندگی یک انسان است که در معرض دشوارترین شرایط قرار می
گیرد. در این وضعیت، بزرگان با تجربه باید نوجوانان را در گذر از این مرحله یاری
رسانند.

* نشانه های دوست خوب با گرایش های فکری و عقاید افراد و خط مشی و سلیقه آنان در
زندگی کاملاً هم آهنگ است.

* ظریف ترین و ارزش مندترین دوستی ها آن است که رنگ و بوی معنوی داشته و براساس
ارزش های دینی، عقلانی، زیربنایی و ماندگار طرح ریزی شده باشد.

* اسلام معیارهای مختلفی را در انتخاب دوست معرفی می کند، که برخورداری از روح
اجتماعی و خیرخواه و با انصاف بودن از آن جمله است.

در این شماره با توضیحی بیش تر درباره برخی مسائل یاد شده به لحاظ اهمیت آن، بحث
معیارهای دوست خوب را دنبال می کنیم.

بهترین سرمایه

از جمله سرمایه های زندگی و عوامل خوش بختی، دوست شایسته است. امیرمؤمنان علی(ع)
ضمن توصیه به مردم برای استحکام پیوند برادری، دوست را بهترین ذخیره در دنیا و آخرت
دانسته و می فرماید:

(علیکم بالاخوان فانّهم عُده فی الدنیا والاخره الا تسمعون الی قوله تعالی فمالنا
مِن شافعین ولاصدیق حمیم;۲ بر شما لازم است که برای خود دوستانی برگزینید; زیرا
دوستان، ذخایر دنیا و آخرت هستند; مگر نشنیده اید سخن خدا را درباره گم راهان که در
روز قیامت نگرانند و می گویند: در این روز نه شفیعی داریم که از ما شفاعت کند و نه
دوستی که درکارهایمان همت گمارد).

نقش سازنده دوست خوب، در ارتباط با گروهی خاص از مردم مطرح نیست و همه گروه های
سنّی، در تمام دوره های زندگی می توانند از ثمرات آن بهره مند گردند; اما باید توجه
داشت که این موضوع در مورد نسل جوان که در آستانه ورود به زندگی اجتماعی قرار گرفته
است، از اهمیت بیش تری برخوردار است، زیرا شخصیت انسان بیش تر در سنین نوجوانی و
جوانی شکل می گیرد، از این رو حساسیت این دوره از زندگی نسبت به سایر دوره ها بیش
تر است.

نسل نوپا و جوان ما می تواند با بهره گیری از تجربیات و هنر و خلق وخوی دوستان
شایسته و مهارت ها و امکانات موجود در وجود خود و محیط زندگی، استعدادهای اجتماعی
خود را شکوفا کرده و مجموع نیروها و توان خود را برای آینده ای روشن و فردایی بهتر
به کار گیرد.

زیان بار بودن دوست ناشایست

هرچند برخوردار نبودن از دوست و تنها زندگی کردن، علاوه بر مشکلات دنیوی، خسارت ها
و ناگواری هایی را در سرای دیگر به دنبال دارد، اما هرگز نباید فراموش کرد که دوستی
با افراد ناشایست و هم نشینی با گناه کاران و افراد ناباب، به مراتب از نداشتن دوست
زیان بارتر است; زیرا کسی که دوست خوب ندارد، از برکات دوست و تجربیات او، هنر و
کمالات مادی و معنوی که ممکن بود بر اثر دوستی با افراد شایسته نصیبش شود محروم می
گردد و مجبور می شود یک تنه در راه های پرپیچ وخم و صعب العبور زندگی گام بردارد،
اما آن کس که دوست بد و ناشایست دارد، نه تنها به رشد و درجات عالی از کمال نمی
رسد، بلکه ارزش های وجودی و فضایل ذاتی و انسانی خود را نیز که قانون خلقت در
اختیارش قرار داده است از دست می دهد و در نتیجه به محرومیت ها و مشکلات دنیوی و
نیز عذاب های اخروی گرفتار می شود.

مجموع هشدارها و رهنمودهای اولیای گرامی اسلام در زمینه انتخاب دوست و معیارهای آن
و نیز زیان های هم نشینی و دوستی با افراد ناشایست در همین راستا صورت گرفته است.
به چند روایت در این زمینه اشاره می کنیم.

* قال رسول الله(ص): (اَوحَشُ الوحشه قرین السوء;۴ ترسناک تر از هرچیز، هم نشین بد
است.)

* قال علی(ع): (اِحذر مجالسه قرین السوء فانّه یُهلک مقارنه ویُردی مصاحبه;۵ از هم
نشینی با دوست بد خودداری کن، چرا که او دوست خود را نابود می کند و همراه خود را
به پستی می کشاند.)

* (کُن بالوحده آنَسَ مِنک بقرناء السوء;۶ به تنهایی مأنوس تر باش تا به دوستان
بد.)

* (صاحب السوء قطعه من النار;۷ هم نشین بد پاره ای از آتش است.)

* قال الصادق(ع): (مَن یصحب صاحب السوء لایسلم;۸ کسی که با رفیق بد هم نشین شود،
سالم نمی ماند.)

با نگاهی گذرا به سخنانی از این دست به خوبی می توان دریافت که از دیدگاه پیشوایان
دینی و الگوهای تربیتی مکتب اسلام، زشتی ها و بدی های اخلاقی همانند اخلاق نیکو
سرایت کننده اند; همان طور که اخلاق خوب و عادت های پسندیده از فردی به فرد دیگر
سرایت می کنند، اخلاق زشت و رفتار ناپسند نیز مسری هستند. بنابراین نسل جوان باید
بیش تر از سایرین مراقب دوستان و اطرافیان خود باشند و کم تر در معرض چنین خطرهایی
قرار گیرند. حتی جوانانی که بر اثر تربیت های صحیح و مراقبت های ویژه پدر و مادر و
مربّیان دل سوز در دوران کودکی خوب و شایسته تربیت شده اند، از انحراف در امان
نیستند و اخلاق نیکو و روحیات عالی آنان برای همیشه و در همه شرایط مصون و محفوظ
نخواهد ماند. خطیب توان، مرحوم فلسفی در بخشی از بحث های خود درباره دوست می
نویسد:

(معاشرت های بد و محیط های فاسد می تواند نتایج خوب دوران کودکی را نابود کند و خلق
و خوی پسندیده آن ها را به عادات بد و صفات ناپسند تبدیل نماید و در نتیجه، شخصیّت
معنوی و حسن سازش اجتماعی آنان را درهم بشکند و موجبات ناکامی و محرومیتشان را
فراهم آورد. چه بسیار اتفاق افتاده که جوانانی پاک دل و بافضیلت بر اثر رفت و آمد
در مراکز فساد و هم نشینی با رفقای بد، تمام مزایای اخلاقی و صفات انسانی خود را از
دست داده اند و در منجلاب فساد و تیره روزی سقوط نموده اند. بعضی از آن ها چنان به
انحطاط و پستی گراییده اند که سرانجام دست به خودکشی زده و به حیات ننگین خود خاتمه
داده اند.

پسر نوح با بدان بنشست

خاندان نبوتـش گم شد

اولیای گرامی اسلام برای آن که پیروان شایسته و بافضیلت خود را از انحراف و سقوط
محافظت کنند… همواره با تذکرات مؤکّد، از معاشرت های مضر و گم راه کننده برحذرشان
داشته اند… علی(ع) به کمیل بن زیاد سفارش کرد که از منافقان اجتناب کن و با افراد
خائن رفاقت منم، بپرهیز از این که به خانه ستم کاران رفت و آمد کنی و با آنان
بیامیزی، بپرهیز از این که فرمان بردار آن ها باشی و در مجالسشان حاضر شوی، که
خدایت بر تو غضب روا دارد. علی(ع) می فرماید: سایاک وصحبهَ مَن الهاک واغراک فانّه
یخذلک ویوبقک;۹ بپرهیز از رفاقت با کسی که اغفالت می کند و فریبت می دهد، که
سرانجام مایه خواری و هلاکتت خواهد شد.ز)۱۰

در بخش های بعد به نکات دیگری در این زمینه اشاره خواهیم کرد.

نشانه های دوست خوب

در شماره قبل گفتیم گرایش ها و اعتقادات و خط مشی زندگی و سلیقه افراد، در معرفی
نشانه های دوست نقش دارند و چون ما مسلمانیم و اسلام را مکتب جاوید و دستوراتش را
اصولی و سازگار با طینت پاک خویش می دانیم، در مسئله نشانه های دوست خوب با این
دیدگاه به بحث می پردازیم.

در گذشته دو معیار برای انتخاب دوست آوردیم: ۱. برخورداری از روح اجتماعی و نوع
دوستی ۲. خیرخواهی و انصاف. در این شماره به دو مورد دیگر اشاره می کنیم:

۱. برخورداری از عقل و خرد

مهم ترین معیار در انتخاب دوست، عقل و خرد است. عقل دو نوع است:

الف: عقل طبیعی، و آن عطیه ای است الهی که به طور طبیعی و براساس حکمت و قانون خلقت
در اختیار انسان قرار گرفته است تا او به کمک آن، در امور مختلف زندگی اندیشیده و
خوب و بد را از هم تشخیص دهد.

ب. عقل اکتسابی، و آن عقلی است که از طریق به کارگیری عقل طبیعی و تجربه و مطالعه و
تفکر در قضایای مختلف زندگی و دقت در حوادث اطراف و بررسی امور دیدنی و شنیدنی به
دست می آید.

به طور کلی جوانان در تجزیه و تحلیل بسیاری از مسائل اطراف و روی دادها یک سان
نیستند; برخی از چنان رشد و قدرت تفکر و اندیشه ای برخوردارند که در روبه رو شدن با
حوادث گوناگون زندگی به خوبی می توانند نیک و بد را شناخته و راه صحیح زندگی را
انتخاب کنند، چنین افرادی به حق شایستگی دوست بودن را دارند و می توان از تجربیات و
توان مندی های بالفعل و بالقوه آنان بهره مند شد.اهمیت خردمند بودن دوست به حدی است
که امیرمؤمنان علی(ع) می فرماید:

(عدّو عاقل خیر مِن صدیق احمق;۱۱ دشمن باخرد از دوست نادان بهتر است.)

علی(ع) در جایی دیگر می فرماید: (کن بعدوک العاقل اوثق منک بصدیقک الجاهل;۱۲ به
دشمن خردمند خود مطمئن تر باش تا به دوست جاهلت.)

دوستی با مردم دانا نکوست

دشمن دانا به از نادان دوست

دشمن دانا بلندت می کند

بر زمینت می زند نادان دوست

ثمرات دوست خوب و بهره های حاصل از دوستی با او بر کسی پوشیده نیست. هم نشینی با
دوستان خردمند، نیروی عقل انسان را پرورش داده، استعدادهای نهفته درونش را بیدار می
کند و زحمت پیمودن راه های طی شده و آزمودن راه های تجربه شده را از دوش او برمی
دارد و سبب پیش رفت و منشأ تحولاتی عظیم می شود.

امیرمؤمنان علی(ع) می فرماید:

(صحبه الولیِّ اللبیب حیات الروح;۱۳ هم نشینی با دوست خردمند، زندگی بخشِ جان و
روان است.)

* (اکثر الصلاح والصواب فی صحبه اولی النهی والالباب;۱۴ بیش تر خوبی و درستی در هم
نشینی با صاحبان خرد و اندیشه است.)

با توجه به آن چه گذشت، سودمندترین روش آن است که با پیوند دوستی با خردمندان، بر
عقل و اندیشه و قدرت تجزیه و تحلیل خود بیفزاییم و زمینه تحقق این سخن امیرمؤمنان
علی(ع) را فراهم سازیم که فرمود:

(حق علی العاقل اَن یُضیفَ الی رأیه رأیَ العُقلاء ویضم الی علمه علوم الحکماء;۱۵
خردمند را شایسته است که رأی و نظر عاقلان را بر اندیشه خود بیفزاید و علم حکیمان و
دانشمندان را به علم خود پیوند زند.)

هم نشیـن تو از تـو به باید

تا تو را عقل و دین بیفزاید

در سخنان بزرگان دین ویژگی های دوستان خوب به گونه های مختلف، مزایای دوستان خردمند
و خسارت های دوستان احمق و نادان آمده است که در ادامه بحث برای روشن شدن هرچه بیش
تر موضوع به بعضی از آن سخنان اشاره می کنیم.

* امام باقر(ع) می فرماید: قصد سفری داشتم که پدرم علی بن الحسین(ع) ضمن سفارشات
خود به من فرمود: فرزندم از همراهی و رفاقت با احمق دوری کن و او را رها ساز و با
او سخن مگو که او بدمنظر است، غایب باشد یا حاضر، اگر سخن بگوید حماقت و نادانی اش
او را رسوا کند و اگر سکوت کند، نارسایی اش ظاهر گردد و اگر کاری کند، آن را خراب
کند و اگر رازی به او سپرده شود، افشا کند. نه علم خودش او را بی نیاز کند و نه از
دانش دیگران سود برد. اندرزگوی خود را فرمان نبرد و دوست خود را راحت نگذارد، مادرش