پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های شماره ۵۴;خودشناسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های شماره ۵۴;خودشناسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های شماره ۵۴;خودشناسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های شماره ۵۴;خودشناسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

میثم شجاعی

شماره اشتراک۲۹۹۵، از اصفهان

از یک نگاه می توان برای آدمی دو نوع خود قائل شد: ۱. دایره خود طبیعی و حیوانی; ۲.
دایره خود ملکوتی و انسانی.

کار مهم انسان، شناخت دایره خودِ ملکوتی و انسانی و تلاش برای فرو نغلتیدن در گستره
خود طبیعی و حیوانی است که کلید تفکرهای فردی و اجتماعی است. استاد مطهری می گوید:
(انسان منِ حیوانی هم دارد، ولی منِ حیوانی در آدمی، طفیلی است و منِ اصیل نیست.
منِ صیل در آدمی، همان منِ ملکوتی است)۱. این منِ اصیل را باید شناخت، زیرا منشأ
همه خوبی هاست.

در جای دیگر می گوید: (انسان خودیافته و خود توسعه یافته، مصداق مخالف سمَن اصبَحَ
ولَم یَهتَم باُمور المسلمین فلیس بمُسلمٍز است. او شخصیت انسانی اش توسعه پیدا
کرده و روح بشری او بزرگ شده و توسعه ایمان و وجدان پیدا کرده است.)۲

شهید مطهری در این جا به نقش اجتماعی خودشناسی اشاره می کند. او گستره وجود آدمی را
فراتر از خودِ فیزیکی می داند و دامنه آن را تا جهان می داند و لذا می گوید: در
اسلام، توسعه خودی و توسعه شخصیت هست، اما به آن گونه که این خود آدمی با همه عالم
یکی می شود …یعنی دایره ای بشود به شعاع بی نهایت.)۳

لیلا میرشکاران

شماره اشتراک۲۱۱۲، از داراب

انسان علی رغم تشابهی که با حیوانات دارد، دارای ویژگی هایی است که او را از آنها
کاملاً ممتاز می کند. این انسان است که هر روز پرده ای از اسرار وجودی اش نمایان می
شود و هنرهای خویش را به نمایش می گذارد. این انسان است که از آغاز پیدایش تاکنون،
لحظه ای از جنبش و دگرگونی باز نایستاده است و مظاهر مختلف علوم و صنایعش را هر روز
در صحنه گیتی، بیشتر جلوه گر می سازد. جالب آن که این پیشرفت های چشمگیر و خیره
کننده، همه میوه های خودشناسی است و چه بسا عجایب روحی و معنوی اش از شگفتی های
مادی، بیشتر باشد; چنان که راه پیمایان جهان معن، مطالبی را اظهار می دارند که
درخور فهم دیگران نیست و اعمالی را انجام می دهند که با قوانین مادی، قابل توجیه و
تحلیل نمی باشد، و هیچ راهی برای انکار آنها وجود ندارد. با این همه آیا می توان
گفت که شناختن مرزهای وجودیِ انسان کاملاً عملی است؟ حضرت علی(ع) می فرماید: (هر
قدر دانش شخص افزوده شود، اهتمامش به خودش بیشتر می شود و در راه تربیت و اصلاح
خویش بیشتر می کوشد.)۴

سمیه روشندل قیری

شماره اشتراک۵۵۴، از قیر

ممکن است در یک نگاه سطحی انسان به سهولت خویشتن را از نقص ها و ضعف ها مبرا بیابد
و بدین وسیله خود را تبرئه کند، اما پر واضح است که راه و رسم حقیقت جویی این نیست.
کسانی که تا این اندازه مسئله را آسان گرفته و این چنین خوش بینانه به خود می
نگرند، هرگز توفیق اصلاح خود و در نتیجه نیل به کمال را پیدا نمی کنند. کسانی که از
عیب های اساسی خود چشم پوشی می کنند، طبعاً خود را انسان کامل و عاری از عیب و نقص
می شناسند و همین شناخت نادرست از خود سبب می شود که احساس استغنا و بی نیازی بر
آنان مستولی شود. پر واضح است که این احساس بی نیازی نسبت به یک اصلاح جدی و
بنیادی، راه را برای هرگونه سازندگی اصولی مسدود می کند.

بنابراین برای حصول موفقیت در خویشتن شناسی، باید ابتدا دامن همت بر کمر بربست و از
روی حقیقت جویی به تجزیه و تحلیل احوال درونی خود پرداخت و از فریب دادن خود به شدت
اجتناب کرد. بدانیم که با فریب دادن خود و دیگران واقعیت عوض نمی شود و کسی از این
راه به سعادت نمی رسد.

محمد جباری راد

شماره اشتراک۵۸۱، از قزوین

امام کاظم(ع) می فرماید: لازم ترین علم برای تو آن است که تو را به اصلاح قلبت آگاه
کند و فساد آن را ظاهر نماید.۵

نقطه شروع در تحصیل معارف الهی، خودشناسی است. انسان باید حقیقت خود را که همان
گوهر ربانی اوست و از آن به (من) و روح و حقیقت انسانی یاد می شود، شناسایی کند،
چرا که تسامح در این امر، زیانکاری است.

دانش نفست نه علم سرسری است گر به حق دانا شوی دانی که چیست

حصول ارزش های الهی نظیر رضایت، طاعت، موافقت، ذکر، قرب و انس به حق و استعانت از
حق و نوع برخورد با نفس، همه این ها مترتب بر معرفت نفس است، زیرا آن که خود را نمی
شناسد مخالفت و سخط و عصیان و نسیان و دوری و وحشت از نفس را نصیب خود می گرداند.

حسین نادری

شماره اشتراک۲۷۱۹، از علی آباد کتول

راه های خودشناسی

۱. مطالعه آیات و روایات

از مهم ترین راه های شناخت نفس، مطالعه آیات و روایات مربوط به معرفت نفس است، زیرا
پربارترین منبع اطلاعاتی برای شناخت نفس، روایات هستند. البته این مطالعه باید به
صورت مداوم و مکرر انجام شود و درباره آنها تفکر لازم صورت پذیرد تا به نتیجه
دلخواه برسد. در این قسمت به مطالعه برخی آیات و روایات درباره شناخت نفس می
پردازیم.

خداوند در قرآن کریم می فرماید: (إن الله لایُغیّر مابقومٍ حتی یُغیّروا ما
بأنفسهم;۶ همانا خدا تغییر نمی دهد آنچه را که از آن مردم است تا وقتی که خودشان
تغییر دهند); یعنی اگر افراد جامعه بخواهند خودشان را بشناسند و آینده خود را به
آینده ای روشن مبدل کنند، خواهند توانست این کار را انجام دهند. پیامبر(ص) می
فرماید: (اذا اراد الله بعبد خیراً فقَّهَهُ فی الدین و زهده فی الدنیا وبصره
عیوبه;۷ وقتی خدا درباره کسی اراده خیر فرماید، وی را در کار دین دانا می کند، به
دنیا و علایق مادی کم اعتنایش می کند، و او را به عیوب اخلاقی اش بینا و آگاه می
سازد). امام علی(ع) می فرماید: (ابصر الناس من ابصر عیوبه واقلع عن ذنوبه;۸
بیناترین مردم کسی است که عیوب و نقایص خود را ببیند و گناهان خود را ترک گوید.)

۲. مطالعه کتاب های معرفت نفس

ییکی دیگر از راه های به دست آوردن خودشناسی، مطالعه آثار و نوشته های بزرگان
فلاسفه، عرف، محققان، نویسندگان و کسانی است که در راه معرفت نفس قلم به دست گرفته
اند. علامه طباطبائی می فرماید: (علم النفسی که صاحب نظران آن را تدوین کرده اند،
هیچ فایده ای برای شناخت نفس ندارد)۹. البته کتاب محجهالبیضاء غزالی که در مقدمه
کتاب معراج السعاده آمده نیز مفید است. اما با این حال، تدوین یک کتاب کامل که با
تکیه بر طریق اهل بیت در ابعاد مختلف خودشناسی بحث کرده باشد، ضروری به نظر می
رسد.

۳. تفکر در نفس

تفکر، یکی دیگر از راه هایی است که انسان را به خودشناسی و معرفت نفس می رساند.
قرآن کریم می فرماید: (وفی الارض آیات للموقنین وفی انفسکم افلا تبصرون;۱۰ در زمین
و نفس های شم، نشانه هایی برای اهل یقین وجود دارد، آیا با بصیرت نمی نگرید؟)

(معلوم می شود که نفس یک کتاب بزرگی است که آیات و حقایق فراوانی در آن وجود دارد.
مطالعه این کتاب نفیس به تفکر در آن است. سواد خواندن نمی خواهد، سواد تفکر می
خواهد. باسواد واقعی کسی است که این کتاب گوهربار را مطالعه کند و از هر صفحه آن به
خرمن های معارف انفسی دست یابد).۱۱ قرآن می فرماید: (ونفس وماسَوّیها فَاَلهَمَها
فُجورَها وتقویها;۱۲ قسم به نفس و آن که او را به کمال آفرید و شر و خیر خویش را به
او الهام کرد.)

۴. تزکیه نفس

از جمله راه های خودشناسی، تزکیه نفس است. خودشناسی که یکی از آرزوهای انسان های
سالک است جز در سایه تزکیه نفس حاصل نمی گردد، چرا که تزکیه نفس، ملازم همه راه
هایی است که منجر به خودشناسی می شود.

علامه طباطبائی می فرماید: (بدان که معرفت النفس یک مطلوب عملی است که کم