پاورپوینت کامل مقاله برگزیده مقطع دیپلم بالاتر ; دین و سیاست ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقاله برگزیده مقطع دیپلم بالاتر ; دین و سیاست ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقاله برگزیده مقطع دیپلم بالاتر ; دین و سیاست ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقاله برگزیده مقطع دیپلم بالاتر ; دین و سیاست ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۱

ضرورت وجودی بعد سیاسی اسلام

حمزه نظرپور، شماره اشتراک ۱۷۲۵

سیاست یعنی برنامه ریزی کلان برای اداره امور یک جامعه. حکومتی که قصد زعامت جامعه
را دارد باید برای تحقق اهداف خود، یک برنامه ریزی درست ارائه دهد. این برنامه ریزی
کلان باید حافظ مصالح همگان بوده و ضمانت اجرای عدالت اجتماعی را عهده دار باشد.

مردم آزاد آفریده شده اند، بنابراین در زندگی حق انتخاب دارند، اما این حق انتخاب
گاهی موجبات برخورد و کشمکش را ایجاد می کند. این جاست که قانون مرز تصرفات هریک از
آحاد مردم را معین می کند. ضمانت اجرای صحیح قانون را نیز زمام داران سیاسی حکومت
بر عهده دارند. البته ضمانت اجرایی این طرح، مستلزم سه شرط اساسی است که عبارت اند
از: (توان، عدالت و آگاهی لازم.)۱

این حقیقت که در هر اجتماع کوچک یا بزرگ پاره ای از مشکلات جمعی وجود دارد که
نیازمند تصمیم گیری کلی است، انسان ها را به پذیرش مقوله ریاست ترغیب کرده است.
نکته دانستنی این که مسئله سیاست و اقتدار سیاسی، از گذشته تا به حال، مورد توجه
متفکران و دانشمندان بزرگ بوده است. کتاب هایی مانند (جمهوریت) نوشته افلاطون و
(سیاست) تألیف ارسطو، شاهد ادعای ماست.

از طرفی با مراجعه به آیات و روایات، این نکته آشکار می شود که دین اسلام مسلمانان
را به تشکیل حکومت فرا نخوانده است، زیرا ـ همان طور که مفسر گرامی، مرحوم علامه
طباطبائی(ره)،۲ بیان کرده اند ـ مردم بنابر ضرورت به تأسیس اعتبار ریاست و مرئوسیت
مبادرت می ورزند و برای تمشیت خود، به شخصی اقتدار سیاسی می بخشند. با وجود این آیا
می توان گفت که دین اسلام راجع به حکومت و سیاست به عنوان واقعیت ضروری جامعه بشری
بی توجه بوده است؟ آیا تعالیم اسلامی یکسره به حیات فردی بشر محدود شده و تنظیم
روابط اجتماعی و نحوه سیاست را به انسان ها وانهاده است؟ این قبیل پرسش ها در نهایت
بیانگر یک پرسش است که آیا اسلام دارای بینش و اندیشه سیاسی است یا خیر؟ پاسخ این
است که گرچه اسلام به اصل وجود حکومت به سبب ضروری بودن آن دعوتی نکرده، اما در باب
روش حکمرانی، اظهارنظر نموده است; چنانچه راجع به معاشرت ها و روابط خانوادگی،
روابط اجتماعی و… قوانینی را لحاظ کرده است.

جایگاه سیاست در دین

(دیانت همان سیاستی است که مردم را از این جا حرکت می دهد و تمام چیزهایی که به
صلاح ملت است و به صلاح مردم است، آنها را از آن راه می برد که صلاح مردم است، که
همان صراط مستقیم است.۳)

ما شیعیان معتقدیم که سیاست ما عین دیانت ما است، زیرا هر پدیده ای در عالم هستی
اثری از خود به جای خواهد گذاشت که ماهیت آن را به خوبی ثابت می کند. بر همین اساس
می توان دوام اسلام را در طول تحوّلات شکننده تاریخ، نشانگر این واقعیت دانست که
سیاست در همه اصول و فروع آن، عین اسلام است. اثبات این مدعا که اسلام دینی است
اجتماعی و قلمرو آن گسترده تر از حیات فردی و مشتمل بر تنظیم روابط اجتماعی و سیاسی
است، از دو راه امکان پذیر است:

الف. روش استقرا و تفحص; به این معنا که به سراغ کتاب و سنّت رفته و تعالیم دینی را
در ابواب مختلف فقهی بررسی کنیم;

ب. راه دوم، تمسک به برخی اوصاف دین اسلام است; مانند (دین کامل)، (دین خاتم) و این
که کتاب آسمانی این دین، (تبیاناً لکلّ شیء)۴ است که به لحاظ عقلی و منطقی، مستلزم
دخالت آن در قلمرو مباحث اجتماعی است. این طریقه استدلال، میان کمال دین و گسترش
دستورات آن راجع به مباحث اجتماعی، ملازمه برقرار کرده و فقدان دین در عرصه اجتماع
و سیاست را دلیلی بر کاستی آن قلمداد می کند.

ادله قائلین به عدم جدایی دین از سیاست

به نظر می رسد پیش از ورود به بحث، مطالبی را در زمینه تئوری جدایی دین از سیاست و
خاستگاه آن ارائه دهیم.

مخالفان جدایی دین از سیاست به سه دسته تقسیم می شوند.۵

۱. دسته اول، عده ای از مسلمان ها هستند که به فقدان تعالیم خاص اسلام در زمینه
سیاست گرایش دارند;:

۲. دسته دوم، نتایج منفی حکومت دینی را مایه انکار خویش قرار می دهند و تجربه
تاریخی تشکیل حکومت دینی را نفی می کنند;

۳. دسته آخر، گروهی هستند که مرجعیت دین را در امور اجتماعی و سیاسی نمی پذیرند.
این گروه مرجعیت دین را انکار و از حکومت سکولار دفاع می کنند. این افراد اگرچه اسم
سکولار را بر خود نمی گذارند، ولی در واقع با اساسی ترین ایده (سکولاریسم) هم ساز
هستند، چرا که به بی نیازی از دین در عرصه های گوناگون نظر داده اند.

البته سکولار را نباید به جدایی کامل دین از سیاست معنا کرد، زیرا این تنها یکی از
نتایج آن است و به معنای ستیز با دین نیست، بلکه قلمرو آن را محدود می کند. این عده
معتقدند دایره حضور دین در عرصه هایی است که پای عقل آدمی به آن جا نمی رسد. پس
سکولار بودن می تواند با اعتقاد به خد، معاد و… جمع شود.

مبنای سکولاریسم، پذیرش عقلانیت سکولار است و مقصود از عقلانیت سکولار، نگرش جدیدی
در باب قلمرو دین و مرجعیت آن از یک سو و جایگاه عقل و دانش بشری از سوی دیگر است.

ادغام دین و سیاست در اسلام، از زمان شخص پیامبر آغاز شد و با قوانین سیاسی و
حقوقی، جهت خاصی پیدا کرد. بعد از هجرت نبی اکرم از مکه به مدینه، سیاست عملی
پیامبر(ص) به صورت حکومت، تجلی یافت و وی رهبری سیاسی و در عین حال دینیِ جامعه آن
زمان را بر عهده گرفت و نیز تاریخ اسلام شاهد جنبش های سیاسی فراوانی بوده که منشأ
دینی داشته اند.

پیش فرض های تئوریک مکتب سکولاریسم

برای ارائه ادله قائلین به عدم جدایی دین از سیاست، باید مؤلفه های سکولاریسم را
شناخت و آنها را مورد بررسی و نقد قرار داد. ابطال هریک از این مؤلفه ه، اثبات
ادله قائلین به عدم جدایی دین از سیاست است. در این جا به مهم ترین پیش فرض های
تئوریک این مکتب اشاره می کنیم:

۱. عقل محوری: این دیدگاه، به عقل بسنده کرده و امور ماوراءالطبیعه را انکار می
کند، در حالی که در دین اسلام، عقل جایگاه والایی دارد. حتی در روایات از آن به
عنوان حجت باطنی انسان یاد شده است، اما به طور مطلق مورد توجه نیست. نشانه های این
ادعا این است که عقل در کنار همه ادله یعنی قرآن، سنت نبوی و اجماع بزرگان قرار
گرفته و معتبر است.

۲. انسان مداری (اومانیسم): از منظر این مکتب، همه چیز برای بشر است و اگر قوانین
اجتماعی، سیاسی و… در تضاد با انسان باشند، محکوم به شکست اند، اما از دیدگاه اسلام
هرچند انسان گل سرسبد جهان خلقت است، لکن زمانی دارای اجر و قرب است که در چهارچوب
قوانین الهی قدم بردارد. در غیر این صورت ممکن است به پایین ترین درجه انسانیت سقوط
کند و حتی از حیوانات هم پست تر شود. قرآن کریم راجع به این گونه افراد می فرماید:
و این نص (لهم آذان لایفقهون بها و لهم اعین لایبصرون بها اولئک کالانعام بل هم
اضل).۶

۳. علم گرایی (سیانتیسم): پس از دوران سیاه حاکمیت حاکمان کلیسا که در جوامع علمی
از دین چهره زشتی به نمایش گذاشته بودند و نیز برخوردهای شدید با دانشمندان و
نوآوران در طی چند دهه پس از رنسانس و رفورم دینی، دانشمندان علوم تجربی در یک عمل
شتاب زده، برای علم، قوانین فوق العاده ای را تبیین کرده و خصوصاً توجه خاصی به
علوم تجربی و نفی ماورای طبیعت نمودند.

شهید