پاورپوینت کامل بِلال حبشی، فریادگر توحید در عصر تاریک شرک ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بِلال حبشی، فریادگر توحید در عصر تاریک شرک ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بِلال حبشی، فریادگر توحید در عصر تاریک شرک ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بِلال حبشی، فریادگر توحید در عصر تاریک شرک ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پرداختن به زندگی الگوها و اسوه های ایمان و جهاد و صبر، برای نسل حاضر که در پی
معیارها و سرمشق هایند، سودمند است. از این حیث، آشنایی با زندگی نامه بلال حبشی که
یکی از این اسوه هاست، برای همه از جمله جوانان میهنمان، ضروری است.

ولادت

«بِلال بن رباح»، از مسلمانان پیش تاز و از اصحاب وفادار پیامبر (ص) بود. اصل و
تبار او، از کشوری آفریقایی به نام «حبشه» بود. پدر و مادرش سال ها پیش به سرزمین
حجاز آورده شده بودند و در قبایل قریش، بردگی و خدمت کاری می کردند.

تولد او را در سال دهم «عام الفیل»(۱) گفته اند؛ یعنی سی سال پیش از بعثت پیامبر
خدا (ص). سال های کودکی و جوانی او در کنار پدر و مادرش، به سختی می گذشت، زیرا از
نزدیک، شاهد فساد اخلاق، زورگویی و افکار مشرکانه قریشیان بود و از این حیث رنج
می برد، لکن صبوری می کرد و به امید گشوده شدن روزنه ای از نور دقیقه شماری می کرد.

نور ایمان

با مبعوث شدن حضرت محمد (ص) به رسالت، آن روزنه نور به روی بلال گشوده شد. کم و بیش
آیاتی که از زبان پیامبر خدا(ص) به گوشش می رسید، او را شیفته می کرد. یک شب در
فرصتی که پیش آمد، نزد پیامبر رفت و با چشمانی اشک آلود از شوق ایمان، مسلمان شد.
ابتدا، مسلمانی خود را از چشم اربابان مشرکش پنهان می نمود و شب ها مخفیانه با
پیامبر دیدار می کرد، اما رفت و آمد مکرّر او به حضور آن حضرت و پرخاش و اهانتی که
یک بار در مسجد الحرام به یکی از بت ها کرد، به گوش اربابش «امیّه به خلف» رسید.
امیّه که از دشمنان سرسخت مسلمانان بود و باور نمی کرد که غلامش، بلال، به اسلام رو
آورده باشد، بسیار عصبانی شد.(۲)

رفتار امیّه با بلال، خشن شد و هر روز او را در زیر آفتاب، شکنجه می نمود، اما بلال
استقامت می کرد و دست از عقیده توحیدی و ایمانش به نبوت پیامبر (ص) بر نمی داشت.

اینک بلال، زیر شکنجه است بی دفاع

در زیر آفتاب

جان در گلو، ندای زبانش: اَحَد، اَحَد

با پیکری کبود و سیه فام و زخم دار

در راه فکر و ایده خود می کِشد عذاب

در زیر تازیانه ارباب زور و زر

جسم نحیف و لاغر این برده سیاه

می سوزد از حرارت و گرمای آفتاب

قهرمان صبر

مردم، صحنه شکنجه شدن بلال را می دیدند، اما او فقط ندای «اَحَد، اَحَد» بر زبان
داشت و صبر و مقاومتش، به دیگران هم درس ایستادگی و صبوری می داد. امیّه از وی
می خواست که دست از پیامبر و دین او بردارد، وگرنه این شکنجه ها ادامه خواهد یافت
تا آن که جان دهد. بلال می گفت: «ای امیّه! ایمان من به رسالت محمد (ص) از روی هوا
و هوس نبوده که گاهی به آن دل ببندم و ساعتی از آن دل بر کنم. تو مرا از عذاب و رنج
می ترسانی؟ یقین بدان که در زیر شدیدترین زجرها و شکنجه ها، جز شهادت بر یکتایی
خداوند و رسالت پیامبر (ص)، سخنی از زبانم نخواهی شنید.»(۳)

روزهای برای بلال، همراه با شکنجه و آزار می گذشت. هنوز زخم های دیروزش خوب نشده
بود که فردای آن دوباره ریسمانی به دستانش و ریسمانی نیز به پاهایش می بستند و او
را به میدان می آوردند. آنان که سر طناب را در دست داشتند می دویدند و بلال نقش
زمین می شد و بر پست و بلند آن کشیده می شد.(۴)

گاهی هم بر بدن لخت او لباس آهنین می پوشاندند تا آفتاب اندامش را بسوزاند،(۵) اما
صبر و مقاومت بلال، بی پایان بود و همه را تحت تأثیر قرار می داد. شاید زبان حالش
چنین بود:

ما، درِ خلوت به روی غیر ببستیم

از همه باز آمدیم و با تو نشستیم

آن چه نه پیوند درست بود، بریدیم

وان چه نه پیمان دوست بود، گسستیم

نسیم آزادی

پیامبر خدا (ص) که غم خوار امت، و از وضع جان خراش بلال بسیار ناراحت بود، پیشنهاد
کرد یکی از مسلمانان توان گر او را از صاحبش، امیّه، خریداری کند و آزاد سازد.

بلال آزاد شد و در کنار سایر مسلمانان، با عزت و سربلندی و رها از شکنجه های طاقت
فرسا به سر می برد. دوران سه ساله محاصره مسلمانان در «شِعب ابی طالب» را هم با
کمال صبوری به سر آورد. در دوران سخت پیش از هجرت به مدینه، چنان روحیه بالا و
مقاوم داشت که آوازه ایمان و صبر او همه جا پیچیده بود و این خود، نوعی تبلیغ از
حقانیت دین بود. به علاوه، او با تأثیر کلامی که داشت، در هر کجا به تبلیغ اسلام
می پرداخت.

مهاجر مدینه

مسلمانان برای رهایی از آزارهای قریش، به دستور پیامبر(ص) تصمیم گرفتند به مدینه
هجرت کنند و بلال، یکی از افرادی بود که پیش از رسول خدا (ص)، به مدینه – که آن روز
یثرب نام داشت – هجرت کرد.(۶) عشق و علاقه وی به پیامبر(ص) در حدّی بود که روزها سر
راه می نشست و منتظر آمدن آن حضرت به مدینه بود. هنگام ورود پیامبر (ص) به مدینه،
او همراه جمعی از مردم یثرب به استقبال آن حضرت رفت.

بلال حبشی همراه دیگران، در روزهای آغاز هجرت پیامبر(ص)، برای ساختن مسجد در شهر
مدینه فعال بود. وقتی رسول خدا (ص) میان مسلمانان عقد اخوّت بست و آنان را دو به دو
با هم برادر ساخت، بلال هم با «عبیده بن حارث» برادر شد.

مؤذّن اسلام

در روزهای آغازین هجرت و بنای مسجد و تجمع مسلمانان برای عبادت، به دستور پیامبر
خدا (ص) قرار شد که «اذان» وسیله اعلام مسلمانان برای حضور در مسجد باشد. اذان را
که از سوی خدا بر پیامبر (ص) ابلاغ شده بود، به بلال آموختند و او نخستین مؤذّن
اسلام شد. البته گاهی هم دیگران اذان می گفتند.

از آن پس وی، چه در مدینه و چه در سفرها، همراه پیامبر(ص) بود و هنگام اذان، ندای
او در فضا طنین می افکند و مردم برای نماز و عبادت گرد می آمدند. بلال پس از هر
اذان، به در خانه پیامبر می آمد و می گفت: «حیّ علی الصلاه، حیّ علی الفلاح یا رسول
الله.»(۷)

بلال، مؤذّنی وقت شناس و دقیق بود. پیامبر (ص) می فرمود: «روزه هایتان را با اذان
بلال آغاز و ختم کنید که دقیق است.»(۸)

پیامبر (ص) ندای روح بخش اذان بلال را دوست می داشت و بارها به او فرموده بود:
«ارِحنا یا بِلال؛(۹) ای بلال! با اذان گفتنت ما را روح و نشاط ببخش.»

بلال، شب ها هنگام سحر و پیش از دمیدن صبح به مسجد می رفت، به آسمان می نگریست و در
عظمت آفرینش ال