پاورپوینت کامل موضوع پژوهش مقطع دبیرستان;رموز موفقیت در درس و تحصیل ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موضوع پژوهش مقطع دبیرستان;رموز موفقیت در درس و تحصیل ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موضوع پژوهش مقطع دبیرستان;رموز موفقیت در درس و تحصیل ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موضوع پژوهش مقطع دبیرستان;رموز موفقیت در درس و تحصیل ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

در هر کاری برای رسیدن به (هدف) و کسب موفقیت، رمز و راز و شیوه ها و قواعدی است که
رعایت آنه، راه را میان بُر می سازد. درس خواندن و (موفقیّت تحصیلی) نیز از این
قاعده مستثنا نیست. پس سزاوار و بجاست که جوانان این رموز و روش ها را بشناسند و به
کار بندند تا از تلاش علمی و آموزشی خود، بیشترین بهره و سریع ترین ثمره را به دست
آورند. برخی از این رموز عبارت اند از:

۱ ـ سؤال

دانش آموز، با برخورداری از روحیه تواضع و کنار گذاشتنِ غرور، آنچه را نمی داند
باید بپرسد و مشکلات درسی خود را با معلّم در میان بگذارد. اگر کسی غرور و تکبر
داشته باشد، راه فهم و علم را به روی خود می بندد و (پرسیدن) ـ که اعتراف ضمنی به
ندانستن است ـ برای او دشوار می شود.

پرسش، (کلید گنجینه دانش) است. این حکمت، در کلمات پیامبر خدا(صلی الله علیه و
آله)آمده است: (العلمُ خزائن و مفتاحُها السؤال. )۱

گاهی هم شرم و خجالت مانع پرسیدن می شود. امام باقر$ فرمود: (بپرس و از پرسیدن روی
بر نگردان و خجالت نکش، چرا که این دانش را هر کس تکبّر یا خجالت داشته باشد، نمی
آموزد. )۲

۲ ـ فراغت خاطر

ذهن آشفته و خاطرِ پریشان، مانع تحصیل است. پراکنده کاری و جدّی نگرفتن درس، سبب
سستی چرخه آموزش می شود. آن که هر روز موضوعی و هر فصل رشته ای بر می گزیند و امروز
و فردا می کند و در کنار درس به کارهای جنبی و متفرّقه می پردازد و فرصت تحصیلی را
به کارهای غیر درسی صرف می کند. عقب خواهد ماند.

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)از جمله وصیت های حضرت خضر به موسای حکیم را چنین
نقل می کند: (یا موسی! تَفَرّغْ للِعلمِ انْ کنتَ تُریدُه، فانّما العلمُ لمَنْ
یَفْرَغُ له;۳ ای موسی! اگر علم می خواهی، خود را برای آن خالص و فارغ بساز، چرا که
دانش از آنِ کسی است که خود را برای آن فارغ و یکدل کند.) در توصیه های امام سجاد$
راجع به حقوق معلّم آمده است که عقل و ذهن و دل و فهم خود را برای معلّمت خالی و
فارغ بساز تا بهتر بتوانی از دانش او بهره بگیری.۴

۳ ـ توجّه و گوش دادن

تمرکز فکر و جمع بودن حواس در هنگام تحصیل و فراگیری دانش، عامل مهمّی برای یادگیری
است. در متون دینی از موضوعی به نام (حُسن الإستماع) یاد شده است; یعنی خوب گوش
کردن. کسی که هنگام مطالعه و درس خواندن یا شنیدن درس استاد، حواسش جمع نباشد و خوب
گوش ندهد، یادگیری او هم دچار اختلال و آسیب خواهد شد. از سخنان امام علی$ در این
زمینه چنین می خوانیم: (وقتی نزد دانشمندی نشسته ای، بیش از آن که حرف بزنی، بر
شنیدن حریص و مشتاق باش و همان طور که خوب حرف زدن را یاد می گیری، خوب گوش دادن را
هم بیاموز.۵

علامه طباطبائی در باره شهید مطهری می فرمود: (مرحوم مطهری یک هوش فوق العاده ای
داشت و حرف از او ضایع نمی شد. حرفی که می گفتیم، می گرفت و به مغزش می رسید… هر چه
می گفتیم هدر نمی رفت ; مطمئن بودم که هدر نمی رود. )۶

۴ ـ یادداشت

اگر علم را ثبت و ضبط و یادداشت نکنیم، فراموش می شود. به حافظه هم چندان نمی توان
تکیه کرد. بسیاری افراد توفیق علمی خود را مدیون یادداشت های خویشند. حضرت رسول(صلی
الله علیه و آله)فرمود: علم را به قید و بند بکشید (قیّدوا العلم). پرسیدند: به بند
کشیدن علم چگونه است؟ فرمود: (کتابَتُهُ; با نوشتن آن. )۷

امام حسن مجتبی$ فرزندان و برادر زادگان خود را گرد آورد و به آنان فرمود: شما کوچک
های قومی هستید و امید است که بزرگ های قوم دیگر شوید، پس دانش بیاموزید. هر کس از
شما نتوانست علم را حفظ کند و به خاطر بسپارد، آن را بنویسد و در خانه اش بگذارد.۸
امام صادق$ نیز فرمود: (اکتبو، فًإنّکم لا تحفظون حتّی تکتبوا;۹ بنویسید، شما
آموخته های خود را حفظ نمی کنید تا آن که بنویسید. )

ییادداشت برداری از درس ه، آموخته ها و شنیده ه، یکی از رموز موفقیّت در تحصیل
است. بسیاری نیازمند دفترها و جزوه های هم کلاسی های خویشند، چرا که خود ننوشته اند
و از (یادداشت) بهره نگرفته اند.

۵ ـ پیگیری و استمرار

عامل دیگر موفقیّت، جدیّت، پیگیری، سخت کوشی و خسته نشدن است. هر هدفی با تداوم و
تلاش، قابل دسترسی است. اگر با کمترین ضعف و ناکامی به وجود آمده آموزش را کنار
بگذاریم و دلسرد شویم، ناکامی های بیشتر و بزرگ تری در انتظارمان خواهد بود. البته
جاذبه های فرعی و دل مشغولی های گوناگون و کشش های غیر درسی وجود دارد، اما دانش
آموز موفق کسی است که بر این جاذبه ها غلبه کند و از پیمودن راه و کوشش برای نیل به
هدف، خسته نشود.

پیگیری و تداوم، هم هدف را همیشه زنده می دارد، هم آموخته ها را زنده و با طراوت
نگه می دارد و هم انگیزه آموزشی را تقویت می کند. امام علی$ فرمود: (هر کس دانش را
زیاد مرور و بررسی کند، آنچه را آموخته فراموش نمی کند و آنچه را هم نمی داند، می
آموزد).۱۰ این موضوع به نوعه با مسئله (تکرار) هم مرتبط است. خواندن و تکرار کردن
آموخته ه، آن را در ذهن و دل مستقر می سازد و از فراموشی جلوگیری می کند.

۶ ـ اغتنام فرصت ها

(زمان)، سرمایه هر دانش آموز است. فرصت جوانی و نشاط شباب، زودگذر و غیر قابل
بازگشت است. افسوس خوردن بر فرصت های سوخته و از دست رفته هم مشکلی را حل ّ نمی
کند. اگر بزرگان دین فرصت را همچون ابر، گذرا دانسته اند، هشداری برای بهره گیری از
(حال) و (فرصت امروز) و هدر ندادن این سرمایه است.

بهره گیری از صبحدم، سحرخیزی و از دست ندادن فرصت های پر نشاط آغاز روز، بهره های
فراوانی دارد. در تقسیم بندی وقت ه، باید سرشارترین لحظه ها و پر انرژی ترین ساعت
ها را برای کارهای علمی و فکری گذاشت; نه آن که در ساعات اولیّه بامداد خوابید و
این (زمان طلایی) را در خواب و رختخواب سپری کرد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و
آله)فرمود: در کسب دانش، سحر خیز باشید و اوّل روز در پی آن روید، چرا که سرخیزی
مایه برکت و کام یابی است.۱۱ در سرمشق های خوشنویسی هم به ما آموخته اند: (سحر خیز
باش تا کامروا باشی).

۷ ـ برنامه ریزی

تنظیم وقت، تقسیم درست زمان و به کارگیری صحیح فرصت به تناسب اهمیّت موضوعات، در
رسیدن به هدف مؤثّر است. تا هدف مشخّص نباشد، امکان برنامه ریزی هم نیست. تا محدوده
زمان و میزان توانایی و فرصت و امکانات، معیّن نباشد، این (اولویّت بندی) عملی
نخواهد شد. با برنامه ریزی می توان فرصت و وقت را توسعه داد و به همه کارها رسید و
مشکلِ (نمی رسم) و (وقت نمی کنم) را حل کرد. بدون نظم و برنامه ریزی، فرصت های
زیادی هدر می رود و بدون (اولویت بندی) زمان و عمر ما صرف کارهای بیهوده و کم
اهمیّت می شود. حضرت علی$ فرمود: (من اشتغل بغیر المهم ضیّع الاهم ّ;۱۲ هر کس به
کار غیر مهم مشغول شود، کار مهم تر را تباه و ضایع می سازد). این همان (مدیریت
زمان) و برنامه ریزی و اهم و مهم ّ کردن کارها و برنامه هاست.

آن حضرت در سخن دیگری فرموده است: (بسیاری از مردم در پی کارهای زاید و غیر لازم (و
حاشیه ای و کم اهمیّت) می روند و کارهای اصلی و عمده را وا می گذارند).۱۳ کلام
امام، نقد شیوه کسانی است که برنامه ریزی حساب شده ای در کار خود ندارند. اگر دانش
آموزان