پاورپوینت کامل پرسش از شما، پاسخ از ما (۶۵) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسش از شما، پاسخ از ما (۶۵) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسش از شما، پاسخ از ما (۶۵) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسش از شما، پاسخ از ما (۶۵) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۷۲

رابطه وحدانیت خداوند با ضمیر (نحن) در آیات قرآن

رجعت امامان معصوم (ع) و پیامبر اکرم (ص)

دیه زن و مرد و تفاوت آنها

حکومت امام زمان (عج)

نگاه به نامحرمان

خواندن جملات اضافه در دعاها

نشان دادن صلیب در فیلم ها

امام صادق (ع) و تأسیس مذهب شیعه جعفری

وسواس و درمان آن

اخلاص در کارها

اسراف و تبذیر در مساجد

مسئله جبر و اختیار

عقد موقت و شرایط آن

روابط دختر و پسر

رابطه وحدانیت خداوند با ضمیر (نحن) در آیات قرآن

سمیرا فارغیان، شماره اشتراک ۱۱۰۶۳، از کرمانشاه

با توجه به یگانگی و وحدانیت خداوند، چرا در آیات قرآن از ضمیر نحن (ما) استفاده
شده است و منظور از آن، چه کسانی هستند؟

همان طور که می دانید، نظام آفرینش بر علل و اسباب استوار است و هر فیضی از جانب حق
به وسیله وسایط فیض می رسد که عبارت اند از: فرشتگان، پیامبران و اولیای خدا. در
حدیث است که: «ابی الله ان یجری الاشیاء الا باسباب؛(۱) خداوند متعال ابا دارد از
این که کارها و امور را جز از طریق اسباب به جریان بیندازد.»

از طرفی، خداوند خود مسبّب الاسباب است و همه علل و عواملی که در مسیر تحولات طبیعی
و معنوی قرار دارند، مخلوق او هستند و به امر او به کار خود مشغولند. در این صورت،
هر گاه خداوند بخواهد پیدایش امری و یا تحولی را با نگاه به مجموع عوامل یادآور
شود، از لفظ «متکلم مع الغیر» استفاده می کند و می گوید: ما این کار را کردیم؛ یعنی
ما مسبّب الاسباب هستیم و علل و اسباب را آفریدیم و فاعل مباشر از این طریق با حول
و قوه ما کار را انجام داده است.

اما هر گاه بخواهد ضمن یادآوری نعمت های خود این نکته را نیز گوشزد کند که آن
واسطه ها کاره ای نیستند و همه از خود اوست، از لفظ «متکلم وحده» استفاده می کند و
می گوید: من این کار را کردم. البته گاهی نیز کاری را به واسطه نسبت می دهد و
می گوید: فلان فرشته آن کار را کرد؛ مثلاً:

الف) «نحن قسمنا بینهم معیشتهم فی الحیاه الدنیا؛(۲) ما معاش آنان را در زندگی دنیا
بین آنها تقسیم کردیم»؛ یعنی مسبّب الاسباب اوست و ملائکه و مجموع عوامل دیگر که
کارگزاران خدا هستند، به اذن الهی و به قدرت او کارها را انجام می دهند.

ب) «قل یتوفاکم ملک الموت الذی وکّل بکم؛(۳) جان شما را می گیرد ملک الموتی که
مأمور شما شده است.»

رجعت امامان معصوم (ع) و پیامبر اکرم (ص)

صفرعلی کرمی الوندی، شماره اشتراک ۱۶۰۲، از سنقر

رجعت چیست و آیا شامل همه امامان (ع) و پیامبر اکرم (ص) نیز می شود؟ مدت حکومت آنها
چند سال است؟

یکی از مسائلی که عالمان شیعه از دیرباز با بهره گیری از قرآن کریم و روایات
معصومان بر آن تأکید می ورزند، موضوع رجعت است. رجعت؛ یعنی بازگشت به این جهان، پس
از مرگ و قبل از رستاخیز عمومی که شامل دو گروه می شود: گروهی از مؤمنان خالص (به
صورت دل خواه) و گروهی از کافران و طاغوتیان خالص (به صورت اجبار). امام صادق (ع)
می فرماید: «رجعت، عمومی نیست، بلکه جنبه خصوصی دارد و فقط گروهی باز می گردند که
ایمان خالص یا شرک خالص دارند.»(۴)

درباره این که آیا امکان دارد افرادی پس از مردن، دوباره زنده شوند، بحث ها بسیار
است که در این مختصر نمی گنجد. البته زنده شدن و بازگشت انسان به دنیا ممکن است؛
چنان که در بحث معاد ثابت شده است.(۵)

قرآن کریم با بیان نمونه هایی از رجعت در امت های گذشته، در صدد است آن را برای
خداوند یک امر ممکن و آسان نشان دهد. در سوره بقره(۶) به گروهی اشاره می کند که
فرمان حضرت موسی (ع) را نادیده گرفتند و دچار صاعقه شدند و آن گاه خداوند با دعای
موسی (ع) آنان را دوباره زنده کرد: «و به خاطر بیاورید هنگامی را که گفتید: ای
موسی! هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد، مگر این که خدا را آشکارا [با چشم خود]
ببینیم، در همین حال صاعقه ای شما را گرفت در حالی که تماشا می کردید. سپس شما را
پس از مرگتان حیات دوباره بخشیدیم، شاید شکر نعمت خدا را به جا آورید.»

و نیز در همین سوره(۷) به این واقعه اشاره می کند که یکی از پیامبران بنی اسرائیل
به نام «حزقیل» از خداوند خواست تعدادی از افراد قومش را که به سبب طاعون مرده
بودند زنده کند و خدا چنین کرد و آنان زنده شدند.

نمونه های گفته شده و مواردی که در آیات ۷۳، ۱۱۰ و ۲۵۹ سوره بقره آمده، نشان می دهد
که رجعت، امری انکارناپذیر است.

اما در این زمینه روایت و دلیل جامع و کاملی نداریم که چه انسان هایی در آن زمان
رجعت می کنند و مدت باقی ماندنشان چقدر است. اجمالاً از برخی روایات و از جمله
روایت امام صادق (ع) که آن را نقل کردیم، روشن می شود که پیامبران الهی و امامان
معصوم (ع) و نیز شهیدان راه خدا که خواهان عدالت و اجرای احکام الهی بودند و در این
راه جان باختند، از رجعت کنندگان خواهند بود، چرا که آنان به طور حتم مصداق این سخن
امام صادق اند که فرمود: گروهی بر می گردند که ایمان خالص دارند… .

مأمون از حضرت رضا (ع) پرسید: درباره رجعت چه می فرمایید؟ حضرت فرمود: رجعت، درست
است. بازگشت بعضی از مردگان در امت های پیشین، سابقه داشته و قرآن نیز آن را بیان
کرده است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: آن چه در امت های پیشین بوده، در امت من هم خواهد
بود.(۸)

امام صادق (ع) می فرماید: «نخستین کسی که قبرش شکافته شده و زنده می شود و به دنیا
باز می گردد، امام حسین (ع) است.»(۹)

امام باقر (ع) از امام حسین (ع) نقل می کند که فرمود: «به هنگام قیام قائم (عج)، من
و پیامبر (ص) و علی (ع) و برادرم و تمام کسانی که خدا ایمان کامل به آنان عطا کرده
و بر آنها منت نهاده، سوار بر مرکب های ابلق که همه از نورند و تا آن روز مخلوقی بر
آنها سوار نشده، فرود می آییم. سپس حضرت محمد (ص) پرچمش را به اهتزاز در می آورد و
آن را همراه با شمشیر خود به قائم ما می دهد و بدین گونه تا زمانی که خدا مقرّر
فرموده، در جهان خواهیم زیست.»(۱۰)

دیه زن و مرد و تفاوت آنها

فاطمه دعاخوان، شماره اشتراک ۱۱۸۸۶، از کاشان

۱ – چرا دیه زن نصف مرد است؟ چرا باید بین زن و مرد تفاوت وجود داشته باشد؟

پرسش از تفاوت های موجود بین زن و مرد در مواردی همچون: ارث، شهادت، دیه، قصاص و…
مسئله نوظهوری نیست و در گذشته های دور و نزدیک بارها از سوی اندیشمندان اسلامی بحث
و تجزیه و تحلیل شده است. در عصر ما نیز استاد شهید مرتضی مطهری (ره) در این زمینه
کتابی را با عنوان «نظام حقوق زن در اسلام» منتشر کرده است.

بحث در مسائل یاد شده بسیار گسترده است و در این مختصر مجال آن نیست، ما به طور
اشاره چند نکته را یادآور می شویم:

الف) اسلام از حیث ماهیت و شرافت و کمالات انسانی، بین زن و مرد تفاوتی قائل نیست و
او را در مسیر حرکت به سوی خدا و رسیدن به مراتب عالی، به دو جنس زن و مرد تقسیم
نمی کند. در قرآن می خوانیم: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی وَ هُوَ
مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوهً طَیِّبَه و لَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ
بِاَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ؛(۱۱) هر زن و مردی که کاری نیکو انجام دهد، اگر
ایمان آورده باشد، زندگی خوش و پاکیزه ای به او خواهیم داد و پاداشی بهتر از
کردارشان عطا خواهیم کرد.»

ب) از دیدگاه اسلام، زن و مرد برای هم آفریده شده اند و مکمّل یک دیگرند. قرآن کریم
می فرماید: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ اَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ؛(۱۲) آنها پوشش شمایند
و شما پوشش آنهایید.»

استفاده از واژه «لباس» در آیه شریفه، برای اشاره به نقش تکمیلی زن و مرد نسبت به
یک دیگر است. همان طور که لباس، از نیازهای اساسی انسان به شمار می رود و او را از
سرما و گرما و بسیاری از خطرها و آفات حفظ می کند، زن و مرد نیز وضعیتی مشابه دارند
و می توانند با بهره گیری از احساسات، تمایلات و توان مندی های جسمی و روحی خاص خود
که خلقت حکیمانه الهی در اختیار آنان گذاشته است، با تعامل و همکاری مشترک، ضعف ها
و نقص های یک دیگر را جبران کنند و نیازهای متقابل خود را تأمین نمایند.

قرآن می فرماید: «ای مردم! بترسید از پروردگارتان، آن که شما را از نفس واحده
بیافرید و از همان نفس واحده، همسر او را خلق کرد و از آن دو، مردان و زنان بسیار
پدید آورد.»(۱۳)

ج) اسلام در حقوق طبیعی مانند: حیات، آزادی اندیشه، آزادی بیان، برخورداری از
امکانات مادی برای زندگی شرافت مندانه و بسیاری حقوق دیگر، بین زن و مرد فرقی
نمی بیند؛ اما در حقوق مدنی و کیفری، طرف دار «تعادل حقوقی» است؛ به این معنا که
برای هر کس متناسب با وظایفی که بر عهده دارد، حقی را تعیین و برای تخلفات او کیفری
را مشخص کرده است. بر این اساس در بررسی حقوق مدنی و کیفری بین زن و مرد و مقایسه
آن دو با یک دیگر، باید در مرحله اول حقوق زن نسبت به وظایف او از یک طرف و حقوق
مرد نسبت به وظایف او از طرف دیگر به طور جداگانه بررسی شود و آن گاه بین آن دو
مقایسه به عمل آید. اگر تعادل و تساوی برقرار بود که هیچ و اگر حقوق یکی بر دیگری
برتری داشت، در این صورت جای اعتراض خواهد بود.

استاد شهید مرتضی مطهری (ره) در این زمینه می فرماید: «آن چه مسلّم است این است که
اسلام حقوق یک جور و یک نواختی برای زن و مرد قائل نشده است، ولی اسلام هرگز امتیاز
و ترجیح حقوقی برای مردان نسبت به زنان قائل نیست. اسلام اصل مساوات انسان ها را
درباره زن و مرد نیز رعایت کرده است. اسلام با تساوی حقوق زن و مرد مخالف نیست، با
تشابه حقوق آنها مخالف است.»(۱۴)

ایشان در جای دیگر می فرماید: «آن چه از نظر اسلام مطرح است این است که زن و مرد به
دلیل این که یکی زن است و دیگری مرد، در جهات زیادی مشابه یک دیگر نیستند، جهان
برای آنها یک جور نیست، خلقت و طبیعت، آنها را یک نواخت نخواسته است و همین جهت
ایجاب می کند که از لحاظ بسیاری از حقوق و تکالیف، وضع مشابهی نداشته باشند.»(۱۵)

به عبارت دیگر، هر یک از زن و مرد وظایفی را بر عهده دارند؛ یکی نان آور است و
دیگری نان خور، یکی مدافع است و دیگری مورد حمایت، یکی خشن است و برای کارهای سخت
آفریده شده و دیگری لطیف و سرشار از احساسات و برای کارهای ظریف آفریده شده است.

از این رو نقش زن و مرد در اجتماع و به ویژه در خانواده، یک سان نیست و بررسی حقوق
آن دو و تساوی یا عدم تساوی آن، باید با این دید صورت گیرد؛ برای نمونه، وقتی سهم
ارث مرد که در ظاهر دو برابر زن است و ناعادلانه به نظر می رسد، با این دید بررسی
شود که او از حیث بافت جسمی و توان مندی هایش مسئول تأمین مخارج خانواده است و باید
هر چه به دست می آورد و مالی که به ارث می برد در راه آسایش خانواده خرج کند،
خواهیم دید که در نهایت چیزی از درآمد او برای منافع شخصی اش هزینه نمی شود و یا
اگر هزینه می شود، بسیار اندک است. این در حالی است که درآمدهای زن متعلق به خود
اوست و مجبور نیست چیزی از آن را برای شوهر و یا خانواده اش هزینه کند، چون این
وظیفه را ندارد.

هم چنین وقتی به نقش هر یک از زن و مرد در زندگی خانوادگی و اجتماعی نگاه شود و
این که با رفتن یک مرد، به عنوان تکیه گاه خانواده، زندگی افراد تحت تکلف و نان خور
او مختل می گردد و دیه دریافتی در نهایت به نفع آنان هزینه می شود، خواهیم دید که
ظلم و جفایی به زن صورت نگرفته است.

تبعیض و جفا در آن جاست که دو شخص در شرایط مساوی به سر برند و از نظر توان و
قابلیت و نیاز مساوی باشند، اما به یکی حقی داده شود و به دیگری آن حق داده نشود.
اما آن جا که شرایط و نیازها، مختلف و مسئولیت ها و تکالیف سبک و سنگین باشد و بر
آن اساس حقوق متفاوت تعیین گردد، تبعیض نیست و عین عدالت است.

برای آشنایی بیشتر به کتاب نظام حقوق زن در اسلام، نوشته شهید آیه الله مطهری
مراجعه فرمایید.

حکومت امام زمان (عج)

۲ – دوران حکومت امام زمان (ع) چگونه دورانی خواهد بود؟

حکومت امام زمان (عج) مبتنی بر عدالت است که در سایه آن، رفاه و آسایش و امنیت
فراگیر می شود و راه رشد و تکامل برای همه هموار می گردد، ضعیفان به حقوق پایمال
شده خویش دست می یابند و مستکبران بر جای خود نشانده می شوند.

امام صادق (ع) می فرماید: زمانی که حضرت قائم (ع) قیام نماید، به عدالت حکومت
می کند و در دوران حکومت او در زمین، اثری از ظلم و جور باقی نمی ماند، راه ها امن
می گردد، زمین برکات خود را خارج می سازد، هر حقی به صاحب حقش برمی گردد و هیچ پیرو
دینی در روی زمین باقی نمی ماند مگر این که دین اسلام را می پذیرد و ایمان می آورد.
آیا نشنیده اید که خداوند سبحان می فرماید: هر کس در آسمان ها و زمین است، خواه
ناخواه در برابر او تسلیم می باشد و همه آنها به سوی او باز می گردند.(۱۶)

حضرت قائم (ع) در میان مردم به شیوه حضرت داوود (ع) و حضرت محمد (ص) حکومت می کند و
در آن زمان است که زمین گنجینه های خود را آشکار می سازد و برکت هایش را بیرون
می فرستد و انسان برای صدقه و بخشش، محلی پیدا نمی کند، زیرا همه مؤمنان بی نیاز
می شوند.

سپس فرمود: دولت ما در پایان همه دولت ها خواهد بود و همه حکومت ها قبل از ما به
حکومت خواهند رسید و این بدان جهت است که وقتی راه و روش ما را دیدند، نگویند: اگر
ما هم به حکومت می رسیدیم مانند اینها به عدالت رفتار می نمودیم. و این است معنای
قول خدای تعالی که فرموده است: «و العاقبه للمتقین؛ سرانجام کار، از آن پرهیزکاران
است.»(۱۷)

نگاه به نامحرمان

مهدی ریاحی بنی، شماره اشتراک ۱۱۱۱۲، از شهرکرد

آیا نگاه کردن به دست و صورت زن نامحرم، حرام است؟

نگاه به نامحرم انواعی دارد؛ گاهی عمدی و گاهی غیر عمدی است که به صورت اتفاقی رخ
می دهد؛ هم چنان که گاهی با قصد لذت است و گاهی بدون قصد لذت جویی و به طور عادی
اتفاق می افتد. از این رو برخی نگاه ها حرام است و برخی بدون اشکال که احکام مربوط
به هر یک به درخواست شما، از فتواهای آیه الله مکارم شیرازی نقل می شود:

– «نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذت باشد یا بدون آن، حرام است…
ولی نگاه کردن به صورت و دست های زن نامحرم تا مچ اگر به قصد لذت نباشد و مایه فساد
و گناه نگردد، اشکال ندارد.»(۱۸)

– «نظر و نگاه اتفاقی، حرام نیست، لکن [نباید] عمداً نگاه کند.»(۱۹)

– «نگاه غیر عمدی [به زن ها و دخترهای بد حجاب در دانشگاه ها] اشکال ندارد و رفت و
آمد چنین زن هایی در کوچه و خیابان [یا دانشگاه ] نمی تواند مانع رفت و آمد مردان
مسلمان گردد، گرچه بدانند بدون قصد، نگاهشان به آنها می افتد.»(۲۰)

بنابراین، درس خواندن برای پسران در دانشگاه هایی که دختران حضور دارند و یا قرار
گرفتن در بین دانش جویان دختر در کلاس درس، به خودی خود حرام نیست و زمانی این امر
مشکل پیدا می کند که با کار حرامی همراه گردد؛ مانند: خلوت کردن با نامحرم، یا نگاه
به سایر اعضای بدن به جز دست و صورت و یا نگاه به هر عضوی از بدن زن نامحرم به قصد
لذت بردن.

وجود زن های بدحجاب در دانشگاه ها که موازین شرعی را رعایت نمی کنند، مانع از ورود
مردان به دانشگاه یا هر محیط دیگر نیست و نگاه اتفاقی به آنان نیز مانع ندارد.

آیه الله مکارم شیرازی در پاسخ حکم نگاه کردن به زن هایی که حجاب شرعی را رعایت
نمی کنند و بی مبالات هستند، در معابر، یا به هنگام گفت وگو و یا در وسایل نقلیه که
طبعاً نگاه انسان به آنها می افتد، نوشته اند: «نگاه قهری و بدون قصد، اشکالی
ندارد.»(۲۱)

در پایان این نکته را یادآور می شویم که نگاه های شهوت آلود و خیره شدن به
زیبایی های نامحرمان، مشکلات فراوانی را به دنبال دارد. هر جا چشم رفت، دل نیز به
دنبال آن خواهد رفت و چون تأمین تمامی آرزوهای دل ممکن نیست، کم کم این محرومیت سبب
بیماری های روانی، اختلالات روحی، انواع بزه کاری ها و گناهان بی شمار خواهد شد.

دل برود، دیده چو مایل شود

دست نظر، رشته کش دل بود

امام صادق (ع) می فرماید: «النظره سهم من سهام ابلیس مسموم و کم من نظره اورثت حسره
طویله؛(۲۲) نگاه شهوت آلود، تیری زهرآگین از تیرهای ابلیس است و چه بسیار نگاه ها
که سبب اندوه و حسرت طولانی می شود.»

خواندن جملات اضافه در دعاها

مالک قنواتی، شماره اشتراک ۴۲۲۸، از امیدیه

آیا اضافه کردن جمله «برحمتک یا ارحم الراحمین» به آخر دعای فرج اشکال دارد؟

دعای معروف فرج (اللّهم کن لولیک الحجه بن الحسن…) طبق روایات، دعایی است که در
شب های آخر ماه مبارک رمضان و مخصوصاً در شب های قدر خوانده می شود. برخی کلمات این
دعا در بعضی منابع، متفاوت است. در تهذیب، جلد ۳، صفحه ۳۰۲، به جای «اللّهم کن
لولیک الحجه بن الحسن»، «اللّهم کن لفلان بن فلان» آمده است.

هم چنین در تهذیب آورده شده که این روایت، از امام صادق و امام باقر (علیهما
السلام) با این عبارت نقل شده است: «و عن الصادقین».

و در کافی، جلد ۴، صفحه ۱۶۲ به این صورت آمده است: «و عن الصالحین».

به هر حال، اصل دعا یعنی از «اللهم کن لولیک…» تا «و تمتعه فیها طویلا» از امامان
نقل شده است. اگر کسی بخواهد این دعا را مطابق آن چه از امامان نقل شده بخواند،
باید همین طور که هست و بدون اضافه کردن «برحمتک یا ارحم الراحمین» بخواند. اما اگر
کسی بخواهد به صورت کلی بخواند، بدون این که آن را به امام معصوم نسبت دهد،
می تواند جملات دیگری به آن اضافه کند؛ مانند بسیاری از دعاها که افراد به صورت
فارسی یا ترکی و یا عربی می خوانند، بدون این که از پیامبر (ص) یا امامی نقل شده
باشد.

نشان دادن صلیب در فیلم ها

حسن یوسفی مداح، شماره اشتراک ۱۲۲۲۵، از سنقر

۱ – آیا نشان دادن صلیب و فیلم هایی درباره حضرت عیسی (ع)، توهین آشکار به قرآن
کریم و حضرت عیسی (ع) نیست؟

فیلم هایی که در آن صلیب دیده می شود، ساخته و پرداخته مسیحیان است که مسئولان
رسانه ای کشور در مبادلات فرهنگی با برخی کشورها، آنها را انتخاب می کنند و به این
دلیل پخش می شوند که پیام های خوبی به بیننده ارائه می دهند.

هر چند به عقیده مسلمانان که برگرفته از قرآن کریم است، حضرت عیسی (ع) به صلیب
کشیده نشد، بلکه به آسمان ها رفت و هنگام ظهور حضرت مهدی (ع) به زمین باز خواهد
گشت، اما به هر حال مسیحیان این گونه فیلم ها را ساخته اند و بینندگان با این دید
آن را تماشا می کنند. بنابراین اگر کسی شبهه ای دارد باید او را آگاه کرد.

البته این توهین به قرآن نیست، بلکه دو قرائت از سرنوشت حضرت عیسی (ع) است.

امام صادق (ع) و تأسیس مذهب شیعه جعفری

۲ – چرا می گویند امام صادق (ع) مؤسس مذهب شیعه جعفری است؟ آیا این یک بدعت در دین
نیست؟

این که ما خود را شیعه جعفری بنامیم، بدعت نیست، بلکه اشاره به واقعیتی است که در
تاریخ امامت شیعه رخ داده است. همان طور که در جای خود ثابت شده و با توجه به
روایات صحیح از جمله «حدیث ثقلین» که سنّی و شیعه آن را نقل کرده اند، پیامبر اکرم
(ص) به مسلمانان توصیه فرمود که پس از رحلت ایشان، به کتاب خدا و عترت آن حضرت رجوع
نمایند و به دستوراتش عمل کنند. عده ای به این دستور گردن نهادند، هم از قرآن بهره
گرفتند و هم دیدگاه های عترت پیامبر را سرمشق زندگی خود قرار دادند و چون امام باقر
(ع) و امام صادق (ع) از عترت پیامبر به شمار می روند و در ابواب مختلف فقه از این
دو امام نسبت به سایر امامان، روایات بیشتری رسیده است، پیروان عترت به پیروان
«مذهب جعفری» معروف شدند.

در مقابل، عده بسیاری از مسلمانان صدر اسلام پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، توصیه های
آن حضرت را نادیده گرفتند و به جای پیروی از عترت، به سراغ دیگران رفتند و به فتوای
افرادی چون ابو حنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل عمل کردند و چهار فرقه حنفیه،
مالکیه، شافعیه و حنبلیه را به وجود آوردند. در صورتی که حضرت امام جعفر صادق (ع)
بدون شک استاد مستقیم و یا غیر مستقیم ائمه اهل سنت بوده و بسیار عجیب است که آنان
مذهب استاد را درست نمی دانند، اما مذهب شاگردان وی را درست می شمارند.

وسواس و درمان آن

هاجر رضایی، شماره اشتراک ۱۱۸۳۲، از میمند فارس

دوستی دارم که متأسفانه بیماری وسواس دارد، لطفاً با ذکر آیات و روایات، او را از
این بیماری مهلک نجات دهید؟

وسواس نوعی بیماری است که در اثر آن، افکار و اندیشه های مزاحم، در دل و جان انسان
رسوخ می کند و او را به تکرار یک فکر و خیال و یا یک عمل وادار می سازد.

ریشه این بیماری، نوعاً القائات شیطان است. او فرصت طلبی است که با بهره گیری از
موقعیت های مناسب و به هنگام ضعف ایمان و بروز عواملی همچون: بیکاری، بی خوابی،
ترس، خستگی، گرفتاری و مشکلات به وسوسه می پردازد و روح و روا