پاورپوینت کامل آموزش نقش اسم و صفت در نگارش ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آموزش نقش اسم و صفت در نگارش ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آموزش نقش اسم و صفت در نگارش ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آموزش نقش اسم و صفت در نگارش ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۷۰

در شماره های قبل از نقش «فعل» در نگارش، بحث کردیم. آن چه آوردیم می تواند نویسنده
را در استفاده صحیح از فعل یاری رساند. در این شماره، اندکی از نقش اسم ها و
صفت ها، گفت و گو می کنیم.

استفاده درست و بی غلط از «اسم» و گزینش ماهرانه «صفت»، به نوشته، جان و قوّت
می بخشد و آن را پر جاذبه می سازد. همین مهارت، یکی از نشانه های مهم چیره دستی
نویسنده، در عرصه نویسندگی است.

نکره و معرفه

اسم یا نکره است و یا معرفه. نشانه نکره در فارسی، پسوند «ی» است که به آخر اسم (یا
به آخرِ صفت وابسته به اسم) افزوده می شود: مرد(ی) آمد./ خانه او در محله دور
افتاده ای واقع است.

«یک» نیز گاهی به عنوان علامت نکره به کار می رود:

یک روز، حسن به خانه آمد.

اکنون، غلطهای نگارشیِ مربوط به این زمینه را می آوریم:

الف. اجتماعِ «یک» و «یِ» نکره یا وحدت، در یک کلمه، خلاف فصاحت است:

غلط: یک روزی او را دیدم.

صحیح: روزی او را دیدم / یا «یک روز او را دیدم».

ب. «یک» برای بیانِ امر کلی به کار نمی رود؛ یعنی «یک» به معنای «هر» نیست:

غلط: یک مسلمان نباید دروغ بگوید.

صحیح: مسلمان نباید دروغ بگوید.

ج. گاهی بهتر آن است که در جمله، نه «یک» به کار رود و نه «یِ» نکره.

غلط: او یک سر پناه ندارد / او سر پناهی ندارد.

صحیح: او سر پناه ندارد.

د. در قدیم یک نوع «یک» دیگر نیز بوده که برای تخصیص و انحصار به کار می رفته است:
یک امروز، یک امشب؛ یعنی فقط امروز، فقط امشب.

استفاده از «یک» در این گونه موارد، صحیح است.

معرفه

نشانه مهم شناخت اسم معرفه از غیر آن، حرفِ «را» است.

در مورد اسم های معرفه، معمولاً اشتباه رایجِ نگارشی، آوردن «را» قبل از فعل و دور
کردن از مفعول است؛ حال آن که «را»یِ نشانه معرفه را باید بلافاصله پس از مفعول
آورد.

غلط: دانش جویان، درس های این ترم که چهار ماه طول کشید را خواندند.

صحیح: دانشجویان، درس های این ترم را که چهار ماه طول کشید، خواندند.

مثال دیگر:

غلط: کتاب های اتاقم، که خوانده بودم را به کتاب خانه مسجد هدیه کردم.

صحیح: کتاب های اتاقم را که خوانده بودم، به کتاب خانه مسجد هدیه کردم.

نکته ها:

الف. استعمال «را» پس از اسم نکره، نادرست است:

غلط: خانه ای را خریدم.

صحیح: خانه را خریدم / خانه ای خریدم.

ب. استعمال «را» پس از فعل، غلط است:

غلط: جوانی که کتاب می خواند را دیدم.

صحیح: جوانی دیدم که کتاب می خواند.

ج. «ال» برای معرفه کردن کلمه های عربی به کار می رود و استفاده از آن برای
کلمه های فارسی درست نیست؛ مثل حسب الخواهش، حسب الدستور، چون کلمه های «خواهش» و
«دستور» فارسی اند. اما عبارتِ «حسب الامر» درست است، چون «امر» کلمه عربی است.

د. صفت تفضیلی «برتر» با حرفِ اضافه «از» به کار می رود:

غلط: او خود را برتر بر مردم می داند.

صحیح: او خود را برتر از مردم می داند.

ه . افعل تفضیل در عربی، معادل صفت تفضیلی و صفت عالی در فارسی است. بنابر این در
فارسی، الحاقِ پسوند «تر» یا «ترین» به آنها درست نیست:

غلط: او از عالمان دیگر، اعلم تر است.

صحیح: او از عالمان دیگر، اعلم است/ او اعلم از دیگران است.

غلط: او اعلم ترین مردم زمانِ خود بود.

صحیح: او اعلمِ مردم زمان خود بود / او داناترین (عالم ترین) مردم زمان خود بود.

عدم تطابق صفت و موصوف

در زبان فارسی، صفت با موصوف خود در تذکیر و تأنیث و افراد و جمع، مطابقت نمی کند و
لذا این گونه عبارت ها صحیح است:

زنِ دانشمند (هر دو مفرد) / زنان دانشمند (صفت، مفرد است).

مرد دانشمند (صفت آن، همانند مؤنث به کار رفته و فرق نمی کند).

مردان دانش