پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های ارسالی شماره ۶۷ -شناخت هستی ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های ارسالی شماره ۶۷ -شناخت هستی ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های ارسالی شماره ۶۷ -شناخت هستی ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزیده ای از پژوهش های ارسالی شماره ۶۷ -شناخت هستی ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

هدف حکیمانه در خلقت

زهره نوری بیدگلی، شماره اشتراک ۱۱۹۸۱، از آران و بیدگل

از نظر جهان بینی توحید اسلامی، جهان یک آفریده است و با عنایت و مشیّت الهی
نگه داری می شود. اگر لحظه ای عنایت الهی از جهان گرفته شود، نیست و نابود می گردد.
نظام موجود، نظام احسن و اکمل است و جهان به عدل و حق برپاست و باطل و عبث آفریده
نشده است.

هدف های حکیمانه در خلقت جهان و انسان وجود دارد و هیچ چیزی نا به جا و خالی از
حکمت و فایده آفریده نشده است. نظم عالم، بر اساس اسباب و مسبّبات برقرار شده است و
هر نتیجه را باید از مقدمه و سبب مخصوص به آن جست و جو کرد. اراده و مشیّت الهی به
صورت سنّت؛ یعنی به صورت قانون و اصل کلی در جهان وجود دارد. سنّت های الهی تغییر
نمی کند و آن چه تغییر می کند بر اساس سنّت های الهی است. قضا و قدر الهی در همه
جهان حاکم است و انسان به حکم قضا و قدر الهی، آزاد و مختار و مسئول و حاکم بر
سرنوشت خویش است. انسان دارای شرافت و کرامت ذاتی و شایسته خلافت الهی است. تدریج و
تکامل، قانون و سنّت الهی است و جهان گاهواره تکامل انسان است.(۱)

هدف از آفرینش انسان و جهان

در میان مخلوقات خداوند موجوداتی هستند که در اصطلاح فلسفه آنها را «مجرّدات»
می نامند. این موجودات، شرایط مادی ندارند و تغییر و تحوّل نمی یابند، زیرا به قدر
ظرفیت خود از موهبت هستی برخوردار شده اند.

پس از عالم مجرّدات به عالم ماده می رسیم. عالم ماده، مرتبه ای از هستی و آمیخته با
حرکت و قول است، بلکه اصولاً هویت ماده چیزی جز حرکت نیست. ماده و موجوداتی که
تعلّق به ماده دارند، استعداد پذیرش کمالات جدیدتر را دارا هستند.

یکی از موجودات عالم ماده، انسان است که او را اشرف مخلوقات می نامند. این ویژگی که
موجودی بتواند با اختیار خود چنان شود که در مرتبه پایین تری از حیوانات قرار گیرد
یا تا مقامی ترقّی کند که از فرشتگان هم بالاتر رود، مخصوص موجودی است که در عالم
ماده زندگی می کند تا بتواند تغییر و تحوّل پیدا کند؛ یعنی امکان انحطاط و ترقی
داشته باشد. این موجودات با این ویژگی در عالم مجرّدات نمی توانند باشند. بنابر این
برای این که چنین موجودی آفریده شود و واجد این خصایص باشد، جهان ماده باید وجود
داشته باشد؛ پس عالم ماده مقدمه پیدایش انسان است.

اثرات شناخت توحیدی از خلقت

حبیب الله حیدری، شماره اشتراک ۳۰۰۷، از محمودآباد

انسان ها هم مانند دیگر جنبندگان جهان هستی سعی می کنند در مسیر تکامل گام بردارند،
زیرا فلسفه خلقت و هدف الهی از آفرینش انسان، حرکت به سوی تکامل و کمال است. و کمال
انسان زمانی است که همه توانایی ها و استعدادهایش در مسیر درست و متعادل در حد اعلا
رشد پیدا کند.

کمال انسان مبتنی بر این است که خدا را بهتر بشناسد و طبیعتاً این شناخت اثرات
بسیاری در زندگی انسان خواهد داشت، که در این جا به چند مورد اشاره می کنیم.

۱ – تلاش برای بهتر بودن

مادی ها به خدا اعتقاد ندارند و خلقت جهان هستی را بدون دخالت ماده، باور نمی کنند؛
طبیعی است که با این دیدگاه هم نمی توانند هدفی برای هستی بیابند. بنابر این از
بدون هدف بودن عالم به بیهوده و سرگردان بودن انسان می رسند.

در مقابل، کسانی که معتقد به جهان بینی توحیدی هستند و جهان آفرینش را به قدرتی غیر
مادی متصل می سازند، جهان را دارای هدف و برنامه می دانند و اعتقاد دارند که انسان
به عنوان اشرف مخلوقات، هدف مند و با برنامه است.

۲ – توجه به قلب

علاوه بر عقل و اندیشه، انسان از استعدادها و ابزارهای دیگری نیز برخوردار است که
یکی از آنها قلب است. قرآن کریم نیز بر این موضوع تأکید کرده و قلب را مرکز آرامش و
اطمینان وجود آدمی می داند: «هو الّذی انزل السّکینه فی قلوب المؤمنین لیزدادوا
ایماناً مع ایمانهم و للّه جنود السّموات و الارض و کان اللّه علیماً حکیماً؛(۲)
اوست خدایی که بر دل های مؤمنان آرامش فرستاد تا ایمان و یقینشان افزوده شود و
کامل تر از آن گرداند که در گذشته بودند و سپاه زمین و آسمان ها همه از آن خداست، و
خداوند حکیم و داناست.»

در این آیه، آرمش قلب وسیله ای برای تقویت و افزایش ایمان شمرده شده است. قرآن در
جایی دیگر می فرماید: «قد افلح من زکّیها؛(۳) هر کس خود را از گناه پاک سازد رستگار
خواهد شد.»

خداوند در این آیه، فلاح و رستگاری را در سایه پاکی و تزکیه قلب بیان می کند.

آینه دل چو شود صافی و پاک

نقش ها بینی برون از آب و خاک

هم ببینی نقشِ و هم نقّاش را

فرش دولت را و هم فرّاش را(۴)

۳ – فعالیت مستمر برای دیدار خدا

ما انسان را موجودی می بینیم که ثابت و ساکن نیست و همواره در حرکت و تکاپوست و این
تکاپو برای دیدار است. او آن قدر می رود تا به دیدار خالق خود برسد. در این حرکت،
استثنا هم وجود ندارد بلکه همگان می روند و به مقصد می رسند. قرآن درباره تلاش و
شتاب در این سیر و سفر می فرماید: «یا ایّها الانسان انّک کادح الی ربّک کدحاً
فملاقیه؛(۵) ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت می روی و او را ملاقات
خواهی کرد.»

با دقت در آیات قرآن کریم در می یابیم که همه انسان ها به سوی بی نهایت سوق داده
می شوند و تأمین خواسته های آنها به طور موقّت و محدود آنان را کاملاً اقناع
می کند، اما ارضای کامل آن جز در سایه ارتباط با سرچشمه علم و قدرت و پیوستن به
معدن جمال و کمال بی نهایت به دست نمی آید. در این صورت است که میل کمال جویی و
حقیقت یابی او اشباع می شود و خود را در آغوش لطف و عنایت بی پایان او مشاهده
می کند و همه نیازهایش به دست او مرتفع می گردد.

۴ – تقویت حس پرستش و انگیزه دین داری

خواست ها و نیازهای انسان هر کدام محدوده و ویژگی هایی دارند. شاید گاهی یک یا چند
خواسته در انسان بیدار باشد و او بتواند به همه آنها پاسخ دهد. تلاش قرآن، برای
بیدار کردن عقل و خواسته های متعالی انسان است.

قرآن، اصل نیاز معنوی و ذاتی و فطری انسان را خداجویی و پرستش خدا می داند: «فاقم
وجهک للدین حنیفاً فطرت الله التی فطر الناس علیها؛(۶) پس روی خود را متوجه آیین
خالص پروردگار کن؛ این فطرتی است که خداوند انسان را بر آن آفریده است.»

دقت و اهتمام اسلام به عبادت، برای تقویت و پرورش حس خداپرستی و پرستش است.

اصلی ترین موضوع در تعالیم ادیان آسمانی

مجتبی نواپور، شماره اشترک ۸۵۳۰، از اهر

انسان در مکاتب الهی، خصوصیات ارزشی و ضد ارزشی دارد. این خصوصیات در وجود او به
صورت بالقوّه موجود است و با فعلیت یافتن آنها در دو جهتِ بی نهایت مثبت یا منفی
(ملکوت اعلی و اسفل السّافلین) می تواند پرواز یا سقوط کند؛ می تواند مسیری طولانی
و پرفراز و نشیب را بپیماید که از بلندای علیّین تا پرتگاه سافلین فاصله دارد.

انسان، هدف آفرینش است و منبع تمامی خیرات و شرارت هاست. او جهان را به تسخیر خویش
در می آورد و در خلقتش ملائک به سجده او فرمان داده می شوند. از نظر اسلام و قرآن،
انسان موجودی است که از جهانی برتر به این کره خاکی هبوط کرده است. او امانت دار
الهی، مسجود ملائکه، آگاه به اسماء الله و از همه بالاتر، جانشین خدا در زمین است.
او تنها موجودی است که روح خدایی دارد و در صورت انحراف، می تواند به پرتگاهی سقوط
کند که هیچ حیوان درنده ای، به آن جا راه نمی یابد.

و بالاخره این که انسان موجودی است که در نهاد او مجموعه ای از خصوصیات متضاد یافت
می شود. خلقت انسان از نظر اسلام، خلقتی است مستقل از سایر موجودات عالم، و انسان
از ابتدای خلقت دارای تمدن و زندگی خانوادگی و اعتقادات و گرایشات و تشخیص سود و
زیان و خیر و شر و در معرض وسوسه شیطان و برخوردار از هدایت انبیا بوده است.

ویژگی های انسان از دیدگاه اسلام

۱ – جانشینی خدا در زمین: مهم ترین خصوصیت و بزرگ ترین مقام برای انسان از نظر
قرآن، مقام برجسته جانشینی خدا در زمین است که عظمت و اهمیت انسان را منحصر به فرد
می کند. در سرشت انسان، استعدادی قرار داده شده که بتواند به چنین مقام والایی
برسد.

در مباحثه ای که بین خداوند و ملائکه انجام می شود، هنگامی که آنان درباره خلیفه ای
سؤال می کنند که در زمین خون ریزی خواهد کرد، خداوند در پاسخشان می فرماید: او چیزی
را می داند که شما نمی دانید.

این موضوع، نشانه اهمیتی است که اسلام برای انسان قائل است و هیچ یک از مکتب های
غیر الهی، چنین منصب و مقامی را برای انسان نمی توانند تصور کنند.

۲ – امانت دار الهی: یکی از ارزش های مهم انسان از نظر اسلام، امانت دار بودن اوست
که از طرف خداوند به وی عرضه شده است. در قرآن کریم آمده است: «ما امانت خود را بر
آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم، همه امتناع ورزیدند و از آن ترسیدند، ولی
انسان پذیرفت».(۷) حافظ شیرازی با الهام از این آیه شریفه غزلی دارد که می گوید:

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه فال به نام من دیوانه زدند

بر اساس تفاسیر مفسّران، این امانت عبارت است از: تکلیف، وظیفه، مسئولیت و قانون؛
بدین معنا که انسان مکلّف شد بار مسئولیت را به دوش بگیرد. هر که بامش بیش، برفش
بیشتر. به همان اندازه که انسان مورد لطف و عنایت خداست، مسئولیت هم دارد.

۳ – ظرفیت های علمی و آگاهی انسان: انسان، بالاترین و بیشترین ظرفیت علمی را دارد و
هیچ موجود دیگری در جهان در حدّ انسان نیست. قرآن در داستان آفرینش انسان، در مقابل
سؤال ملائکه از چرایی سجده برای او، پاسخ پروردگار را یادآور می شود که می فرماید:
«من می دانم آن چه را که شما نمی دانید». سپس خداوند اسما را به آدم می آموزد و
درباره آن، از ملائکه سؤال می کند. اما فرشتگان عرضه می دارند: «ای خدای پاک و
منزه! ما را جز آن چه خود به ما تعلیم فرمودی، دانشی نیست. تویی دانای حکیم.»

۴ – ابعاد وجودی انسان: از نظر قرآن و اسلام، انسان موجود واحدی است که از دو بعد
اساسی تشکیل یافته است؛ یعنی در او علاوه بر عناصری مادی، عنصری الهی و ملکوتی نیز
وجود دارد. قرآن کریم می فرماید: «خداست آن که هر چه را آفرید، نیکو آفرید و آفرینش
انسان را از گِل آغاز کرد. سپس نسل او را از شیره کشیده ای که آبی پست است، قرار
داد. آن گاه او را بیاراست و از روح خویش در او دمید…». و درباره روح خدایی که در
انسان دمیده شده است، می فرماید: «از تو درباره روح سؤال می کنند، بگو: روح، امر
پروردگار من است و به شما از علم به جز اندکی نداده ایم.»(۸)

علامه محمدتقی جعفری، فیلسوف معاصر، می گوید: «مقصود از روح، همان حقیقت والایی است
که انسان را از سایر جان داران متمایز می سازد و او را به تکامل مادی و معنوی
می رساند.»(۹)

۵ – کرامت ذاتی: یکی از ارزش های انسان در دیدگاه اسلام، کرامت و شرافت ذاتی اوست.
خداوند انسان را صاحب کرامت ذاتی می داند و او را برتر از دیگر موجودات و مخلوقات
عالم معرفی می کند. منظور از کرامت ذاتی این است که خداوند، انسان را به گونه ای
آفریده که در مقایسه با برخی موجودات دیگر، از لحاظ ساختمان وجودی، امکانات و
مزایای بیشتری دارد. خداوند به انسان عقل و تدبیر داده تا با تعقّل و تدبّر خویش،
در راه رسیدن به هدف تلاش کرده و حق را از باطل جدا کند.

«لقد کرّمنا بنی آدم و حملناهم فی البر و البحر و رزقناهم من الطّیّبات و فضّلناهم
علی کثیر ممّن خلقنا تفضیلاً؛(۱۰) همانا ما بنی آدم را کرامت دادیم و آنها را بر
خشکی و دریا مسلط کردیم و به آنان از روزی های پاکیزه بخشیدیم و او را بر بسیاری از
مخلوقات خویش، برتری دادیم.»

آری، اسلام بر خلاف برخی از مکاتب که انسان را ذاتاً شرور و از طینت بد می دانند،
مورد عنایت ویژه و مخصوص قرار داده است و این ویژگی انسان است که جامه کرامت و
برتری را بر قامت او می پوشاند. علی (ع) درباره عظمت وجود انسان چنین می فرماید:
«آیا می پنداری که تو جرم کوچکی هستی و دنیای بزرگی در درون تو پیچیده است؟»(۱۱)

۶ – جهان در تسخیر انسان: قرآن اعلام می دارد که تمامی نعمت های زمین، برای انسان
آفریده شده و همه جهان مسخّر او قرار داده شده است. از نظر قرآن، انسان موجودی است
که توانایی دارد جهان را به تسخیر خویش در آورد و فرشتگان را به خدمت بگیرد. همه
موجودات عالم، تحت فرمان الهی به نفع بهره بردای انسان ها در تلاش و تکاپویند: «هو
الّذی خلق لکم ما فی الارض جمیعا؛(۱۲) همانا او خدایی است که آن چه در زمین است،
برای شما آفرید… .»

و نیز می فرماید: «و سخّر لکم ما فی السّموات و ما فی الارض جمیعاً منه؛(۱۳) و رام
کرد برای شما آن چه در آسمان ها و آن چه در زمین است… .»

امام سجاد (ع)