پاورپوینت کامل سرمقاله ;اتحاد ملی، راه کارها و چالش ها ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرمقاله ;اتحاد ملی، راه کارها و چالش ها ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرمقاله ;اتحاد ملی، راه کارها و چالش ها ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرمقاله ;اتحاد ملی، راه کارها و چالش ها ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۲

مقام معظم رهبری (مد ظلّه العالی) سال ۱۳۸۶ را سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی
نامیده اند. این نام گذاری را به فال نیک می گیریم و امیدواریم به برکت آن، موانع
وحدتِ فراگیر و مقتضیات اتحاد و انسجام، به عزم ملت و دولت اسلامی بر طرف گردد و
همانند دوران آغاز انقلاب، وحدت و هم بستگی ملت، بسیار عمیق و مستحکم شود و تحول
تازه ای در پیوند امت و مجموعه حکومت رخ بگشاید.

نگارنده به پاس اهمیت این پیام، در این مقال بر آن است تا «اتحاد ملی» را کنکاش و
بررسی کرده و «انسجام اسلامی» را به شماره بعدی موکول نماید تا حق هر دو فراز به
شایستگی ایفا گردد.

مفهوم فراز اول پیام؛ یعنی «اتحاد ملی» به نظر روشن می نماید. تمام کسانی که از این
آب و خاک برخاسته و در این سرزمینِ گسترده یا خارج از وطن زندگی می کنند، به ایرانی
بودن خود می بالند. به همین دلیل تابع هر دین و مسلک و در هر رتبه و مقامی که
باشند، بایستی در راستای منافع ملی و برای سرافرازی کشورشان دست به دست هم بدهند و
ایرانی آباد، آزاد، مستقل، پیشرفته و الگو برای سایر کشورها و ملت ها بسازند و
بی وقفه در تمام عرصه ها تلاش کنند تا در تمام شئون سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، ایران
را به خودکفایی برسانند.

هنگامی که با تمام وجود باور کردیم همگی از یک نسل و زادگاهیم و از یک پدر و مادر
متولد شده ایم و تمدنی کهن و آیین تاریخی مترقّی و ماندگاری داریم، باید برای
سربلندی هم وطنان و هم کیشان خود، مصالح مشترک آنان را بر منافع شخصی، گروهی و
جناحی ترجیح دهیم، با اتحاد و اتفاق قولی و عملی بکوشیم تا ملت عزیزمان را از
رنج ها و مشقّت ها برهانیم و در ظلّ قانون اساسی و قوانین موضوعه نظام، در راه
پیشبرد کشورمان، هم آهنگ و بی وقفه تلاش کنیم.

بی تردید برای عینیت بخشیدن به این آرمان های ملی، در گام اول لازم است موانع اتحاد
را شناسایی کنیم و راه کارهای اتحاد ملی را عملی سازیم. به باور بنده مهم ترین آنها
عبارت اند از:

یکم – نادیده گرفتنِ تفاوت های قومی، زبانی، مذهبی، فکری، سیاسی، حزبی و جناحی در
راه اهداف و مصالح ملی

بدون شک در کشور ما قومیت ها و مذاهب گوناگون با زبان ها و آداب و رسوم مختلف و نیز
احزاب و گروه های سیاسی و فکری با سلیقه های متفاوت، وجود دارد. وجود این تفاوت ها
و گوناگونی ها برای ملت ما باعث پیشرفت و سرفرازی بوده و هست، اما به این شرط که
اهداف و منافع ملی به پای تعصبّات قومی و حزبی، قربانی نشود. وحدت در صورتی محقق
می شود که به اهداف بلند دینی و ملی بیندیشیم و بر طبلِ اختلافات قومی و حزبی
نکوبیم، چرا که دشمن، گوش به زنگ شنیدن صدای جغد شوم تفرقه است. از این رو ما باید
با هوشیاری و فداکاری، عوامل استکبار را مأیوس کنیم و در راه کام یابی مردم همچون
شمع بسوزیم و نور بیفشانیم.

چو شمع سوز و بهر جمع، نور بخشی کن

چو غنچه خون به دل و داغ دار و خندان باش

اگر چه جمع شُدَت خاطر از پریشانی

به فکر مردم صاحب دل و پریشان باش

اگر که میل بلندی توراست پستی کن

چو آفتاب به ویرانه تاب و تابان باش(۱)

دوم – پرهیز از تخریب یک دیگر

مسئولیت دیگر آحاد ملت این است که از انگ زدن ها و مجادله های بی حاصلِ سیاسی دست
بردارند و به فکر ساختن ایرانی متمدن و پیشرفته باشند؛ چنان که ملت های ژاپن، چین،
امارات عربی و کره جنوبی که تا چند سال پیش در اقتصاد دنیا جای گاهی نداشتند، در
سایه انسجام ملی، همدلی، مدیریت صحیح و جذب سرمایه های خارجی، به توسعه چشم گیری
دست یافتند و بازارهای جهانی را قبضه کردند.

ملت ما که اکثر قریب به اتفاق آنها مسلمان و پیرو مذاهب الهی اند، به حکم آیه
«واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا»(۲) باید به ریسمان الهی چنگ زده و تفرقه
را کنار بگذارند. اگر از اهل کتابیم بدانیم که پیامبران الهی مردم را به قسط و
عدالت و مهربانی دعوت کرده اند، نه ظلم و تجاوز و خون ریزی. اگر ملی گراییم به حکم
علاقه به ملت، باید اتحادمان را حفظ کنیم و یک دیگر را دوست بداریم، چرا که ایران
بزرگ در راه آزادی و استقلال، شهدای بسیاری را تقدیم اسلام و انقلاب نموده است، پس
چرا خون شهیدان را پاس نداریم!؟

در ادبیات ما بیشتر از همه فرهنگ ها، بر وحدت و همدلی تأکید شده است. به گفته سعدی:

بنی آدم اعضای یک دیگرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

با این دیدگاه، همه افراد امت عضو یک پیکرند و باید در غم و شادی یک دیگر سهیم
باشند و برای سعادت همگان تلاش کنند.

در هر صورت، کشور و ملت ما از نظر فرهنگی و نبوغ ذاتی، هرگز کمتر از ملل دیگر نیست.
ایرانی هر کجا که باشد نبوغ و استعداد خود را به نمایش می گذارد. مهر و محبت
ایرانی ها عموماً و مسلمانان ایرانی تبار خصوصاً، در تمام دنیا معروف است و تعهّد و
وفاداری آنها زبانزد خاص و عام می باشد. بنابر این شایسته است که صفوف خود را فشرده
سازند و یک دل و یک جهت برای پیشرفت و تعالی کشورشان تصمیم سازی کنند.

سوم – تقویت نگاه رحمت آمیز کارگزاران به مردم

کارگزاران نظام – با تأسی به سیره رهبران اصلی انقلاب و با عنایت به این پیام مبارک
– باید جنبه رحمانیت انقلاب را در میان مردم تقویت کنند و از گفتن مطالب
اختلاف انگیز و اهانت بار به شخصیت های مقبول، جلوگیری نمایند. رسالت و مسئولیت
دست اندرکاران دولت و حاکمیت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دستگاه های قضایی این
است که در راه پیاده کردن پیام مهم سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و دینیِ رهبر معظم
انقلاب، برنامه ریزی کنند و موانع قانونی و چالش های اجتماعی اتحاد ملی را از میان
بردارند و به همه گروه ها با نگاه رأفت و رحمت بنگرند. هم چنان که نباید با کلمات
تنش آفرین و عبارات زننده، جوّ عمومی را مخدوش سازند و خوراکی برای دشمنان و دوستان
نادان فراهم آورند، چرا که:

اگر زِباغ رعیت، ملک خورد سیبی

برآرند غلامان او درخت از بیخ

بنابر این کارگزاران باید با تصویب قوانین مناسب و طرح لوایح وحدت بخش، همه مردم را
به وحدت ملی و انسجام دینی فرا خوانند و خود در حوزه قدرت خویش، پیش گام ایجاد وحدت
و همدلی شوند.

جمهوری اسلامی که بارها و بارها در مقاطع مناسب و در صورت لزوم و با رعایت مصالح
نظام – همچون رسول اکرم (ص) با فریاد «لا تثریب علیکم الیوم یغفر الله لکم و هو
ارحم الراحمین»(۳) – زندانیان سیاسی و غیر سیاسی را آزاد کرده و روزنامه های توقیف
شده را به عرصه اطلاع رسانی برگردانده و به احزاب و گروه های سیاسیِ ممنوع از
فعالیت در سایه رأفت عمومی فرصت دوباره ای داده است، شایسته است این رویه را برای
تقویت وحدت و انسجام اسلامی هم چنان ادامه دهد.

البته در این راستا در گام نخست باید قوانین مطبوعات شفاف گردد و جرایم حزبی و
گروهی و سیاسی و اقتصادی با مصادیق آنها روشن و مشخص شود و به تصویب برسد. خط
قرمزها نیز باید کاملاً معلوم گردد که بهانه ای برای عبور از آنها برای هیچ حزب و
گروه و مطبوعاتی باقی نماند.

تقویت نگاه رحمت آمیز مسئولان، با بخشش و عفو عمومی متخلّفان بی غرض و فریب
خوردگان، عینیت می یابد. بدین منظور سعی شود دانشجویانی که به دلیل غرور جوانی و یا
انگیزه های جناحی، فریب خورده و به ناحق به اعتصاب دست زده اند و از تحصیل محروم
شده اند، با اعلام در رسانه های عمومی و با ارسال نامه بخشودگی، بار دیگر به
دانشگاه خود برگردند و برای جبران عقب ماندگی تحصیلی آنها چاره جویی گردد و بالاخره
با پیشنهاد قوه قضاییه و عفو عمومی مقام معظم رهبری، حیات تازه و نشاط بی اندازه ای
در کالبد افراد جامعه دمیده شود. هم چنین کلیه کسانی که به دلایل صحیح و قانونی از
فعالیت محروم شده اند پس از عفو عمومی مقام معظم رهبری، پرونده آنها پاک سازی شده و
چیزی به نام «سوء پیشینه» در پرونده آنان باقی نماند. کسانی هم که به دلیل تخلفات
اداری و یا مسائل اخلاقی، از کار و تلاش محروم شده اند در این سال رحمت و محبت،
عوارض محرومیت آنها را بر طرف سازند تا آنان نیز مانند سایر شهروندان بتوانند از
مزایای جمهوری اسلامی بهره مند گردند.

چهارم – جلوگیری از شیطنت های عناصر مغرض

طبیعی است که همواره عده ای مغرض و سود جو از اتحاد و انسجام ملت ایران ناراضی اند