پاورپوینت کامل نگاهی به علل غیبت امام زمان (عج( ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به علل غیبت امام زمان (عج( ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به علل غیبت امام زمان (عج( ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به علل غیبت امام زمان (عج( ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

دوازدهمین امام معصوم، حضرت امام زمان (عج) در نیمه شعبان سال ۲۵۵ ه. ق در شهر «سامراء» دیده به جهان گشود.(۱) او هم نام پیامبر اسلام(م ح م د) و هم کنیه آن حضرت(ابوالقاسم) است،(۲) اما معصومان از ذکر نام اصلی او نهی کرده اند.(۳)

از جمله القاب آن حضرت، حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان و(۴) بقیه الله است(۵) و مشهورترین آن ها «مهدی» می باشد.(۶)

پدر امام زمان (عج) حضرت امام حسن عسکری (ع) و مادرش، «نرجس» نام دارد(۷) که به «ریحانه»، «سوسن» و «صقیل» نیز معروف است.(۸) در فضیلت و معنویت نرجس خاتون همین بس که «حکیمه»، خواهر امام هادی (ع) که خود از بانوان عالی قدر خاندان امامت بود، او را سرور خاندان خویش و خود را خدمت گزار او می نامید.(۹)

امام زمان (عج) دو دوره غیبت داشت: ۱ – غیبت صغری، که از هنگام تولد تا پایان دوران نیابت خاصه ادامه داشت؛

۲ – غیبت کبری، که با پایان دوره نخست آغاز شد و تا هنگام ظهور و قیام آن حضرت طول خواهد کشید.(۱۰)

در این مقال برآنیم تا به علل غیبت امام زمان (عج) بپردازیم، لکن ابتدا لازم است به منجی گرایی در ادیان دیگر اشاره گردد تا اثبات شود که در ادیان دیگر نیز موعودگرایی وجود دارد.

منجی گرایی در ادیان

منجی گرایی و اعتقاد به موعود غایب، اختصاص به مسلمانان ندارد، بلکه پیروان ادیان الهی و بعضی ادیان غیر الهی نیز به ظهور مصلح عقیده دارند. بر همین اساس برخی آن را امری فطری دانسته اند، زیرا در طول تاریخ هیچ قوم و ملتی را نمی توان یافت که مصلح گرا نباشد. این خواست و باور عمومی نشان از آن دارد که موعود باوری مانند خدا باوری، فطری است.

همه پیروان ادیان الهی و برخی از پیروان ادیان غیر الهی عقیده دارند که در یک عصر بحرانی که فساد و ظلم بیداد می کند، نجات دهنده بزرگ و مصلح جهانی ظهور می کند و اوضاع آشفته جهان را اصلاح نموده، عدل را گسترش می دهد.(۱۱) البته در این که مصلح جهانی کیست، چه ویژگی هایی دارد، نام او چیست و منسوب به کدام ملت و دین است، اختلاف نظر وجود دارد.(۱۲) از این رو هر ملتی او را با لقب مخصوص و ویژگی هایی می شناسند و او را از خودشان می دانند.

شخصیت منجی در ادیان

۱ – آیین هندو و بودا

در آیین هندو، از نجات دهنده و موعودی به نام «آواتا» سخن به میان آمده و در منابع هندوها در کتاب اوپانیشاد مطرح شده است. مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفید ظاهر می شود، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد. شریران را تماماً هلاک می سازد و خلقت را از نو تجدید می کند و پاکی را رجعت خواهد داد. مظهر دهم، در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.(۱۳)

در یکی دیگر از کتاب های هندوها آمده است: گردش دنیا به پادشاه عادلی در آخرالزمان تمام شود که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد. حق همراه اوست و آن چه در دریاها و کوه ها پنهان شده باشد، همه را به دست می آورد. از آسمان ها و زمین، آن چه باشد، خبر دهد و از او کسی بزرگ تر به دنیا نیاید.(۱۴)

در آیین بودایی که یکی از شاخه های کشین هندویی است، مسئله انتظار مطرح شده و شخصیت مورد انتظار، بودای پنجم می باشد.(۱۵)

۲ – آیین زرتشت

در آیین زرتشت، سه منجی به نام های هوشیذر، هوشیذرما و سوشیانس (نجات دهنده مرگ) از نسل زرتشت مطرح است. گویند: آنان یکی پس از دیگری جهان را پر از عدل خواهند کرد. از جمله مهم ترین آنان، آخرین ایشان است که او را سوشیانس پیروزگر می خوانند(۱۶) که پس از ظهور، دین را به جهان رواج خواهد داد، فقر و تنگ دستی را ریشه کن می کند و مردم جهان را هم فکر، هم گفتار و هم کردار می گرداند.(۱۷)

از آن جایی که در ایران قبل از اسلام، دین زرتشت حاکم بود، بعضی مردم نیز به همان مصلح و موعود عقیده داشتند که در دین زرتشت به آن تصریح شده بود.

۳ – آیین یهود

در آیین یهود نیز از شخص موعود سخن گفته شده است، لکن در این که موعود کیست، اختلاف وجود دارد و چون به حضرت مسیح ایمان نیاوردند، به باور آنان موعودشان هنوز ظهور نکرده است. با این حساب، انتظار در یهودیت کیفیت ویژه می یابد، ولی آن چه یهودیان بر آن اتفاق دارند، خروج شخصی در آخر زمان است که کوکب فروز می باشد و روی زمین را به نور رب کریم روشن می گرداند… یهودیان به انتظار او زمان می گذرانند.(۱۸)

۴ – آیین مسیحیت

مسیحیان نیز در انتظار مصلح جهانی هستند و باور دارند که او حضرت عیسی مسیح (ع) است که از آسمان نزول می کند و جهان را پر از عدل می نماید.(۱۹) در انجیل مرقس آمده است: «پس بیدار باشید، زیرا نمی دانید در چه وقت صاحب خانه می آید، در شام، یا نیمه شب، یا بانگ خروس، یا صبح! مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد!»(۲۰)

۵ – آیین اسلام

ما شیعیان عقیده داریم که مصلح جهانی، امام زمان (عج) است که در آیات(۲۱) و روایات(۲۲) به آن اشاره شده است.

امام زمان (عج)، همان مهدی است که جهان را پر از عدل و داد می کند، همان گونه که پر از ظلم شده است.(۲۳) اعتقاد به مهدویت، از معارف قطعی تمامی مذاهب اسلامی است.

ابن ابی الحدید، از عالمان اهل سنّت می گوید: «میان همه فرقه های مسلمان اتفاق قطعی است که عمر دنیا به پایان نمی رسد، مگر پس از ظهور مهدی (عج).»(۲۴)

شاید بتوان گفت: مصلح تمام ادیان الهی، مهدی موعود است، اما پیروان آن ها در تطبیق و تعیین مصداق به خطا رفته اند. نکته مهمی در این جا وجود دارد و آن این که علاوه بر موعودگرایی، غیبت موقّت برخی از شخصیت ها در امت های پیشین نیز سابقه داشته است:(۲۵) موسی بن عمران (ع) چهل روز از امت خود غایب شد و در میقات به سر برد؛(۲۶) حضرت عیسی (ع) به مشیت الهی از دیدگاه امت خویش پنهان گردید و دشمنان قادر به کشتن او نشدند؛(۲۷) حضرت یونس (ع) نیز مدتی از قوم خود غایب گشت.(۲۸)

علل غیبت امام زمان (عج)

برای غیبت حضرت مهدی (عج) علل متعددی بیان شده است که به برخی از آن ها اشاره می شود. البته بیان این مطلب ضروری است که برخی بین علل غیبت و شرایط ظهور، خلط کرده اند؛ بدین معنا که تصور نموده اند برخی از مسائل از عوامل غیبت هستند و حال آن که از شرایط ظهور می باشند.

الف) خواست خداوند

غیبت ولی عصر (عج) یکی از رازهای الهی بوده و ممکن است ما نتوانیم از کنه آن آگاه شویم. در برخی روایات آمده که حکمت آن پس از ظهور روشن می گردد و ما علت آن را نمی دانیم. امام صادق (ع) فرمود: «صاحب الامر غیبتی دارد که تخلف ناپذیر است و اجازه نداریم علت آن را بیان کنیم. حکمت غیبت او همان حکمتی است که در غیبت حجت های پیشین وجود داشته و پس از ظهور، روشن خواهد شد؛ چنان که حکمت کارهای خضر از شکستن کشتی و کشتن پسربچه و برپا داشتن دیوار شکسته، وقتی برای موسی روشن شد که آن دو خواستند از هم جدا شوند،(۲۹) و غیبت سرّی از اسرار الهی است.»(۳۰)

بی تردید غیبت امام زمان (عج) مبتنی بر مصلحت است اما این که این مصلحت چیست ما نمی دانیم. شاید مصلحت آن باشد که با ظهور امام زمان (عج) دین خدا در جهان حاکمیت پیدا کند؛ چنان که در آیات متعددی از حاکمیت دین بر زمین سخن به میان آمده است: «اوست خدایی که رسول خود را با دین حق به هدایت خلق فرستاد تا بر همه ادیان عالم، تسلّط و برتری دهد، گر چه مشرکان کراهت داشته باشند.»(۳۱)

شاید مصلحت آن باشد که زمین لحظه ای از وجود حجّت خالی نباشد، چرا که در این صورت فیض الهی قطع می شود و نظام هستی به هم می خورد. کلینی به سند صحیح از ابی حمزه نقل می کند که از امام صادق (ع) سؤال کردم: آیا زمین بدون امام باقی می ماند؟ حضرت فرمود: «لو بقیت الارض بغیر امام لساخت؛(۳۲) اگر زمین بدون امام باقی بماند دگرگون خواهد شد.»

در زیارت جامعه کبیره آمده است: خدا به وسیله شما آغاز کرد و به شما ختم می کند و به خاطر شما باران را فرو می فرستد و به وسیله شما آسمان را نگاه داشته است.

احتمال دیگر آن است که شاید مصلحت الهی بر این بوده که امام زمان (عج) موفق به تشکیل حکومت مطلوب و جامعه آرمانی شود – که همه انبیا در صدد تشکیل آن بودند ولی عملاً توفیق نیافتند – جامعه ای که امروزه از آن به مدینه فاضله و آرمان شهر… یاد می شود. این همان جامعه ای است که همه انسان ها در انتظار آن هستند و در سایه آن، عدالت، صلح، ر