پاورپوینت کامل عاشورا؛ نوآفرینی و خرافه زدایی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عاشورا؛ نوآفرینی و خرافه زدایی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عاشورا؛ نوآفرینی و خرافه زدایی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عاشورا؛ نوآفرینی و خرافه زدایی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

سرمقاله

نهضت عاشورا چنان که لبریز از حماسه و آکنده از عاطفه و احساس است، به همان اندازه از خردورزی و مآل بینی و اندیشه و نوآوری و شکوفایی برخوردار است. بسیاری از حرکت ها و مبارزات ملت ها در عصر حاضر از نهضت عاشورای حسینی مدد گرفته اند. نمونه عینی آن، ارمغان رهبر فقید هند، مهاتما گاندی برای مردم هند است. وی با مطالعه نهضت عاشورا، روشی نو برای نجات هندوستان از چنگال بریتانیای کبیر به دست آورد و این همه بدان دلیل است که حضرت سیدالشهدا (ع) با درایت و ایمان و عقلانیت، اولین جرقه نهضتش را به شیوه ای نو در مدینه زد و مردم را به خطری متوجه ساخت که اسلام و مسلمانان را تهدید می کرد.

بارها شنیده ایم که پس از مرگ معاویه، یزید به فرماندار وقت (ولید) نامه ای نوشت که هر چه زودتر از امام حسین (ع)، عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبیر و عبدالرحمن بن ابی بکر بیعت بگیرد و آن ها را در تنگنا قرار دهد و مجال تفکر را از آنان سلب کند و اگر از بیعت سرباز زدند، سرهای آنان را برای یزید بفرستد.(۱) چون این نامه به ولید، فرماندار مدینه رسید، مروان را طلبید و با او به مشورت پرداخت. مقرّر شد که به وسیله قاصدی از آنان دعوت کنند و پیام را برسانند. دعوت نامه ها تحویل شد. سه نفر از آن ها از ترس جان و آبرویشان شبانه به خانه رفتند و در را به روی خود بستند. اما امام حسین (ع) در کمال شجاعت به مقرّ فرمانداری رفت و در برابر پیشنهاد بیعت فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون و علی الاسلام السلام اذ قد بلیت الامه براع مثل یزید.»(۲)

آن حضرت در جلسه دیگری فرمود: «ایها الامیر انا اهل بیت النّبوه و معدن الرساله و یزید، رجل شارب الخمر معلن بالفسق و قاتل النفس المحرّمه و مثلی لا ابایع مثله؛(۳) ای امیر، ما از اهل بیت نبوت و کانون رسالتیم و یزید مردی است شراب خوار و فاسق و قاتل نفس محترم، و مثل منی با او بیعت نخواهم کرد.»

در همین جلسه بود که به پیشنهاد مروان، امام حسین (ع) تهدید به قتل شد. آن حضرت خشمگینانه عکس العمل نشان داد و بدین سان با امتناع از بیعت و رسوا ساختن یزید، موجی در مدینه به وجود آورد. سپس به همراه همسر و فرزند و خواهر و برادرش، شبانه به سوی مکه روان شد. در این شهر، خطبه غرّایی برای علما و اصحاب و تابعان ایراد کرد و آنان را به مسئولیت اجتماعی و خطری که اسلام و مسلمانان را تهدید می کند، متوجه ساخت.

آن حضرت حج را تبدیل به عمره مفرده کرد و پیش از اتمام مراسم حج تمتّع، از مکه خارج و به سوی کوفه روان شد. در میان راه هم شخصیت هایی مانند حربن یزید جعفی را به همراهی با خود و پیکار با یزید دعوت کرد. او خواست با اسب و شمشیر در یاری حسین مشارکت کند، اما آن حضرت نیاز به انسان داشت، نه حیوان. احتیاج به خون داشت، نه شمشیر. ولی این گونه ملاقات ها و گفت وگوها امواج تبلیغاتی گسترده ای به وجود آورد. سرانجام امام حسین (ع) از جنوب تا شمال سرزمین اسلامی را در نوردید. به عبارت دیگر، از نخستین پایتخت اسلامی یعنی مدینه تا پایتخت دوم اسلام یعنی کوفه را طی کرد و در جایگاه های مناسب، با سخنان آتشین و شورآفرین خود، عقل و احساسات دینی مردم را تحریک و بیدار می کرد تا قیام تاریخی اش به جغرافیای خاصی محدود نشود، بلکه او می خواست با این حماسه و شور شعور برای تمام تاریخ بشر در حوزه نظری و عملی رهبر و راهنما باشد. به گفته شاعر:

به رادمردی و مردانگی و آزادی

حسین رهبر آزادگان دنیا شد

شاید بدین دلیل است که پیامبر (ص) حدیث قدسی را در شأن پیشوای نینوا فرمودند: «کتب فی ساق العرش ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه؛ در پیشانی عرش خدا با قلم نور نوشته شده است که تحقیقاً حسین، چراغ هدایت و کشتی نجات امت است.»

آری، او چراغ هدایت و رهبری در حوزه نظری است و هدایت کننده کشتی نجات در عرصه عملی.

در آن عصرِ تاریک و ظلمانی، تداوم و بازسازی تمدنِ عظیمِ اسلامی، نیازمند شعارها و خطبه ها بود و از همه بیش تر به نهضت سیاسی دینی و اجتماعی امام حسین (ع) نیاز داشت تا با شهادت و قیامش تمدن اسلامی را از نابودی حفظ کند و با خون و شهادت، پیامش را به گوش بشر برساند و سرآغازی باشد برای به وجود آمدن نهضت ها، حماسه ها، جنبش های آزادی بخش، قیام ها، جهش های بیدارگرانه.

اعلامیه از قتلگه کرب و بلا داد

با زینب و سجاد پی شام فرستاد

این نکته زخون بود در آن نشریه مسطور

باید بشر از قید اسارت شود آزاد

نهضت بزرگ امام خمینی (ره) زاده عاشورا بود و قیام روحانیت از مجالس و محافل حسینی سرچشمه یافت و در سراسر کشور بلکه در هر جا که مسلمان ها ساکن بودند، گسترش پیدا کرد و گستره انقلاب اسلامی چونان نهضت عاشورایی به جغرافیای جهان اسلام محصور نگردید، چرا که هدف انقلاب، نجات تمام مستضعفان جهان از سلطه مستکبران بود؛ همان گونه که رهبر قیام فرمود: «مقصد این است که اسلام و احکام جهان گیر اسلام، زنده و پیاده شود، همه در رفاه باشند، همه آزاد باشند، همه مستقل باشند.»

حضرت امام (ره) انقلاب را همانند امام شهیدان دارای سه مرحله «حدوث»، «ثبوت» و «صدور» می دانست. او با طرح صدور انقلاب، تمام مستبدان کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را به وحشت انداخت و صدامِ ملعون به همین بهانه جنگ را به کشور ما تحمیل کرد، ولی شکست خورد. تأکید امام راحل بر ساخت تمدن اسلامی از این رو بود که مردم بدانند تمدن اسلامی، به دست بوعلی سیناها، فارابی ها، ابوریحان بیرونی ها، خواجه نصیرالدین طوسی ها و ملاصدراها پی ریزی شد و آنان بودند که در رشته های مختلف علوم عقلی و نقلی، نوآوری های شگفت انگیزی به بشر عرضه داشتند. بی دلیل نیست که رهبری در چند سال اخیر بر نهضت نرم افزاری و تولید علم اصرار دارند و بر ضرورت نوآوری تأکید می ورزند.(۴)

امروز با بهره گیری از مکتب عاشورا و حضور قشرهای مختلف در مجالس حسینی، باید هم عوامل نوآوری و شکوفایی در میادین علمی و تمدن دینی و هم موانع آن را به نسل مسلمان گوشزد کرد و به یاد آورد که امروز شبهات جدید و مطالب تازه، علم کلام جدیدی را می طلبد. ما باید از نهضت عاشورا درس های تازه ای بیاموزیم و بر عقل و درایتمان بیفزاییم.

یکی از اهداف نهضت ابا عبدالله، بیدار کردن عقل و فهم مسلمان ها و مبارزه با خرافات و پرستش غیر خدا بود. او در روز عاشورا در یکی از خطبه های خود، مسلمان ها را متوجه نهضت بیدارگرایانه خود می کند و می فرماید: «الحمدلله الذی اکرمتنا بالنبوه و علمتنا القرآن و فقهتنا فی الدین و جعلت لنا اسماعاً و ابصاراً و افئده».(۵) تفقّه در دین، یعنی فهم عمیق از اصول و فروع دین و احکام سیاسی و اجتماعی آن. این که آن حضرت، خداوند را بر چشمان بینا و قلب و عقل بیدار، ستایش می کند از این روست که به مسلمان ها اعلام کند جلب عنایت خدا بدون مجاهدت و تدبر و تفقّه در دین، میسّر نیست. قرآن فرمود: «ان شرّ الدواب عند الله الصم البکم الذین لا یعقلون».(۶) بدترین جنبندگان در پیش گاه خدا آن انسان هایی هستند که گوششان از شنیدن حقایق، کر و زبانشان از گفتن واقعیت ها لال است و عقلشان از تعقل و ارزیابی و شناخت و تمییز حق و باطل باز مانده است.

جامعه آن روز گرفتار چنین نا آگاهی و رکود و انجمادی شده بود. اگر جز این بود، هرگز حاضر نمی شدند یزید شراب خوار و قمارباز و قاتل و جرثومه شهوت و لاابالی را به عنوان خلیفه رسول خدا (ص) تحمل کنند و یا در یاری ابا