پاورپوینت کامل محرم و نامحرم در نگاه اسلام(۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محرم و نامحرم در نگاه اسلام(۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محرم و نامحرم در نگاه اسلام(۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محرم و نامحرم در نگاه اسلام(۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

نگرشی بر احکام

محرم و نامحرم در نگاه اسلام(۳(

احکام تکلیفی، مجموعه ای از بایدها و نبایدهایی است که از کتاب و سنّت و سیره مسلمانان گرفته شده و بر عموم مسلمانان واجب است به آن ها توجه داشته باشند و برنامه عملی خود را بر اساس آن تنظیم نمایند. متأسفانه بعضی از اشخاص گمان می کنند دستورات اسلام بسیار سخت و پیچیده است، در حالی که تکالیف الهی، آسان و انعطاف پذیر است و این موضوع از روایات و آیات قرآن به خوبی فهمیده می شود.(۱)

از سویی دیگر برخی گمان دارند که احکام الهی، منحصر در مسائل عبادی است در حالی که تمام ابعاد فرهنگی، اقتصادی، اخلاقی، تربیتی، قضایی، سیاسی، اجتماعی و هنری را شامل می شود. یکی از این موارد، حضور زنان در عرصه های اجتماعی است. دین مبین اسلام با این که بر حفظ حجاب و عفت زنان و حتی المقدور اجتناب از اختلاط با نامحرمان تأکید دارد، لکن هرگز آنان را به خانه نشینی و پرهیز از فعالیت های اجتماعی مجبور نکرده است. بنابراین زن می تواند با حفظ حجاب و عفت، رانندگی کند، به کسب و تجارت بپردازد و حتی در جنگ شرکت کند. هیچ فقیهی، رانندگی و کسب و کار زنان را حرام ندانسته است.

اسلام یک آیین حکیمانه و معقول است و هرگز احکامی را که بر خلاف عقل و حکمت باشد صادر نمی کند. حتی به پیامبر (ص) توصیه می کند: «ادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم باللتی هی احسن؛(۲) مردم را با حکمت و موعظه نیکو به راه خدا دعوت کن و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن.»

پوشش و حجاب زن نیز یک دستور حکیمانه است. اسلام به زن نمی گوید در برابر محارم خود، خواه سببی باشند یا نسبی، رعایت حجاب واجب است. هم چنین لازم نیست در برابر بچه های نابالغی که هنوز به مرحله تمییز و تشخیصِ مسائل خانوادگی نرسیده اند حجاب را رعایت کنند. پیرزنانی که بر اثر پیری، از ازدواج بازنشسته شده اند و امیدی به تجدید فراش آنان نیست، می توانند موی خود را در برابر نامحرمان نپوشانند، چرا که جاذبه ای ندارند، مشروط بر آن که آرایش نکرده باشند. با وجود این، در قرآن آمده است: اگر عفت و نجابت به خرج بدهند و حجاب و عفاف را رعایت کنند برای آنان بهتر است،(۳) لیکن الزامی بر آنان نیست.

مرحوم شهید مطهری (ره) حدیثی را نقل می کند که بسیار جالب است و از عقلانیت اسلام حکایت دارد. محمد بن اسماعیل بن بزیع می گوید: از امام هشتم (ع) پرسیدم: آیا زنان آزاده باید سرشان را از خواجه ها بپوشانند؟ «فقال علیه السلام: کانوا یدخلون علی بنات ابی الحسن علیه السلام و لا یتقنعن؛ فرمودند: خواجگان بر دختران پدرم موسی بن جعفر وارد می شدند و آن ها هم روسری نداشتند.» پرسیدم: آیا آن خواجگان از آزادگان بودند؟ فرمود: خیر، آزاد نبودند. پرسیدم: در صورتی که آزاد باشند باید سرها را از ایشان بپوشانند؟ فرمود: خیر.(۴)

فقها و مراجع بر این روایت استدلال نکرده اند و غالباً به احتیاط روی آورده اند. شاید منظور از حدیث، خنثای مشکل باشد، زیرا اگر خنثی جنبه زن بودنش غالب باشد بر بانوان واجب نیست در برابر او حجاب داشته باشند.

خروج زنان پیغمبر از خانه

رسول اکرم (ص) به همسرانش اجازه می داد برای تأمین حوایج زندگی از محیط خانه خارج شوند. سوده، دختر زمعه – همسر رسول خدا (ص) – بلند بالا بود. یک شب با اجازه حضرت رسول اسلام (ص) برای حاجتی از منزل خارج شد. در راه، عمر بن الخطاب او را دید و شناخت – عمر، تعصب شدیدی داشت و همواره به پیامبر (ص) سفارش می کرد که به زنانش اجازه ندهد از منزل خارج شوند – از این رو با لحنی خشن به سوده گفت: خیال می کنی ما تو را نمی شناسیم، دیدی که شناختیم. پس از این، در بیرون آمدن بیش تر دقت کن. سوده از همان جا به خانه برگشت و ماجرا را به رسول خدا (ص) گفت. در این هنگام فرشته وحی بر حضرت نازل شد و فرمود: «قد اذن لکن ان تخرجن لحوائجکنّ؛ به شما زنان اجازه داده شد که برای حوایج خود از خانه بیرون بروید.»(۵)

مقدس مآب ها و محدودیت زنان

برخی از روایاتی که به استحباب زندانی کردن خانم ها در خانه پدر و شوهر اشاره کرده(۶) یا مربوط به شرایط استثنایی بوده، یا روایات ضعیفی است که اصحاب و فقها در مقام افتا از آن اعراض کرده اند و یا از باب اهم و مهم، قابل ترک می باشد. گذشته از این، تجربه نشان داده که این نوع برخوردها در گذشته ها هم عملاً نتیجه معکوس داشته تا چه رسد به عصر ما. نمونه های زیر سخن فوق را روشن تر می کند.

۱ – یکی از علمای بزرگ در مورد مؤمنی زاهد مسلک و اهل علم می فرمود: وی برای این که در مورد زن به استحباب عمل کرده باشد همسرش را در خانه حبس کرده بود و به او اجازه نمی داد از منزل خارج شود. این عمل مستحبی باعث شد که آن زن با مردی اجنبی طرح دوستی بریزد. هر چند مرد مؤمن بعداً به اشتباه خود پی برد و معذرت خواهی کرد لکن همسرش به ادامه زندگی با وی رضایت نداد.

۲ – حاجی محترمی را در یکی از شهرستان ها سراغ دارم که هر سال به نام چهارده معصوم (علیهم السلام) چهارده روز مراسم سوگواری برگزار می کرد. ایشان خیلی خشکه مقدس بود و به زن ها و دخترها اجازه نمی داد به بازار بروند. تا جایی که حتی خودش لباس های زنانه را برای آن ها تهیه می کرد. چند سال بعد از فوت او سراغ خانواده و عیالش را گرفتم. امام جمعه آن سامان گفت: خاندان مرحوم حاجی، با دین و نماز و روضه و مسجد سر و کار ندارند و قداست های پدر را شسته و کنار گذاشته اند.

این است نتیجه سخت گیری ها و اصرار بر عمل به بعضی مستحبات. کلام حکیمانه امام علی (ع)، به مطلب ما درخشش خاصی می دهد و تار و پود افکار متحجّر مآبانه را بر هم می زند؛ آن جا که می فرمایند: «و لا تهیجوا النساء بأذی و ان شتمن اعراضکم و سببن امرائکم فانهن ضعیفات القوی و الانفس و العقول؛(۷) بانوان را با اذیت و آزار، تحریک و عصبی نکنید، اگر چه آبروی شما را بریزند و به رهبران شما دشنام دهند، چرا که آن ها از نظر قدرت روحی و جسمی و عقلانی نسبت به مردان، ضعیف تر(۸) و کم ظرفیت ترند»؛ یعنی عواطف تند و تیز و روحی حساس دارند و معمولاً عواطف آنان بر ادراکشان غالب است.

آن حضرت در ادامه وصیت نامه می فرمایند: «و ایاک و التغایر فی غیر موضع غیره فان ذلک یدعوا الصحیحه الی السّقم و البریئه الی الرّیب؛(۹) مبادا در غیر جای گاه غیرت از خود