پاورپوینت کامل سنّت شناسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سنّت شناسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سنّت شناسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سنّت شناسی ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

تاریخ، مجموعه ای از اطلاعات نقلی یا تحلیل درباره گذشته انسان هاست. ابن خلدون، اندیشمند بلندپایه اسلام که از بنیان گذاران فلسفه تاریخ است، در تعریف تاریخ گفته: «تاریخ، دانشی سرچشمه گرفته از حکمت و بیان گر سرگذشت ملت ها، سیرت پیامبران و سیاست پادشاهان است.»

قرآن، کتاب آسمانی ما، به عنوان یکی از منابع شناخت، راه های کسب معرفت را بصیرت در طبیعت و مرور و تأمّل در تاریخ گذشتگان می داند و پیوندی ناگسستنی با این دو دارد.

در قرآن بیش از ۲۶۰ داستان وجود دارد و خداوند وقایع و حوادث ناب و بکری را برای انسان یادآوی می کند که اگر قرآن نبود، هیچ گاه شرح آن حوادث و وقایع در اختیار ما قرار نمی گرفت؛ اتفاقاتی که انسان های آن زمان در ثبت آن عاجز و ناتوان بودند. این که قرآن یکی از منابع شناخت محسوب می شود به این دلیل است که یک منبع به شمار می آید.

همان طور که ابن خلدون در تعریف خود تاریخ را به دو بخش تقسیم کرده، یک بخش حوادث و وقایع خام و اوضاع و احوال گذشتگان و بخش دیگر، استنباط قواعد و سنّت های حاکم بر زندگی آن ها که برگرفته از خود وقایع و حوادث است، قرآن نیز هر دو بخش را در بردارد که یک بخش را به تاریخ نقلی اختصاص می دهد، که به امور جزئی و فردی و یا دوره ای از زمان خاص و نقل و شرح آن وقایع و حوادث می پردازد. بخش دوم، تاریخ علمی است که استنباط و استخراج قوانین کلی و عمومی است.

اهمیت و ضرورت بحث از سنّت های الهی

سنّت های الهی، ثابت و تغییرناپذیر است و محدود به زمان خاصی نمی باشد، از این رو اگر درباره سنّت ها و قوانین الهی با نگاه به گذشته، مطالعه کنیم و سنّت های خدا را در موضوعات مختلف بشناسیم، می توانیم شرایط موجود را تجزیه و تحلیل کرده و سرنوشت حال و آینده خود را رقم زنیم. اگر با سنّت الهی آشنا نباشیم، بر اساس آزمون و خطا پیش خواهیم رفت که موجب اتلاف وقت و انرژی و سرمایه های ما خواهد شد.

بسیارند کسانی که از برابر صحنه های مختلف تاریخ به آسانی می گذرند، بدون این که کم ترین اندیشه ای در آن بکنند، و نیز بسیارند کسانی که به جای بررسی علل و عوامل اصلی و زیر بنایی حیات و مرگ ملت ها، گناه را به گردن عوامل کم اهمیت می اندازند که نقش اساسی بر عهده ندارند و یا عوامل موهوم و خرافی و خیالی هستند.

قرآن کریم، انگشت روی نقطه اصلی دردها و درمان ها و عوامل پیروزی و شکست گذاشته و می گوید: «برای یافتن عامل اصلی، لازم نیست آسمان ها و زمین را جست وجو کنید و یا به دنبال عوامل موهوم و پنداری راه بیفتید، بلکه کافی است تنها در وجود، در فکر و روحیه و اخلاق خود، در نظامات اجتماعی خودتان جست وجو کنید، هر چه هست، در این جاست.»(۱)

هان ای دل عبرت بین از دیده نظر کن هان

ایوان مدائن را آیینه عبرت دان

بدیهی است مراد از ذکر سنّت های مقرّر الهی در حق امت های پیشین، آن است که مردم پند پذیرند و به آنان گوشزد شود که این سنّت ها فریادگرند و اگر کسی مرتکب اعمالی شود که آنان شدند، قطعاً همان سنّت های معمول در حق گذشتگان، گریبان گیر آنان خواهد شد.

۱ – سنّت امتحان

لحظه لحظه، امتحان ها می رسد

سرّ دل ها می نماید در جسد(۲)

ابتلا و امتحان الهی برای آن است که شئون باطنی و لیاقت ذاتی انسان ها به فعلیت درآید و مستحق آن چیزی شوند که در خور آنند. خداوند انسان ها را آزمایش می کند تا بدین وسیله استعدادهای آن ها پرورش یافته و روح و روانشان تربیت شود و لیاقت و شایستگی های افراد، ظهور نموده و از این طریق به کمال مطلوب برسند. بنابراین آزمایش الهی در حقیقت به منزله فراهم کردن زمینه های مختلف برای بروز استعدادهایی است که در نهاد انسان ها قرار داده شده است تا در هر مورد، انسان نیت و تمایل درونی خود را نشان داده و یکی از دو راه حق یا باطل و خیر یا شر را برگزیند و در نهایت، حاصل این گزینش برای خود او نیز آشکار گردد.

مجازات بدکاران و مجرمان

گردش در روی زمین، مشاهده آثار گذشتگان و ویرانی قصرها و آبادی هایی که در زیر ضربات عذاب الهی درهم کوبیده شده اند، بهترین درس را به انسان ها می دهد و برای همگان قابل درک است. این تأکیدها دلیل بر تأثیر فوق العاده این مشاهدات در نفوس انسان هاست. آن ها باید بروند و آن چه را در تاریخ خوانده اند و یا از مردم شنیده اند، با چشم ببینند و ملک بر تاراج رفته فراعنه، کاخ های ویران شده کسراها، قبرهای درهم ریخته قصرها، استخوان های پوسیده و خاک شده نمرودها و سرزمین های بلا دیده قوم لوط و ثمود را از نزدیک تماشا کنند و پندهای خموشان را بشنوند و به خروش خفتگان در دل خاک گوش فرا دهند و آن چه را که سرانجام بر سر خودشان خواهد آمد، با چشم خود ببینند. شاعر می گوید:

به مصر رفتم و آثار باستان دیدم

به مصر آن چه شنیدم ز داستان دیدم

بسی چنین و چنان خوانده بودم زتاریخ

به مصر از تو چه پنهان که بر عیان دیدم

تو کاخ دیدی و من خفتگان در دل خاک

هنوز در طلب ملک جاودان دیدم

تو تاج دیدی و من ملک رفته بر تاراج

تو عاج دیدی و من مشت استخوان دیدم

تو تخت دیدی و من بخت واژگون از تخت

تو صخره دیدی و من سخره زمان دیدم

گذشته در دل آینده آن چه پنهان داشت

به مصر از تو چه پنهان که برعیان دیدم(۳)

طلوع و غروب تمدّن ها

مطالعه در تاریخ نشان می دهد که اقوام و تمدن ها و حکومت ها پیوسته در زوال و نابودی هستند و جای خود را به اقوام و تمدن ها و حکومت های دیگر می دهند. اقوامی که از آن ها قوی تر و نیرومندتر بودند و سرکش تر، همگی چهره به زیر خاک کشیدند. و حتی دانشمندان و بزرگان و علمایی که قوام زمین به آن ها بود، آن ها نیز چشم از جهان فروبستند و به ابدیت پیوستند. این قانون عمومی حیات است که درباره همه و کلّ جوامع بشری و کوچک و بزرگ آن ها جاری است.

درخشندگی و افول تمدن ها از سنّت های قطعی است که بر تمام اقوام و ملل، حاکم است. خداوند این قانون فنا را در پیشانی همه افراد و ملت ها نوشته و کسی را توانایی آن نیست که این فرمان یا سایر فرمان های او را تغییر دهد. و از سوی دیگر با سرعت به حساب بندگان رسیدگی می کند و حتی پاداش و کیفر او نیز قطعی و حتمی است: «اولم یروا انّا نأتی الارض ننقصها من اطرافها والله یحکم لا معقّب لحکمه و هو سریع الحساب؛(۴) این مغروران لجوج، آیا ندیدند که ما پیوسته از اطراف و جوانب زمین کم می کنیم؟ و از آن خداوند است حکومت و فرمان، و هیچ کس نمی تواند حکم او را فسخ کند و او سریعاً به حساب همه می رسد.»

ستم گری و نابودی

قرآن کریم، ستمگری و خروج از خط عدالت و دادگری را مایه هلاک و نابودی امت ها می داند. بر عکس، صلاح و تقوا و درست کاری و پرهیزگاری را مایه بقای دولت و ملت می داند وامنیت و آرامش فردی و اجتماعی را، در دوری از ستم و تعدّی تلقّی می کند. این مطلب، علاوه بر آن که تجربه و آزمون های پیاپی در زندگی ملل آن را تأیید می کند، کاملاً با محاسبات عقلی و اجتماعی، سازگار است. ظلم و ستم و تعدّی در میان ملل از نقطه کوچکی شروع می شود و با گذشت زمان به پایداری می رسد و انفجار به دنبال می آورد؛ بسان دیگ بخاری که بر اثر نبودن دریچه های اطمینان، با انفجار خود، خانه ای را ویران را ویران می سازد. «و ما کان ربّک لیهلک القری بظلم و اهلها مصلحون»؛(۵) یعنی نابود کردن این ملت ها در حالی که پاک و درست کارند، ظلم و ستم است، و ساحت اقدس خدا از ستم پیراسته است. در آیه ای دیگر می فرماید: «و لقد اهلکنا القرون من قبلکم لمّا ظلموا و جائتهم رسلهم بالبینات و ما کانوا لیؤمنوا کذلک نجزی المجرمین؛(۶) ما امت های پیش از شما را هنگامی که ظلم کردند، هلاک کردیم، در حالی که پیامبرانشان با دلایل روشنی به سراغ آن ها آمد، ولی آن ها ایمان نیاورند؛ این گونه مجرمان را جزا می دهیم.»

هشدار قرآن

قرآن با این فکر که حوادث خود به خود صورت می گیرد، به شدت مقابله می کند. و نیز مخالف این نظر است که می گوید: حوادث در دست تقدیرات غیبی است و ما را در برابر آن ها جز تسلیم و رضا راهی نیست. انسان های معمولی حوادث تاریخی را توده ای از اتفاقات نامربوط می دانند که بر حسب تصادف، یا براساس قضا و قدر یا بر مبنای قدرت خدا و لزوم تسلیم در برابر امر او، شکل گرفته و تفسیر و توجیه می گردد.

قرآن با این فکر به شدت مبارزه کرده، هیچ حادثه ای را بی دلیل جهت و یا از روی اعمال قدرت و لزوم تسلیم در برابر آن، توجیه نمی کند، بلکه برعکس، به عقل بشر هشدار می دهد که در این زمینه، سنن و قوانین، حاکم است و برای این که انسان بتواند بر سرنوشت خود حاکم شود، لازم است این سنّت ها و قوانین را بشناسد. در غیر این صورت هر چه شما چشم بسته باشید، آن قوانین در شما حکومت خواهد کرد. چشمانتان را باز کنید و این قوانین و این سنّت ها را ببینید تا شما بر این ها حاکم شوید، نه این که آن ها در شما اثر بگذارند.

این کشف بزرگ قرآنی، زمینه را برای آگاهی و هشیاری و فهم و درک نقش عملی تاریخ در زندگی انسان فراهم ساخت تا جایی که هشت قرن بعد از نزول قرآن، کوشش هایی برای این منظور به دست خود مسلمان ها آغاز گردید.(۷)

۱ – سعی و تلاش، مقدمه پیشرفت

آن چه در ذهن ماست که بدون سعی و کوشش هم می توان به جا