پاورپوینت کامل راز گلشن ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز گلشن ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز گلشن ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز گلشن ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

پاورپوینت کامل راز گلشن ۵۶ اسلاید در PowerPoint

درآ که در دل خسته توان در آید باز
بیا که در تن مرده، روان در آید باز
بیاکه فرقت تو،چشم من چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز
به پیش آینه دل هر آنچه می دارم
به جز خیال جمالت نمی نماید باز

شیوه و طریقه ویژه عارفان، اقتضا می کند که سیمای دلربای مهدویت را از منظر انسان کامل بنگرند. اگر گروههایی از
طوایف و طبقات مسلمین، این موضوع را با ماجرای منجی عالم، پیوند زده اند، اهل معرفت، به سائقه تفکرات و
گرایشهای ویژه خود، بیشتر ساحت انسان کامل را برای بحث از حضرت حجت، برگزیده اند. این گزینش، بیش و پیش از
آن که اختیاری باشد، ضرورتی است که سمت و سوی مباحث عرفانی برمی تابد و از آن گریزی نیست . آنان بیشتربه منجی
آدم می نگرند و دغدغه نجات روح را دارند، تا نگرانی اصلاح اجتماع; هر چند یکی را از گذر دیگری می بینند، ولیکن، مایه
و اساس اصلاح عالم را در سلامت انسان جست وجو می کنند. به همین خاطر، آنجا که سخن از ابدال، اقطاب، ولی، خضر
و مدار ولایت می گویند، نگاهی پر – نه نیم نگاه – به مهدی موعود – بر اساس مقدمات کلامی مذهب خود – دارند.

درباره انسان کامل، تحقیقا همه گونه های دانشمندان اسلامی و حتی غیر اسلامی سخن بسیار گفته اند. مشارب و
مسالک گونه گون، این فرد فرید از نوع انسان را نامهایی به مقتضای اندیشه های خود نهاده اند: بودا او را «ارهات » می نامد و
کنفوسیوس، «کیون تسو». آیینهای یوگا و بهاکتی نیز از او با عنوان «انسان آزاده » نام می برند. افلاطون او را «فیلسوف »
می خواند و ارسطو «انسان بزرگوار»، صوفیه، «قطب و شیخ و پیر» نام نهاده اند و نیچه «ابرانسان »، و از همه بالاتر آنکه قرآن
وی را «خلیفه الله » خوانده است. (۱)

موضوع و مجال این نوشته کوتاه، اقتضا نمی کند که بحث درباه انسان کامل را به دامنه های خرم عرفان و تصنیفات عرفا
بکشانیم. اما از این مقدار نمی توان چشم پوشید که در طرح عرفانی هستی، انسان کامل در جایی قرار می گیرد که حذف
و یا غفلت از آن به ویرانی جهان و بیهودگی آفرینش می انجامد. در دایره خلقت، حلقه آخرین، وجود خاتم اوصیاست و
نسبت این حلقه به دایره، نسبت ثمر است به شجر و یا قافیه به بیت:

ظاهر آن شاخ اصل میوه است
باطنا بهر ثمر شد شاخ هست
گر نبودی میل و اومید ثمر
کی نشاندی باغبان بیخ شجر؟
پس به معنی آن شجر از میوه زاد
گر به صورت از شجر بودش ولاد (۲)

مثال قافیه نسبت به بیت، یکی از گویاترین مثالهایی است که اهل ذوق، آفریده اند. زیرا، قافیه گرچه آخرین جزء بیت است،
اما همه کلمات و الفاظ در شعر آن گونه می آیند که جای را برای قافیه آماده کنند. بدانسان که هر کلمه در مجموعه
یت به این انگیزه انتخاب و جایگزین شده است که خدمتی به قافیه کرده باشد و حضور و ظهور قافیه را موجه بنمایاند.

اول بیت ارچه به نام تو بست
نام تو چون قافیه آخر نشست
خط فلک، خطه میدان توست
گوی زمین، در خم چوگان توست
تا زعدم گرد فنا بر نخاست
می تک و می تاز که میدان تو راست
تازه ترین صبح نجاتی مرا
خاک توام، کآب حیاتی مرا
خاک تو خود، روضه جان من است
روضه تو جان جهان من است (۳)

و اگر گفته اند:

زاحمد تا احد یک میم فرق است
جهانی اندرین یک میم غرق است (۴)

بدان خاطر است که با ظهور خاتم، حلقه هستی، دور کمال خود را با آن می یابد و درخت آفرینش به بار می نشیند. با این
تفسیر از عالم و خاتم است که می توان برای هر چه آفریده شده است، توجیهی موجه یافت و حافظانه گفت که:

«خطا بر قلم صنع نرفت » (۵)

شیخ محمود شبستری و گلشن راز

«سعدالدین محمودبن عبدالکریم بن یحیی شبستری »، عارف نامی و اندیشور سترگ قرن هفتم و هشتم هجری است.
تولد وی را۶۸۷ ق و وفاتش را در سن سی و سه سالگی، یعنی به سال ۷۲۰ ق گمان زده اند. (۶)

غیر از اثر جاودانی و ماندگار شبستری، موسوم به «گلشن راز» و آثار منظوم و منثور دیگری نیز از او نام برده اند. گلشن
راز، «سعادت نامه » از منظومات اوست و «حق الیقین »، «مرآه المحققین » و «شاهدنامه » از نوشته های منثور وی است. (۷)

همان طور که گفته شد، مثنوی گلشن راز مهمترین و خواندنی ترین اثر شیخ است. ماجرای سرودن این هزاره را او خود
در مقدمه گلشن بتفصیل می آورد. آنچه اینک بایسته یادآوری است، نکات ارزشمندی است که در شناخت بهتر این اثر
عرفانی راهگشاست.

گلشن راز، در واقع پرسشهای منظوم و مختصری است که شیخ شبستر در جواب نامه «امیر حسینی هروی » برای او
ارسال می کند. از پرسشها چنین برمی آید که هروی خود اهل فن و فرهیخته است و شگفت آن که همه این ابیات نغز و گاه
سهل و ممتنع در یک شب سروده شده است. پاسخهای شیخ در این اثر، تماما هماهنگ با مشرب «شیخ اکبر
محی الدین ابن عربی » است. مطالعه گلشن فرصت مغتنمی است که خواننده را با هزار توی اندیشه های ابن عربی آشنا
کند.

گلشن راز از همان ابتدای ظهورش، طرف توجه بسیاری از بزرگان و دانشمندان عرفان مسلک قرار گرفت. این توجه و
اهتمام منشا خلق شرحهای بسیاری شد که شمار آنان از بیست تجاوز می کند. اما از میان همه این شروح، آنچه از قلم
«شمس الدین محمد لاهیجی »، عارف قرن نهم تراوش کرده است، مقام والایی دارد. شرح لاهیجی، جدا از آن که شرح
است، خود به عنوان اثری مستقل و تصنیفی ارزشمند مورد توجه و نظر است. لاهیجی در این شرح، مباحث گسترده ای
از عرفان نظری و عملی را بیان کرده که بسیار مغتنم و سودبخش است. گرایشهای شیعی و نزدیکی اندیشه های لاهیجی
به عقاید پذیرفته ما بر قدر و ارزش این شرح می افزاید.

در این نوشتار نگاه نگارنده بیش از هر توضیح و تفسیری به گفته های لاهیجی است. نام مبارک حضرت مهدی ،
عجل الله تعالی فرجه، در این شرح بارها و بارها با اعزاز و اکرام بسیار آورده می شود و این توجه به رویه عرفا در بحث از
انسان کامل ، بسیار شگفت و جالب می نماید. وی بر خلاف اکثر مصنفان متون عرفانی، به بیان مفهوم اکتفا نکرده و
جای جای کتابش را به نام موعود، متبرک می کند.

از آنجا که مقصود این نوشته نگاهی به موضوع انسان کامل در گلشن راز و شرح لاهیجی است، بیش از این سخن را
درباره شیخ، گلشن و شارح فاضل آن دراز نمی کنیم و مقطع این مقدمه را به مطلع گلشن می آراییم:

به نام آن که جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
زفضلش هر دو عالم گشت روشن
ز فیضش خاک آدم گشت گلشن

موعود گلشن

اشاره به انسان کامل که به توضیح و تفسیر برخی شارحان گلشن، حضرت مهدی ،علیه السلام، است، در چند جای این
مثنوی کوتاه آمده است. از همه پر رنگتر و تخصصی تر در پاسخ پرسشهای پنجم و ششم متمرکز شده است:

مسافر چون بود; رهرو کدام است؟
که را گویم که او مرد تمام است؟

در پاسخ، شیخ نخست نگاهی دارد به اطوار سیر انسان از جمادی تا مقام «لی مع الله » (۸) سپس درباره مقام نبوت و مقایسه
آن با رتبه ولایت سخن می گوید و اینکه ولایت در نبوت خود را آشکار می کند و از آن اعم و افضل است. لاهیجی، در
سنجش دو مقام نبوت و ولایت می نویسد:

«اگرچه مبدا نبوت نبی، ولایت است، یعنی ولایت خود، چه ولایت نبی افضل از نبوت اوست. فاما مبدا ولایت غیر نبی،
نبوت است و میان نبی و ولی عموم و خصوص مطلق است; چه، هر نبی البته می باید که ولی باشد; فاما هر ولی لازم
نیست که نبی بود; مثل اولیای امت محمد ، صلی الله علیه وآله، که ولایت بدون نبوت دارند.» (۹)

از توضیحات دیگر لاهیجی چنین برمی آید که دلیل افضلیت ولایت، جهت حقانی و ابدی است و اینکه هرگز منقطع
نمی شود. اما نبوت جهتی است نسبت به خلق که قابلیت زوال دارد. با این وجود ولایت در برابر نبوت، چون ما در مقابل
خورشید است; زیرا مبدا و ماخذ ولایت غیر نبی، نبوت است.

نبی چون آفتاب آمد ولی ماه
مقابل گردد اندر لی مع الله

جهانی که شیخ در گلشن، طرح آن را ترسیم می کند از خلقت جماد و نبات آغاز می شود و پایان قوس نزولش با آفرینش
آدم ،علیه السلام، اعلام می گردد. آدم ،علیه السلام، نقطه آغازین قوس صعوداست;ازآن پس تا اوج قوس صعودکه
تولدحضرت خاتم الانبیا، صلی الله علیه وآله، است ادامه می یابد.پس ازظهورپیامبرگرامی اسلام، نیمه دوم قوس صعود آغاز
می گردد و حلقه پایانی این قوس حضور حضرت مهدی، علیه السلام، است.

این صورت عالم است. اما در واقع، ولایت دایره ای است که تمامی این دو را دربرمی گیرد و سایه بر همه آفرینش گسترانده
است.

ولایت را ظهور از آدم آمد
کمالش در وجود خاتم آمد
ولایت بود باقی تا سفر کرد
چو نقطه در جهان دوری دگر کرد
ظهور کل او باشد به خاتم
بدو یابد تمامی دور عالم

لاهیجی در شرح این ابیات، خاطرنشان می کند که معنی این سخنان آن است که «ظهور تمامی ولایت و کمالش به
خاتم اولیا خواهد بود; چه کمال حقیقت دایره در نقطه اخیر به ظهور می رسد». (۱۰)

آنگاه نام مبارک حضرت مهدی ، علیه السلام، را یادآور می شود و اینکه پیامبر ،صلی الله علیه وآله، فرموده اند: «لولم یبق
م