پاورپوینت کامل راز بقای ایران عنایات اهل بیت،علیهم السلام(۲) ۷۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز بقای ایران عنایات اهل بیت،علیهم السلام(۲) ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز بقای ایران عنایات اهل بیت،علیهم السلام(۲) ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز بقای ایران عنایات اهل بیت،علیهم السلام(۲) ۷۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

اینجا شیعه خانه ماست! می شکند، خم می شود، خطر هست، ولی ما نمی گذاریم سقوط کند.

ماندگاری عجیب ایران!

براستی کدام کشور نظیر ایران (ایران اسلامی شیعه) سراغ داریم که در دو قرن اخیر آن همه مورد طمع وتجاوز قدرتهای
سلطه جوی جهانی قرار داشته و هر روز با یک یا چند توطئه و تعرض خانمانسوز نظامی یا سیاسی یا اقتصادی یا فرهنگی و یا
همه اینها روبرو شده باشد، و در عین حال، از همه این امواج سهمگین بسلامت جسته و بر خلاف نوع کشورهای اسلامی و شرقی،
حتی یک آن هم «استعمار رسمی » نشود و یک لرد انگلیسی یا پرنس روسی یا کنت فرانسوی یا صاحب منصب پرتغالی وهلندی و
اسپانیولی وایتالیایی یا مستر امریکایی رسما بر وی حکومت نکند. و این درحالی است که می توان لیستی دراز از نام کشورهای
اسلامی درآسیا وآفریقا راتهیه کرد که هر یک، مدتی کوتاه یا مدید، تحت الحمایه یا مستعمره ومستملکه رسمی رسمی استعمار
بوده اند.روسهای تزاری در اوایل قرن ۱۹ به شمال ایران حمله کردند تا … راهی به آبهای گرم جنوب گشایند; اما نشد و در پشت رود
ارس متوقف شدند. مسلما قدرت پیشروی تا قلب ایران را داشتند و عملا نیز آذربایجان شرقی تا اردبیل در اشغال آنان بود و عوامل
گوناگونی چون نوریشگی حکومت قاجاریه، سیستم شبه ملوک الطوایفی موجود در سراسر کشور، کینه های فرو خفته در قلب
رقبای سرکوب شده آغا محمد خان قاجار، وبالاخره چشم و همچشمی ها وتضادهای سیاسی موجود در دستگاه حکومت
فتحعلیشاه و شاهزادگان قاجار نیز با پیشروی روسهابه سمت تهران و سرنگونی فتحعلیشاه و تجزیه کشور مساعدت داشت ولی… به
دلایلی و از آن جمله، شروع درگیری عثمانیها با روسهای تزاری; همان عثمانیهای که در دوران جنگ ایران و روس، طبق
عهدنامه بخارست ۱۸۱۴ متعهد شده بودند محرمانه برای روسها اسلحه و مهمات و آذوقه ارسال دارند – چنین نشد.

انگلیسها در طول همان قرن بارها کوشیدند تا منطقه سیستان وکرمان و خوزستان را به متصرفات خویش بیفزایند و صدها
دسیسه نیز در این راه چیدند; اما نشد. روس و انگلیس در سال ۱۹۰۷ ایران را به سه منطقه (نفوذ روسها در شمال، نفوذ انگلیسها
در جنوب، ومنطقه پوشالی بیطرف در وسط ) تقسیم کردند و در بحبوبه جنگ جهانی اول نیز تکمله های سری دیگری به آن زدند
و ایران را هم عملااشغال کردند; اما نشد. پس از آن، انگلیسها، به عنوان فاتح عمده جنگ جهانی مزبور، در خلا فروپاشی امپراتوری
تزاری وخلافت عثمانی در مقام آن برآمدند که ایران را تحت الحمایه خویش قرار دهند و برای این کار نیز قرارداد ۱۹۱۹ وثوق
الدوله – کاکس را منعقد کردند و در راه پیشبرد آن رشوه ها دادند و داغ و درفشها به کار بردند; اما… نشد; امپراتوری مغرور تزاری
وخلف بلند پرواز بالشویک آن ،و بریتانیای کبیر (که آفتاب در مستعمراتش غروب نمی کرد)همگی رفتند و عثمانی نیز صد پاره شد
و هر پاره آن لقمه ای در کام یک قدرت استعماری، ولی ایران مانده است و به خواست خدای متعال می رود که کیان و شکوه گذشته
خویش را نیز از سرگیرد! به قول یکی از سیاستمداران قدیمی کشورمان: «ایران به بار پنبه ای می ماند; از هر سو بیفتد عیب
نمی کند! »چرا؟!

به قول یکی از نویسندگان معاصر:

گویی روزگار همه بلاها و بازیهای خود را بر ایران آزموده وآن را تا لب پرتگاه نیستی برده و از افتادن بازش داشته است. ایران از
سخت جان ترین کشورهای دنیاست، دوره هایی بوده که با نیم جانی زندگی کرده ولی از نفس نیفتاده، چون بیمارانی که
می خواهند نزدیکان خود رابیازمایند درست در همان لحظه که همه از او امید برگرفته بودند چشم گشوده و زندگانی را از سر
گرفته است!

راستی، هرگز به رمز «بقای ایران »، و «دوام استقلال » آن در این فضای سرشار از توطئه و تجاوز قدرتهای خارجی اندیشیده ایم؟! آن
هم قدرتهایی که در عین تضاد منافع با یکدیگر، همواره بر سر تجزیه وبلع ایران اسلامی شیعه با هم «اشتراک منافع » و«وحدت نظر
و عمل » داشته اند؟!

ژنرال پاسکیویچ، فرمانده کل ارتش تزاری در عصر فتحعلیشاه که دوره دوم جنگهای ایران و روس را با پیروزی کامل روسیه
وشکست فاحش ایران به پایان برد، زمانی که پس از گذشت مدتی از آن جنگ، احساس کرد که ایرانیها، با مشاهده درگیری میان
ترکان عثمانی با روسهای تزاری، در مقام تجدید حمله به قفقازند، در تابستان ۱۸۲۸ به عباس میرزا چنین نوشت:

تکیه بر مواعید سیاسی دولت انگلستان و اعتماد به اقوال ترکها، هر دو باعث زیان وخسران ایران است. انگلستان قدمی برای دفاع
از ایران در مقابل روسیه برنمی دارد و تنها منظور وی محافظت هندوستان است.

سپس افزود:

سیاستمداران جهان، وجود دولت عثمانی را برای حفظ موازنه و تعادل اروپا لازم می دانند. لیکن هیچ نظر وتوجهی ندارند که
حکومت ایران از چه قرار است و سلطنت آن با کی و چه خانواده ای است؟

در میان انگلیسها نیز کم نبوده اند کسانی همچون گرگور، که بر تز «به نفع همه کس; به زیان ایران!» معتقد و مصر بوده اند.

قراردادهای اقتصادی – استعماری که در دو قرن اخیر میان ایران وبیگانگان بسته شده، و نوعا هم تحمیلی بوده (نظیر قرارداد
امتیازات رویتر وقرارداد رژی و دارسی و…) و نیز وامهایی که دولت ایران، با شروط سخت و کمر شکن، از همسایگان قدرتمند و
سلطه جوی خویش ستانده و پاره ای از تاسیسات مهم کشور را به عنوان وثیقه بازپرداخت آنها گرو قرار داده (نظیر دو وام سنگین
دولت ایران از روسهای تزاری در عهد مظفرالدینشاه)، هر یک به تنهایی می توانست کشوری را در حلقوم استعمار فرو برد و آن را
«مستعمره رسمی » قدرتهای بزرگ قرار دهد. چنانکه در پاره ای از کشورهای بزرگ آسیا و آفریقا همین جریان اتفاق افتاد. استعمار
بریتانیا، شبه قاره عظیم ووسیع هند را با «کمپانی تجاری هند شرقی » گرفت و حدود دو قرن کمابیش بر آن حکومت کرد. مصر نیز
در دهه های پایانی قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰، از طریق وامهایی که خدیوان مصر از دول غربی گرفته و در بازپرداخت آن درمانده بودند،
گرفتار سلطه مستشاران انگلیسی شد وکسانی چون لرد کرومر، دهها سال حاکم و آمر مطلق بر آن دیار شدند. اما در ایران، با
مصائبی که برای روسیه تزاری در فاصله سالها ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۷ پیش آمد و به زوال همیشگی خاندان رومانف انجامید، خوشبختانه این
فاجعه تکرار نگشت.

از قراردادهای استعماری و مضرات آن برای کشورها سخن گفتیم. بر اساس قرارداد امتیازات رویتر که در سال ۱۲۹۰ قمری میان
صدر اعظم فراماسون و انگلوفیل ناصرالدینشاه (میرزا حسین خان سپهسالار قزوینی) و جولیوس دورویتر (یک مسیحی یهودی
الاصل آلمانی نژاد نور چشم ملکه ویکتوریا، و مؤسس خبرگزاری امپریالیستی رویتر) منعقد شد، امتیاز انحصار کشیدن راه آهن و
تراموای در تمام ایران به علاوه انحصار استخراج تمام معادن – غیر از طلا و نقره – ونیز امتیاز جنگلها و انحصار آباد کردن
کلیه زمینهای بایر وحفر قنوات در تمام ایران و کندن مجاری آب و… ساختن آسیاب وکارخانجات و دایر کردن بانک دولتی و امتیاز
ساختن هرگونه راه وکشیدن خط تلگراف در سراسر ایران، یکجا به رویتر (و در حقیقت، به بریتانیا) واگذار شد! و زمانی هم که
مرحوم آیه الله حاج ملا علی کنی – مرجع متنفذ پایتخت با همراهی علمای دین و برخی از رجال صالح سیاسی و پشتیبانی مردم، با
قرارداد و صدر اعظم عاقد قرارداد درافتاد و اجرای قرارداد را متوقف ساخت، بر سر لغو آن، بیش از ۱۵ سال بین دولت ایران با
شخص رویتر و سفارت انگلیس کشمکش و درگیری سیاسی وجود داشت تا آن که پس از مرگ مرحوم کنی، و گرایش عقربه
سیاست خارجی ایران (در اثر سختگیریها وتحکمات بیش از حد سفیر روسیه در ایران، و دانه پاشیهای لرد سالیسبوری) به سمت
لندن، انگلیسها با تحصیل امتیازاتی نظیر حق انحصاری چاپ و نشر اسکناس در ایران و آزادی کشتیرانی در کارون و… امتیاز
تنباکو، رضایت دادند که قرارداد امتیازات رویتر کان لم یکن تلقی شود.و در این میان، اگر همان یک امتیاز کشت و برداشت وخرید
و فروش تنباکو (امتیاز رژی) در کشورمان اجرا می شد ونهال کمپانی رژی (و در حقیقت استعمار بریتانیا) در این سرزمین ریشه
می دوانید، با دسایس بسیاری که دیپلماسی لندن به بهانه اجرای قرارداد مزبور چیده بود، بزودی از ایران یک هند یا مصر ثانی
می ساختند.

آگاهان به تاریخ قرن اخیر ایران می دانند که تنها، یک قرارداد دارسی و کمپانی نفت ایران و انگلیس، در نیمه اول قرن بیستم، چه
مشکلات عظیم و پیچیده ای را در کشورمان به وجود آورد و چه کابینه هایی را سرنگون کرد. و انگلیسیها، با چه تمهیداتی، سردار
اسعد بختیاری (سهامدار نفت جنوب) را از لندن به خوزستان شیخ خزعل و از آنجا به تهران فرستادند تا دولت مرکزی را سرنگون
سازد… ونیز چگونه برخورد تند آنها در شهریور ۱۳۲۰ با رضاخانی که خود آورده بودند ریشه در کشاکش وی در نیمه دوم عصر
حکومت خویش با انگلیسها بر سر نفت داشت؟ وبالاخره می دانند که ملی کردن صنعت نفت چه هزینه سنگینی برای ملت ما (که
یکی از آنها، کشتار ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و تجدید موج اختناق و سرکوب پس از آن بود) دربرداشت. بنابراین، اگر قرارداد امتیازات رویتر
یا رژی، که قلمرو اجرای آن تمام ایران بود، در بخشی از خوزستان، پیاده می شد، چه فجایعی را به وجود می آورد و کار ایران واسلام
را به کجا می کشانید؟!

و شگفتا که، نه تنها قرارداد اجرا نشد، بلکه دولت مقتدر لردسالیسبوری (نخست وزیر وقت انگلیس) نیزکه حامی قرارداد بود
سرنگون گشت!

انگلیسیها با عقد قراردادد ۱۹۱۹ وثوق الدوله – سر پرسی کاکس در زمانی که از قدس و عراق و عربستان گرفته تا ایران و قفقاز و
حتی خانه استالین (گرجستان) در اشغال قوای نظامیشان قرار داشت، بر آن بودند که یکباره به همه آرزوهای استعماری دیرین
خویش در ایران جامه تحقق بپوشانند و در این راه فکر همه چیز را نیز کرده بودند، اما در فرجام، لرد کرزن (وزیر خارجه قهار
انگلیس، وطراح و مبتکر قرارداد ۱۹۱۹) چه بهره ای از این همه تلاش و ترفند و دسیسه در راه تحت الحمایه ساختن ایران، برد؟
هیچ! ملعنت تاریخ، وسقوط کامل حیثیت و نفوذ انگلیس در ایران! او خود، در ۳۰ مه ۱۹۲۲ م به «سر پرستی لورین »، سفیر
قت بریتانیا در ایران، با تلخکامی اعتراف می کند:

ما در مدت ده سال اخیر، میلیونها لیره در ایران خرج کرده ایم یا آن را به هدر داده ایم… در اینجا [ انگلستان] شما وزیر خارجه ای
دارید که در گذران ۳۵ سال، در مقایسه با کسانی که روزها و ساعتهای زیادی را صرف تمامیت و آزادی [!]ایرانیان کرده اند، سالهای
زیادی را صرف این کار کرده است.

نتیجه همه این تلاشها چه بود؟ سقوط کامل حیثیت و نفوذ بریتانیا در ایران; و بدان گونه که داوری می کنم، بیزاری دوستان
انگلیسی از ما!

آنچه گفتیم، بخشی از توطئه های سیاسی یا حملات نظامی استعمار به کشورمان بود. تهاجم فرهنگی و ایجاد مرامهای ساختگی
استعماری نیز نظیر بابیگری و ازلیگری و بهائیگری وکسرویگری و… یا تبلیغات الحادی گروههای چپ و نیز فعالیتهای تبلیغی
میسیونهای تبشیری و تاسیس انجمنهای ماسونی وابسته به انگلیس و فرانسه و امریکا و امثال آن – که موریانه وار به جان وحدت
ملی، مذهبی مردم این دیار افتاده و تار وپودآن را می جوند – جای خود را دارد.

در همین زمینه، درخور ذکر است که: در تاریخ قرون اخیر ایران، کرارا به مواردی برمی خوریم که کشورمان دچار هرج و مرج بوده
و در گرداب ملوک الطوایفی دست و پا زده، و در همان حال یک یا چند قدرت طماع و مقتدر خارجی به تمام یا بخشهایی از آن
چشم دوخته وبا توجه به فقدان یک حکومت مقتدر مرکزی، بسیج حمله می دیده اند، و در چنین شرایط حساسی ناگهان فرد قاطع
و مقتدری در افق سیاسی این کشور ظاهر شده و با ایجاد وحدت و یکپارچگی سیاسی – نظامی، نقشه قدرتهای مزبور را نقش بر
آب کرده است.

فی المثل، در ابتدای قرن دهم کشور ما از دهها حکومت پراکنده وملوک الطوایفی تشکیل می شد و قدرتهای مختلفی از خارج
ایران، با ملاحظه این وضع، برای بلع و هضم این سرزمین تلاش و فعالیت داشتند. بایزید ثانی(امپراتور مقتدر عثمانی) که بر خلاف
فرزندش، سلطان سلیم، با پنبه سر می برید وکار استثمار ایران را با حکمت و درایت پیش می برد از سمت غرب; و ازبکها که خود را
فرزند خلف و وارث بحق چنگیز! می شمردند از شمال شرقی; وبالاخره آلبوکرک، دریادار مشهور پرتغالی که گلوگاه خلیج فارس را
در دست داش