پاورپوینت کامل درآمدی بر شناخت توقیعات ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درآمدی بر شناخت توقیعات ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درآمدی بر شناخت توقیعات ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درآمدی بر شناخت توقیعات ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۷۰

اشاره

قسمت دوم

در قسمت اول این مقاله با معنای لغوی و اصطلاحی «توقیع » و چگونگی پیدایش توقیعات آشنا شدیم . دراین قسمت پس از
آشنایی اجمالی با تعداد توقیعات و شناخت دلایل و قرائنی که بر درستی صدور توقیعات دلالت می کنند، مروری اجمالی خواهیم
داشت بر اولین دسته از توقیعات .

شماره توقیعات

شماره توقیعات در دو کتاب کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق و کتاب الغیبه، شیخ طوسی جمعا ۹۲ عدد است . که پس از
حذف موارد مشترک ۸۰ توقیع می شود . به این شرح: در کتاب کمال الدین در بابی که به «ذکر توقیعات وارده از امام قائم (ع)»
اختصاص دارد، ۴۹ توقیع و یک دعا نقل شده که برخی کوتاه و بعضی طولانی است . اما شیخ طوسی در کتاب الغیبه در باب
مخصوص توقیعات و مواضع دیگر ۴۳ توقیع و خبر نقل می کند، که بعضی از آنها را از جمله معجزات امام غایب شمرده، و برخی
دیگر توقیعاتی است که با شرح موارد صدور آنها ذکر کرده و متضمن سرگذشتی است جالب توجه، و شماری دیگر دستخط امام
زمان (ع) است که به صورت منشور – فرمان سرگشاده عمومی – صادر شده، و شامل مباحث اصولی مذهب است . از این ۴۳ توقیع
۱۲ عدد منقول از صدوق است که بعضی عینا در کمال الدین دیده می شود .

بنابراین مجموع توقیعات غیرمکرر در دو کتاب ماخذ ما ۸۰ عدد است .

ناگفته نماند بنای نویسنده در این نوشتار استقصا و پی جویی برای جمع آوری همه توقیعاتی که در کتب حدیث و روایت آمده،
نبوده است، (۱) بلکه تکیه بر کهن ترین آثار است و نقل نمونه هایی چند در ارتباط با مقصود، و آشنا کردن خوانندگان است با این
بخش از اخبار مذهبی و آثار برجا مانده از امام زمان (ع)

پیش از پرداختن به متن توقیعات اخباری را که حاکی از آشنایی شیعه با خط و توقیع امام خود است می آوریم .

خط آشنا

از دلیل های استواری که آرام بخش دل حقیقت جویان است و بدرستی صدور توقیعات از طرف امام غایب حجه بن الحسن (ع)
اطمینان می بخشد آشنایی ای است که بعضی از شیعیان و اصحاب ائمه با خط امام زمان خود داشتند و نشانی های آن را
می دانستند . مهمتر آنکه مؤمنان پژوهشگر و دقیق خود قبلا از امام نمونه خط خواسته بودند . به این خبر توجه کنید:

احمدبن اسحاق که از صحابه نزدیک امام حسن عسکری (ع) است به خدمت حضرت می رسد و عرض می کند:

نامه ای با دستخط مبارک خود برایم بنویس که ببینم و خط شما را بشناسم، تا هر وقت نامه شما به من می رسد بدانم تزویری در
کار نبوده و از خود شماست .

امام حسن (ع) پذیرفت و ضمن اینکه یادآور شد گاهی خط بواسطه تعویض قلم مختلف می شود دستور داد قلم و دواتی آوردند و
نامه ای نوشت و به وی داد . (۲)

در آغاز نوشته گفتیم اصطلاح توقیع در مورد نامه های کوتاه امام هادی و عسکری (ع) که در جواب سؤالات شیعیان می نوشتند
نیز به کار رفته، زیرا آنان هم زندگی نسبتا مخفی داشتند و با مکاتبه و وسیله وکیلان با مردم در تماس بودند، بدین جهت احمدبن
اسحاق نمونه خط مطالبه می کند و حضرت به او ارائه می دهد . با این آشنایی قبلی اصحاب خاص است که احمدبن حسن بن
اسحاق قمی تصریح می کند که:

چون خلف صالح (ع) زاده شد از آقای ما حسن بن علی عسکری (ع) به جدم نوشته ای رسید که در آن به دستخطی که توقیعات
به آن بر جدم وارد می شد نوشته شده بود: (۳)

«فرزندی برای ما زاده شد، که باید خبرش نزد تو پوشیده و از همه مردم پنهان ماند . ما آن را اظهار نمی کنیم مگر به نزدیکان به
واسطه خویشاوندی و به دوستان به سبب دوستیشان . اما دوست داشتیم این مژده را به تو اعلام کنیم تا خدا تو را به آن مسرور
گرداند، همچنانکه ما را از آن خوشحال کرد، والسلام » . (۴)

آنچه نقل شد در مورد توقیعات رسیده از امام یازدهم بود; اما اخباری که در دو کتاب مرجع ما درباره خط و نویسنده توقیعات
آمده سه خبر در کمال الدین است و تعبیر به گونه ای است که در دو روایت نویسنده را خود امام معرفی می کند . و در یکی به خط
شناخته شده و شش خبر در کتاب الغیبه آمده که دو خبر آن خط را از خود امام می داند و چهار خبر توقیع را به همان خطی
می داند که در زمان امام حسن عسکری نوشته می شد و آشنا بود . از نظر اهمیتی که دارد مورد استشهاد از این اخبار را نقل
می کنیم:

کمال الدین، باب ذکر التوقیعات:

حدیث ۲: محمد بن صالح همدانی گفت: به صاحب الزمان (ع) نوشتم … پس امام (ع) جواب نوشت … (ص ۴۸۳)

حدیث ۳: محمدبن همام گوید از محمدبن عثمان عمری شنیده که می گفت: «توقیع به خطی که می شناختم از جانب امام بیرون
آمد …»

آخرین شاهد: خبری است طولانی متضمن پاسخ های متعدد به سؤالات اسحاق بن یعقوب که در کتاب الغیبه نیز نقل شده و از
آن ماخذ نقل خواهیم کرد .

اما در کتاب الغیبه دو خبر زیرین که در بخش ویژه توقیعات آمده مانند اخبار قبلی صراحت دارد که توقیعات به خط خود حضرت
– که ظاهرا آشنا و شناخته شده بود – صادر می شده است .

۱ – ابن ابی غانم قزوینی و گروهی از شیعیان درباره جانشین امام حسن عسکری با هم مشاجره می کردند . ابن ابی غانم می گفت
امام یازدهم درگذشت و فرزندی برجا نگذاشت . قرار شد که در این باره نامه ای بنویسند و به حضور امام غایب بفرستند، و از آنچه
درباره اش مشاجره کردند حضرت را بیاگاهانند . به این قرار عمل کردند، پس جواب نوشته شان به خط امام، که بر او و پدرانش
درود باد، رسید … (ص ۱۷۲)

۲ – محمد بن یعقوب کلینی از اسحاق بن یعقوب نقل می کند که گفت: «از محمد بن عثمان عمری درخواست کردم مکتوبی که در
آن مسایل دشوارم را طرح کرده ام به حضور امام بفرستد، توقیع به خط مولای ما – صاحب الدار – (ع) رسید … (ص ۱۷۶) . (۵)

اما چهار خبر دیگر که ضمن شرح حال «سفیران ممدوح » در کتاب الغیبه آمده و توقیعات را به خطی که در زمان امام حسن
عسکری (ع) با آن آشنا بودند معرفی می کند و اینک اخبار مورد نظر:

۱ – ابونصر هبه الله بن احمد کاتب که فرزند دختر ابوجعفر عمری دومین نایب خاص است می گوید: توقیعات صاحب الامر (ع) از
طریق عثمان بن سعید و فرزندش ابوجعفر محمدبن عثمان به شیعیان و اصحاب خاص امام حسن عسکری (ع) به امر و نهی و
پاسخ سؤالات می رسید، به همان خطی که توقیعات در زمان حیات امام حسن عسکری (ع) صادر می شد . (ص ۲۱۶)

۲ – عبدالله بن جعفر حمیری نقل می کند چون ابوعمروعثمان بن سعید درگذشت، درباره واداشتن و انتصاب ابو جعفر محمد بن
عثمان به جای پدرش، نامه ها به همان خطی که با ما مکاتبه می شد رسید (ص ۲۲۰) .

۳ – هبه الله بن محمد فرزند دختر ام کلثوم از مشایخش خبر داد که شیعه همواره بر عدالت عثمان بن سعید و محمد بن عثمان
پابرجا بود تا اینکه عثمان بن سعید فوت کرد، و فرزندش ابوجعفر محمد بن عثمان او را غسل داد، و به اداره امور پدر و نیابت امام
قیام کرد … و توقیعات در مدت زندگی اش راجع به امور مهم از دست او به شیعه می رسید، به خطی که در دوران زندگی پدرش
عثمان توقیعات صادر می شد (ص ۲۲۱) .

۴ – ابونصر هبه الله گوید: از دست محمدبن عثمان عمری توقیعات به مردم می رسید، به خطی که در زمان حیات امام حسن
عسکری (ع) توقیعات برای مردم صادر می شد (ص ۲۲۳) .

بنابراین خبرها بعضی توقیعات را خود امام شخصا مرقوم می فرموده، و بعضی دیگر را کاتبی که از زمان حضرت امام حسن
عسکری (ع) چنین ماموریتی داشته است . به هر صورت آنچه مهم است و مورد نظر ماست این است که اصحاب خاص با آشنایی
که با خط و نامه امام پیدا کرده بودند راهی منطقی و روشی یقین آور برای تشخیص درستی یا نادرستی توقیعات رسیده یافته
بودند، و تا آثار صدق و صحت را در آنها مشاهده نمی کردند اخبار را نمی پذیرفتند و تلقی به قبول نمی نمودند .

بی گمان حجت خدا خود به موجباتی که ایجاد اطمینان نسبت به توقیعات بکند توجه داشته اند، چنانکه مثلا می بینیم در زمان
نایب