پاورپوینت کامل راهیان کوی دوست ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راهیان کوی دوست ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راهیان کوی دوست ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل راهیان کوی دوست ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

چه تابلوی زیبا و دلربایی است; عجب شور و غوغایی برپاست; گویی اتفاقی افتاده که اینگونه کودک و جوان، میانسال و کهنسال،
زن و مرد به سمت مشرق در حرکتند . چون رودی روان که در آبراه پر پیچ و خمی در حرکت باشد، روان گشته اند . عده ای با هم
صحبت می کنند و از سرگذشت های خود برای یکدیگر تعریف می کنند . بعضی تنها با خود خلوت کرده اند، ذکر می گویند، زمزمه
می کنند، اشک می ریزند، گاهی آه عمیقی می کشند و گاه تبسمی معنی دار بر لبانشان نقش می بندد، نگاهشان به افق دوخته شده
و بی وقفه طی طریق می کنند .

به راستی چه خبر است؟ اینان کیانند و چه می خواهند؟ به کجا می روند که اینگونه با خضوع و خشوع و با دنیایی از عشق و معرفت
در این مسیر خاکی و هوای گرم، آن هم با پای برهنه در حرکت هستند .

آری این جاده انتهایش مسجد جمکران است و اینان همان عاشقان امام زمان (ع) هستند و به سمت آنجا در حرکتند .

این جاده یکی از جاده های قدیمی و تقریبا کوتاهترین مسیر به مسجد جمکران است که مبداء آن در ضلع شرقی قم، انتهای
خیابان چهار مردان ما بین گلزار شهدا (علی بن جعفر) و هنرستان قدس واقع شده است . طول این مسیر تقریبا ۵ الی ۶ کیلومتر
است و در میانه راه به جاده قدیم (که از مسیر خیابان شهدا به موازات ریل راه آهن است) می پیوندد . این جاده از میان کوچه باغ ها
و مزارع و روستای جمکران گذر کرده، به مسجد جمکران ختم می شود و هر هفته (روزهای سه شنبه، پنج شنبه و جمعه) عاشقان
حضرت دوست را به سجده گاه وصال راهنمایی می کند .

ما نیز قصد کردیم که تنی به این دریای بیکران بزنیم و همراه با خیل عشاق به سمت معشوق روان شویم و با تنی چند از این
رهروان طریق گفت وگو کنیم . به یکی از آنها نزدیک می شویم، با خود زمزمه ای دارد:

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه ؟

خواهد به سرآید غم هجران تو یا نه ؟

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

رفتم به در صومعه عابد و زاهد

دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد

در میکده رهبانم و در صومعه عابد

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه

هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو

هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو

در میکده و دیر که جانانه تویی تو

مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه

همینطور این اشعار را زمزمه می کند و اشک می ریزد .

سلام می کنم، با گرمی جواب داده و «التماس دعا» می گوید .

– می توانم وقت شما را بگیرم ؟

– خواهش می کنم .

– به کجا می روید؟

– نگاه معنی داری کرد و گفت: جمکران .

– برای چه می روی؟

– به عشق دیدار مولا و مدد جستن از او .

– چند وقت است که به مسجد می آئید؟

– خیلی وقت است . از زمانی که قم هستیم . هر وقت که فرصتی می شد می آمدیم، ولی چهار پنج سال قبل با چند تن از دوستان
قصد کردیم که هر هفته پیاده بیاییم و تقریبا نزدیک به یک سال هر هفته آمدیم . اما مشکلاتی پیش آمد و نتوانستیم که این
استمرار را حفظ کنیم و از آن پس هر وقت که بتوانم چه پیاده و چه با ماشین می آیم .

– نذر داری؟

– خیر .

– پس چرا این راه را مرتب آنهم با پای برهنه می آیی؟

– به احترام آقا «فاخلع نعلیک انک بالواد المقدس طوی » به عشق زیارت آقا !

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سر زنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور این راه، راه مقدسی است، اهل بیت علیهم السلام همان مقام قرب الهی هستند و این
وادی متعلق به منجی عالم بشریت حضرت مهدی (ع) است .

– آیا همه کسانی که این مسیر را طی می کنند با همین عقیده و هدف می آیند؟

هر کسی از ظن خود شد یار من

از درون من نجست اسرار من

هر کسی به یک نیت و آرزویی در این مسیر قدم می گذارد . عده ای به قصد زیارت آقا مشرف می شوند که البته اکثرا همین نیت را
دارند و عده ای نذر کرده اند، عده ای هم برای برآورده شدن حوائج خود می آیند و …

– آیا تا کنون کسی حاجت گرفته است ؟

اگر کسی حاجتی نمی گرفت این همه حضور معنی نداشت ؟ همه اینها به سهم خود حاجت گرفته اند . علمای بزرگ هم این راه را
آمده اند و حاجات عدیده ای گرفته اند .

– خود شما تاکنون حاجتی گرفته اید؟

حاجت من زیارت آقاست که البته این توفیق هنوز نصیبم نشده، ولی من هر چه دارم از لطف و عنایت خداوند وائمه معصومین (ع)
به خصوص آقا دارم، خیلی عنایت کرده اند . از موقعی که تقریبا مرتب می آمدیم به طور مکرر لطف الهی شامل حالم شده و این
الطاف همچنان ادامه دارد .

– می شود کمی توضیح دهید؟

برای توضیح باید کمی به قبل برگردم . از همان اوایل جنگ (سال ۱۳۵۹) درس را رها کردم و به جبهه رفتم . پس از مدتی که از
جبهه برگشتم دیگر درس را ادامه ندادم و به کار مشغول شدم . البته در اثنای جنگ یکی دو بار دیگر توفیق پیدا کردم که به جبهه
بروم . به هر تقدیر چند سال پس از پایان جنگ (در سال ۷۳) تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم، دوران دبیرستان را سپری کردم و در
همین ایام بود که تقریبا مرتب به جمکران می رفتم . پس از اخذ دیپلم اقوام، آشنایان و حتی همکاران مرا تشویق می کردند که
ادامه تحصیل بدهم، ولی من به دلیل اینکه شاغل و متاهل بودم و دو فرزند داشتم، ادامه تحصیل برایم مشکل بود . لذا یک سالی
وقفه افتاد . سال بعد برای کنکور ثبت نام کردم و با اینکه حدود یک هفته بیشتر برای خواندن دروس وقت نگذاشته بودم مرحله
اول را پشت سر گذاشتم، مرحله دوم نیز به همین صورت سپری شد و با رتبه خوب و با شرایط بسیار مطلوب به دانشگاه راه یافتم . .
یعنی هم در رشته دلخواه قبول شدم و هم در مجتمع آموزش عالی قم و هم به صورت روزانه قبول شدم و این جز لطف وعنایت
آنان چیز دیگری نبود . سپس در همان سال اول دانشگاه، سفری را که حتی در خواب هم نمی توانستم تصور کنم برایم پیش آمد و
آن تشرف به بیت الحرام و انجام حج تمتع بود . آن هم بدون هیچ هزینه ای . دو سال بعد هم برای بار دوم این سفر ملکوتی نصیب
من گردید که این نیز از الطاف خفیه الهی و عنایت آقا بود و امیدوارم که این سفر نصیب همه علاقه مندان بشود و من هم توفیق
تشرف مجدد را پیدا کنم .

– از ایشان خداحافظی کرده و او را با خلوت خودش تنها می گذارم و به مسیر ادامه می دهم و پس از مدتی با یکی دیگر از این
رهپویان گفتگو می کنم:

– آقا! سلام علیکم .

– علیکم السلام و رحمه الله و برکاته .

– اهل کجا هستید؟

– اهل شمال ولی ساکن تهران هستم .

– چند وقت است که به جمکران می آیید؟

– خیلی وقت است . معمولا با هیات محل می آئیم ولی از این راه به صورت پیاده اولین باری است که می آیم . تاکنون نمی دانستم
که این راه هم وجود دارد . یکی از اقوام قمی از این راه برایم گفت و آدرس آن را به من داد قصد کردم که این بار از این راه بیایم .

– حاجت من زیارت آقاست و دیدن ایشان، البته گاهی حوائجی داشته ام و یکبار هم نذر کردیم . مدتی قبل خانم من بیماری صعب
العلاجی داشت . آمدم مسجد جمکران و نذر کردم که اگر حالش خوب شود یک وعده غذا برای زائرین تهیه کنم . پس از مدتی
همسرم کاملا خوب شد و الان این نذر را بدهکار هستم . یکی دو بار هم آقا را در خواب دیده ام . یک بار خواب دیدم که در مسجد
جمکران هستم و نماز می خوانم بعد از فارغ شدن از نماز شخصی که کنار من نشسته بود، به من گفت که بیا برویم خدمت آقا،
گفتم برویم و بعد به حیاط مسجد آم