پاورپوینت کامل امام مهدی (ع) و سنت های الهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام مهدی (ع) و سنت های الهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام مهدی (ع) و سنت های الهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام مهدی (ع) و سنت های الهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

اشاره:

یکی از مهمترین موضوعاتی که به هنگام بحث از انقلاب جهانی امام عصر (عج) مطرح می شود این است که آن حضرت چگونه و با
چه نیرویی در برابر نظام استکباری حاکم بر جهان می ایستد و همه تمدن های قدرتمند، اما فاسد، را به زانو در می آورد؟ آیا ایشان
با قدرت نظامی و با بهره گیری از تسلیحات و تجهیزات پیشرفته و قدرتمند خود موفق به فروپاشی این تمدن ها می شود، یا علل و
عوامل دیگری در کار است؟ تردیدی نیست که حضرت مهدی (ع) با امدادهای غیبی همراهی می شود و همه قوای طبیعی و
ماورای طبیعی در خدمت ایشان است; اما به نظر می رسد رمز اصلی پیروزی ایشان بر همه قدرت های شیطانی حاکم بر جهان،
حرکت ایشان در مسیر سنت های الهی حاکم بر هستی و هماهنگی این سنت ها با قیام رهایی بخش آن حضرت است . برای
روشن تر شدن این موضوع لازم است که به بررسی سنت های الهی حاکم بر عالم تکوین و تشریع بپردازیم .

در شماره قبل پس از بررسی معنای لغوی سنت، اصل تغییرناپذیری سنت های الهی و . . . به بررسی برخی از سنت های الهی حاکم
بر جوامع انسانی پرداختیم وگفتیم که براساس سنت تغییر ناپذیر الهی، ظلم و بیدادگری عامل نابودی تمدن هاست . اینک ادامه
بحث را با بررسی دیگر سنت های الهی حاکم بر جوامع پی می گیریم .

۲ – ۴ . وقت و اجل شرط نابودی تمدن ها

اگر چه ظلم و ستم، خواه در صورت فردی و خواه در صورت اجتماعی آن، موجب نابودی اقوام و تمدن ها می شود، اما این نابودی
زمانی به فعلیت می رسد که مهلت و اجل آن اقوام و تمدن ها به سرآید و به تعبیر قرآن «موعد» نابودی آنها فرا رسد . به بیان دیگر از
دیدگاه قرآن هر «جامعه مستقل از افراد، حیات و شخصیت و مدت و اجل » (۱) مشخصی دارد و زمانی که این مدت و اجل به سرآید
دیگر هیچ چیز نمی تواند مانع نابودی آن قوم و ملت شود . در این زمینه آیات متعددی در قرآن وارد شده که از جمله می توان به این
آیات اشاره کرد:

۱ – ۲ – ۴ . آیه ۵۸ سوره کهف: در این آیه، که پیش از این نیز بدان اشاره شد، به صراحت بیان شده که سنت خدا بر این نیست که به
مجرد عصیان، نافرمانی و ستمگری قومی آنها را گرفتار عذاب و هلاکت کند، بلکه خداوند براساس غفران و رحمت بی انتهای
خویش برای هر قومی موعد، اجل و یا سررسیدی تغییرناپذیر قرار داده است و تا زمانی که این اجل سرنیاید، آن قوم هلاک
نمی شوند:

وربک الغفور ذو الرحمه لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجل لهم العذاب بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلا .

و پروردگار تو آمرزنده [و] صاحب رحمت است . اگر به [جرم] آنچه مرتکب شده اند، آنها را مؤاخذه می کرد، قطعا در عذاب آنان
تعجیل می نمود [ولی چنین نمی کند] بلکه برای آنها سررسیدی است که هرگز از برابر آن راه گریزی نمی یابند .

۲ – ۲ – ۴ . آیه ۳۴، سوره اعراف: در این آیه نیز بر این موضوع تاکید شده که هر امتی جدا از بقا و فنای تک تک افراد آن، بقا و فنای
خاص خود را دارد و زمانی که اجل امتی فرارسد هیچ چیز نمی تواند از آن جلوگیری کند:

ولکل امه اجل فاذا جآء اجلهم لایستاخرون ساعه ولایستقدمون .

و برای هر امتی اجلی است; پس چون اجلشان فرارسد، نه [می توانند] ساعتی آن را پس اندازند و نه پیش .

۳ – ۲ – ۴ . آیه ۴۸ و ۴۹ سوره یونس: در آیات سخن از پرسشی است که از سوی مشرکان خطاب به رسول گرامی اسلام (ص)
مطرح شده است . آن پرسش این است که: «خداوند چه زمانی بین ما و بین تو قضاوت می کند و ما را هلاک و ایمان آورندگان به تو
را نجات می دهد» به بیان دیگر مشرکان با کلامی که جنبه تعجیز و استهزا داشت می خواستند به پیامبر بگویند که: «پروردگار تو
هیچ کاری نمی تواند بکند، و این تهدیدهای تو، بیهوده ای بیش نیست، وگرنه چرا عجله نمی کنی و آن را عملی نمی سازی؟»
خداوند نیز در پاسخ این استهزای مشرکان به پیامبر خود خطاب می کند که: «به آنها بگو من مالک نفع و ضرر خود نیستم، نه
می توانم ضرری از خود رفع کنم و نه منفعتی را به سوی خود جلب نمایم . اما اینکه چرا عذاب خدا نازل نمی شود به این دلیل است
که هر امتی اجل معینی دارد که به هیچ وجه نمی تواند از آن تخطی کند . آن اجل خواه ناخواه فرا می رسد بی آنکه ساعتی از زمان
مقرر خود، پیش یا پس افتد» (۲) :

ویقولون متی هذا الوعد ان کنتم صدقین × قل لآاملک لنفسی ضرا ولا نفعا الا ما شآء الله لکل امه اجل اذا جآء اجلهم فلایستاخرون
ساعه ولایستقدمون .

می گویند: «اگر راست می گویید، این وعده چه وقت است؟» بگو: «برای خود زیان و سودی در اختیار ندارم، مگر آنچه را که خدا
بخواهد . هر امتی را زمانی [محدود] است . آنگاه که زمانشان به سررسد، پس نه ساعتی [از آن] تاخیر کند و نه پیشی گیرند .»

در تفسیر المیزان در ذیل این آیه چنین آمده است:

. . . هر امتی حیاتی اجتماعی ورای حیات فردی که مخصوص تک تک افراد است دارد، و حیات اجتماعی هر امتی از بقا و عمر آن
مقداری را دارد که خدای سبحان برایش مقدر کرده است . و همچنین از سعادت و شقاوت و تکلیف و رشد و ضد رشد و ثواب و
عقاب سهمی را دارد، که خدای تعالی برایش معین فرموده است و این حقیقت از چیزهایی است که تدبیر الهی عنایتی به آن دارد . (۳)

۴ – ۲ – ۴ . آیه ۶۱ سوره نحل: این آیه نیز چون آیه پیشین بر این حقیقت تاکید می کند که کیفر الهی تنها در زمان معین آن فرا
می رسد:

ولو یؤاخذ الله الناس بظلمهم ما ترک علیها من دآبه ولکن یؤخرهم الی اجل مسمی فاذا جآء اجلهم لایستاخرون ساعه
ولایستقدمون .

و اگر خداوند مردم را به [سزای] ستمشان مؤاخذه می کرد، جنبنده ای بر روی زمین باقی نمی گذاشت، لیکن [کیفر] آنان را تا
وقتی معین باز پس می اندازد، و چون اجلشان فرا رسد، ساعتی آن را پس و پیش نمی توانند افکنند .

۵ – ۲ – ۴ . در آیه ۴۵ سوره فاطر همین تعبیر تکرار شده است .

۶ – ۲ – ۴ . در سوره نوح نیز موضوع اجل اقوام و امت ها به بهترین شکلی بیان شده است . در آغاز این سوره هدف از فرستادن نوح
را انذار قومش پیش از فرارسیدن عذاب دردناک و به بیان دیگر سرآمدن اجل و وقت مقرر دانسته، می فرماید:

انآ ارسلنا نوحا الی قومه ان انذر قومک من قبل ان یاتیهم عذاب الیم .

ما نوح را به سوی قومش فرستادیم که: «قومت را، پیش از آنکه عذابی دردناک به آنان رسد، هشدار ده .»

آنگاه به نقل سخنان نوح خطاب به قومش پرداخته، می فرماید:

قال یقوم انی لکم نذیر مبین × ان اعبدوا الله واتقوه واطیعون × یغفر لکم من ذنوبکم ویؤخرکم الی اجل مسمی ان اجل الله اذا جآء
لایؤخر لو کنتم تعلمون .

[نوح] گفت: ای قوم من، من شما را هشدار دهنده ای آشکارم، که خدا را بپرستید و از او پروا دارید و مرا فرمان برید . [تا] برخی از
گناهانتان را بر شما ببخشاید و [اجل] شما را تا وقتی معین به تاخیر اندازد . اگر بدانید، چون وقت مقرر خدابرسد، تاخیر بر
نخواهد داشت .

۷ – ۲ – ۴ . آیه ۱۱ سوره رعد: در این آیه بر این نکته تاکید شده است که هرگاه اراده خداوند به نابودی قومی تعلق گیرد دیگر هیچ
قدرتی نمی تواند مانع تحقق این اراده شود . به عبارت دیگر با فرارسیدن اجل مقرر هر قوم و پایان یافتن مهلت آنها، هیچیک از
توانایی ها، امکانات و تجهیزات آنها نمی تواند اندکی این اجل مقرر را به تاخیر بیندازد:

. . . و اذا اراد الله بقوم سوء فلا مرد له و ما لهم من دونه من وال .

. . . و چون خدا برای قومی آسیبی بخواهد، هیچ برگشتی برای آن نیست و غیر از او حمایتگری برای آنان نخواهد بود .

نتیجه گیری:

نتیجه ای که از آیات یاد شده به دست می آید چنین است:

همه اقوام و تمدنهای ستم پیشه، هر چند قدرتمند و دارای توان نظامی و اقتصادی قابل توجه، براساس سنت الهی، اجل و سرآمد
معین و مشخصی دارند و بالاخره روزی طعم نابودی و فنا را می چشند . در چنین روزی هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مانع سقوط
و فروپاشی آنها شود . حتی اگر آنها همه توان نظامی و اقتصادی خود را به کار گیرند حتی لحظه ای نیز نمی توانند اجل معین خود
را به تاخیر اندازند .

براین اساس می توان گفت که چون در زمان ظهور امام مهدی (ع) اجل و مهلت تمدن های ستم پیشه به سر آمده و عمر آنها پایان
یافته است، هرگونه مقاومتی از سوی این تمدن ها بی فایده است و هیچ عاملی نمی تواند موجب بقا و استمرار حیات آنها شود و به
همین دلیل آن امام می تواند در ظرف مدت نسبتا کوتاهی همه نظام ها و حکومت های خودکامه، ستمگر و کفر پیشه را از روی
زمین براندازد و حکومت عادلانه خود را برقرار سازد .

۳ – ۴ . تغییر نعمت ها به دلیل تغییر رفتار و روحیات امت ها

از آیات متعددی از قرآن استفاده می شود که اقبال و ادبار خداوند به هر قومی تابعی از روحیات، اعمال و رفتار آنهاست و بقا و زوال
نعمت های الهی برای هر ملتی وابسته به عملکرد آن ملت است .

استاد شهید مرتضی مطهری در این زمینه می نویسد:

قرآن کریم نکته فوق العاده آموزنده ای در مورد سنت های تاریخ یادآوری می کند و آن اینکه مردم می توانند با استفاده از سنن
جاریه الهیه در تاریخ، سرنوشت خویش را نیک یا بد گردانند . . . یعنی سنت های حاکم بر سرنوشت ها در حقیقت یک سلسله
عکس العمل ها و واکنش ها در برابر عمل ها و کنش هاست . عمل های معین اجتماعی عکس العمل ها و واکنش ها در برابر عمل ها و
کنش هاست . عمل های معین اجتماعی عکس العمل های معینی به دنبال خود دارد . از این رو در عین آنکه تاریخ با یک سلسله
نوامیس قطعی و لایتخلف اداره می شود، نقش انسان و آزادی و اختیار او ب