پاورپوینت کامل گذار بزرگ ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذار بزرگ ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذار بزرگ ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذار بزرگ ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۳

«فرهنگ مهدوی » و «موعودگرایی » ویژه شیعی اگر چه وجوه اشتراک بسیاری با همه باورهایی که در میان ملل و نحل، تحت
عناوینی چون «منجی گرایی » و «مسیانیسم » شناخته می شود; دارد لیکن، شناسایی «منجی آخرالزمان » به عنوان «حجت حی
خداوند» بارزترین وجه تفارق آنها به شمار می رود . از همین روست که این فرهنگ بلافاصله تبدیل به جریانی زنده، جاری و
تعهدآور می شود و همه صورتهای ناپسند اما پذیرفته شده و جاری موجود را به مدد معیارهای منبعث از کلام وحی و سیره و سنت
ائمه دین (ع) نقد می کند; می سنجد; ارزش گذاری می کند; نفی یا اثبات می کند و وجهی مطلوب و پسندیده را پیشنهاد می نماید .

در چنین نگرشی آنکه خود را در مواجهه با مناسبات فردی و جمعی ناپسند و نکوهیده می بیند، منفعل و دست بسته در هوای
منجی آخرالزمان نمی نشیند و روزگار را با پذیرش منفعلانه سنتهای ناپسند نمی گذراند .

ما بی آنکه جایی نوشته شده باشد یا مرامنامه ای را مکتوب ساخته باشیم، مبتنی بر اصول، مبانی و مبادی فرهنگ و علم بریده از
منبع وحی، جوانانمان را می پروریم و با سلب حیثیت از تمامی نمونه ها و اسوه های پسندیده دینی، قهرمانان صحنه های ورزشی و
به ظاهر هنری و فرهنگی غرب را الگو و نمونه بودن و زیستن نونهالان قرار می دهیم . چنانکه در مناسبات اقتصادی، سیاسی و
اجتماعی الگوهای غربی را اساس برنامه ریزی و حرکت عمومی مردم می شناسیم و دستیابی به مدرنیته و مدینه توسعه یافته
فرنگی را تنها راه خلاصی از فلاکتها و درماندگیها معرفی می کنیم .

شاید از همین روست که در تمامی گفت وشنودها «آمار و استاندارد» های اعلام شده مجامع جهانی را ملاک میزان رشد و ترقی و یا
عقب ماندگی فرهنگی و اقتصادی جامعه اسلامی معرفی می کنیم; بی آن که برای یک لحظه درباره مبادی و مقاصد فرهنگ و تمدن
غربی اندیشیده باشیم و یا دریافتهای سیصد چهارصد ساله فرنگی را مبتنی بر معیارهای دینی به نقد کشیده باشیم .

البته در شعارها و سخنرانیها همواره از حوزه فرهنگ مذهبی دفاع کرده ایم و اصلاح پاره ای از صورتها را در مناسبات اجتماعی;
مانند پوشش اسلامی و دوری از منکرات آشکاری که انسان را از دایره اهل مدینه اسلامی خارج می سازد درخواست کرده ایم، اما
به هیچ روی درباره دامنه و گستره معروف و منکر و نحوه ظهور و بروز آن در مناسبات و معاملات مردم نیندیشیده ایم و عزم
جزمی را برای بسط معارف و محدود ساختن منکرات در میان شهر و دیارمان بارز نساخته ایم .

فرزندان ما همچنان از آبشخور علوم غربی سیراب می شوند . با روشهای علم الابدان، علم الاجتماع و روانشناسی منفک از وحی
فرنگی تربیت می شوند و در شهر و خیابان و خانه ای رفت و آمد دارند که عموما بر پایه الگوهای پذیرفته شده غربی شکل گرفته اند .
به همین دلیل است که همواره بر آمار منکرات، ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی و آشفتگیهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی
جامعه اسلامی افزوده شده است . گویا بی آن که بخواهیم، میلیونها جوان را در مسابقه ای وارد ساخته ایم که میدان مسابقه، معیار
موفقیت و داور و حاکمش را فرهنگ و تمدن غربی در پی بیش از چهارصد سال الحاد و رویگردانی از آسمان تعیین نموده و پیشنهاد
داده است .

بی گمان سیر و سفر در «عالم غربی » و بسط همه مناسبات ویژه آن، چنین وضعی را می طلبد . چنانکه تداوم حیات این «عالم » نیز
در گرو حفظ و حراست همین ملاکها، الگوها و مناسبات است . اما، جای این پرسش باقی است که: آیا ضرورتا نیل به «عالم دینی » و
سیر و سفر در آن نیز در گرو دستیابی به همه ملزومات غربی و سنتهای پذیرفته شده آنها در مناسبات و معاملات است؟

مگر نه اینکه همواره مقصدها و آمالها هستند که نحوه بودن و نحوه رفتن را معلوم می سازند؟

آیا جز این است که مقصد و مطلوب بشر غربی و فرهنگ و تمدن ویژه آن با همه آنچه که در جغرافیای فرهنگ و ادب دینی اعلام
شده متفاوت است؟

امید دست یافتن به «عالم دینی » و در عین حال گسترش مناسبات «عالم غربی » به آن می ماند که مقصد خودمان را رسیدن به قله
رفیع دماوند در زمستانی سرد قرار داده باشیم اما خود را ملزم به رفتن در طریق دریای خزر