پاورپوینت کامل اربعینیات درباره مهدی موعود ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اربعینیات درباره مهدی موعود ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اربعینیات درباره مهدی موعود ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اربعینیات درباره مهدی موعود ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۶۶

یکی از سنتهای پسندیده و خدمتهای
شایسته ای که از دیر زمان برآمدن
خورشید جهانتاب اسلام تاکنون در میان
محدّثان با درایت و عالمان شریعت و
سالکان طریقت، به کثرت معمول بوده و
مشتاقانه رواج پیدا نموده است؛ اهتمام به
تألیف آثاری با عناوینی همچون اربعین،
اربعون حدیثا، اربعون کلمه، الاربعین
عن الاربعین من الاربعین و گرد آوردن دفاتر
معرفت و برگهای زرّینی در قالب چهل
حدیث با ویژگیهای مشترک، یا یکسان، یا
درباره یک موضوع و یا موضوعات
گوناگون است.

فراوانی و شمارگان اربعینیات

با مراجعه به فهرست نسخه های خطّی
منتشر شده از کتابخانه های ایران و جهان
و تأمّل در آمار کتابهای چاپی امروز به
آثار پُرشماری از این دست برمی خوریم؛
چنانکه تنها در ذریعه از هفتاد و شش
اربعین۱ و در فهرست کتابهای حدیثی
دارالکتب ظاهریه دمشق از چهل و شش
اربعین و در جلد نخست فهرست نسخه های
خطّی دارالکتب مصر از صد و چهل اربعین
و در جلد دوم از پانزده عنوان اربعین سخن
به میان آمده است تا آنجا که مجموع
عناوین نگارشهای چهل حدیثی را تا هزار
هم گفته اند.۲

ریشه ها و انگیزه ها

چهل حدیثها با هر نیت و یا انگیزه ای که
پدید آمده باشد بخش پُر ارج و قابل توجهی
از منابع حدیثی مسلمانان را به خود
اختصاص داده است.۳

اما گویی سبب اصلی پرداختن به آن،
وجود و نمود توصیه به «حفظ» چهل حدیث
از سوی پیامبر اکرم(ص) باشد که فرمود:

«مَن حَفِظ مِن أمّتی أربعین حدیثا ـ ممّا
یحتاجون مِن أمر دینهم ـ بعثه اللّه فی یوم
القیامه فقیها عالما.

از امّت من هر آنکه چهل حدیث پیرامون
آنچه در امر دین بدانها نیازمند است به
حافظه سپارد، خداوند نیز وی را در روز
رستخیز در شمار دانشمندان و
دین پژوهان برخواهد انگیخت.

این روایت ـ که در زمره احادیث
مشهور۴ وارد شده و بعدها نیز به تواتر۵
آن از طریق شیعه۶ و سنّی۷ حکم داده شد ـ
آنچنان موجب رونق کار و بار اربعین
نگاری شد که حتّی عالِمانی همانند
شرف الدین نووی و ملاّ اسماعیل
خواجویی، از جمله گواهی دهندگان به
ضعف سند این حدیث۸، خود دست به
جمع آوری و نگارش چهل حدیث بردند.

روشن است که مدتها پس از این، به
علت وجود روایتهایی که در مضمون و
الفاظ، تفاوتها و شباهتهایی با حدیث
حاضر داشت و از دیگر ضبط های آن به
جای «من حفظ»: من حمل، من کتب، من نقل؛
به جای «دینهم»: دینها؛ به جای «عالما
فقیها»: فی زمره الفقهاء والعلماء، و کنت له
یوم القیامه شافعا و شهیدا، ادخل من أیّ
باب الجنّه شئت، کتب فی زمره العلماء و
حُشر فی زمره الشهداء بود، علمای حدیث
در معنا کردن آن اختلافهای فراوان نمودند
و در تأویل آن به احادیث دیگر روی
آوردند.

ولی آنچه مسلم می نماید تأکید یکسان
همگی اینگونه احادیث بر عدد «چهل»۹ و
ترویج و نشر پیام شریعت و نگاهداری آن
از نابودی در قالب چهل آوای خواندنی با
کتابت است۱۰ و در یاد سپردنی که مراتب
از بر خواندن، شناخت مفاهیم، عمل به آن،
کوشش در عدم تحریف، تحمل و ضبط
حدیث، بنا بر ضوابط علم درایه را شامل
می شود.۱۱

نخستین چهل حدیث

در هر دانشی توجه به دانستن نخستین
روی آورندگان به آن و قلمزنان درباره آن
شاید به خاطر گفته «الفضل للمتقدم» نه تنها
بی فایده نیست که از دیرباز بشر را به
کنجکاوی واداشته است. درباره اولین چهل
حدیثی که فراهم آمد هر چند که باید به
کتابخانه ها و فهرستهای هر یک مراجعه
نمود ولی نتیجه به دست آمده نیز چندان
مورد اعتماد نخواهد بود؛ چه، امکان
بازماندن نسخه ای از ورود به کتابخانه ها
و یا درج در فهرستها و یا از میان رفتن آن
ناممکن نیست.

به هر روی و با آنکه شیعیان و بسیاری
دیگر آغاز نهضت شکوهمند اربعین نگاری
را از زمان حیات رسول خدا(ص) دانسته و
عبداللّه بن مبارک مروزی (متوفای ۱۸۱ق)
را به عنوان یکی از پایه گذاران اصلی این
مجموعه ها شناسانده اند۱۲؛ نخستین
نسخه های اربعین حدیث ـ براساس
اطلاعات موجود از نسخه های موجود ـ را
می توان در اربعین۱۳ ابوالحسن محمد بن
اسلم بن سالم کندی طوسی (متوفای
۲۴۲ق) از ثقات محدثان خراسان و اربعین
حافظ ابوالحسن مؤیّد بن محمد بن علی
قرشی طوسی (متوفای ۲۴۲ق) از پیشوایان
محدثان سراغ گرفت. هر دو نسخه در
دارالکتب ظاهریه موجود است و از آن رو
که بدون تاریخ نگارش هستند و با توجه به
تاریخ درگذشت نویسندگان آنها، باید هر
دو را ـ با هم ـ به عنوان نخستینها معرفی و
ثبت نمود.۱۴

شیوه نامه های فراهم آوری چهل حدیث

چهل حدیثهای آغازین هدفی جز
جمع آوری «چهل» حدیث و شرح و توضیح
کلمات و ترکیبات مشکل نداشت، ولی بعدها
فراهم آورندگان این آثار ـ بنابر ذوق و
شیوه بینش دینی ـ هر یک در گزینش
روایات، شیوه هایی اختیار کردند و جانب
خاصی را در نظر گرفتند و به موضوعات و
مباحث ویژه ای توجه نشان دادند؛ چنانکه
جمعی در اصول و فروع و احکام دین،
عده ای در جهاد، برخی در ادب، بعضی در
مواعظ و خطب، و گروهی در زهد۱۵
اربعینهایی نگاشتند.

اربعون حدیثا من اربعین کتابا لاربعین
اماما عن اربعین شیخا متصلین باربعین
صحابیا۱۶ و اربعین من مدن الکبار عن اربعین
صحابیا لاربعین تابعیا۱۷ از نمونه های موفق
زمانه خویش بودند و پس از آن، ابن
عساکر چهل حدیث از چهل شیخ از چهل
شهر مختلف شنید و سپس آنها را در دو
جزء به رشته تحریر کشید.۱۸ عافقی از
راویان چهل قبیله و رهاوی از راویان چهل
شهر به گردآوری چهل حدیث پرداختند.۱۹
ابن زهره پیرامون حقوق برادران دینی،
محمد مهدی تنکابنی درباره متعه، جعفر بن
محمد تهرانی در مسح دو پا و دلدار علی
هندی در موضوع فضیلت دانش، چهل
حدیث گرد آوردند. عبدالرحمان بن احمد بن
حسین خُزاعی الاربعون فی فضائل علیٍ
امیرالمؤمنین را پرداخت.۲۰

برخی محدثان، موضوعی خاص را
انتخاب کرده و چهل حدیث از چهارده
معصوم(ع) درباره آن آوردند. گروهی به
تنوع در احادیث گراییدند و یا چهارده چهل
حدیث نگاشتند و یا با انتخاب چهل
موضوع، برای هر موضوع چهل حدیث
نگاشتند.

عده ای مضمون چهل حدیث را در
ابیاتی به نظم کشیدند. دسته ای از فقیهان
که آهنگ پدید آوردن کتابی فقهی داشتند
آن را در قالب چهل حدیث عرضه نمودند تا
علاوه بر وظیفه علمی، مصداق روایت
مذکور نیز شده باشند. بسیاری کتاب
اربعینشان را به روایاتی در فضل و
فضیلت، فضائل و مناقب و اثبات خلافت و
امامت خاندان پیامبر(ص) اختصاص دادند،
به صورتی که تنها در فضائل امیر مؤمنان
بیش از هفتاد اربعین به دست ما رسیده
است.۲۱

از میان این تعداد چشمگیر می توان به
اسعد بن ابراهیم بن حسن حلّی اشاره کرد.
وی به نگارش اربعون حدیثا فی الفضائل
والمناقب پرداخت و دلیل آن را گفته شافعی
و احمد بن حنبل دانست.

گفتار احمد بن حنبل براساس الهامی از
جانب رسول خدا(ص) در خواب بود که:

من امتم را به چهل حدیث راجع به سنت
فرمان دادم؛ آیا فضائل اهل بیتم در شمار
سنت نیست؟۲۲

اربعینیات درباره امام مهدی(ع)

در میان بازار گرم و پویای جمع چهل
حدیث، دانشوران شیعه و اهل سنت
بسیاری از چهل حدیثهای خود را به
سخنان، گفته ها، فضائل و مناقب بی شمار
امام غائب اختصاص داده و به عنوان یکی
از عمده ترین و بارزترین مسائل دینی مورد
نیاز مردم بدان نگریسته اند. آنان به دلیل
مقید بودن به عدد «چهل»، تنها به
گوشه هایی بسیار محدود از احادیث،
سخنان، فضائل، شؤون و مقامات امام
زمان(عج) اشارت کرده ولی در عوض با
گزیده گویی و ایجاز درخشان، آثار
دایره المعارف گونه ای را پدید آورده اند. در
این مجال می توان ـ برای نخستین بار ـ به
فهرستی توصیفی از اینگونه اربعینیات به
ترتیب تاریخی چنین اشاره نمود:

۱ ـ الاربعون حدیثا فی امر المهدی:۲۳ ابو
نعیم احمد بن عبداللّه اصفهانی
(۳۳۴-۴۳۰ق)؛ مجموعه ای از چهل حدیث با
سلسله اسناد خود از رسول اکرم(ص) که
کهن ترین اربعین درباره امام زمان(عج) به
شمار می رود.

متن آن با حذف سند در اعیان الشیعه۲۴
از سید محسن امین عاملی، بحارالانوار۲۵ از
محمد باقر مجلسی، حجت بالغه از سید
عبدالحجت بلاغی، عرف الوردی فی اخبار
المهدی۲۶ از جلال الدین سیوطی، غایه المرام
از سید هاشم بحرانی۲۷، حدیقه الشیعه۲۸ از
مقدس اردبیلی، کشف الغمه۲۹ از علی بن
عیسی اربلی و نامه دانشوران ناصری۳۰
درج، و نقل ها و آگاهی هایی از آن در کشف
المخفی فی اخبار المهدی از یحیی بن حسن
بطریق۳۱، اربعین ماحوزی۳۲ و احقاق
الحق۳۳ ذکر شده است.

رساله مورد بحث را نباید با نگارش
دیگر ابونعیم با نام ذکر المهدی و نعوته و
حقیقه مخرجه و ثبوته و یا نعوت المهدی و
خروجه و ما یکون فی زمانه و مدته شامل
چهل و نه روایت از پیامبر(ص) و صد و
هفت روایت دیگر درباره امام مهدی ـ که ابن
طاووس از آن گزارشی ارائه نموده است۳۴
ـ یکی دانست.۳۵

اربعون حدیثا فی أمر المهدی در قرن
ششم در حوزه علمیه ابوعلی صدفی در
شهر «مُرسیه» به عنوان کتاب درسی
تدریس می شده و از جمله حافظ عیاض بن
موسی یحصبی در ۳۲ سالگی به سال ۵۰۸
ق. آن را نزد ابوعلی صدفی خوانده
است.۳۶.

نسخه ها: ۱. کتابخانه سید محمد صادق
آل بحرالعلوم در نجف، به کتابت همو؛ ۲.
کتابخانه ای شخصی در قم؛ ۳. کتابخانه
علی قلی میرزا در تهران؛ ۴. کتابخانه
فخرالدین نصیری در تهران، کتابت
فخرالدین، پایان کتابت در ۱۸ رجب سال
۸۳۸ ق.۳۷؛ ۵. کتابخانه مرحوم ملک زاده.۳۸

۱-۱. ترجمه أربعون حدیثا فی أمر
المهدی، ابونُعیم، مترجم: ابوالحسن علی بن
حسن زواره ای (م۹۴۷ق).

این ترجمه در ضمن ترجمه
کشف الغمه، مسمّی به ترجمه المناقب درج
شده و نسخه هایی از آن در کتابخانه
مرکزی آستان قدس رضوی و کتابخانه
آیت اللّه مرعشی موجود است.

۱-۲. ترجمه أربعون حدیثا فی أمر
المهدی، ابونُعیم، مترجم: میرزا محمد
ملک الکتاب.

به همراه اکسیرالتواریخ، بمبئی، ۱۳۰۸ق
چاپ شده است.

۱-۳. دیگر ترجمه های أربعون حدیثا
فی أمر المهدی، ابونُعیم، از آنجا که این
اربعین در کتابهای دیگری که ذکر آنها
گذشت درج شده است پس به عنوان مثال
ترجمه آن را می توان در جلد هفتم نامه
دانشوران ناصری، حدیقه الشیعه،
ترجمه های بحارالانوار و همگی ترجمه های
کشف الغمّه یافت.

۱-۴. حجّت بالغه در ترجمه و شرح
أربعون حدیثا فی المهدی از ابونُعیم، سیّد
عبدالحجّت بلاغی (متوفای ۱۳۹۷ق)،
چاپخانه خواجه، ۱۳۸۳ق، ۲۶۸ص، وزیری.

۲. الاربعون فی ذکر المهدی من آل محمد،
حافظ ابوالعلاء حسن بن احمد عطار همدانی
مُقری (۴۸۸-۵۶۹ ق).

ابن ابی الرضا در الاجازه الکبیره۳۹ از
آن یاد نموده و نقلهایی از آن در
ذخائرالعقبی فی مناقب ذوی القربی۴۰ از
محبّ الدین طبری (متوفای ۶۹۴ق.) و فرائد
السمطین۴۱ از ابراهیم بن محمد جوینی
(متوفای ۷۳۰ق.) آمده و حسن بن
ابی الحسن دیلمی در قواعد عقائد آل محمد
از آن اقتباس نموده است.

۳. اربعون حدیثا فی المهدی، سراج الدین
محدث بغدادی قزوینی (قرن ششم).

سید حیدر آملی در جامع الاسرار۴۲ از
آن یاد کرده است.۴۳

۴. کفایه المهتدی فی معرفه المهدی، سیّد
محمّد میرلوحی اصفهانی۴۴ (زنده در
۱۰۸۵ق)۴۵. ترجمه، تفسیر و شرح چهل
حدیث از کتاب اثبات الرجعه نوشته فضل بن
شاذان (متوفای ۲۶۰ق.).

ارزشهای کفایه المهتدی را که توسط
علی اکبر مهدی پور در دست تصحیح است
ظاهرا باید در استفاده از منابعی که
هم اکنون مفقود شده اند همچون کتب
فضل بن شاذان و فرج الکبیر محمد طرابلسی
جستجو نمود.

نسخه ها: ۱. کتابخانه الزهراء، بدون
شماره، با تصحیح و مهر مؤلف، ۲.
کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شماره
۸۳۳، ۱۲۶ برگ، به خط مؤلف۴۶؛ ۳.
کتابخانه میرزاحسین نوری؛ ۴. کتابخانه
سید آقا بن سید اسداللّه بن سید
حجه الاسلام اصفهانی، کتابت محمد مؤمن
بن عبدالجواد در ۷ ربیع الثانی ۱۰۸۵ق؛ ۵.
کتابخانه وزیری یزد، شماره ۵۱۲، کابت
اسماعیل بن شاه قلی در ۱۱۰۶ق، ۱۲۹ برگ.

۴-۱. گزیده کفایه المهتدی، سید محمد
میرلوحی، ت