پاورپوینت کامل «منجی موعود» و ما ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «منجی موعود» و ما ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «منجی موعود» و ما ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «منجی موعود» و ما ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

اشاره :

در آخرین روزهای بهمن ماه سال ۸۲ (۲۴/۱۱/۸۲)
کنفرانس «موعود ادیان» به همت مرکز اسلامی
انگلستان و مشارکت نزدیک «مرکز گفت وگوی ادیان
انگلستان» و «نمایندگی فرهنگی جمهوری اسلامی
ایران» در شهر «لندن» برگزار شد.

در این نشست صمیمی که جمعی از صاحب نظران
در این موضوع از کشورهای انگلستان، مصر، ایران
و… به عنوان سخنران شرکت کرده بودند موضوعات
مختلفی چون «منجی گرایی، مهدویت، موعود در آئین
مسیحیت و…» مورد بحث و مطالعه واقع شد.

آقایان «سیدنی شیپتون (مدیر اجرایی مؤسسه
مرکز گفت وگوی ادیان انگلستان)، سر زیگموند
استرانبرگ (رئیس بنیاد گفت وگوی ادیان)، مارکوس
بری بروک (رئیس مرکز کلیسای آکسفورد)، دکتر
زکی بداوی از مصر و آیت اللّه شیخ محسن اراکی
(رئیس مرکز اسلامی انگلستان)، آیت اللّه امامی
کاشانی و اسماعیل شفیعی سروستانی (مدیر مسؤول
مؤسسه فرهنگی موعود) در زمره شرکت کنندگان
اصلی و مدعو بودند.

کنفرانس در دو نوبت و به صورت مجزا با حضور
جمعی از اندیشمندان و فضلای انگلیسی، ایرانی و
پاکستانی برگزار شد.

مجموعه مقالات این کنفرانس در قالب یک جلد
کتاب از سوی مرکز اسلامی انگلستان منتشر خواهد
شد.

برگزاری این کنفرانس و طرح «موعود ادیان» در
یک کشور اروپایی حکایت از بروز حساسیت و تعلق
خاطر عموم ملل به وقایع آخرالزمان دارد و ضرورت
برنامه ریزی جدی مراکز فعال فرهنگی وابسته به
جمهوری اسلامی را متذکر می شود.

در حاشیه کنفرانس نیز گفت وگوها و نشستهای
جنبی سخنرانان و جلسات پرسش و پاسخ جلب نظر
می کرد.

موعود، ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این
نشست فرهنگی، ضرورت انتشار مباحث ویژه
مهدوی را به زبانهای مختلف و با ادبیات مناسب
متذکر می شود.

آنچه درپی می آید خلاصه ای از متن سخنرانی
اسماعیل شفیعی سروستانی مدیر مسؤول مجلات
موعود و موعودجوان در کنفرانس مزبور است. امید
که مقبول طبع خوانندگان موعود واقع شود.ان شاءاللّه

گفت وگو از «موعود ادیان» و منجی آخرالزمان،
گفت وگویی است دیرین، با عمری به درازای خلقت
انسان و سکنای او در عرصه خاک. این تاریخ بلند از یک
سو و اشتراک آن در میان همه اقوام و ملل، از دیگرسو
حکایت از ذاتی بودن این معنا در نوع انسان دارد و
شاید بتوان به مدد این باور مشترک و انتظاری که
مصادیق آن را در میان آراء، اقوال و حتی اساطیر اقوام
مختلف ساکن در گستره زمین می توان برشمرد انسان
را «موجودی منتظر» تعریف کرد.

این «موجود منتظر» که اتفاقا همین تعریف او را از
سایر موجودات متمایز ساخته است در گذار از شرایط
مختلف تاریخی و فراز و نشیبهای حیات همواره در
تلاش برای گذار از «وضع موجود» و فراهم آوردن
«وضعی مطلوب» گونه های مختلف «فرهنگها» و
«تمدنها» را به نمایش گذارده است.

تولد و حیات «تمدنها» انعکاس این تمنای بزرگ
است چنانکه رویگردانی بشر از بسیاری از فرهنگها،
ایدئولوژیها، نظریه ها و… نیز نشان از آن دارد که
هیچیک به تمامی قادر به ارضای انسان و پاسخگویی
به تمنای درونی او نبوده اند. به عبارت دیگر، انسان از
همه آنچه که حقیقتا نمی تواند پاسخگوی تمنای
دستیابی او به «عدالت»، «آزادگی»، «اخلاق» و
بهره مندی عادلانه از نعمتهای خدا باشد، دست شسته
و بر شاهراه انتظار چشم به آینده ای برتر دوخته است.
جالب توجه آنکه همه مدعیان نجات بشر، سعادتمندی،
رفاه و امنیت نیز با اشاره به همین «میل و تمنای»
مشترک، امکان ماندن، بهره کشی و سوء استفاده از
طبیعت زلال و صاف انسانها را پیدا کرده اند.

«موعود ادیان» نه یک پندار و یا خرافه و نه حاصل و
محصول روزگار سخت زندگی و عکس العملهای روانی
و احساسی بلکه، واقعیتی است که ریشه در جان انسان
دارد. از یک سو خرد انسانی و از دیگر سو بیان مشترک
همه پیامبران الهی، تمامی حکیمان فرزانه، قدیسان
آزاده و ادبیات همه اقوام و ملل این نکته را تأیید کرده و
بدان صحه می گذارد. چه، هیچ انسانی در شرایط
طبیعی ضرورت دستیابی به عدالت سلامتی، رفاه،
عدالت، امنیت و برخورداری مشترک از نعمتهای عالم
را منکر نمی شود، هیچ صاحب عقل و خردی نیز
ضرورت تجربه کامل ترین رتبه و سطح از اینهمه
نعمتها را رد نمی کند. چه، بدون ظهور و بروز این درجه
از کمال همه مجاهدتهای انبیا، کوشش مصلحان و
رشادت سلحشوران ابتر و رها می ماند و یأس و
نومیدی بر تمامی ساحتهای اخلاقی و روحی سایه
می افکند و انسان به تمام معنی از کارکرد حقیقی دور
می افتد. به آن می ماند که کسی ظهور و بروز «کمال» در
ثمره های زمین و گیاهان و جانوران را منکر شود و آن
را امری وهمی و غیر واقعی فرض کند. از همینجاست
که عرض می کنم «انتظار فرا رسیدن روز مقدس ظهور
موعود ادیان»، انتظار فرا رسیدن روز کمال انسان
است. موجودی که برتر و شایسته تر از همه نباتات و
جانوران و اشرف آنها خلق شده است. این معنا حامل
قوی ترین انگیزه و پشتوانه بزرگ ترین اراده برای
زیستن، سالم ماندن، مجاهده و تلاش برای بیرون راندن
همه نشانه های تباهی از ساحت زندگی و مناسبات
فردی و اجتماعی است. شاید از همین جهت و به دلیل
همین پتانسیل قوی است که همواره دشمنان بشر،
استعمارگران و سرمایه داران طالب قدرت و سیطره،
سعی در نفی و انکار این ایده و ملوث ساختن آن با
مفروضاتی بی پایه کرده اند تا حقیقت و واقعیتی بزرگ
و انسان ساز را خرافه ای ضعیف جلوه گر سازند و از
این طریق امکان ادامه حیات و سیطره خود را فراهم
نمایند.

جان مایه و «روح» همه آثار ماندگار فرهنگی، همه
ادب و ادبیات سترگ و جاودان ملل، همه تابلوهای
نقاشان آرمانگرا و همه داستانهای مانده از
سلحشوران نام آور، مدیون این بخش از حقیقت آدمی
است چنانکه همه آثاری که به نوعی اسبابِ ماندن در
بی اخلاقی، دنیاپرستی، ابتذال و دوری از معنا و
معنویت را فراهم آورده اند محصول غفلت، غیبت و
دوری جستن آگاهانه و ناآگاهانه از این امرند.

آیا تقدس زادیی از عالم و آدم، غلبه ماتریالیسم،
اصالت یافتن سودپرستی و واماندگی انسان معاصر
در بهره مندیهای صرفا مادیِ جسمی و جنسی که
جملگی طی چند قرن اخیر موجبات بروز شکافهای
طبقاتی، بحرانهای زیست محیطی، جنگهای
خانمانسوز، فاصله عمیق میان کشورهای برخوردار و
عقب مانده، توسعه فساد اخلاقی و امثال اینها را فراهم
ساخته علتی جز غفلت از این وجه از حقیقت و وجود
انسان دارد؟

سکولاریزه کردن همه فرهنگها و تمدنهای کهن و
ارائه تفاسیر صرفا مادی از معتقدات اقوام و ملل و سلب
حیثیت معنوی از انسان و طبیعت، همه اسباب لازم را
برای خلع سلاح شدن انسان از معنا و معنویت و بی پناه
ماندن او در وقت غلبه بحرانها و هوسها مهیا کرده
است. از همین روست که انسانِ بی پناه معاصر، پناه
آوردن به افیون و مواد تخدیرکننده روان و یا تن دادن
به ابتذال را پا به پای جدالی خانمان برانداز برای
دستیابی به ثروت و قدرت پیشه خود ساخته است تا
شاید از این طریق دمی بی خبری و یا آسودگی موقتی و
البته آسیب پذیر و میرا را نصیب خود سازد.

این امر همه شرایط لازم را برای بروز انفعال و
تأثیرپذیری انسان معاصر فراهم کرده است؛ شرایطی
که سود اصلی را نصیب شیطان، دجال صفتان و
حامیان و مبلغان آنان ساخته و روحیه مقاومت،
مجاهده و تلاش برای عدالتخواهی را تضعیف نموده
است. روحیه ای که به تمامی در باور بزرگ به «موعود
و منجی آخرالزمان» نهفته است. نویدی برای عدالت،
آزادگی و امنیت فراگیر.

اگر بخواهیم عصاره تمام آراء موجود درباره
«منجی و موعود ادیان» و آنچه را که جملگی منتظران
موعود بر آن متفق اند، در چند کلمه خلاصه کنیم جز این
سه امر به دست نمی آید:

رویکرد معنوی به عالم؛ عدالت فراگیر و کوتاه شدن
دست ابلیس از همه ساحتهای فکری، فرهنگی و مادی
حیات انسان.

این سه امر مهم امروزه در وجود انسانها مبدل به
آرزو و میل سرکوفته گشته است و این در حالی است
که فرهنگ و تمدن غربی با تکیه بر امانیسم، آمپریسم و
ماتریالیسم طی چهارصد سال اخیر نه تنها موجب
بروز رویکرد صرفا مادی به عالم و تغییر همه تعاریف
پذیرفته شده ادیان درباره انسان، جهان و طبیعت شده؛
بلکه زمینه ظهور امپریالیسمی را فراهم آورده که
فراموشی همه سنتهای مقدس و باورهای قلبی مشترک
پیروان ادیان را با خود دارد. گوئیا بی آنکه بخواهیم
دست شیطان را بر همه تار و پود انسان، جهان و
طبیعت آزاد گذاشته ایم و محصول این آزادی دست
شیطان چیزی جز بالا گرفتن آمار بیماریهای بنیان کن،
بحرانهای زیست محیطی، فقر، فساد، ظلم و تنهایی
انسان در عرصه زمین نیست.

اجازه می خواهم از ذکر ارقام و آمار این همه بحران
دوری بجویم چه، نگاهی ساده به صحنه حیات مادی و
فرهنگی انسان امروز و مراجعه به انبوه بانکهای
اطلاعاتی موجود، ما را رویارو با انواع آمارها و
نمودارهایی می سازد که گاه حجم آن موجب بروز یأس
و ترس از آینده بشر می شود.

شاید دریافت مشترک انسانها در وقت مشاهده
اینهمه بحران، یأس از انواع ایدئولوژیهای سیاسی،
اجتماعی و شکست بسیاری از نظامهای اجتماعی طی
همه سالهای قرن بیستم که با خود تنها وعده عدالت و
بهروزی را داشتند حکایت از رویکردی نو و اتفاقی
مقدس دارد. حادثه ای که وقوع آن جز با گذر انسان از
دروازه خودپرستی و روی آوردن به آسمان ممکن
نبوده و نیست.

این رویکرد، همراه با امید شیرین دیدار فصل
رهایی انسان معاصر در اولین دهه از هزاره جدید به
عالم معنا، آسمان و فرهنگ معنوی است. این رویکرد را
در میان همه ملل و وجه مشخصی از آن را د