پاورپوینت کامل راهکارهای توسعه فرهنگ مهدویت ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راهکارهای توسعه فرهنگ مهدویت ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راهکارهای توسعه فرهنگ مهدویت ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راهکارهای توسعه فرهنگ مهدویت ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

مقدمه :

اصطلاح دکترین (Doctrine) در فرهنگ و ادبیات
جامعه شناسی و سیاسی، به نظریه، آئین، یا مکتبی
اطلاق می شود که براساس آن، مجموعه ای از مسائل و
موضوعات خردتر تفسیر می شود. در یک دکترین، یک
یا چند اصل بنیادین وجود دارد که دیگر نظریه ها با
آنها معنا می یابند. در تفکراسلامی مسئله مهدویت از
جمله موضوعاتی است که در کانون اعتقادات اسلامی
قرار دارد و دارای موقعیت و منزلت ویژه ای است.

مبحث مهدویت در اسلام، و مبحث مصلح جهانی در
ادیان به منزله فلسفه تاریخ تلقی می گردد. از این رو در
اینجا ما آن را به عنوان نظریه ای اصلی و بنیادین، که بر
محور آن بسیاری از اعتقادات دیگر تفسیر می پذیرند،
مطرح ساخته، از آن به دکترین مهدویت تعبیر
نموده ایم.

مقصود از دکترین مهدویت، نگریستن به موضوع
ظهور امام عصر(ع) و حکومت جهانی ایشان، به مثابه
یک تئوری جامع و فراگیر است.

آموزه مهدویت در طول تاریخ فرهنگ اسلامی
همواره مورد توجه اندیشمندان اسلامی بوده و هیچ
آموزه دیگری به اندازه آن از اهمیت برخوردار نبوده
است؛ اما علی رغم این اهمیت، متأسفانه به مثابه یک
تئوری و راهکار مهم مورد توجه و دقت نظر قرار نگرفته
است. از این رو بر اندیشمندان و فرهیختگان است که در
این باره به ژرف اندیشی و فرهنگ سازی بپردازند تا
مهدویت آنچنان که شایسته است و در متون دینی ما
سفارش شده، مورد توجه قرار گیرد. از آنجا که به نظر
نگارنده، آموزه مهدویت در اسلام دارای منزلت دکترین
اعتقادی ـ فلسفی است، در این مقاله روشهایی راهبردی
برای گسترش فرهنگ مهدویت ارایه می شود. امید ما بر
آن است که این آموزه دینی، علاوه بر حاکمیت بر
احساسات و عواطف ما، در محیطهای علمی و پژوهشی
هم شفاف سازی شود.

۱. تئوری پردازی پیرامون مهدویت

آموزه دینی مهدویت دارای دامنه تاریخی است و از
بنیادی ترین اصول اعتقادی مسلمانان شمرده می شود؛
و در میان دیگر ادیان نیز با عنوان مصلح جهانی مورد
توجه قرار گرفته است. با توجه به اهمیت موضوع
مصلح جهانی در بین ادیان، لازم است اندیشمندان با
تئوری پردازی و گفت وگوهای علمی، نقد و نظرها و
نکته سنجی ها و اظهارنظرهای ژرف پیرامون این
آموزه، به قوت علمی این موضوعِ بین الادیانی بیفزایند.

امروزه پیروان ادیان نتوانسته اند، دکترین مهدویت
را مانند تئوریهای معاصر، عرضه کنند و به
فرهنگ سازی بپردازند؛ به عنوان مثال تئوری
«سوسیالیسم» بعد از انقلاب شوروی، چنان بر فرهنگ
جهان اثر گذارد که نیمی از جهان را تحت سیطره
خویش درآورد. به طوری که غالب عناصر فرهنگی از
ادبیات سوسیالیسم تأثیر پذیرفت؛ و رمانها، فیلمها،
نمایشنامه ها، آثار هنری، اقتصاد، سیاست، تولید،
روابط بین الملل، فلسفه، مبارزه سیاسی، و بسیاری از
دیگر زمینه های فرهنگی با تفکر سوسیالیسم آمیخته
شد و از آنها قرائتی سوسیالیستی ارائه گردید. اما
امروزه دامنه فعالیتهای فرهنگی ما در مورد آموزه
وحیانی مصلح جهانی، بسیار اندک است و کمتر فعالیت
ژرفی در این عرصه صورت گرفته است. شایسته آن
است که در عرصه تبلیغ دینی، به سخنان سطحی و
کلیشه ای بسنده نکنیم، تا فرزندان ما ناخودآگاه چنین
تصور نکنند که اندیشه دینی یک امر فرعی و حاشیه ای
است. همچنین متأسفانه نتوانسته ایم مسئله مهدویت را
همچون پاره ای از مباحث علمی دیگر، مانند: هرمنوتیک،
معرفت شناسی، تئوریهای حکومت، کثرت گرائی و
کثرت اندیشی، سنت و مدرنیسم و… به عرصه گفت وگو
و تئوری پردازی بکشانیم و زوایای گوناگون بحث را
مورد نقد و نظر قرار دهیم. خارج ساختن بحث مهدویت
از عرصه های سنتی و وارد کردن آن در محیطهای
پژوهشی ـ علمی موجب آن می شود که مسئله مهدویت
بر زندگی انسانها اثر گذاشته، آنها را با امام عصر(ع)
مرتبط سازد.

۲. پژوهش عمیق و علمی در تاریخ زندگی امامان(ع)
از جمله امام عصر(ع)

متأسفانه باید گفت آن چنان که تاریخ زندگی پاره ای
از اندیشمندان بزرگ مانند افلاطون، ارسطو، دکارت،
کانت، و دیگران مورد پژوهش آکادمیک و علمی قرار
گرفته تاریخ زندگی امامان معصوم مورد مطالعه و
پژوهش قرار نگرفته است. از زمان حیات افلاطون تا
کنون بیش از ۲۴۰۰ سال می گذرد. او در دوره ای
می زیست که تاریخ نگاری و آثار مکتوب به ندرت به
چشم می خورد و محققان درباره شخصیت او با
محدویت منابع مواجه اند، اما با این حال بیش از دو هزار
کتاب پیرامون اندیشه های او نوشته شده است. در
مقایسه، امامان معصوم(ع) هزار سال پس از افلاطون
می زیسته اند و متعلق به دوره ای هستند که
تاریخ نگاری و کتاب نویسی رایج بود، لکن ما هنوز
نسبت به پیشوایان دینی خود شناخت تحلیلی و منسجم
نداریم و بسیاری از زوایای شخصیت آنان برای ما
پنهان و مبهم مانده است.

در فرهنگ ما شخصیت امام مهدی(ع) به قدر
افلاطون مورد شناسایی قرار نگرفته و ما نتوانسته ایم
ارزش واقعی این انسان آسمانی را به جهانیان
بشناسانیم. از این رو پیشنهاد می شود که دربا