پاورپوینت کامل کتاب شناسی توصیفی; الصحیفه المبارکه المهدیه ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتاب شناسی توصیفی; الصحیفه المبارکه المهدیه ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتاب شناسی توصیفی; الصحیفه المبارکه المهدیه ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتاب شناسی توصیفی; الصحیفه المبارکه المهدیه ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۷۲

مجتهدی، سیدمرتضی، الصحیفه المبارکه المهدیه،
چاپ اول: انتشارات حاذق، قم، ۱۴۱۹ق، ۷۵۹ صفحه،
قطع وزیری.

دعا و نیایش در تمامی ادیان، جایگاه و منزلت
ویژه ای دارد و یکی از پرشورترین و خالصانه ترین
آداب دینی است. کمالات و تجربه های حضوری انسان
از خداوند، در نیایش تجلی پیدا می کند. به تعبیر دیگر،
دعا ثمره ایمان و تجربه خصوصی مؤمنان تلقی
می شود و در عین حال سبب افزایش ایمان و دینداری
است. از این رو، پیوسته در طول تاریخ شیعه، عالمان
دینی به جمع آوری دعاهایی پرداخته اند که از جانب
پیشوایان معصوم(ع)، صادر شده است؛ از جمله
مصباح المجتهد اثر شیخ طوسی، المصباح والبلدالامین
اثر شیخ ابراهیم کفعمی، الاقبال اثر سیدبن طاووس،
دارالسلام اثر محدث نوری، مفاتیح الجنان اثر شیخ
عباس قمی و دهها کتاب ارزشمند دیگر.

در این راستا، بعضی از کتابها، مستقلاً به
جمع آوری مجموع دعاهای یک معصوم، اختصاص
یافته است که از آن جمله صحیفه سجادیه است که
دعاهای بی نظیر امام سجاد(ع) در آن جمع آوری شده
است. هم چنین در عصر غیبت کبری، بعضی از عالمان
شیعه به جمع آوری دعاها و زیارتهایی پرداخته اند که
از امام مهدی(ع) رسیده، یا ایشان به خواندن آن توصیه
فرموده اند، و یا از معصومان(ع) درباره ایشان صادر
شده است. کتابهایی که در این زمینه گردآوری شده، با
عنوان صحیفه المهدی معروف شده اند؛ به عنوان مثال
می توان به کتاب الصحیفه القائمیه، به کوشش شیخ
فضل اللّه نوری (شهادت ۱۳۲۷ق)، الصحیفه المهدویه
توسط میرزا محمدابن رجبعلی تهرانی (تألیف ۱۳۵۵ق)،
صحیفه المهدی به کوشش آقای جواد قیومی اصفهانی،
الصحیفه الهادیه و التحفه المهدیه اثر ابراهیم بن محسن
کاشانی (وفات ۱۳۴۵ق)، صحیفه المهدی اثر عیسی سلیم
پوراهری (چاپ ۱۴۰۶ق) و کتاب الصحیفه المباکه المهدیه
به کوشش آقای سید مرتضی مجتهدی اشاره کرد.۱
علاوه بر این، بعضی از کتابها پیرامون مهدویت نوشته
شده که، به طور غیر مستقل به دعاها و نیایشهای امام
عصر(ع) پرداخته و تنها بخشی از کتاب را به این مسئله
اختصاص داده اند؛ به عنوان مثال می توان به کتاب کلمه
الامام المهدی(ع) اثر سید حسن شیرازی، تکالیف الانام
فی غیبه الامام، اثر صدرالاسلام علی اکبر همدانی،
جنه المأوی اثر محدث نوری و العبقری الحسان، تألیف
علی اکبر نهاوندی اشاره کرد.

کتاب الصحیفه المبارکه المهدویه به کوشش آقای
سیدمرتضی مجتهدی را می توان در حال حاضر
آخرین کتاب در زمینه گردآوری دعاها، زیارت نامه ها و
اعمالی دانست که از امام عصر(ع) و یا درباره ایشان
رسیده است. وی با تکیه بر تمامی کتابهای موسوم به
الصحیفه المهدویه و کتابهای دعا، که پیش از او پیرامون
مهدویت نوشته شده، این کتاب را تألیف کرده است.
نویسنده در مقدمه این کتاب، فهرستی از کتابهای
عالمان پیشین را به صورت خطبه و نیایش، و همچنین
در بخش پایانی به صورت کتاب شناسی ذکر کرده
است؛ از این رو، اثر ایشان نسبت به کتابهای مشابهی
که پیش از وی نوشته شده، جامع تر به نظر می رسد.

با این حال، مؤلف در مقدمه کتاب می گوید:

«تنها توانسته است بخشی از دعاها و زیارتهای
منسوب به امام مهدی(ع) را ذکر کند و مجموعه دعاها
پیرامون امام عصر(ع) بیشتر از مقدار مذکور است».
وی، به عنوان نمونه، به دعایی اشاره می کند که از جانب
امام عصر(ع)، به واسطه یکی از ملازمین امام، به
مرحوم آیت اللّه شیخ مرتضی حائری۲ رسیده بود، و
مرحوم حائری از این دعا استفاده می کرد اما آن دعا به
دیگران نرسیده است.

الصحیفه المبارکه المهدویه، با قطع نظر از مقدمه و
خاتمه، در ۱۲ بخش به تعداد امامان دوازده گانه، تنظیم
شده است و مؤلف برای تقسیم بندی مباحث اصلی کتاب
و دعاهای رسیده از معصومان، عناوینی را وضع
نموده است؛ مؤلف در مقدمه کتاب، مطالبی مانند فایده
و اهمیت دعا، لزوم دعا برای امام مهدی(ع)، کیفیت دعا
برای ظهور امام عصر(ع)، صفات نیکوی حاصل از دعا،
زمانها و مکانهای مخصوص دعا را مطرح کرده اند.
ایشان در این مقدمه با استفاده از کتابهای علمای
گذشته، هر چه را که در رابطه با دعا و نیایش و زیارت
امام عصر(ع) لازم است، متذکر شده است؛ از این رو
مقدمه مزبور، به منزله کتابی در زمینه دعاشناسی
است و خواندن آن نکته های زیادی را به خواننده
می آموزد.

پس از مقدمه، بخش اول با عنوان «فی أدعیه الأیام»
(دعای روزهای خاص) آغاز می گردد و دعاهایی را
شامل می شود که در روزهای خاص یا پس از نمازهای
خاص خوانده می شود؛ مثل دعاهایی که برای ظهور
امام عصر(ع) در روز جمعه خوانده می شود، یا دعای
عهد که خواندن آن پس از نماز صبح، توصیه شده
است. در این بخش دعاهایی مانند دعای علوی مصری
و دعایی که امام عصر(ع) به خواجه نصیر طوسی
آموخت، به چشم می خورد.

بخش دوم با عنوان «فی أدعیه الشهور» (دعا در
ماههای خاص)، مطرح شده است. این باب، شامل
دعاهایی است که در ماههای خاصی خوانده می شود،
به عنوان مثال دعایی که برای ظهور امام عصر(ع) در
نیمه شعبان، هیجدهم رمضان، سوم شعبان و
روزهایی از ماههای خاص هجری قمری، خوانده
می شود.

بخش سوم با عنوان «فی الأدعیه غیر المختصه بیوم
خاص» (دعاهایی که به روز خاصی، اختصاص ندارد)،
شامل دعاهایی است که در تمام طول سال و در هر
زمان و مکانی می ت وان آنها را خواند؛ مانند: دعای
غریق، فرج، استغاثه، حاجت، و امثال آن.

بخش چهارم، از دو فصل تشکیل شده و با عنوان
«فی ألادعیه التی دعابها مولانا صاحب الزمان(ع) للناس او
علی الناس» (دعاها و نفرینهای امام عصر(ع)) آمده است.
در فصل اول: دعای امام(ع) به سید حمیری و ابراهیم بن
مهزیار و یا توقیعهایی (نامه هایی) که امام عصر(ع) در
آنها دعا نموده است، مانند نامه امام(ع) به شیخ مفید یا
قاسم بن علاء ذکر شده است؛ اما در فصل دوم دعاهایی
ذکر گردیده که امام(ع) در آنها پاره ای از افراد و
شخصیتهای منفور تاریخ مانند: معاویه، اهل غلو و
پاره ای از مدعیان بابیت را مورد لعن خود قرار می دهند.

بخش پنجم، با عنوان «فی ما قرئه مولانا
صاحب الزمان ارواحنا فداه» (آنچه را که امام عصر(ع)
قرائت فرموده است)، شامل پاره ای از دعاهاست که
امام در موقعیتهای خاص ذکر نموده است. مانند: قرائت
سوره قدر توسط امام عصر(ع) در شکم مادر، دعای
ایشان هنگام ولادت، و یا دعای امام در سرداب مقدس.

بخش ششم، دارای این عنوان است: «فی الأدعیه التی
نقلها مولانا صاحب الزمان(ع) عن آبائه الطاهرین»
(دعاهایی که امام زمان(ع) از پدران معصوم خویش نقل
فرموده است). در این بخش پاره ای از حرزها و
دعاهایی که انسان را از گرفتاریها حفظ می کند، نقل
شده است؛ مانند: دعای علی(ع) در سختیها، حرز یمانی،
دعای حریق، دعا