پاورپوینت کامل نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

عظمت وجودی و ابعاد مختلف شخصیت حضرت صاحب الامر(ع)، باعث شده است که در طول هزار و اندی سال که از
غیبت کبری می گذرد، هر گروه از مردم بسته به گرایشهای خاص اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی که داشته اند، از منظری
خاص به تحلیل شخصیت و تعیین جایگاه آن حضرت در عالم هستی بپردازند و هر گروه تنها درک و تصور خود از این
موضوع را تصور درست و مطابق با واقع از شخصیت آن یگانه هستی تلقی کند.

در این میان جمعی از اصحاب سیر و سلوک و رهروان طریق عرفان و معنی با طرح موضوع خلیفه الله و انسان کامل و
همچنین نقشی که حجت الهی در عالم هستی، دارد تنها به جنبه فرا طبیعی آن وجود مقدس توجه کرده و از سایر
جنبه ها غفلت ورزیدند.

گروهی دیگر از اصحاب شریعت توجه خود را تنها معطوف به جنبه طبیعی آن وجود مقدس ساخته و ضمن مطرح
کردن نقشی که آن حضرت به عنوان امام و پیشوای مردم به عهده دارند هیچگونه مسؤولیتی را در زمان غیبت متوجه
مردم ندیدند و تنها تکلیف مردم را این دانستند که برای فرج آن حضرت دعا کنند تا خود بیایند و امور مردم را اصلاح
کنند.

عده ای هم ضمن توجه به جنبه فرا طبیعی و طبیعی وجود مقدس حضرت حجت(ع)، تمام هم و غم خود را متوجه
ملاقات با آن حضرت ساخته و تنها وظیفه خود رااین دانستند که با توسل به آن حضرت به شرف ملاقات با آن ذات
اقدس نائل شوند.

اما در این میان گروهی با در نظر گرفتن همه ابعادی که بدانها اشاره شد به طرح معنای درست انتظار پرداخته و در
صدد تعیین وظیفه و نقش مردم در دوران غیبت برآمدند. در این دیدگاه هم مساله خلافت الهی انسان کامل مطرح است،
هم به جایگاه و نقش مردم در قبال آن حضرت توجه شده و هم وظیفه ای که مردم در دعا برای حفظ آن وجود مقدس و
تعجیل در ظهورش دارند از نظر دور داشته نشده است.

شاید بتوان امام راحل امت ، رضوان الله تعالی علیه، را به عنوان درخشان ترین چهره از گروه اخیر ذکر کرد. ایشان با
صراحت به نقد و بررسی برداشتهای مختلفی که از مساله انتظار فرج وجود دارد پرداخته و دیدگاه خاص خود را در این
زمینه چنین مطرح ساختند:

«البته این پر کردن دنیا رااز عدالت، این را ما نمی توانیم بکنیم، اگر می توانستیم می کردیم. اما، چون نمی توانیم بکنیم
ایشان باید بیایند. الان عالم پر از ظلم است، شما یک نقطه هستید در عالم. عالم پر از ظلم است. ما بتوانیم جلوی ظلم را
بگیریم، باید بگیریم، تکلیفمان است. قرآن و ضرورت اسلام و قرآن تکلیف ما کرده است که باید برویم همه کار را بکنیم،
اما نمی توانیم بکنیم ، چون نمی توانیم بکنیم باید او بیاید تا بکند، اما ما باید فراهم کنیم کار را ، فراهم کردن اسباب این
است که کار را نزدیک بکنیم ، کار را همچو بکنیم که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت(ع) … » (۱)

در جائی دیگر نیز ایشان درباره مفهوم «انتظار فرج » می فرمایند:

«انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیداکند. و مقدمات ظهور ان
شاءالله تهیه شود.» (۲)

برای روشن شدن بیشتر دیدگاه اخیر، در این مقاله، در ضمن سه گفتار روایات مربوط به «انتظار موعود» را مورد بررسی
قرار می دهیم تا روشن شود که:

۱- انتظار چه ضرورتی دارد؟

۲- فضیلت آن چیست؟

۳- چه وظایفی در عصر غیبت بر عهده منتظران است؟

وجوب انتظار

در تفکر شیعی انتظار موعود، با خصوصیاتی که در این تفکر برای آن برشمرده شده ، به عنوان یک اصل مسلم اعتقادی
مطرح بوده و در بسیاری از روایات شیعه بر ضرورت انتظار قائم آل محمد:، تصریح شده است. که از جمله می توان به
روایات زیر اشاره کرد:

۱- محمدبن ابراهیم نعمانی در کتاب «غیبت » به سند خود ازابوبصیر روایت کرده است که روزی امام صادق(ع) خطاب به
اصحاب خود فرمودند:

«الا اخبرکم بما لا یقبل الله عزوجل من العباد عملا الا به؟ فقلت: بلی ، فقال: شهاده ان لااله الاالله ، و ان محمدا عبده و
[رسوله]، و الاقرار بما امرالله ، والولایه لنا، والبرائه من اعدائنا – یعنی الائمه خاصه – والتسلیم لهم، والورع، والاجتهاد،
والطمانینه ، والانتظار للقائم،(ع)» (۳)

«آیا شمارا خبر ندهم به آنچه خدای عزوجل هیچ عملی را جز به آن از بندگان نمی پذیرد؟ گفتم: چرا، فرمود: گواهی دادن
به اینکه هیچ شایسته پرستشی جز خداوند نیست و اینکه محمد(ص) بنده و فرستاده او است ، و اقرار کردن به آنچه
خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما، و بیزاری از دشمنانمان – یعنی خصوص امامان – و تسلیم شدن به آنان ، و
پرهیزکاری و اجتهاد و اطمینان و انتظار قائم(ع)»

۲- ثقه الاسلام کلینی در اصول کافی به سند خود از اسماعیل جعفر روایت می کند که روزی مردی بر حضرت ابوجعفر
امام باقر(ع) ، وارد شد و صفحه ای در دست داشت. حضرت باقر(ع)، به او فرمود:

«هذه صحیفه مخاصم سال عن الدین الذی یقبل فیه العمل .فقال: رحمک الله ، هذاالذی ارید، فقال ابوجعفر(ع): شهاده
ان لااله الاالله. وحده لا شریک له ، و ان محمدا عبده و رسوله و تقر بما جاء من عندالله و الولایه لنااهل البیت، والبرائه من
عدونا، والتسلیم لامرنا، والورع ، والتواضع و انتظار قائمنا، فان لنا دوله ، اذا شاءالله جاءبها». (۴)

این نوشته مناظره کننده ای است که پرسش دارد از دینی که عمل در آن مورد قبول است . آن مرد عرض کرد:
حمت خداوند بر تو باد همین راخواسته ام. پس حضرت ابوجعفر باقر(ع) ، فرمود: گواهی دادن به اینکه خدا یکی است و
هیچ شریکی برای او وجود ندارد، و این که محمد بنده و رسول او است، و این که اقرار کنی به آنچه از سوی خداوند آمده ،
و ولایت ما خاندان و بیزاری از دشمنان ، و تسلیم به امر ما، و پرهیزکاری و فروتنی ، و انتظار قائم ما ، که ما را دولتی است
که هر وقت خداوند بخواهد آن را خواهد آورد».

۳- شیخ صدوق در کتاب «کمال الدین » به سند خود از عبدالعظیم حسنی روایت می کند که:

«روزی بر آقایم محمدبن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن ابی طالب:، وارد شدم و می خواستم
که درباره قائم از آن حضرت سؤال کنم که آیا همان مهدی است یا غیر او پس خود آن حضرت آغاز سخن کرد و به من
فرمود»:

«یا اباالقاسم ،ان القائم منا هوالمهدی الذی یجب ان ینتظر فی غیبته و یطاع فی ظهوره، و هو الثالث من ولدی ». (۵)

«ای ابوالقاسم بدرستی که قائم از ماست و او است مهدی که واجب است در زمان غیبتش انتظار کشیده شود و در
ظهورش اطاعت گردد، و او سومین [امام] از فرزندان من است ».

روایات بالا و بسیاری روایات دیگر – که در این مجال فرصت طرح آنها نیست – همگی بر لزوم انتظار حضرت قائم در
دوران غیبت دلالت می کند، اما حال باید دید که انتظار که این همه بر آن تاکید شده و یکی از شرایط اساسی اعتقاد
اسلامی شمرده می شود – چه فضیلتی دارد و شخص منتظر چه وظایفی بر عهده دارد.

فضیلت انتظار

در روایات وارد شده از ائمه معصومین(ع)، آنچنان مقام و منزلتی برای منتظران موعود آخرالزمان برشمرده شده که گاه
انسان را به تعجب وامی دارد که چگونه ممکن است عملی که شاید در ظاهر ساده جلوه کند از این چنین فضیلتی
برخوردار باشد. البته توجه به فلسفه انتظار و وظایفی که برای منتظران واقعی آن حضرت بر شمرده شده، سر این
فضیلت را روشن می سازد.

در اینجا به پاره ای از فضائلی که برای منتظران قدوم مصلح جهانی حضرت بقیه الله الاعظم بر شمرده شده اشاره
می کنیم: ۱- مرحوم صدوق در کتاب «کمال الدین » از امام صادق(ع) ، روایت کرده که آن حضرت به نقل از پدران
بزرگوارشان، – که بر آنها درود باد – فرمود:

«المنتظر لامرنا کالمتشحط بدمه فی سبیل الله » (۶)

«منتظر امر (حکومت) ما، بسان آن است که در راه خدا به خون خود غلتیده باشد»

۲- در همان کتاب به نقل از امام صادق ،(ع) ، روایت دیگری به این شرح در فضیلت منتظران وارد شده

«طوبی لشیعه قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته و المطیعین له فی ظهوره اولئک اولیاءالله الذین لاخوف علیهم و لا
هم یحزنون » (۷)

«خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش منتظر ظهور او هستند و در هنگام ظهورش فرمانبردار از او، آنان
اولیاء خدا هستند ، همانها که نه ترسی برایشان هست و نه اندوهگین شوند».

۳- مرحوم مجلسی در کتاب «بحارالانوار» به سند خود از امیرالمؤمنین،(ع) ، نقل می کند که آن حضرت فرمودند:

«انتظرواالفرج و لاتیاسوا من روح الله فان احب الاعمال الی الله عزوجل انتظارالفرج » (۸)

«منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند ناامید نشوید. بدرستی که خوشایندترین اعمال نزد خداوند عزوجل، انتظار فرج
است ».

۴- همچنین مرحوم مجلسی روایت دیگری را به سند خود از فیض بن مختار نقل می کند که در آن امام صادق،(ع)
می فرمایند:

«من مات منکم و هو منتظر لهذاالامر کمن هو مع القائم فی فسطاطه ، قال: ثم مکث هنیئه ، ثم قال: لا بل کم قارع معه
بسیفه، ثم قال: لا والله کمن استشهد مع رسول الله(ص)» (۹)

«هر کس از شما بمیرد در حالیکه منتظر این امر باشد همانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمه اش بوده باشد.
سپس حضرت چند لحظه ای درنگ کرده ، آنگاه فرمود: نه ، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرت شمشیر بزند،
سپس فرمود: نه، بخدا همچون کسی است که در رکاب رسول خدا(ص)، شهید شده باشد.»

وظایف منتظران

در اینکه شیعیان در دوران غیبت چه وظایفی بر عهده دارند سخنهای بسیاری گفته شده است و حتی در بعضی از کتابها،
تا هشتاد وظیفه برای منتظران قدوم خاتم اوصیاء، حضرت بقیه الله، ارواحنا له الفداء، بر شمرده شده است. (۱۰)

اما، از آنجا که تبیین همه وظایفی که شیعیان در عصر غیبت بر عهده دارند در محدوده یک مقاله نمی گنجد، ما در اینجا
به تناسب عنوان مقاله، تنها به بیان آن دسته از وظایف می پردازیم ، که توجه به آنها می تواند در رشد و بالندگی و پویایی
جامعه اسلامی مؤثر باشد:

۱- شناخت حجت خدا و امام عصر (عج)

اولین و مهمترین وظیفه ای که هر شیعه منتظر بر عهده دارد کسب معرفت نسبت به وجود مقدس امام و حجت زمان
خویش است. این موضوع تا بدان درجه از اهمیت قرار دارد که در روایات بسیاری که به طریق شیعه و اهل سنت از پیامبر
گرامی اسلام(ص)و ائمه معصومین(ع)، نقل شده ، آمده است که:

«من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه » (۱۱)

«هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد،به مرگ جاهلی مرده است ».

جمعی از اصحاب سیر و سلوک و رهروان طریق عرفان، با طرح موضوع خلیقه الله و انسان کامل و … تنها به جنبه
فراطبیعی آن وجود مقدس توجه کرده و از سایر جنبه ها غلفت ورزیده اند.

و در روایت دیگری که مرحوم کلینی به سند صحیح از فضیل بن یسار نقل می کند آمده است که:

«سمعت اباجعفر(ع)، یقول: من مات و لیس له امام فمیته میته جاهلیه، و من مات و هو عارف لامامه لم یضره تقدم
هذاالامر او تاخر، و من مات و هو عارف لامامه کان کمن هو مع القائم فی فسطاطه.» (۱۲)

«شنیدم حضرت اباجعفر (امام محمد باقر) ،علیه السلام، می فرمود: هر کس در حالی که امامی نداشته باشد بمیرد
مردنش مردن جاهلیت است و هر آنکه در حال شناختن امامش بمیرد پیش افتادن و یا تاخیر این امر (دولت ال محمد: او
را زیان نرساند و هر کس بمیرد در حالیکه امامش را شناخته همچون کسی است که در خیمه قائم،(ع)، با آن حضرت
باشد.»

توجه به مفاد دعاهایی که خواندن آنها در عصر غیبت مورد تاکید قرار گرفته است، نیز ما را به اهمیت موضوع
ناخت حجت خدا رهنمون می سازد، چنانکه در یکی از دعاهای معروف و معتبری که شیخ صدوق آن را در کتاب
«کمال الدین » نقل کرده ، می خوانیم:

«اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک اللهم عرفنی نبیک فانک ان لم تعرفنی تبیک لم اعرف
حجتک اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی اللهم لاتمتنی میته جاهلیه و لا تزع قلبی بعد اذ
هدیتنی…» (۱۳)

«بار الها! خودت را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانی پیغمبرت را نخواهم شناخت ، بارالها!پیغمبرت را به
من بشناسان که اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجت تو را نخواهم شناخت . بارالها! حجت خود را به من بشناسان که
اگر حجتت را به من،نشناسانی از دینم گمراه می گردم، خداوندا! مرا به مرگ جاهلیت نمیران و دلم را از (حق) پس از
آنکه هدایتم فرمودی منحرف مگردان …»

مؤلف کتاب ارزشمند «مکیال المکارم فی فوائد الدعا للقائم » مراد و مقصود از «معرفت امام » را، که در روایتهای یادشده بر
آنها تاکید شده بود، چنین توضیح می دهند: «بدون تردید مقصود از شناختی که امامان ما، که درودها و سلامهای خداوند
برایشان باد، تحصیل آن را نسبت به امام زمانمان امر فرموده اند، این است که ما آن حضرت را آنچنانکه هست بشناسیم. به
گونه ای که این شناخت سبب درامان ماندن ما از شبهه های ملحدان و مایه نجاتمان از اعمال گمراه کننده مدعیان
دروغین باشد، و این چنین شناختی جز به دو امر حاصل نمی گردد: اول ، شناختن شخص امام(ع) ، به نام و نسب ، و دوم ،
شناخت صفات و ویژگیهای او و به دست آوردن این دو شناخت از اهم واجبات است.» (۱۴)

البته امر دومی که در کلام یادشده بدان اشاره شده ، در عصر ما از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و در واقع این نوع
شناخت است که می تواند در زندگی فردی و اجتماعی منتظران منشااثر و تحول باشد. زیرا گر کسی بحقیقت به صفات و
ویژگیهای امام عصر (عج) و نقش و جایگاه آن حضرت در عالم هستی و فقر و نیاز خود نسبت به او واقف شود ، هرگز از یاد
و نام آن حضرت غافل نمی شود.

نکته مهمی که در اینجا باید در نظر داشت این است که شناخت و معرفت حقیقی نسبت به حجت خدا جز با عنایت حضرت
حق حاصل نمی شود و همچنانکه ، در دعایی که پیش از این بدان اشاره کردیم ، ملاحظه شد باید از درگاه الهی توفیق
شناخت حجتش را درخواست کرد، تا بدین وسیله از گمراهی و سرگردانی نجات یافت. این موضوع را از روایتی که مرحوم
کلینی به سند خود از محمد بن حکیم نقل کرده نیز می توان استفاده کرد، در این روایت آمده است:

«قال: قلت: لا بی عبدالله (ع) ، المعرفه ،من صنع من هی ؟ قال: من صنع الله ، لیس للعباد فیها صنع ». (۱۵)

«از ابی عبدالله (امام جعفر صادق)(ع)، پرسیدم: معرفت ساخته کیست؟ فرمود: از ساخته های خداوند است و برای
بندگان نقشی در حصول معرفت نیست.»

۲- تهذیب نفس و کسب فضائل اخلاقی

وظیفه مهم دیگری که هر شیعه منتظر بر عهده دارد تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیکو است، چنانکه در روایتی
که نعمانی به