پاورپوینت کامل مهم این است که ما آماده باشیم ! گفت وگو با خانم صدیقه آودیچ مسؤول سازمان زنان مسلمان بوسنی و هرزگوین (کوثر) ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهم این است که ما آماده باشیم ! گفت وگو با خانم صدیقه آودیچ مسؤول سازمان زنان مسلمان بوسنی و هرزگوین (کوثر) ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهم این است که ما آماده باشیم ! گفت وگو با خانم صدیقه آودیچ مسؤول سازمان زنان مسلمان بوسنی و هرزگوین (کوثر) ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهم این است که ما آماده باشیم ! گفت وگو با خانم صدیقه آودیچ مسؤول سازمان زنان مسلمان بوسنی و هرزگوین (کوثر) ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

اشاره:

خانم آودیچ، از جمله خواهران مسلمان شیعی، اهل بوسنی و هرزگوین می باشند که در آن
کشور به فعالیت های فرهنگی ـ تبلیغی مشغول اند. وی، در حال حاضر مسؤولیت سازمان
زنان مسلمان، «کوثر» را به عهده دارد. در طول ایامی که ایشان به همراه دوست و همکار
خود، خانم رجیچ، استاد ژنتیک دانشگاه سارایوو و مسئول کلوپ روشنفکران سازمان کوثر،
به جمهوری اسلامی ایران مسافرت کرده بودند، به سراغ ایشان رفتیم تا در خصوص
فعالیت های سازمان کوثر، و ارتباط آن با حضرت فاطمه زهرا(س)، نقش پیروان اسلام در
آن کشور اروپایی، نگاه به موضوع آخرالزمان و فعالیت هایی که در راستای گسترش شناخت
امام عصر(عج) انجام داده اند، و دیگر موضوعات برای ما و مخاطبان مجلّه سخن بگویند.

متناسب با این ایام که متعلق به بانوی بزرگ دو عالم (س) است، این گفت و گو را به
شما تقدیم می داریم.

لطفاً خودتان را معرفی کنید و برای ما از سازمانتان بگویید.

صدیقه آودیچ هستم، مسؤول سازمان زنانف مسلمان در بوسنی هرزگوین به نام «کوثر»
خانم رجیچ هم مسؤول کلوپ روشنفکران این سازمان است که استاد ژنتیک در دانشگاه پزشکی
«سارایوو» هستند.

اگر ممکن است، سازمان کوثر را مقداری معرفی کنید.

سازمان کوثر، ده سال است که تشکیل شده و سال به سال فعالیت آن گسترده تر شده
است. این سازمان بین سازمان های دیگر آنجا نقش مهمی دارد. البته آنجا سازمان ها و
انجمن های زنان زیاد دارد. ولی سازمان های مسلمان کم دارد. غیر از ما، شاید سه
سازمان دیگر وجود دارد. ولی ما از همه فعّال تر هستیم. آنهایی که غیرمسلمان هستند
از پشتیبانی غرب و آمریکا برخوردارند. خوب، ما توانایی مادّی مان کم تر است ولی
اعتقاد داریم آن قدر که توانایی داریم باید کار کنیم و نیّت، مهمّ است. کسی هست که
توانا و قوی است ولی پیروز نمی شود ولی کسی می تواند کوچک باشد ولی با نیّت و هدف
خوبی که دارد می تواند پیروز شود.

شما، چند وقت است که مسلمان شده اید؟

من و خانم رجیچ در خانواده هایی که مسلمان بودند به دنیا آمده ایم، ما مسلمان به
دنیا آمدیم.

چند سال است که شیعه شده اید؟

۱۸ یا ۱۹ سال است که شیعه شده ام.

لطفاً جریان شیعه شدن تان را برای ما بگویید.

بعداز پیروزی انقلاب اسلامی ما با تشیع آشنا شدیم. ما قبلاً اصلاً با این عقیده
آشنا نبودیم. من نمی دانستم این عقیده چیست. بعداز پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر
علاقه مند بودم که بدانم این شخص بزرگ، امام خمینی (رضوان الله علیه) کی هست؟ چطور
پیروز شدند. در آن زمان که ایران آن طور بود، چطور پیروز شد؟ کم کم از مجلّه ها،
کتاب ها، و فیلم ها استفاده کردم و این به من کمک کرد که یک روز تصمیم گرفتم
آزادانه، شیعه شوم. اصلاً اجبار نبود. حتّی من برای شیعه شدن مشکل داشتم. من بین
دوستانم «تقیّه» می کردم. خیلی مشکل داشتم. آنجا کسی نبود. حتی یک خانم، که دوستف
من باشد، نبود. وقتی نماز می خواندم و یا کار [مذهبی] دیگری انجام می دادم، همه
سؤال می کردند، چرا این کار را می کنی؟ من کم کم با یک راه عقلانی، با یک راه
منطقی، و با زحمت بسیار توانستم با آن شرایط کنار بیایم. الان در بوسنی این کار به
یک عادت تبدیل شده است. زنف روز عبارت از زنف زندگی روشن شده و هرکسی می تواند خودش
مطالعه کند، و می تواند بشناسد. ولی ما در یک محیط متفاوتی زندگی می کردیم من با
مشکلات متعددی مواجه بودم.

آیا شما مشکلی با غیر شیعیان ندارید؟

نه.

چه چیز شیعه برای شما جالب بود که شیعه شدید؟ چه نکته خاصی وجود داشت؟

تاریخ اسلام. من در ابتدا که با تاریخ اسلام آشنا شدم، یک چیزهایی را نمی دانستم،
و تعجّب می کردم. و به دنبال این بودم که چه از کتاب های اهل سنت و چه از کتب شیعه
مطالعه کنم و ببینم آیا این که شیعه می گوید درست است یا نه. حدیث ها و تفسیرهای
اهل سنت را مطالعه کردم و به یک نتیجه رسیدم. و در نهایت، پس از مطالعه کتب تشیع
دیدم، روشن است که حق کدام است. تاریخ اسلام و احکام شیعه خیلی با احکام اهل سنّت
فرق دارد. یعنی اصلاً قابل مقایسه نیستند.

در حال حاضر، وضعیت مسلمان ها در بوسنی و هرزگوین چگونه است؟ قبل از جنگ، و در طی
جنگ چطور بود؟ الان به چه صورتی درآمده؟

قبل از جنگ به مدت دو سال در بوسنی دموکراسی برقرار بود، دموکراسی آزاد. مثلاً
بار اول در بوسنی چند حزب داشتیم. اول فقط یک حزب کمونیستی بود. بعد خود مسلمان ها،
تشکیل حزب دادند. مسیحیان حزب تشکیل دادند. همه آزاد بودند. بعداز این دو سال جنگ
شروع شد و این فرصتی بود که مسلمان ها استفاده کردند و آن فرصت برای صرب ها خطرناک
بود. و آنها از مدت ها قبل طرحی داشتند. جنگ پنج سال طول کشید. قبل و بعداز جنگ
وضعیت اسلام خوب بود. وقتی مصیبتی پیش می آید باید ایمان مسلمانان بیشتر شود. بعداز
جنگ، آثار فرهنگی غرب خیلی بیش تر معلوم شد. امروز ما می توانیم بگوییم دموکراسی
داریم ولی یک مسلمان هیچ وقت به آن شکلی که دیگران دموکراسی دارند دموکراسی ندارد
بین مسلمان و غیرمسلمان در حقوق دمکراتیک تفاوت وجود دارد.

اگر الان اگر بخواهید وضعیت مسلمان ها را به ویژه در خصوص آزادی های مذهبی آنان
در بقیه کشورها برای ما توضیح بدهید چه می گویید؟

ببینید، اصطلاحاً همه آزادی مذهبی داریم. اما به عنوان نمونه، در بوسنی، خانم های
با حجاب را در محدودیت قرار داده اند. و ما فکر می کنیم که این کار ادامه خواهد
یافت، در کشور های دیگر هم وضعیت به همین شکل است. ولی من می توانم بگویم وضعیت ما
نسبتاً بهتر است. فقط ما باید آگاه باشیم، و از آن استفاده کنیم. حتی همان طور که
می دانید، همه سازمان های مسلمانان تحت کنترل هستند ولی هنوز آشکار نشده که ما شیعه
هستیم تا آنها فعالیّت ما را ممنوع کنند.

دلیل این کنترل ها را چه می دانید؟

بعداز یازدهم سپتامبر، همه مسلمان هایی که در تشکیلات حزب و سازمان و انجمن بودند
را زیر کنترل شان گرفته اند. بیشتر، وهابی ها زیر کنترل شان هستند ولی همه
سازمان ها این طور هستند.

لطفاً نظرتان را درباره ایران به ما بگویید.

دیشب من در یک سخنرانی، در مورد ایران گفتم که چه فکر می کنم. من ایران را خیلی
دوست دارم. می توانم بگویم، ایران کشور دوم من است حتی اگر فقط قلبم را مدنظر داشته
باشم، می توانم بگویم ایران کشور اول من است. من، این ارزش های شما را با آن عظمت
امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) دوست دارم. این را نگهداری کنید. حفظ کنید. سعی
کنید هرچه کم تر تأثیرپذیری از غرب داشته باشید.

به نظر شما، مردم ایران در وضعیت کنونی، چه مسؤولیتی را در مقابل سایر مسلمانان
دنیا به عهده دارند؟

ببینید، شرایط، وضعیت و فرصتی را که شما دارید، هیچ کس ندارد. و اگر این را خوب و
درست، با حکمت، با حق، با اخلاص، استفاده کنید ان شاءالله آینده شما در برابر جهان
خیلی خوب خواهد بود. اگر از این فرصت استفاده نکردید، فرصت از دست خواهد رفت و این
طبیعی است. خداوند می گوید: اگر ملتی اطاعت نکرد یا چیزهایی را خراب کرد و نادرست
اطاعت کرد، خدا این ملت را با ملت دیگر عوض می کند. و یک ملت ظالم می آورد. و بعداز
اینها، ملتی دیگر را که خداوند قصد دارد که موفق شود، پیروز خواهد شد. خود شما
تجربه دارید. وضعیت شما، و نقش شما خیلی مهم است، خیلی سنگین و سخت است. دشمن اصلی
هر انسان و هر جامعه و هر کشوری، دنیاست و چیزهای دنیا. امروزه غرب، وسایل زندگی
دنیا را برای ما زینت می دهد نظیر: تکنولوژی، زندگی خوب و قشنگ و امثال اینها. و
این برای ما یک امتحان است.

ملت ایران برای دیگر ملل مسلمانان جهان می توانند چه کاری انجام دهند؟

شما، زیاد کار کرده اید و می کنید و ان شاءالله ادامه بدهید. فکر می کنم برای
تبلیغات اسلام زیاد خرج می شود. ولی آنچه رژیم رضا پهلوی برای دنیایش مصرف کرد، و
برای خودش استفاده کرد، را شما برای اسلام استفاده می کنید. این چیز خیلی خوبی است.
ولی آنچه مهم است این است که حکومت، حکومتی عادل باشد که مردم ناراحت نشوند. مثلاً
من با شخصی که از طبقه متوسط بود، صحبت می کردم. او می گفت: «ببین، کشور ما خیلی
زیاد برای تبلیغ اسلام در خارج از کشور، پول مصرف می کند ولی در داخل ایران مردم به
سختی زندگی می کنند». من گفتم: نه، این درست است، هر کشوری برای تبلیغات کشور خودش
پول خرج می کند شاید بیشتر از شما. ولی فقط باید حکومت، عادل باشد تا مردم، کم
ناراحت شوند. هیچ کس نمی تواند همه مردم را راضی کند. اصلاً در جهان کسی نیامده که
بتواند همه را راضی نگه دارد. ولی ما نباید سوء استفاده کنیم و بی دلیل، بهانه به
دست دیگران بدهیم. و چیزهایی که از ما انتظار می رود را انجام ندهیم. ما باید نمونه
باشیم. در هرکاری نمونه باشیم. در زندگی، تربیت بچه و … . این مهم است. حرف زدن،
زیاد مهم نیست. شما می توانید دکتر باشید، قشنگ حرف بزنید ولی اگر در کارتان نمونه
نباشید یعنی هیچ. و این مهم ترین چیز است. مثلاً امام خمینی از گوشه یک خیابانف
باریک و کوچک در قم، انقلابی به پا کرد. یعنی مهم نیست در این دنیا چقدر [ثروت]
داشته باشیم، مهم، دین و ایمان و اخلاص است.

شما در مجموعه خودتان، راجع به حضرت زهرا(س) چه فعالیت هایی انجام می دهید؟

خوب، نام ایشان برای ما الهام بخش است. ما، مجله ای به نام «الزهرا(س)» داریم و
در همه برنامه ها و تبلیغاتمان، از برگزاری مجامع (جلسات) تا برنامه روزانه زن و
فعالیت های دیگر، سعی می کنیم که راه، رفتار و اخلاق مان شبیه به زندگی حضرت
زهرا(س) باشد.

مردم بوسنی چقدر به اهل بیت(ع) علاقه دارند؟

زیاد. می دانید، حتی مسلمانان اهل سنت، زیاد به اهل بیت(ع) احترام می گذارند ولی
آنها، در مورد اهل بیت(ع) اطلاعی ندارند. این قدر که می گویند اهل بیت(ع) را سنی ها
بیشتر می شناسند، به این پنج تن از اهل بیت(ع) زیاد احترام می گذارند و ما مشکل
زیادی نداریم اما در مورد بقیه امامان(ع) یک کم مشکل وجود دارد.

مثلاً راجع به امام زمان، حضرت مهدی(ع)، چطور؟

می دانید، در کتاب های اهل سنت هم هست. نه به این شکل که ما باور داریم و اصلاً
بین نگاه ما به امام مهدی و نگاه ایشان خیلی فرق است. آنها اصلاً به امام مهدی فکر
نمی کنند. شاید برایشان زیاد مهم