پاورپوینت کامل ژرف تر از پندار آدمیان ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ژرف تر از پندار آدمیان ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ژرف تر از پندار آدمیان ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ژرف تر از پندار آدمیان ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۸

روایت نورانی حضرت علی بن موسی الرضا(ع)
پیرامون صفات جامع امام از عالم آل محمد(ع)

اشاره:

درباره شأن و جایگاه امام و امامت در عالم هستی بسیار سخن گفته و نوشته شده است و
نویسندگان و گویندگان فراوانی در این زمینه قلم فرسایی کرده و سخن رانده اند اما به
جرأت می توان گفت که هیچ نوشته و گفته ای در این باره ژرف تر، گسترده تر و
خردمندانه تر از بیان ائمه اهل بیت(ع) نیست. یکی از نمونه های بارز فرموده های
امامان معصوم(ع) در زمینه قدر و منزلت امامت، سخنان گهربار امام رضا(ع) است که در
اینجا آن را به نقل از کتاب ولایت کلیه مرحوم سیدحسن میرجهانی آورده ایم.

باشد تا در این ماه رجب که ماه امامت و ولایت است بیش از پیش از خوان گسترده فضائل
و مناقب ائمه اهل بیت(ع) بهره مند شویم.

امامت تمامیت دین

عبدالعزیز بن مسلم روایت کرده که:

با حضرت رضا(ع) در مرو ساکن بودیم. روز جمعه ای در مسجد جامع نشسته بودیم که صحبت
از «امر ولایت» و کثرت اختلاف مردم در این باره، به میان آمد. پس من بر آقای
خودم(ع)، وارد شده و او را از گفت و گوی مردم در این باب آگاه کردم. آن حضرت تبسمی
فرمود و گفت:

«ای عبدالعزیز! مردم نادان شدند و در رأی های خویش، خدعه کردند. هر آینه خدای، عزّ
و جلّ، روح پیغمبر خود(ص)، را قبض نفرمود تا این که برای او دین را کامل کرد و قرآن
را که در آن بیان هرچیزی است، برای او فرستاد. و در آن حلال و حرام و حدود و احکام
و جمیع آن چه را که مردم به آن محتاجند، به طور کامل بیان فرمود. همان گونه که در
قرآن می فرماید:

هیچ چیزی را در آن فروگذار نکردیم.۱

و خداوند در «حجه الوداع» که آخرین روزهای عمر پیامبر اکرم(ص) بود، این آیه را نازل
نمود:

امروز دین شما را برایتان کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و خشنود شدم که
اسلام دین شما باشد.۲

و امر امامت جزء تمامیّت دین است، [که در آیه به آن اشاره شده است.] و پیغمبر(ص) از
دنیا نرفت تا این که معالم دین را برای مردم بیان کرده و راه را بر ایشان روشن
نمود. و آنها را بر راه حق و اعتدال باقی گذاشت.»

امامت فوق ادراک و انتخاب مردم

«و برپا داشت برای ایشان علی(ع) را که نشانه و امام باشد و همه آن چه را که امّت به
آن احتیاج داشتند، بیان کرد. پس اگر کسی گمان کند خداوند، عزّ و جلّ، دین خود را
کامل نکرده است، کتاب خدا را ردّ کرده و کسی که کتاب خدا را ردّ کند، کافر به آن
است.

آیا مردم قدر و شأن امام و جایگاه امامت نسبت به امّت را می شناسند که جایز باشد
خود، امامی را از میانشان اختیار کنند؟! قدر امامت جلیل تر و شأن آن بزرگ تر و
جایگاه آن بالاتر و جانب آن عزیزتر و عمق آن دورتر است از این که عقل های مردم به
آن برسد، رأی های ایشان به آن نائل شود یا به اختیار خود بتوانند امامی برپا
بدارند.»

امامت برتر از نبوّت و خلّت

«هر آینه مخصوص گردانید خدای عزّ و جل امامت را به ابراهیم خلیل(ع) بعداز رسیدن به
مقام پیغمبری و خلیل اللّهی و این [مقام امامت] مرتبه سوّم است و فضیلتی است که
ابراهیم(ع) را به آن شرافت داده است و صدا را به ذکر آن بلند کرده است و فرموده:

من تو را به امامت برای مردمان قرار دهنده ام.

پس [ابراهیم] خلیل از فرط سرور و شادی [رسیدن] به امامت، عرض کرد:

و از ذریّه من هم امام قرار می دهی؟

فرمود:

ستم کاران به عهد من [یعنی امامت] نائل نمی شوند۳

پس آیه، امامت هر ظالمی را تا روز قیامت باطل کرده است و آن را مخصوص برگزیدگان و
پاکان از ذرّیه ابراهیم گردانیده است. و فرمود:

و اسحاق و یعقوب را که نبیره اوست، به او بخشیدیم و همه آنها را شایسته قرار دادیم
و آنها را امامان و پیشوایانی گردانیدیم که به فرمان و وحی ما، هدایت و راهنمایی
می کنند. و به آنها انجام کارهای خوب و به پا داشتن نماز و دادن زکات را وحی نمودیم
در حالی که عبادت کننده ما بودند.»

علی و اولاد طاهرینش(ع)، وارثان امامت

«پس همواره [امامت] در ذریّه او [ابراهیم] بوده که قرن به قرن از بعضی به بعضی دیگر
به ارث می رسیده تا اینکه خدای متعال آن را به پیغمبر(ص) ارث داد و فرمود:

هر آینه سزاوارترین مردمان به ابراهیم کسانی هستند که پیروی از او کردند و این
پیغمبر و کسانی که ایمان آوردند. و خدا ولیّ و صاحب اختیار مؤمنان است.

و امامت مخصوص آن پیغمبر بود تا این که به فرمان خدای تعالی و به همان شکلی که واجب
کرده بود، آن را به گردن علی(ع) قرار داد. و پس از علی(ع) [امامت] به ذریّه پاک او
که خداوند علم و ایمان به آنها عطا کرده، رسید. و در حقّ ایشان فرمود: آنها کسانی
هستند که به آنها علم و ایمان داده شده و فرموده شما درنگ می کنید با کتاب خدا تا
روز برانگیخته شدن؛ یعنی شما تا قیامت از قرآن جدا نخواهید شد. لذا امامت مخصوص
اولاد علی(ع) است تا روز قیامت زیرا که پس از محمد(ص) دیگر هرگز پیغمبری نخواهد
آمد. پس چگونه این نادانان امام را خود، اختیار می کنند؟! یعنی حق اختیار کردن امام
برای خود و امّت ندارند.»

امامت اساس اسلام

«هر آینه امامت منزلت پیغمبران و ارث اوصیاء است. امام، خلیفه خدا و خلیفه رسول
خدا(ص) است. امامت، مقام امیرالمؤمنین(ع) و میراث حسن و حسین(ع) است. امامت زمام
دین، سبب به هم پیوستگی مسلمین، صلاح دنیا و عزّت مؤمنان است. امامت ریشه نمو کننده
اسلام و فرع بالارونده آن است. تمامیّت نماز و روزه و زکات و حجّ و جهاد و تمام
دهنده غنیمت مسلمانان و صدقه ها، و امضاء کردن حدود و احکام الهی و حفظ مرزها و
سرحدّات، به سبب وجود امام است. این امام است که حلال خدا را حلال و حرام خدا را
حرام می کند. و حدود خدا را برپا کرده و خطر دشمن را دفع می کند. و مردمان را با
دلیل و برهان و پند و اندرز نیکو و دلیل رسای روشن، به سوی راه پروردگار می خواند.»

امام شمس عالم وجود

«امام مانند آفتاب تابانی است که به نور خود، عالم را جلال دهد در حالی که خود در
افق و به نحوی است که دست کسی به او نمی رسد و چشم ها او را نمی بیند. امام ماه شب
چهارده و چراغ درخشنده و نور تابنده است و ستاره هدایت کننده شب های تاریک و
مسیرهای بین سرزمین ها و بیابان های خشک و دریاهاست. امام آب گوارایی برای تشنگان و
راهنمای طریق هدایت و نجات دهنده هلاکت است. امام آتشی است که بر بلندی های زمین
برای راه یافتن گم شدگان و گرم شدن سرمازدگان افروخته شده است. امام راهنما است در
جاهایی که بیم هلاکت می رود. و هرکه از او جدا شود، هلاک می گردد. امام ابری است
بارنده و بارانی است سیل آورنده و آفتابی است روشنی دهنده و آسمانی است سایه
اندازنده و زمینی است گسترده شده و چشمه آبی است جوشیده و برکه آب و بستانی است
میوه دهنده. امام انیس و رفیق و پدری شفیق و برادری شقیق و همچون مادری مهربان نسبت
به طفل صغیر خود و فریادرس در سختی ها و بلایا می باشد.»

امام یگانه روزگار

«امام، امین خدا در میان خلق و جانشین خدا در شهرهای اوست. امام، خلق را به سوی خدا
دعوت کرده و دشمن را از حرم خدا دور می کند. امام از گناهان پاک شده و از عیب و نقص
مبرّاست. امام به علم و دانش، مخصوص شده و به حلم و شکیبایی، موسوم گشته است. امام
نظام دین و عزّت مسلمین و باعث خشم منافقین و از بین برنده کفار است. امام یگانه
روزگار خود است. احدی قرین او نمی شود و هیچ عالم دانایی به پای او نمی رسد و بدیلی
برای او یافت نشده مثل و مانندی ندارد. تمام فضائل را بدون این که طلب کند و بدون
این که کسب کند، دارا می باشد. بلکه همه آن فضائل از طرف خدای مفضّل وهّاب به او
عطا شده است.»

عظمت شأن و مقام امام

«پس کیست که بتواند به ک