پاورپوینت کامل نشانه های بحران (گفت وگو با مهدی نصیری ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نشانه های بحران (گفت وگو با مهدی نصیری ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نشانه های بحران (گفت وگو با مهدی نصیری ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نشانه های بحران (گفت وگو با مهدی نصیری ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

اشاره:

جناب آقای مهدی نصیری را عموم کسانی که طی دهه های شصت و هفتاد با دقت و وسواس
مباحث سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران را دنبال می کردند می شناسند. از آن زمان که
سردبیری روزنامه کیهان را در اوج هجوم فرهنگی غرب و روشنفکران در عهده داشتند تا
زمانی که هفته نامه مستقل، امّا پرخواننده «صبح» را منتشر ساختند؛ هفته نامه ای که
در زمان خودش بسیاری از جوانان و به ویژه دانشجویان را شیفته خود ساخته بود و ذهن و
زبان آنها را درگیر معضلات و مسایل جاری کشور می ساخت.

اگرچه امروز از مهدی نصیری در عرصه مطبوعات خبر چندانی نیست و کمتر تن به گفت و گو
می دهد اما چاپ کتاب اسلام و تجدد دیگر بار بسیاری را متوجه مواضع او درباره جهان
امروز و بحران آخرالزمان و تمدن غربی ساخت.

برای گفت و گویی کوتاه، اما صمیمی در همین باره، «نشانه های بحران» به سراغ مهدی
نصیری رفتیم و اینک حاصل این نشت را تقدیم خوانندگان موعود می کنیم.

احیاناً برخی از نکات مطرح شده در این گفت وگو با نظریه ها و دیدگاه های رایج
هم خوانی نداشته باشد که در اینجا ضمن احترام نظرات صاحب نظر گفت وگو شونده از همه
صاحب نظران دعوت می کنیم نقدهای خود بر این گفت وگو را برای ما ارسال دارد.

چرا شرایط «آخرالزمان» در همه جا و در میان همه منابع دینی و غیردینی قرین با
«بحران» فرض شده و بر آن پای می فشارند. این بحران حاصل چیست؟

از روایات و نیز واقعیات ملموس چنین بر می آید که در «آخرالزمان» بیشترین و
قوی ترین حجاب ها بین افراد و جوامع با حقیقت دین و وحی حائل می شود و بیش از هر
مقطع زمانی دیگر، ساحت نفس اماره فردی و جمعی، عرصه را بر ساحت دین و آموزه های
وحیانی تنگ می کند. جوامع فاصله گرفته از دین ممکن است در یکی از سه وضعیت زیر
باشند:

الف) بی اعتنایی به ارزش ها؛ ب) مقابله با ارزش ها؛ ج) وارونگی ارزش ها؛

تقسیم بندی فوق را از روایتی از رسول گرامی اسلام(ص) می توان فهمید که روزی به
اصحاب فرمودند:

زمانی خواهد آمد که امر به معروف و نهی از منکر را ترک خواهید نمود [وضعیت اول]،
اصحاب با تعجب پرسیدند، آیا واقعاً چنین خواهد شد؟ حضرت(ص) فرمود، بله و بدتر از
این خواهد شد، و آن روزی است که امر به منکر و نهی از معروف کنید [وضعیت دوم]، باز
اصحاب با ناباوری پرسیدند، آیا چنین خواهد شد؟ حضرت(ص) فرمود، بله و بدتر از این
خواهد شد، و آن روزی است که معروف را منکر و منکر را معروف می پندارید [وضعیت سوم].

آخرالزمان، وضعیت سوم است که به مراتب بدتر از دو وضعیت دیگر است. خواص و عوام اغلب
در چنین وضعیتی، احساس رضایت از وضع موجود دارند:

خواجه پندارد که طاعت می کند لیکن او از معصیت جان می کند

با اینکه در وضعیت غلبه منکرات و انزوای معروف ها هستند، ولی چون معیارها وارونه
شده است، احساسشان بر این است که آنچه جاری است معروف است و مطلوب، بنابراین هیچ
نیازی به اصلاح و بازنگری و تغییر نمی بینند.

شما اگر به شرایط کنونی عالم بنگرید به وضوح می توانید نشانه های وضعیت سوم را
مشاهده کنید. مفهوم بسیاری از واژه ها تغییر و تحریف یافته، و معنایی وارونه پیدا
کرده اند. در دنیای امروز، بر جهل نام علم، بر طغیان و فزون خواهی و ویرانگری نام
عقل، بر اسارت نام آزادی، بر انحطاط نام پیشرفت، بر خرابی نام توسعه و آبادانی، بر
غفلت نام بیداری، بر لهو و لعب و پرده دری نام هنر و خلاصه بر توحش نام تمدن
نهاده اند.

آیا مصادیق و نشانه های بحران آخرالزمان را در شرایط کنونی حیات بشر، یعنی قرن ۲۱
می بینید و می شود مصادیق آن را مطرح کرد؟

فکر می کنم ما در اوج بحران آخرالزمان قرار داریم و بشر قرن ۲۱ بحران زده ترین بشر
تاریخ است. مهم ترین بحران بشر معاصر، «بحران معنا» است. «آندره مالرو» گفته است:

تمدن ما (تمدن جدید) نخستین تمدنی، در تاریخ، است که به پرسش «معنی زندگی چیست؟»
پاسخ داده است.

بشر قرن ۲۱ که به او «بشر مدرن» نیز گفته می شود، از حیث معنوی، تهی ترین بشر تاریخ
است و به همین دلیل هم سرگردان ترین و مضطرب ترین. بشر مدرن ارتباطش را با خداوند
قطع کرده است و خود، به جای خدا، نشسته است. «ظلمت» عقلِ خود بنیاد بشر مدرن جای
«نور» عقلِ خدا بنیاد بشر دینی را گرفته است و در عرصه های سیاسی و فرهنگی و
اجتماعی و اقتصادی و… فرمان می راند. بشر جدید مصداق بارز این آیه قرآن است که:

أفرأیت من اتّخد إلهه هواه.۱

آیا آنکه هوای نفسش را معبود خویش گرفته، مشاهده کردی؟

و نیز مصداق این آیه که:

ولاتکونوا کالذین نسوا الله فأنسیهم أنفسهم.۲

مانند کسانی که خدا را فراموش کردند، پس خداوند آنها را به خود فراموشی دچار کرد،
نباشید.

بشر مدرن، که مولود رنسانس و تمدن جدید غرب است، بدجوری دچار مکر خداوند شده است و
از خداوند در حال بازی خوردن است. بشر مدرن یعنی همین انسان های موجود با معیارهای
حاکم بر ذهنشان، که ما هم البته کم و بیش جزء آنها هستیم، مثلاً فکر می کند که
تسلطش بر طبیعت و جهان و دریاها و کوه ها و فضا و ژن ها و امواج و… نشانه خوشبختی
و تکامل و ترقی اش است و لذا بسی به خود می بالد و می نازد و درباره بشر اعصار
پیشین که از چنین قدرتی برخوردار نبود، احساس ترحم می کند، اما بیچاره غافل از این
است که این همه فتوحات مادی و تکنیکی، به خاطر تنبیه و مجازات اوست که از «ذکر»
رویگردان شده است:

فلمّا نسوا ما ذکّروا به فتحنا علیهم أبواب کلّ شیء حتیّ إذا فرحوا بما اُوتوا
أخذناهم بغته فإذا هم مبلسون.۳

آنگاه چون پند و هشدارها را فراموش کردند، همه درها [ی قدرت] را بر آنها گشودیم و
چون بدانچه دست یافتند، سرمست شدند، ناگهان فروگرفتیمشان و آنگاه بود که نومید
شدند.

بشر مدرن، سخت، گرفتار سنت الهی امهال و استدراج شده است و وقتی به اوج غرور و
تفاخر رسید (حتیّ إذا فرحوا) آنگاه نوبت عذاب فرا می رسد (أخذنا هم بغته). جالب است
بدانید که مصداق اصلی و نهایی این آیه آخرالزمان است و امام معصوم(ع) درتفسیر آیه
می فرماید:

مقصود از أخذناهم بغته ظهور قائم (عج) ما است.

که چون صاعقه و طوفانی بر تمدن مقتدر و سلطه جوی کفر و مدرن فرود می آید و همه چیز
را ویران می کند تا زمینه را برای استقرار تمدن باشکوه الهی و انسانی مهدوی(عج)
فراهم نماید.۴

بحران معنا که اساسی ترین بحران آخرالزمان است منجر به بحران های دیگری چون بحران
اخلاق، بحران اجتماعی، بحران اقتصادی، بحران اطلاعات و آگاهی، بحران محیط زیست،
بحران سلامتی و بحران امنیت شده است که هر روز می توانیم مصادیق آن را در اخبار
رسانه ها و بلکه دور و برمان مشاهده کنیم.

در این میانه «مسلمین در چه وضعی هستند» بحران زده؟ بحران زا؟ و یا…

بحران آخرالزمان بحرانی فراگیر است و کمتر کسی از آن در امان است و تنها ممکن است
در شدت و ضعف بحران زدگی تفاوت هایی وجود داشته باشد. براساس روایت معروف «یملأ
الله الأرض عدلاً و قسطاً بعد ما ملئت ظلماً و جوراً» آخرالزمان لبریز از بی تعادلی
و بی توازنی و بحران است، و جالب اینکه حتی معدود کسانی که به فهم این بحران نائل
می آیند و از آن تبری می جویند نیز به نحوی گرفتار بحران اند. بنابراین ما شیعیان
نیز بحران زده ایم . ما به میزانی که غرب زده و علم زده و تکنیک زده و مغروق در
مناسبات و ساختارهای تمدن غیرالهی مدرن هستیم، به همان میزان بحران زده ایم و البته
بحران زا هم می توانیم باشیم. اصولاً هر بحران زده ای اگر بر بحران زدگی خویش وقوف
نداشته باشد، بحران زا خواهد شد. ما به میزانی که امروز تمنای مدرنیته را (اعم از
علم و تکنیک و دموکراسی و رسانه و هنر و فرهنگ اش) داریم بحران زده و بحران زا
هستیم و حتی اگر به لحاظ نظری به رد مدرنتیه بپردازیم و غیرالهی بودن این تمدن را
درک کنیم، چون در میدان زندگی و عمل، مفرّی از ابزار و ساز و کارهای مدرن نداریم،
پس باز بحران زده ایم و اگر خیلی هنر داشته باشیم می توانیم از بحران زایی مان
بکاهیم.

آیا می توان وضع دیگری را برایشان فرض کرد و گفت ای کاش مسلمین چنین یا چنان
بودند؟

بهترین وضعیت این است که در گام اول، ظلمت آخرالزمان و به ویژه دوره ظلمانی کنونی
را درک نمایند که شرط آن فهم بحران زده و بحران زا بودن تمدن مدرن است و خلاصه
اینکه از «وضع موجود» بیزار شده و تمنای «وضع موعود» را پیدا کنند، اگر گام اول به
نحو مطلوبی محقق شود و خواص و عوام بر سر آن اجماع نسبی و مؤثری پیدا کنند آنگاه
نوبت به گام بعدی می رسد و آن اصلاح وضعیت در حد توان است که البته پیوسته همراه با
تمنای وضع موعود است که همان حادثه عظیم ظهور است و این تعبیری دیگر از همان
استراتژی و راهبرد انتظار است که در ماهنامه ارجمند موعود نیز از آن بسیار سخن گفته
می شود.

در چنین موقعیتی با دو جبهه بحران زا و بحران زده چه باید کرد؟ همراه شد؟ طرد
کرد؟ یا اصلاح کرد؟

به پاسخ این سؤال، تا حدی در پاسخ به سؤال پیش پرداختم، اجمالاً اینکه گام اول
فهم بحران موجود است، گام بعدی تسری و گسترش این فهم در میان خواص و عوام است و گام
بعدی اقدام در حد وسع و توان است که البته با ویرانگری های ایجاد شده تو