پاورپوینت کامل مهدی موعود(ع) نیازی جاری در سرشت انسانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهدی موعود(ع) نیازی جاری در سرشت انسانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهدی موعود(ع) نیازی جاری در سرشت انسانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهدی موعود(ع) نیازی جاری در سرشت انسانی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۶

اشاره:

این صفحه، اختصاص به ارائه مطالبی دارد که از سوی خوانندگان عزیز موعود، ارسال شده
است. هرچند، حجم این مطالب، و مختصر بودن مجال، امکان درج کامل آنرا از ما سلب
نموده، اما بنا داریم تا از این شماره، ضمن تقدیر از بزرگوارانی که مجله را مورد
لطف قرار می دهند، بخش هایی از مطالب آنان را به جمله موعودیان، تقدیم کنیم.

به همین مناسبت، توجه شما را به قسمت هایی از مقاله آقای عزیزالله حیدری جلب
می کنیم.

تصویر نیاز به امام زمان(ع) در تمدن موجود

روژه دوپاسکیه تازه مسلمان فرانسوی می گوید:

شناسایی اسلام از آدمی زاده ای که مخاطب اوست دقیق و عمیق است و براساس این شناسایی
است که مقام و موقع وی را در پهنه آفرینش و پیشگاه خداوند عالم تعیین می نماید.

در هیچ تمدنی همانند تمدن جدید این گونه کامل و نظام وار از این نکته که «دنیا برای
چیست؟» غفلت نشده است.

ما از کجا آمده ایم، آمدنمان بهر چه بوده است به کجا می رویم و چرا باید رفت… در
تمدن جدید انسان، به سان آدمکی کوک شده به حرکت درآمده و بند از بند گسسته است.
طرفه آن که خود انسان ماشین این آدمک را کوک کرده، اما از مهار کردن جنبش نابسامان
و حرکت شتاب گیرش ناتوان مانده است.

در روزگار ما تار و پود مفهوم انسان، از هم گسسته است. مکتب تطورگرایی، از آدمی
میمونی والا تبار و پیشرفته ساخته، آنگاه فلسفه پوچی و عبث گرایی گام به میدان
نهاده است. تا باقیمانده هم سازی آدمی را از وی بگیرد و این چنین شده است.۱

اما درباره جهان و شناخت آن نیز وضع نابسامانی در اندیشه انسان غربی، موجود است.
دوپاسکیه در این باره، نیز می گوید:

جهان در نظر انسان عصر جدید تنها در ساحت واقعیت خارجی خلاصه می شود و این ساحت را
فضا و زمان تعریف و تحدید می کنند. در این نظرگاه جهان آفرینش، انبانی از
پدیده هاست که فقط تجربه و آزمایش مؤسس براساس ضوابط و معیارهای کمی می توانند موجب
دریافت معتبر آنها گردند. بدین ترتیب اندیشه فلسفی و علمی تدریجاً کلیه دخالت های
مربوط به اصول متعالیه را نفی می کند و این امر را می پذیرد که عالم را تصادف اداره
می کند. چنین مفهومی از جهان، شیوه رفتار آدمی زاده عصر ما را در طبیعت نیز معین
می سازد. بر این اساس مردم عصر جدید، به طبیعت به سان امری می نگرند که می توان
آنرا به میل خود در اختیار گرفت و به یاری آن نیازها و جاه طلبی ها و هوی و هوس های
خود را برآورده ساخت.۲

چنین است که بحران اکولوژیک و انسانی شکل می گیرد.

به هرحال تمدنی که خود را انسان گرا می نماید، نظامی است که آدمی را تحقیر می کند و
می فریبد و سرانجام نابود می سازد، و چنین است که نیاز به الگوی منجی پررنگ تر
می گردد و انسان الحادی نیز به ایمان و الگوی رفتاری (امام) باز می گردد.

علامه طباطبایی(ره) درباره آینده جهان این چنین می نویسد:

بشر از روزی که در بسیط زمین سکنی گزیده، پیوسته در آرزوی یک زندگی اجتماعی مقرون
به سعادت (به تمام معنی) می باشد و به امید رسیدن چنین روزی قدم برمی دارد، و اگر
این خواسته تحقق خارجی نداشت، هرگز چنین آرزو و امیدی در نهاد وی نقش نمی بست.
چنانکه اگر غذایی نبود گرسنگی نبود و اگر آبی نبود، تشنگی تحقق نمی یافت. از این رو
به حکم ضرورت، آینده جهان، روزی را در برخواهد داشت که در آن روز جامعه بشری پر از
عدل و داد شده و مردم با صلح و صفا زندگی نمایند، و افراد انسانی غرق فضیلت و کمال
شوند، و البته استقرار چنین وضعی به دست خود انسان خواهد بود و رهبر چنین جامعه ای
منجی جهان بشری و به لسان روایات «مهدی(ع)» خواهد بود. بحث در ظهور حضرت مهدی(ع) از
نظر خصوصی علاوه بر آنچه گذشت، احادیث بی شماری دارد که از طریق عامه و خاصه (۶۰۰۰
حدیث) از پیغمبر اکرم(ص) و ائمه(ع) درباره ظهور مهدی(ع) و اینکه از نسل پیغمبر
می باشد و با ظهور خود جامعه بشری را به کمال