پاورپوینت کامل آیا همه نشانه های ظهور اتفاق می افتند؟ ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا همه نشانه های ظهور اتفاق می افتند؟ ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا همه نشانه های ظهور اتفاق می افتند؟ ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا همه نشانه های ظهور اتفاق می افتند؟ ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

یکی از انبیای قوم بنی اسراییل، در شب اول ازدواج یک عروس و داماد، به پیروان خود
گفت: فردا جنازه این دو را از خانه بیرون خواهند آورد. صبح فردا مردم در نهایت
ناباوری دیدند که آنها نمرده اند. از آن پیامبر توضیح خواستند و او هم از خداوند
توضیح خواست. به او خطاب شد؛ مرگ آنها معلق بود، نه حتمی، و چون همان شب صدقه
دادند، مرگشان به تأخیر افتاد. به مریدانت بگو اگر می خواهند مطمئن شوند، که قرار
بوده اینها کشته شوند، بروند زیر رختخواب آنها، ماری را که قرار بوده قاتلشان باشد،
ببینند. این همان بداء در مورد خداوند است که خداوند یک طرف قضیه را برای ما بیان
کرده و طرف دیگر را نگفته تا جایگاه آن معلوم شود.

موضوع صحبت، بحث نشانه های ظهور است که لازم است قبل از پرداختن به آن کمی درباره
موضوع «بداء» سخن بگوییم.

مسئله بداء و علم خداوند

مسئله بداء از جمله مسایل بسیار مهمی است که در سه علم فلسفه، کلام و اصول فقه به
طور مفصل، درباره آن صحبت شده است؛ ولی از آنجا که در زمره مسایل اعتقادی هم هست،
صرفاً به همان اندازه که به عنوان یک عقیده می طلبد از آن مطلع باشیم، آن را با هم
مرور می کنیم.

کلمه بداء هم درباره انسان ها به کار می رود، و هم خداوند متعال، که دو معنای
کاملاً متفاوت از همدیگر دارند. وقتی این کلمه را برای انسان ها به کار می بریم،
منظور ما همان تغییر اراده است. مثل اینکه ما تصمیم جدی برای مسافرت داشته باشیم، و
اندکی پیش از مسافرت بفهمیم این سفر خطر دارد، و رفتن به آن به صلاح نیست، و از
رفتن پشیمان بشویم. در این حالت می گوییم که برای ما بداء حاصل شد؛ زیرا از باطن
قضایا خبر نداشتیم و الا از همان اول چنین تصمیمی نمی گرفتیم. چنین معنایی هیچ گاه
درباره خداوند متعال مصداق پیدا نمی کند، چون نمی توانیم بگوییم، نعوذبالله، خدا
نمی دانست کار ضرر دارد و بعداً فهمید، و تصمیمش عوض شد.

بدائی که در مورد خداوند متعال استفاده می شود همان «اظهار پس از خفا»ست که با
مثالی آن را برای شما توضیح می دهم.

یکی از انبیای قوم بنی اسراییل، در شب اول ازدواج یک عروس و داماد، به پیروان خود
گفت: فردا جنازه این دو را از خانه بیرون خواهند آورد. صبح فردا مردم در نهایت
ناباوری دیدند که آنها نمرده اند. از آن پیامبر توضیح خواستند و او هم از خداوند
توضیح خواست. به او خطاب شد؛ مرگ آنها معلق بود، نه حتمی، و چون همان شب صدقه
دادند، مرگشان به تأخیر افتاد. به مریدانت بگو اگر می خواهند مطمئن شوند، که قرار
بوده اینها کشته شوند، بروند زیر رختخواب آنها، ماری را که قرار بوده قاتلشان باشد،
ببینند. این همان بداء در مورد خداوند است که خداوند یک طرف قضیه را برای ما بیان
کرده و طرف دیگر را نگفته تا جایگاه آن معلوم شود.

خداوند از ابتدا می دانست این دو جوان قرار نیست امشب بمیرند و تقدیرشان را با
صدقه دادن عوض خواهند کرد، لیکن فقط نیمه اول مطلب بیان می شود، تا مردم قدر و ارزش
صدقه دادن را در ادامه جریان بفهمند. این را هم بگویم که صدقه دادن برطرف کردن نیاز
فقرا و خیریه ها نیست، بلکه در واقع، ما نیازهایی از قبیل دفع بلا را از خود دفع
می کنیم، و اگر چنین راه هایی برای برطرف کردن این نیاز نداشتیم، خود ما دچار مشکل
می شدیم؛ نه فقرا و مستمندان.

جریان تغییر قبله هم، از این دست بود و خداوند متعال، از ابتدا می دانستند که قبله
جاوید مسلمانان، کعبه است، نه بیت المقدس؛ ولی چند سالی فقط لازم بود تا مسلمانان
قدر و ارزش آن را بفهمند.

آیه ای را که در ابتدای بحث خواندم، در همین رابطه است؛ آیه شریفه می فرماید:

یمحوالله ما یشاء ویثبت وعنده أمّ الکتاب.۱

خدا، هرچه را بخواهد، محو یا اثبات می کند و امّ الکتاب۲، نزد اوست.

یعنی، خداوند آنچه را بخواهد، محو می کند، و یا آنچه را وجود نداشته، اثبات کرده و
به وجود می آورد. بیت المقدس را که قبله بود، از قبله بودن می اندازد و کعبه را که
تا این زمان قبله نبود، قبله می کند. بعد هم در ادامه اش می فرماید: «ام الکتاب»
نزد خداست؛ یعنی خدا، همه چیز را از اول می داند، ولی چون مصلحت نیست همه اش را
بیان نمی کند.

نشانه های ظهور

معمولاً نشانه های ظهور را به دو دسته حتمی و غیرحتمی تقسیم بندی می کنند ولی یک
دسته بندی دیگر هم هست، که آن را در سه قالب «وعده»، «وعید» و «حوادث» و وقایع
می گنجاند؛ و وعید در عربی به معنای «تهدید» است، هر چند که ما در فارسی آن را به
معنی وعده و همراه آن به کار می بریم.

در زیارت «آل یاسین» هم آمده است:

والوعد و الوعید بهما حقّ.

و وعده و وعید به آندو (بهشت و جهنم) حقیقت دارد.

که وعد، به بهشت برمی گردد، و وعید، به جهنم. نشانه های از جنس وعید، مثل آنهایی
است که مثلاً گفته شده، قبل از ظهور، اکثر مردم و دوسوم جمعیت زمین می میرند.
خداوند می خواهد به این وسیله یک پاک سازی بکند تا زحمت امام زمان(ع) کم شود. مرگ و
میر آنها به سه شکل مرگ قرمز، مرگ سفید و مرگ سیاه، که همان جنگ و بیماری های
فراگیر و قحطی و از این دست مسایل است، خواهد بود. البته در این روایت، پس از
وعیدها و تهدیدها، یک بشارت هم آمده است.

راوی می پرسد، اگر بنا باشد از هر سه نفر، دو تا بمیرند که دیگر کسی روی زمین
نمی ماند. حضرت به او چنین بشارت می دهند که:

آیا تو نمی خواهی جزو آنها باشی که می مانند.

که اینجا منظور از تو، شخص او نبوده و تو ی نوعی را، که همان شیعیان باشند، حضرت
مدنظر داشته اند. و الا خود او، که الان بیش از هزار سال است که مرده.

به هر حال، این دسته از علایم ظهور، حتمیت ندارند و ممکن است در آنها بداء حاصل
شود، چون خداوند ارحم الراحمین است و لطف دارد؛ ممکن است بخواهد از اهل زمین به هر
علتی که خودش بهتر می داند، عذاب را بردارد. به عبارت دیگر، م