پاورپوینت کامل … شکایت کجا بریم؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل … شکایت کجا بریم؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل … شکایت کجا بریم؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل … شکایت کجا بریم؟ ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۲

آب و جاروی مساجد و تکایا در ماه شعبان به سر نیامده و در اولین شب ماه مبارک رمضان
که همه خلق مسلمان چشم به آسمان، رؤیت هلال را چشم می دارند تا شاید از یوم الشّک
به یوم الیقین وارد شوند؛ بر سفره گسترده ماه رحمت و مغفرت بنشینند؛ در حوض رمضان
طهارت جسم و جان بیابند و مؤدب به ادب آسمانیان شوند، بساط غفلت، لهو، سرگرمی و
تفنن با آمیزه ای از بازی، تظاهر، دروغ و لودگی پهن می شود.

این امر، شاید از سر غفلت و ندانم کاری باشد و شاید هم از عدم توجه به معنا و مفهوم
آنات و ایام و همه آنچه که حضرت خداوندی از روی حکمت و شفقت برای خلق عالم تقدیر
نموده تا شاید به هر لطایف الحیل و دستِ کم به بهانه ماه رمضان که در آن باب ورود
به ساحت آسمان گشوده و دست شیطان بسته است، متذکر شوند و از دارغرور به دار سرور ره
یابند و به فلاح برسند.

بی گمان جمله سحرخیزان ماه مبارک، دستِ کم برای یکبار هم که شده، از ورای شیشه
تلویزیون بخت نشستن پای درس حکیم فرزانه، استاد حسن زاده آملی را یافته و کلام
ایشان را شنیده باشند. برنامه ای بسیار کوتاه که ظرف مدت چهار، پنج دقیقه ارائه و
ختم می شود. در همین مدت جناب استاد حسب تشخیص این عبارت لطیف را بیان می کنند:
«مساجد و هیآت کلاس اکابرند» و بی ادبان جافی و خطاکار را متذکر می شوند که مگر به
این کلاس های اکابر نرفته اید؟ و مگر واعظ و معلم نداشته اید؟

مجالس ذکر و وعظ مساجد و هیآت در نزد ایشان، پلکان اول تربیت عموم مردم است. جایی
که شاگردان، الفبای سیر و سلوک می آموزند تا به راه بیفتند. از اینجا تا رسیدن به
مقام عالی استادی، فاصله ای است میان نوجوانی که پای وعظ می نشیند تا مقام عرفای
نامی؛ همچون حسین قلی خان همدانی، میرزا جواد ملکی تبریزی، امام خمینی(ره) و …
امّا، تا این کلاس نباشد، شاگردان متذکر و مؤدب نمی شوند تا در طی طریق و سیر، به
مدارج عالی کمال برسند. بگذریم… .

آن سال ها که جماعتی بساط فرهنگسراها را در شهر بی در و دروازه تهران می گستراندند
و با تأسی به «ژرژ پمپیدو» که برای اولین بار قصابخانه ای را در شهر پاریس به
فرهنگسرا بدل کرد، قصابخانه حاشیه شهر را مبدل به فرهنگسرا می کردند و در میانه
بافت سنتی و مذهبی شهر یعنی «زایشگاه انقلاب اسلامی» که جمله مردم آن متذکر جایگاه
مسجد و منبر و وعظ بودند، دکه های فراخ و رنگین و پر زرق و برق را ایجاد می کردند
تا مردم را مؤدب به ادب جدید کنند و خوی سنت گرایی را از سرآنها بیرون سازند، تنی
چند در روزنامه ها لب به شکوه گشودند که چرا به جای پرداختن به مساجد و حفظ همه
مواریثی که اتصال به هویت حقیقی را سبب می شود، رنگین خانه ها را رقیب و بدیل مساجد
و تکایا می سازید؟ چرا هنر و علم و فن و ادب را منفک از دین و مسجد و آن را در عرض
سایر فنون معرفی می کنید و زمینه های سکولاریزه کردن اخلاق و دین و سنت ها را فراهم
می آورید؟ در پاسخ و برای خاموش کردن اعتراض تأسیس فرهنگسراهایی مزین به نام مبارک
دین و قانون و اهل بیت(ع) را به رخ کشیدند و این نقد دلسوزانه را حاصل کج فهمی و
آموزه های عهد عتیق و نخ نما تلقی کردند.

البته این سخن به معنای انکار تلاش بسیاری از مردان و زنان صمیمی که طی سال های
اخیر با حضور خود حیثیت معنوی و مذهبی به این اماکن بخشیدند نیست.

عرض می کردم آب و جاروی مساجد در ماه شعبان تمام نشده و از اولین روز ماه مبارک که
ماه رونق مجالس وعظ و تذکر است، به ناگاه سیل بنیان کن برنامه های تفریحی و سرگرم
کننده در عموم شبکه های تلویزیونی به راه می افتد. با چنان برنامه ریزی دقیقی که
جمله بینندگان در فاصله پخش یکی دو آگهی از شبکه ای به شبکه دیگر رهنمون می شوند.
تا جمله دروس و تذکار معلمان مدرسه نرفته، واعظان وعظ نشنیده و مرشدان ره نپیموده
را در قالب انواع سریال های طنز آن هم سرشار از درس هایی برای بهتر دروغ بافتن،
بهتر به مسخره گرفتن خلق روزگار، بهتر آدم ربودن و بهتر خنداندن دریافت کنند. و
متذکر انواع سرگرمی و تفنن و تفریح در بهترین ساعات و آنات پس از افطار (قریب به
پنج ساعت در روز) شوند.

مضامین یکدست و مشابه، البته و اتفاقی و ناخواسته سریال ها و پخش آنها از طریق
بزرگترین و مؤثرترین رسانه ملی طی مدت سی شب ماه مبارک رمضان (به جز شب های قدر)
موجب شد که این حقیر از روی احساس تکلیف و ب