پاورپوینت کامل معجزات امام مهدی (ع) ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معجزات امام مهدی (ع) ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معجزات امام مهدی (ع) ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معجزات امام مهدی (ع) ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۷۴

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا(ص) تأویل آیه «کهیعص»۲۲ چیست؟ فرمودند:

این [حروف] از اخبار غیبی است که خداوند زکریا را از آن آگاه نموده و سپس آن را به
[حضرت] محمد[ص] بازگو نموده است و داستان آن از این قرار است که زکریا از پروردگارش
درخواست کرد که نام های پنج تن مطهر را به وی بیاموزد و خداوند متعال جبرئیل را بر
او فرستاد و آن نام ها را به او تعلیم نمود. زکریا هنگامی که «محمد» و «علی» و
«فاطمه» و «حسن» را یاد می کرد، اندوهش برطرف می شد و گرفتاریش زایل می گشت اما
چون «حسین» را یاد می نمود، بغض و غصه گلویش را می گرفت و می گریست و مبهوت می شد.
روزی گفت: «بارالها، چرا وقتی آن چهار نفر را یاد می کنم، تسلی می یابم و اندوهم
برطرف می شود، اما وقتی حسین را یاد می کنم اشکم جاری و ناله ام بلند می شود؟»

گوشه ای از خزانه علم امام (ع) در کودکی

سعد بن عبدالله قمی می گوید : اشتیاق فراوانی به گردآوری کتب حاوی علوم مشکله و
نکات ریز آنها داشتم و درباره کشف حقایق از درون آنها بسیار تلاش می کردم . آزمند
حفظ موارد خطا و اشتباه آنها بودم و مسائل علمی را که برایم حادث می شد به آسانی به
کسی بازگو نمی کردم و نسبت به مذهب امامیه (تشیع) تعصبی خاص داشتم . از راحتی و
آرامش گریزان و همواره به دنبال بحث و مجادله (بامخالفان) بودم و فرق مخالفت امامیه
را نکوهش می کردم و معایب پیشوایانشان را آشکارا بیان و از آن پرده دری می کردم، تا
آنکه روزی گرفتار فردی ناصبی (اهانت کننده به حضرات ائمه (ع)) شدم که در منازعه
عقیدتی سخت گیرتر و در دشمنی کینه توزتر و در جدال و مخاصمه تندتر و در سخن
بدزبان تر و در پیروی از باطل، از تمام کسانی که تا آن وقت دیده بودم متعصب تر بود.

سعد می گوید: با حیله ای خود را از دستش رهانیدم ، ولی اندرونم از خشم لبریز بود و
می خواست جگرم از غصه پاره شود . پیش از این نیز طوماری تهیه کرده بودم و در آن چهل
و چند مسئله دشوار را که پاسخ دهنده ای برایش نیافته، نوشته بودم و می خواستم آنها
را از عالم شهرمان-احمد بن اسحاق که نماینده حضرت امام عسکری (ع) بود، بپرسم .

لذا به دنبالش رفتم و وی را در حالی که برای رسیدن به محضر امام (ع) به قصد سامرا
از قم خارج شده بود، در یکی از منازل بین راه دیدم. با او مصافحه نمودم و گفتم:
اولاً مشتاق دیدار شما بودم و ثانیاً طبق معمول سؤالاتی از شما دارم. گفت: من نیز
مشتاق ملاقات مولایم ابومحمد (ع) هستم و می خواهم اشکالاتی را که درباره تأویل و
تنزیل دارم از محضرشان سؤال کنم . همراهیت با من مبارک است زیرا بدین وسیله به
دریایی وصل خواهی شد که عجایب و غرایبش ناتمام و فناناپذیر است و آن امام (ع) است.

با هم به سامرا رفتیم و به درب خانه مولایمان رسیدیم و اذن طلبیدیم، و اجازه
فرمودند و به داخل شرفیاب شدیم. بر دوش احمد بن اسحاق انبانی قرار داشت که محتوی
۱۶۰ کیسه دینار و درهم بود و سر هر کیسه آن را صاحبش مهر زده بود .

سعد می گوید : نمی توانم مولای خود حضرت ابومحمد (ع) را در آن هنگام که دیدارشان
نمودم و نور سیمایشان ما را فرا گرفته بود به چیزی تشبیه جز ماه شب چهارده تشبیه
کنم . بر زانوی راست امام (ع) کودکی نشسته بود که از نظر خلقت و منظر همچون ستاره
مشتری، و فرق مبارکش مانند الفی بین دو واو گشوده بود . در مقابل مولایمان اناری
طلایی قرار داشت که نقش های بدیع آن در میان دانه های قیمتیش می درخشید و آن را یکی
از بزرگان بصره تقدیم کرده بود . در دست آن حضرت (ع) قلم