پاورپوینت کامل تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۶۰

اشاره:

قسمت نخست این مطلب که در نقد سخنرانی حجت الاسلام کدیور از سوی نویسنده به رشته
تحریر درآمده است، در شماره نخستین مجله آورده شد. در قسمت قبل، نویسنده با توجه به
آیات و روایات معتبر و با استفاده از آثار مشهور عالمان برجسته ای نظیر: شیخ صدوق و
کلینی، به بیان ویژگی و خصوصیات غالیان پرداخت و بر آن اساس مفاهیم بنیادی: عصمت
ائمه(ع)، انتصاب امامان از سوی خداوند، و وجود نصّ صریح از پیامبر و امام قبل مبنی
بر نصب امام بعد، را که جملگی از اصول عقائد تشیع اثنی عشری می باشد، مورد بررسی
قرار داد. توجه شما را به بخش پایانی این مطلب جلب می کنیم.

د) علم غیب ائمه(ع)

در احادیث فراوانی بر عالم بودن ائمه(ع) به امور نهانی و غیبی اشاره و تاکید شده
است که البته این علم غیب از جانب خداوند به آنها اعطا شده و می شود و آنان خود هیچ
گونه استقلالی در آن ندارند، ضمن آن که علم غیب ائمه(ع) مطلق نبوده۱ و اموری از
جمله علم به آغاز قیامت از آنان نیز پنهان است و جز خداوند نمی داند.

علی(ع) می فرماید:

علم خدا به دو گونه است، علمی که آن را برای خود برگزید، هیچ پیامبر و فرشته ای را
از آن آگاه نمی سازد… علمی که آن را به فرشتگان می آموزد و آنان در اختیار پیامبر
و اهل بیتش می نهند و بزرگ و کوچک این خاندان تا قیامت از آن بهره می برند.۲

خداوند نیز در قرآن به این موضوع اشاره می کند که دانش غیبی خویش را به کسانی اعطا
می کند:

عالم الغیب فلایظهر علی غیبه أحداً إلّا من ارتضی من رسول۳

خداوند دانای غیب است که هیچ کس را از غیب خویش آگاه نمی سازد مگر پیامبر [یا
امامی] که او بپسندد.

در زیارت جامعه کبیره، خطاب به ائمه(ع) می خوانیم:

و ارتضاکم لغیبه و اختارکم لسره۴.

خداوند شما را برای غیب خود پسندیده و برای رازش برگزیده است.

و اما روایاتی که بیانگر وجود علم غیب نزد ائمه(ع) است:

. امام علی(ع) در خطبه ای از نهج البلاغه که در آن از اوضاع نابسامان آینده
پیشگویی می کند و از تسلط حجاج بن یوسف ثقفی خبر می دهد، به این آگاهی نام «علم
غیب» می نهد و می فرماید:

اگر آن چه می دانم ـ و غیب آن بر شما پوشیده است ـ می دانستید، به بیابان ها بیرون
می شدید و بر کرده های خویش می گریستید، به سر و سینه می زدید و مال های خود را
بی نگهبان وامی گذاشتید و کسی را بر آن نمی گماشتید… به خدا به زودی مردی از ثقیف
بر شما چیره شود، سبک سر، گردنکش و ستمگر که مالتان را ببرد و پوستتان را بدرد.۵

. علی(ع) خود را یکی از مصادیق «من ارتضی من رسول» در آیه فوق الذکر درباره علم
غیب می داند و می گوید:

من همان مرتضای از رسول هستم که خداوند او را بر دانش غیبیش مطلع کرده است.۶

. امام علی(ع) در نهج البلاغه به نقل از رسول خدا(ص) درباره خود می گوید:

تو می شنوی آنچه را من می شنوم و می بینی آنچه را من می بینم، جز اینکه تو پیامبر
نیستی.۷

از روایت فوق دریافت می شود که امام(ع) نیز از اخبار و اطلاعات غیبی ای که فرشته
وحی بر پیامبر(ص) نازل می کرد، آگاه می شد.

. یکی از یاران امام علی(ع) پس از شنیدن پیشگویی های آن حضرت، شگفت زده پرسید: «ای
امیرمؤمنان! تو را علم غیب داده اند؟»، امام در پاسخ فرمود:

این علم غیب نیست [علم غیب ویژه خداوند]، علمی است که از دارنده علم آموخته ام. علم
غیب، علم قیامت است و آنچه خدا گفته است که «إنّ الله عنده علم الساعه»، پس این علم
غیب است که جز خدا کسی آن را نداند و جز این، علمی است که خدا آن را به پیامبرش
آموخته و او نیز مرا آموخته و دعا کرده است که سینه من آن را فراگیرد و دلم آن علم
را در خود پذیرد.۸

. علی(ع) فرمود:

رسول خدا هزار در دانش را به روی من گشود… که هر دری خود به هزار در دیگر رهنمون
است… به گونه ای که اکنون از زمان فرا رسیدن مرگ و پیشامدهای ناگوار خبر دارم و
با دانش خدادادی به داوری آن می پردازم.۹

. علی(ع) فرمود:

به خدا اگر بخواهم به هر یک از شما خبر می دهم که از کجا آمده و به کجا می رود و
سرانجام کارهای او چه خواهد بود، لیکن می ترسم که درباره من به راه غلو روید و مرا
بر رسول خدا(ص) تفضیل دهید.۱۰

. علی(ع) فرمود:

سوگند به کسی که جانم در دست اوست، من نیز از آنچه پیامبر می دانست، آگاهم و از
حوادثی که تاکنون روی داده است، یا تا قیامت روی می دهد، خبر دارم.۱۱

. علی(ع) در توصیف امام معصوم می گوید: کسی که روح الهی را درمی یابد، از
رویدادهای گذشته و آینده و آنچه در دل مردمان و زمین و آسمان است، آگاه می گردد.۱۲

. کتب معتبر روایی ما مملو از روایاتی است که درباره آگاهی ائمه(ع) از دانش های
غیبی و امور نهانی است. از جمله در جلد بحارالانوار از ابتدا تا صفحه در
موضوع ابعاد و گستره علمی ائمه(ع) و از جمله علم آنها به امور غیبی ده ها حدیث نقل
شده است.

. شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا(ع) در باب پیشگویی ها و اخبار حضرت رضا(ع)
از امور نهانی و غیبی، حدیث ذکر می کند.

تا بدین جا روشن شد که آنچه به عنوان چهار ویژگی مهم امامت (نصب الهی، نص از جانب
رسول الله، علم غیب و عصمت ) ذکر می شود، ساخته و پرداخته متکلمان و فقیهان در قرون
سوم و چهارم نبوده و بلکه در متن احادیث و سخنان خود ائمه معصومین(ع) از آغاز وجود
داشته است.

آقای کدیور برای آنکه از مغفول ماندن بعضی از ابعاد وجودی و شخصیتی ائمه معصومین(ع)
انتقاد کنند که ممکن است در مواردی سخن کاملاً درستی باشد، هیچ نیازی به زیر سئوال
بردن و یا تضعیف ابعادی دیگر از شخصیت آنان نداشتند.

. گفته اند شیعیان اصیل از قبیل سلمان، ابوذر و… ائمه را این گونه که متکلمان
رسمی معرفی می کنند، نشناخته بودند. به نظر می رسد در این مورد هم آقای کدیور از
طریق صواب دور شده اند. طبرسی(ره) در کتاب احتجاج به نقل روایتی از امام صادق(ع) و
ایشان به نقل از پدرانشان می پردازد که سلمان سه روز پس از دفن رسول خدا(ص) طی
خطبه ای که در جمعی از مردم ایراد کرد، گفت: «مردم! سخن مرا بشنوید و در آن اندیشه
کنید، به من دانش فراوانی داده شده است [از جانب رسول خدا(ص)] که اگر من هر آنچه را
که درباره فضائل امیرالمومنین علی(ع) می دانم بگویم، گروهی از شما من را دیوانه
خواهید خواند و گروهی دیگر خواهند گفت: خدایا قاتل سلمان را بیامرز… بدانید که
نزد علی(ع) دانش منایا و بلایا و میراث وصایا [علوم غیبی و…] و فصل الخطاب و دانش
نسب ها است… اگر ولایت علی(ع) را می پذیرفتید از بالای سرتان و پایین پایتان
برخوردار از نعمت های الهی می شدید، اگر پرندگان آسمان را صدا می زدید، پاسختان
می دادند و ماهیان