پاورپوینت کامل بعثت از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بعثت از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بعثت از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بعثت از دیدگاه امیرالمومنین علیه السلام ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

اشاره:

بعثت حضرت خاتم الانبیا محمد مصطفی(ص)، بی تردید، عظیم ترین، تأثیرگذارترین و پر
رمز و رازترین پدیده هستی است؛ چرا که خداوند متعال پس از گذشت بیش از ششصد سال از
بعثت آخرین پیامبر و طی دوران طولانی فترت، کامل ترین، جامع ترین و متعالی ترین دین
را به دست کامل ترین، جامع ترین و متعالی ترین موجود جهان آفرینش به انسان ها
ارزانی داشت و درهای خزائن حکمت و معرفت خود را بر آدمیان گشود.

با بعثت حضرت ختمی مرتبت(ص) چنان انقلابی در ارض و سماء و ملک و ملکوت رخ داد که
پیش از آن هرگز سابقه نداشت. بی شک درک و فهم چنین رویداد عظیمی تنها در توان کسانی
است که خود مستقیماً از چشمه حکمت و معرفت پیامبر خاتم(ص) سیراب شده؛ و بعثت را با
همه وجود حس کرده و حتی صدای شیطان را به هنگام نزول وحی بر پیامبر(ص) شنیده است؛
کسی به تعبیر پیامبر اعظم(ص) همه آنچه را که رسول خدا دیده است، به چشم خود دیده و
همه آنچه را که آن حضرت شنیده، به گوش خود شنیده و تنها تفاوت او با پیامبر این
بوده که به مقام نبوت نرسیده است.۱

آری، او کسی نیست جز خانه زاد وحی، برادر و وصی رسول خدا، حضرت امیرمؤمنان(ع).

با توجه به آنچه گفته شد، در این مقاله نگاهی سریع و گذرا خواهیم داشت بر آن دسته
از خطبه ها و کلمات امیر بیان، علی(ع) که در آنها از بعثت و نبوت حضرت ختمی
مرتبت(ص) سخن به میان آمده است.

امیر مؤمنان علی(ع) در نخستین خطبه نهج البلاغه، درباره بعثت پیامبران الهی و از
جمله پیامبر خاتم(ص) می فرماید:

و خداوند پاک از میان فرزندان آدم پیغمبرانی برگزید و از ایشان به زبان وحی پیمان
گرفت، در زمانی که بیشتر آفریدگان پیمان خدا را وارونه و به حق او نادان بودند و
برای وی مانندها گرفته بودند. شیاطین راه آنها را از خداشناسی زده بودند و به
گمراهی کشیدند، پس پیامبران خود را برانگیخت، و یکی پس از دیگری فرستاد تا عهد
خداشناسی را که در فطرت آدمی بود باز طلب کنند، و نعمت از یاد رفته را باز به یاد
آورند، و با مدد حجت و برهان آنان را به راه آورند، و گنجینه های دانش پنهانی را
برون آرند و راز هستی را در دیدگانشان بنمایند. چه از آسمانی که فراز سر ایشان است،
و چه گهواره ای که در زیر پایشان گسترده، و چه از انواع معیشت ها که زنده شان
می دارد، و اجل هایی که نابودشان می کند، و بیماری هایی که مایه فرسودگی آنان
می گردد، و بلاهای هولناک زمانه که پیاپی برایشان وارد می شود، و هیچ گاه خدای پاک
از آفریدگان خود، پیغمبر یا کتاب یا برهان قطعی یا روشی استوار را مضایقه نفرموده،
پیامبرانی که با وجود شمار کم و داشتن دشمنان بسیار از رسالت وحی بازنماندند. گاه
از ایشان پیامبرانی بودند که اسم پیغمبر بعد از خویش را می دانستند و یا پیغمبران
پیشین آنها را می شناخته اند. بدینگونه قرن ها سپری و روزگار طی شد و پدران رفتند و
دنیا را به فرزندان خود وانهادند، تا اینکه خدای پاک محمد(ص) را برای وفای به وعده
خویش و اکمال نبوت مبعوث فرمود، در حالی که از پیغمبران پیشین پیمان گرفته بود، و
نشانه هایش آشکار، و میلادش فرخنده بود.

در آن زمان ساکنان زمین هر یک جزء مذهبی متفرق، و با خواست هایی پراکنده بودند، و
به راه های گوناگون می رفتند: گروهی خدا را همتای خلق دانسته، و گروهی در نام او
تصرف روا می داشتند یا به غیر او می پیوستند. پس پروردگار آنان را به وسیله آن
پیامبر از گمراهی به راه راست راهبر شد، و ایشان را از جهالت رهانید.

سپس خداوند پاک دیدار خود را برای محمد(ص) برگزید و او را در جوار خویش شایسته دید
و تمایلش را به سوی خود رهنمون شد، و از بلاهایش رهانید. و روحش را کریمانه به سوی
خویش خواند ـ درود بر وی و خاندان وی باد ـ او نیز چون پیامبران امت های دیرین برای
شما میراثی گذاشت؛ زیرا که ایشان امت خود را وانگذاردند مگر به رهنمون راهی روشن و
نشانه ای معین. محمد(ص) نیز کتابی را که از سوی پروردگارتان بر او فرود آمده بود،
در میان شما نهاد؛ کتابی که احکام حلال و حرامش در آن بیان و واجب و مستحب و ناسخ و
منسوخِ آن روشن شده بود. معلوم داشته که چه کارهایی مباح است و کدامیک واجب یا
حرام. خاص و عام چیست و در آن اندرزها و مثال هاست. مطلق و مقید و محکم و متشابه آن
را آشکار ساخته.

هر مجملی را تفسیر کرده و گره هر مشکلی را گشوده است. و نیز چیزهایی است که برای
دانستنش پیمان گرفته شده و چیزهایی است که به نادانستنش رخصت داده شده. احکامی است
که در کتاب خدا به وجوب آن فرمان داده شده و در سنت، آن حکم نسخ گشته و نیز احکامی
است که در سنت به وجوب آن تأکید شده ولی در کتاب به ترک آن اجازه داده شده و نیز
اعمالی است که زمانش فرا رسد واجب و چون زمانش منقضی گردد وجوبش از میان رود. و در
مورد اموری که ارتکاب آن گناه، خُرد است و مستوجب آمرزش اوست و اموری که اندک آن هم
پذیرفته می شود و هر کس اختیار دارد که بیش از آن را نیز به جای آورد.۲

آن حضرت در قسمتی از خطبه ۳۳ نهج البلاغه، بعثت پیامبر اکرم(ص) را چنین توصیف
می کند:

خداوند پاک، محمد(ص) را به پیامبری فرستاد در حالی که میان عرب کسی نبود که کتابی
خوانده، یا دعوی پیامبری کرده باشد. پس محمد(ص) آنان را رهبری نمود، به جایی که
باید نشانید، و به عرصه رستگاریشان رسانید. تا احوالشان چونان نیزه هایشان استقامت
پذیرفت و جای پای استوار کردند، و سنگ هایی که بر آن ایستاده بودند از لرزش
بازماند. به خدا سوگند، که من از افراد سپاه او بودم که به دشمن هجوم بردیم تا فرار
کردند من نه ناتوانی نمودم و نه بیم به دل راه دادم. اکنون در این راه هم که می روم
همانند راهی است که با فرستاده خدا(ص) رفته بودم، امروز هم باطل را برمی درم تا
چهره حق از کنار آن آشکار شود.

مرا با قریش چه کار؟ به خدا سوگند آن زمان ها که کافر بودند با ایشان جنگیدم، اکنون
هم به خاطر انحرافشان با ایشان پیکار می کنم، و همان گونه که در زمان فرستاده
خدا(ص) رویاروی آنان بودم امروز نیز مقابل ایشانم. به خدا قسم قریش کینه ای از ما
ندارد جز آنکه خدا ما را بر آنان برگزید، و آنان را در زمره خود در آوریم، پس چنان
بودند که شاعر گفته:

«به جان خودم سوگند که بامدادان پیوسته شیر خالص نوشیدی، و سرشیر و خرمای بی هسته
خوردی. ما این مقام عالی را به تو دادیم و تو مقامی نداشتی، ما بودیم که پیرامون تو
اسبان کوتاه مو و نیزه ها فراهم ساختیم».۳

در خطبه ۹۳ نیز در وصف سلسله پی