پاورپوینت کامل بعثت، انتظار و ظهور ;گفت وگو با دکتر محمد سپهری ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بعثت، انتظار و ظهور ;گفت وگو با دکتر محمد سپهری ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بعثت، انتظار و ظهور ;گفت وگو با دکتر محمد سپهری ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بعثت، انتظار و ظهور ;گفت وگو با دکتر محمد سپهری ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

اشاره:

دکتر محمد سپهری، محقق، نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه در رشته تاریخ اسلام است.
ایشان تا کنون کتاب های ارزشمندی از نویسنده بزرگ جهان تشیع، علامه سید جعفر مرتضی
عاملی و برخی دیگر از نویسندگان اسلامی را به زبان فارسی ترجمه کرده اند که از
مهم ترین آنها می توان به: امام علی(ع) و خوارج، اهل بیت(ع) در آیه تطهیر و انقلاب
زمینه سازان حکومت مهدی(ع) اشاره کرد.

جدیدترین اثر این محقق، ترجمه کتاب گرانسنگ الصحیح من سیره النبی الاعظم(ص) تألیف
علامه مرتضی عاملی است که با نام سیرت جاودانه دو جلد آن تا کنون به بازار نشر عرضه
شده است. به مناسبت عید مبعث رسول خدا(ص)، موعود مناسب دید که درباره این رخداد
الهی و رابطه آن با روز ظهور و همچنین موضوع انتظار آخرین وصی پیامبر اعظم(ص) که به
انجام رساننده رسالت جهانی اش می باشد، گفت وگویی ترتیب دهد که حاصل آن به حضور
گرامی شما خوانندگان عزیز تقدیم می گردد، باشد که مقبول نظرتان واقع شود.

واقعه بعثت را چگونه توصیف می کنید. آیا بعثت یک واقعه اجتماعی بوده یا فرهنگی و
یا…؟

بعثت پیامبر اکرم(ص) را باید در حقیقت در تداوم نهضت انبیا بررسی کرد و فراتر است
از اینکه بخواهیم آن را یک واقعه خاص اجتماعی یا نهضت فرهنگی یا سیاسی، اقتصادی
ببینیم بلکه در حقیقت باید فلسفه نبوت را در درون آن جست وجو کنیم که همان هدایت
انسان ها، تکامل بشریت، و راه نمودن انسان ها برای رسیدن به نقطه کمال است که در
حقیقت فلسفه خلقت و آفرینش انسان هم همین است.

پیامبر اکرم(ص) با توجه به آنکه بیش از شش قرن از ظهور پیامبر صاحب شریعت قبلی ـ
حضرت عیسی(ع) ـ گذشته بود و جهان چشم انتظار یک منجی بود تا از آن وضعی که داشت
رهایی پیدا کند، یک نهضت همه جانبه ای را با بعثت خود فراهم آوردند. بنابراین شاید
محدود کردن آن در یک واقعه، محدود کردن فلسفه نبوت و پیامبری باشد. و درست آن است
که وقتی عقیده داریم، رسالت پیغمبر(ص) و شریعت اسلام آخرین و کامل ترین نسخه الهی
برای سامان دادن زندگی دنیای بشری به منظور کسب سعادت اخروی است، باید بعثت آن
گرامی را اوج تحول همه جانبه نهضت پیامبران بدانیم و از بخشی نگری و محدودسازی آن
به حوزه یا حوزه های خاص به شدت دوری کنیم.

بنده معتقدم بعثت رسول اکرم(ص) در حقیقت نقطه آغاز و سنگ نخست بنای تمدن عظیم دین
اسلام برای کمال بخشیدن به بشریت در جست وجوی معنویت است؛ بشریتی که از مبادی کمال
فاصله گرفته بود و در عمق جان تشنه خود، در پی نجات و رهایی از منجلاب انحرافات و
دنیازدگی ها بود.

تجلیات و آثار واقعه بعثت را در کدامیک از عرصه های فوق می توان مشاهده کرد؟

با بعثت پیامبر اکرم(ص) یک تمدن متکاملی بنا نهاده شد که آثارش را الآن هم
می بینیم و مطابق اعتقادات ما این تمدن تا قیامت تداوم خواهد داشت؛ از این رو این
تمدن همه زمینه ها را پوشش می دهد یعنی تجلیات فرهنگی عقیدتی، اقتصادی، سیاسی و حتی
نظامی، دفاعی و امنیتی دارد. و به طور خلاصه یعنی همه آنچه را که جامعه و بشریت
برای رسیدن به کمال نهایی و لقای مبدأ متعال بدان نیاز داشته پیامبر(ص) آورده است و
این موضوع همه عرصه های زندگی بشری را پوشش می دهد.

به عبارت دیگر، هر آنچه برای رسیدن به هدف و فلسفه آفرینش مورد نیاز است و در فلسفه
وحی و نبوت و ارسال رسل و انزال کتب آسمانی جای می گیرد، در برنامه رسالت قرار داشت
چنان که در آیات قرآن هم بدان اشاره شده است:

ولا رطب و لایابس إلّا فی کتاب مبین۱. هیچ دانه ای در تاریکی های زمین، و هیچ تر و
خشکی نیست مگر اینکه در کتابی روشن [ثبت] است.

رسول اکرم(ص) خاتم پیامبران است و شریعت اسلامی، پایان بخش ادیان الهی و نسخه نهایی
و کاملی که براساس آن، بشریت راه کامل را خواهد پیمود و به مبدأ هستی و سعادت
جاودانی نایل خواهد آمد. لذا می بایست همه عرصه های زندگی بشر را پوشش دهد و او را
از حیرت و سرگردانی به جاده هدایت رهنمون شود. از این رو تجلیات بعثت رسول اکرم(ص)
فراگیر است.

شرایط عمومی جهان در عصر بعثت؛ به ویژه در امپراتوری های حاکم در آن دوران چگونه
بود؟

از ظهور حضرت عیسی(ع) تا بعثت پیامبر(ص) ششصد و اندی سال می گذشت و شرایط جهانِ
تحت سیطره دو امپراتوری ساسانی و روم و نیز پایگاه نهضت پیامبر(ص) ـ یعنی شبه جزیره
عربستان ـ و بعضی نقاط مثل شرق دور و مناطق آفریقا شرایط ناگواری بود. نقاط مسکونی
آن زمان یا تحت سیطره این دو امپراتوری بودند و یا تحت تأثیر فکری، دینی و سیاسی
آنها. رومی ها پایبند به دیانت حضرت عیسی مسیح و ایرانیان ظاهراً معتقد به آیین
زرتشتی؛ اما هر دو امپراتوری از مبادی خود فاصله گرفته بودند و از مبانی عقیدتی
خویش دور شده بودند. در ایران روحانیون که باید پناه مردم باشند، به دستگاه های
اداری به گونه ای سیطره داشتند که اصلاً مردم را درک نمی کردند و از نظر دینی هم در
امپراتوری ایران وضع به هم پاشیده ای را ملاحظه می کنیم؛ به گونه ای که برخی به
درستی عقیده دارند که اگر پیامبر اکرم(ص) ظهور نمی کرد و اعراب مسلمان آیین اسلام
را به ایران نمی آوردند، ایرانیان پادشاهی ساسانی به مسیحیت می پیوستند. چنان که
نهضت های اصلاحی نیز در آیین اوستایی و به نام زرتشتی گری صورت گرفت اما موفقیت های
چندانی عایدشان نشد. بنابراین، واقعاً خلأ دین در ایران عصر بعثت احساس می شد.

در امپراتوری روم نیز وضع به همین منوال بود. آنها هم از آیین مسیح فاصله گرفته
بودند و کتابشان تحریف شده و تنها پوسته ای خالی از آن مانده بود. مخصوصاً
درگیری ها و جنگ هایی که مردم را خسته کرده بود. ظلم و ستم بیداد می کرد.
مالیات های سنگین و طاقت فرسایی که با عنوان های مختلف از توده مردم گرفته می شد،
در هر دو جهان زرتشتی و مسیحی فشارهای مضاعفی را به مردم وارد می کرد و آنان امید
داشتند که روزی از این وضعیت فلاکت بار نجات یابند و موعودشان هرچه زودتر ظهور کند.

عربستان هم که خانه کعبه در آن بود و از اساس پایگاه توحید و آیین حنیف به شمار
می آمد، در گذر روزگاران متمادی دست خوش تحولات ناروایی شده و مردمان خداپرست و
موحد آن سامان به جای پرستش خدای یکتا، به عبادت بت های ساخته دست خود روی آورده
بودند. چنان که انواع و اقسام بت های فردی، خانوادگی و قبیله ای درمیانشان پرستش
می شد. زنده به گور کردن فرزندان، قتل و غارتگری و خشونت و قساوت چونان یک امر عادی
در سراسر زندگی مردم عرب سنگینی می کرد. اصولاً این روزگار را «عصر جاهلی»
نامیده اند چون مظاهر غیرعقلانی و خلاف خردورزی در زندگی فردی و اجتماعی آنان حاکم
بود و اعمال و رفتارشان نه تنها توجیه عقلی نداشت بلکه با مبادی عقلانی در تضاد
کامل و تمام عیار بود.

همان طور که فرمودید، بعثت پیامبر خاتم(ص) پس از یک فترت ۶۰۰ ساله رخ داد. آیا
می توان آثاری از انتظار ظهور پیامبر خاتم(ص) را در عصر بعثت مشاهده کرد؟

آثار آن را می توان از اینجا دید که وقتی پیامبر(ص) از دنیا رفتند، تمامی عربستان
را تحت نفوذ خود داشتند. البته برای رسیدن به این نقطه مراحلی را در دوره های بسیار
کوتاه مکه و مدینه طی کردند. آنچه که در دوره مکه نازل شده مباحث عقیده و فرهنگ است
و در حوزه مبدأ و معاد جای می گیرد و بعد از آن که در یثرب حکومت تشکیل می دهند،
همه مباحث تحت پوشش قرار می گیرد. به عبارت دیگر دوره سیزده ساله مکه، دوره سازندگی
فردی و تصحیح عقاید و افکار پیروان است، که نگاهی به آیات و سوره های مکی قرآن، این
واقعیت را اثبات می کند.

در مقابل، دوره مدنی، دوره تشکیل حکومت و تصحیح روابط همه جانبه اجتماعی در
عرصه های مختلف زندگی است.

این تجلی مختصری است از تمدنی که آن حضرت با بعثت خود پایه گذاری کرد.

جلوه های این انتظار را قبل از ظهور پیامبر(ص) چطور می توان رصد کرد؟

ما معتقدیم که همه پیامبران به رسالت حضرت بشارت داده اند و این بشارت در تورات و
انجیل هم آمده بوده است. از لحاظ تاریخی مواردی هست که نشان می دهد معتقدان
آیین های آسمانی، منتظر پیامبری بودند که انسان را به آیین توحیدی هدایت کند.
دلخوشی یهودی های ساکن یثرب در برخورد با مخالفت های اعراب یثرب این بود که به کمک
پیامبری که به زودی در سرزمین عربستان ظهور خواهد کرد، از اعراب بت پرست و مشرک به
سختی انتقام خواهند گرفت. چون آنها مشرک، و یهودی ها [به خیال خودشان] موحد بودند.

یهودی ها همواره در درگیری هایشان گوشزد می کردند ما منتظر پیامبری هستیم که به
زودی ظهور می کند و ما به کمک او از شما انتقام خواهیم گرفت هرچند که بعد از ظهور
آن پیامبر این عرب ها بودند که به وسیله او از آنها انتقام گرفتند.

در روایات تاریخی آمده که در دوره شعب ابی طالب دو نفر به نام های اسعدبن زراره و
ذکوان بن عبدالقیس از قبیله اوس به مکه می روند تا از مردم قریش بر ضد خزرج کمک
بگیرند. سران قریش به درخواست اوسی ها پاسخ منفی می دهند زیرا این روزها با مشکل
سختی روبه رو هستند و آن ادعای «محمد(ص)» است که خود را پیغمبر خدا می داند و گروهی
از جوانان و بردگان قریش به آیین او گرویده اند. آنان او و مردم یثرب را از نزدیک
شدن به پیغمبر اکرم(ص) برحذر داشتند تا مبادا فریب سخنان و کلمات سحرآمیز او را
بخورند، اما اسعدبن زراره مرد خردمندی بود و با یادآوری گفته های یهودیان یثرب،
احتمال داد که این مرد همان پیامبری باشد که قوم یهود در انتظار اویند.

حدس وی کاملاً درست بود. اسعد و همراهش در مسجدالحرام به حضور پیامبر رسید و هر دو
مسلمان شدند. بنابراین معتقدم که اسلام یثربی ها در دوره شعب ابی طالب و بین
سال های هفتم تا دهم بعثت بوده است. ملاحظه می کنید که علاوه بر عقیده پیروان ادیان
پیشین مبنی بر ظهور پیامبر آخرالزمان، روایات تاریخی هم این انتظار را در میان
اقوامی چون یهودیان به صراحت تأیید می کند.

از زبان نبی ختمی مرتبت(ص) نقل شده که هیچ پیامبری به اندازه من اذیت نشد.
مهم ترین چیزی که در شرایط عصر جاهلیت ایشان را آزار می داد چه بود؟

پیش از آنکه پیامبر(ص) به رسالت مبعوث شوند و مردم قریش را دعوت کنند از لحاظ
اجتماعی پایگاه ویژه ای داشتند. سران قریش از وقتی که پایگاه اشرافی خود را در خطر
دیدند، با پیامبر(ص) به مخالفت برخاستند و از هر جهتی ـ چه جسمی و چه روانی ـ به
ایشان آزار رساندند. به گونه ای که سه سال اول دعوت بسیار مشکل بود و حضرت
می توانست به سراغ همه برود تا اینکه مأمور شد دعوت خود را از خانواده شروع کند و
بعد دعوت علنی را عرضه کرد. در همه مراحل، اگرچه از هر لحاظ با پیامبر آشنا بودند
ولی برخوردهای خشن کردند. پیامبر که در کوچه ها راه می رفتند دورشان را می گرفتند و
هیاهو می کردند. اگر کسی سراغ پیامبر می آمد با او برخورد می کردند، و یاران پیامبر
و خود آن حضرت را هم شکنجه دادند به گونه ای که وقتی در نماز بودند شکمبه شتر را سر
پیامبر(ص) خالی می کردند و یا گاهی به گردنشان طناب می انداختند. البته بعضی از این
موارد جای تحقیق دارد چونکه بنی هاشم سرور قریش بود اما به هر حال پیامبر به ش