پاورپوینت کامل خلوتی با دوست ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خلوتی با دوست ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خلوتی با دوست ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خلوتی با دوست ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

وقتی با خود می اندیشی که علی(ع) آن بزرگ مرد تاریخ بشریت، آن امام متّقین و آن
قلّه بلند معارف الهی و مظهر عدل و راستی را چرا آزردند، چرا خلافتش را غصب کرده و
او را خانه نشین کردند و چرا همسرش فاطمه زهرا(س) را که به تنهایی به دفاع از ولایت
پرداخته بود، میان در و دیوار نهادند، تا جایی که آن کوه صبر را این گونه به شکوه
در آوردند که فرمود: «خردمندانه تر آن دیدم که خار در چشم و استخوان در گلو، صبر
پیشه کنم و کردم، در حالی که به غصب خلافتم را به تماشا نشسته بودم»۱، به خود
می گویی: ای کاش بودم و دعوت حضرت زهرا(س) را بی پاسخ نمی گذاشتم، آن گاه که آن
مظلومه مغصوبه۲یک به یک به در خانه یاران و صحابه می رفت تا به یاری علی(ع) ـ امام
زمان خویش ـ برخیزند.

وقتی می شنوی عدم حمایت امت، چگونه امام حسن مجتبی(ع)، آن امام غریب را به پذیرش
صلح و تحمل حکومت معاویه پلید و نیرنگ باز ناچار ساخت، وقتی ندای «هل من ناصر
ینصرنی» امام حسین(ع)، آن یادگار رسول خدا را به یاد می آوری، و وقتی که تداوم و
استمرار این بی توجهی شیعیان را در زمان سایر ائمه(ع) نسبت به حق امام زمان خود و
یاری اهل بیت ـ با وجود ابراز علاقه و احترام ـ در مقابل آن همه ظلم به حق ایشان،
می شنوی، دلت به درد می آید. بغضی ناخودآگاه راه گلویت را می بندد. گوشه خلوتی
جستجو می کنی و آرام آرام اشکی گرم بر گونه هایت می لغزد و به خاک می افتد. در
اندیشه فرو می ‍ روی. نکند تو هم همان کاری را با امام زمانت بکنی که روزگاری آنان
با ولیّ زمان خود انجام دادند.

حُزنی پنهان و غمی جانسوز در دل داری که حتی در مناسبت ها و ایام شادی و خوشی هم
رهایت نمی کند. همه اسباب خوشی فراهم است. اما باز یک چیزی کم است. یک کسی. که جای
خالی اش را در اعماق قلبت و با تمام وجودت احساس می کنی.

شاهد و مطروب و می جمله مهیاست، ولی

عیش بی یار میسر نشود، یار کجاست؟

کسی که عالَم، درد فراق او را نه یک روز، نه دو روز بلکه هزار و صد و هفتاد و اندی
سال است که تحمل می کند و چون شمع می سوزد. کسی که امروز برای تو همان علی(ع)،
کاظم(ع)، رضا(ع)، جواد(ع) و هادی(ع) و عسکری(ع) است که در زمانشان نبوده ای و حسرت
بودن در آن زمان ها را به دل داری.

دلت برایش تنگ شده است. احساس دوری می کنی. احساس می کنی بی او زندگی ات رنگ و بو
ندارد.

دلت می خواهد عاشق او باشی. می خواهی اسمش که بیاید آرام و قرارت را از کف بدهی.
شنیده ای که امام صادق(ع) فرمودند:

اگر در زمان او (عج) بودم، تمام عمرم را به او خدمت می نمودم.۳

می خواهی به او خدمت کنی. نه! اصلاً می خواهی جانت را فدایش کنی. دلت می خواهد به
او بگویی حاضری تمام دار و ندارت، هست و نیستت، و بود و نبودت را بدهی تا او تو را
هم در زمره نوکران و خدمتگذاران خود بپذیرد.

شنیده ای که مولای متقیان علی(ع) در گفتاری خطاب به مردم۴ فرموده اند که:

از جمله حقوق امام بر مردم، وفای به عهد و پیمان، و بیعت خود با امام و پاسخ دادن
بی درنگ به دعوت وی و گوش به فرمان او بودن است.

دلت می خواهد گوش به فرمان امام زمانت باشی. دلت می خواهد کاری کنی و برایش کم
نگذاری، اما نمی دانی چگونه و چه کاری. با خود می گویی: «درست است که ما در عصر
غیبت به سر می بریم، اما آیا این بدان معناست که دیگر ما هیچ وظیفه ای نسبت به امام
بر عهده نداریم، یا اینکه ایشان برای این زمان برنامه و تکلیفی برای ما معین
کرده اند؟…»

اما خود آن حضرت گویی سال ها پیش می دانسته اند که تو چنین سؤالی خواهی پرسید و
پاسخ این سؤالت را داده اند. و چه نیکو پاسخی است آنچه امام، با آن علم و دانش الهی
تو را بدان راهنمایی فرماید. آنجا که در کتب کمال الدین، احتجاج، بحارالانوار و
بسیاری دیگر از کتب شیعه از قول ایشان نقل شده که خطاب به شیعیان فرمودند:

برای تعجیل در فرج و ظهور من بسیار دعا کنید که همانا گشایش کار شما در فرج من
است.۵

آری! انسان درمانده و بشریت خسته، چه کند جز آن که دست طلب و نیاز به سوی پروردگار
خویش دراز کند. چه کسی از او تواناتر؟ چه کسی از او کریم تر؟ اصلاً مگر دادرسی جز
او هم هست؟ مگر نه آن که دعای به معنای طلب کردن و خواستن است؟ مگر نه آن که
پیامبر(ص) را مردم یثرب طلبیدند، تا حکومت نبوی را در مدینه تشکیل دهد؟ مگر نه آنکه
امیرالمؤمنین علی(ع) پیش از آنکه تشکیل حکومت دهند، ۲۵ سال خانه نشین بودند، تا
اینکه مردم گرداگرد ایشان حلقه زدند، و از قول ایشان در نهج البلاغه نقل شده است:

ازدحام جمعیت مرا به قبول خلافت واداشت. آنان از هر طرف مرا احاطه کردند. تا جایی
که چیزی نمانده بود که دو نور چشمم، حسن و حسین(ع) زیر پا بمانند و دو طرف ردایم
پاره شد.۶

مگر نه آن که امام حسین(ع) هم با دعوت مردم کوفه حرکت خود را آغاز نمودند؟ شنیده ای
که آن عالم ربانی۷ بارها در پاسخ به کسانی که از ایشسان نصیحت و راهنمایی
خواسته اند فرموده اند:

به آنچه می دانید عمل کنید تا خداوند علم به آنچه نمی دانید را به شما عطا کند.

پس بیا و از همین جمله امام زمان(عج) که در وقع امر و دستورالعمل ایشان به دعا و
طلب کردن ایشان می باشد شروع کن. نماز امام زمان(عج)، دعای فرج و ندبه، دعای عهد،
ذکر یکصد صلوات به همراه «وعجّل فرجهم» در هر روز، دعای سمات، صلوات ضرّاب اصفهانی،
دعای عصر غیبت و … چطور است از همین ها شروع کنی. از هر کدام که خودت فکر می کنی.
هر کدام که بیشتر و مداوم تر بر تو تاثیر می گذارند و تو را با او مرتبط می ک