پاورپوینت کامل دل در گرو جنگ های صلیبی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دل در گرو جنگ های صلیبی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دل در گرو جنگ های صلیبی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دل در گرو جنگ های صلیبی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۹

بر خلاف اصرار بسیاری از مورخان غربی، جنگ های صلیبی با هدف گسترش مسیحیت انجام
نگرفته و این جنگ ها تنها هدف مادی داشته است. رفاه و شرایط بسیار خوب اقتصادی در
شرق توجه اروپاییان را که در آن مقطع از زمان در فقر شدید به سر می بردند، به خود
جلب کرد. این خواسته ها و مطالبات که تنها هدف مادی داشت، بلافاصله رونمایی از مذهب
به خود گرفت و به شعار و نمادهای مسیحی مزین شد.

بنیان گذار جنگ های صلیبی «پاپ اربن دوم» بود. وی در سال ۱۰۹۵ میلادی شورای مجلس
کلرمونت ـ مجلسی که از تمامی اصول و مبادی صلح طلبانه مسیحیت عدول کرده بود ـ را به
جنگ فراخواند. هدف جنگ به دست آوردن سرزمین مقدس (بیت المقدس) از دست مسلمانان
اعلام شد. به دنبال آن سپاه بزرگی از صلیبیان تشکیل شد. این ارتش از ده ها هزار تن
از مردم به همراه سربازان تشکیل شد. بسیاری از مورخان بر این اعتقادند که اربن دوم
برای خنثا ساختن یک انقلاب داخلی که در صدد کنار گذاشتن وی از سمت پاپی بود، به این
جنگ اقدام کرد تا این انقلاب داخلی را خنثا سازد. به هر حال استقبال بسیاری از
شاهدان اروپا، اشراف و شاهزادگان از درخواست اربن دوم تنها در چارچوب تحقق برخی
اهداف مادی و سیاسی انجام گرفت. «دونالد کوئلر»، یکی از اساتید دانشگاه ایلینویز در
این زمینه می نویسد: «در آن زمان شوالیه های فرانسوی بیشتر به دنبال زمین بودند و
تاجران ایتالیایی در صدد گسترش تجارت خود در بنادر خاورمیانه و بسیاری از مردم عادی
شرکت کننده در این جنگ ها نیز تنها برای فرار از سختی های زندگی روزمره خود به سپاه
صلیبی ها برای شرکت در این جنگ پیوستند.»

سربازان این ارتش حریص در راه خود به شرق بسیاری از مسلمان و حتی یهودیان را به
امید یافتن طلا و جواهرات به قتل رساندند. صلیبیان که گمان می بردند مردم مشرق زمین
پیش از مرگ جواهرات و طلای خود را می بلعند تا با خود به آن دنیا ببرند، برای
دست یابی به این جواهرات شکم قربانیان خود را می دریدند.

سپاه مختلط صلیبیان پس از یک سفر طولانی و سخت و پس از غارت و قتل عام وسیع
مسلمانان سرانجام در سال ۱۰۹۹ به بیت المقدس (اورشلیم) رسید. بیت المقدس پس از پنج
هفته محاصره سقوط کرد و صلیبیان وارد آن شدند و مرتکب جنایت هایی در این شهر شدند
که تاریخ کمتر به خود دیده است.

سپاه صلیبیان تنها طی دو روز چهل هزار مسلمان را با وحشی گری به قتل رساند. برای آن
که به جنایت های وحشیانه این جنگ نگاهی داشته باشیم، مروری به خاطرات یکی از
سربازان صلیبی شرکت کننده در این جنگ به نام «ریموند» می اندازیم. وی در زمینه
دستاوردهای این جنگ به خصوص تصرف بیت المقدس توسط سپاه صلیبیان به خود می بالد و
این چنین یادداشت های خود را آغاز می کند:

«مناظر شگفت انگیزی بود، بعضی از مردان سر دشمنان را قطع می کردند، برخی دیگر
دشمنان را که بر روی برج بودند، هدف تیر قرار می دادند و برخی دیگر را شکنجه
می کردند و در آتش می انداختند. در کومه های شهر پشته هایی از سر و دست و پا دیده
می شد به طوری که برای حرکت باید با احتیاط از میان اجساد انسان ها، و اسب ها عبور
می کردیم. اما این پیروزی ها درمقایسه با آنچه که در معبد سلیمان انجام می گرفت،
قابل مقایسه نبود. در معبد سلیمان مردان صلیبی در حالی که خون به زانوها و افسار
اسب هایشان رسیده بود، عبور کردند. اورشلیم توسط سپاه صلیبیان تصرف شد و به عنوان
پایتخت آنها اعلام گردید.

گسترش قلمروی حکومت صلیبیان و حفظ این قلمروی تازه توسط آن ها نیازمند سازماندهی و
رهبری بود. صلیبیان برای آن که موقعیت خود را در خاورمیانه حفظ کنند، نیازمند ادامه
این جنگ بودند بنابراین بنای ثبات خود در این منطقه را بر رهبری جنگ و ستیزهای تازه
و گسترش دامنه این جنگ ها قرار دارند. برای تحقیق این هدف گروه های نظامی ویژه از
اروپا به فلسطین اعزام می شدند و در مکان هایی شبیه به صومعه مستقر می شدند.

این افراد برای جنگ با مسلمانان آموزش نظامی می دیدند و بالاخره عامل بسیاری از
کشتارهای مشرق زمین که به عنوان یک حربه دینی توسط بسیاری از اروپاییان استفاده
می شد، از میان این گروه نظامی سر در برآورد. این گروه جز شوالیه های معبد نبود.

شوالیه های معبد که نام دیگرشان «هم رزمان مسکین عیسی مسیح و معبد سلیمان» است در
سال ۱۱۱۸ میلادی یعنی بیست سال پس از اشغال اورشلیم، توسط صلیبیان تأسیس شد. مؤسسان
این طبقه دو شوالیه فرانسوی به نام های «هیودی پیتر» و «گادفری دو سنت امر» بودند.
این انجمن یا گروه در ابتدا با استقبال کمی برای عضویت افراد مواجه شد اما با مرور
زمان بسیاری از افراد در این انجمن عضو نشدند. اعضای این انجمن ابتدا در منطقه یک
معبد ویران شده مستقر شدند و در همین