پاورپوینت کامل سنت های نیکو ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سنت های نیکو ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سنت های نیکو ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سنت های نیکو ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

داستان ازدواج آیت الله سیّد محمّد حسن نجفی قوچانی معروف به آقا نجفی قوچانی

در ابتدای امر نام آقانجفی قوچانی نام ناشناخته ای به نظر می آید، ولی وقتی که نام
«سیاحت غرب» یا «سرنوشت ارواح پس از مرگ» به میان می آید، آن وقت چهره این عالمِ
دانشور به عنوان نویسنده این کتاب، از غبارِ غربت زدوده می شود. همچنین او با نوشتن
کتاب سیاحت شرق علاوه بر شرح حال خود، چگونگی زندگی طلبگی و وضع اجتماعی آن زمان
(حدود ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۸ هجری قمری) را در قوچان، مشهد، اصفهان و نجف را با بیانی ساده و
شیرین نگاشته است.

ما در این جا داستان ازدواج او را با زبان خودش (البته با تلخیص و ویرایش) از کتاب
سیاحت شرق نقل می کنیم:

در نیمه ماه رجب سال ۱۳۲۵ قمری، مطابق مرسوم همه ساله جهت زیارت سیّدالشهداء(ع) از
نجف راهی کربلا شدم.

در میان صحنِ امام حسین(ع)، یکی از رفقای خراسانی مرا دید و گفت: «فلانی! اگر زن
می خواهی، مثل همیشه که زیارت حبیب بن مظاهر را می خوانی، بعد از آن دو رکعت نماز و
یک سوره یاسین به نیت هدیه به روح حبیب بخوان و بعد از آن حاجت خود را بخواه؛ که به
زیارتی دیگر نمی آیی، الا آن که ازدواج کرده باشی!»

گفت: «همین طور است که می گویم، تجربه شده است».

القصه! من رفتم همین کار را کردم. ولی وقت حاجت خواستن گفتم:

«حبیب! من زنی می خواهم که با او به خوبی و خوشی زندگانی کنم. حال مرا بسنج، که من
ازعهده مخارج خود برنمی آیم، تا چه رسد به زن و بچه که حقیقتاً جهنم دنیاست. یا
حبیب! خوب چشم هایت را باز کن که من گاهی بی شام و ناهار مانده ام و رو نداشته ام
که از رفقا پول قرض کنم؛ با زن و بچه ممکن نیست که به بی غذایی صبر کنم و قرض
خواستن هم از کوه احد برای من سنگین تر است. حاجت من فقط زن گرفتن نیست بلکه با
زندگانی متعارف به حال خود که زیاد از طرف زن و خرجی او در سختی نباشم و در خجالت
هم نیفتم. این هم تا نیمه شعبان یعنی یک ماه دیگر هم که من دوباره از نجف برای
زیارت می آیم، باید درست بشود، چنانچه این طور زن گرفتن از دست تو برنمی آید، یک
قدم هم راضی نیستم برای من برداری و قوز بالای قوز بسازی! والسّلام».

فردای آن روز به نجف بازگشتم و مانند سابق مشغول درس و بحث شدم و آن مطلب هم از
یادم رفت.

ده روز بعد، شب عید مبعث از حرم امیرالمؤمنین(ع) خارج می شدم که دو نفر از رفقای
خراسانی که در میان صحن نشسته بودند، مرا صدا زدند. رفتم کنار آن ها نشستم. یکی از
آن ها عیالی از کربلا گرفته بود، به من گفت: «چرا زن نمی گیری؟»

گفتم: «مگر تو مرا نمی شناسی؟ من با چه چیزم زن بگیرم؟»

گفت: «زن گرفتن چیزی نمی خواهد و تفاوتی هم در خرج پیدا نمی شود. من سال هاست که زن
گرفته ام و تجربه نموده ام».

گفتم: «یعنی چه! چنین چیزی ممکن نیست!»

او هم شروع کرد با دلایل به اثبات این مطلب که تفاوت در خرجی پیدا نمی شود او گفت:
«اولاً: توسال هاست که سهمیه نان آخوند خراسانی را نمی گیری. بر عهده من که سهمیه
تو را وصل کنم؛ ثانیاً: آن خرجی که تو خرج مهمان در ایام مجردی می کنی (چون من رفقا
را زیاد مهمان می کردم) خرج زن می کنی. تنها تفاوتی که در خرج می شود، ۱۵ تومان
کرایه خانه در سال است که باید به طریقی جبران کنی».

گفتم: «اگر تفاوت فقط پانزده تومان در سال است که خیلی دیر شده است. همین الان
برخیز برای من زن پیدا کن».

گفت: خویشان کربلایی من فعلاً به زیارت آمده اند و در منزل ما هستند. خانواده خوب
و نجیبی هستند. دختر خوبی هم دارند، اگر اجازه دهی من خواستگاری کنم».

گفتم: «کار دیر شده را زود انجام بده».

او رفت که مقدمات کار را انجام دهد. خواستگاری هم ص